566 matches
-
și PSD. Candidatura lui Traian Băsescu a fost depusă oficial la Biroul Electoral Central pe data de 17 octombrie, data la care Biroul a înregistrat și candidatul din partea Uniunii Naționale PSD+PUR, ca și pe cel al PRM. De ce această înghesuială la depunerea candidaturilor prezidențiale? Pentru că, în acord cu prevederile legale în vigoare la acea dată, ordinea depunerii candidaturilor era și ordinea înscrierii acestora pe buletinele de vot96, iar partidele acordau o importanță exagerată factorului psihologic al plasării candidatului pe prima
by Radu Alexandru [Corola-publishinghouse/Science/1087_a_2595]
-
în acord cu prevederile legale în vigoare la acea dată, ordinea depunerii candidaturilor era și ordinea înscrierii acestora pe buletinele de vot96, iar partidele acordau o importanță exagerată factorului psihologic al plasării candidatului pe prima poziție a buletinului. De altfel, înghesuiala a fost una la propriu. Întâmplarea făcându-mă martor al evenimentului ca vicepreședinte al Autorității Electorale Permanente eram membru de drept al BEC -, am putut descrie, într-o carte publicată ulterior, atmosfera ședinței BEC cu pricina. Iată fragmentul cu pricina
by Radu Alexandru [Corola-publishinghouse/Science/1087_a_2595]
-
spus, cu neprefăcută sfială. Mai aflu de la ele că înainte de 1989, Miliția nu împiedica desfășurarea pelerinajelor, dar nici nu intervenea atunci când ar fi fost nevoie, în timpul anumitor momente de îmbulzeală, inevitabile. „Parcă voit o făceau, să se sperie lumea de înghesuială, să spună apoi în jur că nu este bine la pelerinaj”, spune una dintre bătrâne. Tocmai în acel moment își face apariția în vagon o patrulă mobilă formată din doi polițai de la Căile Ferate (Poliția TF) și un jandarm. Aruncă
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
suspect în ochii celorlalți cu preocuparea sa de a nota tot timpul ceva într-un carnet. Pelerinajul catolic. Proba fizică este marșul, cu toate că există și excepții. Bănuiesc că și la Lourdes există momente când lumea se calcă în picioare. Sau înghesuiala de la Mecca, de reflectat. Pelerinajul ortodox este comprimat spațial. Proba fizică este statul îndelungat în picioare. Povara trupului. Posibile extensii și interpretări teologice ale așteptării. Forța pelerinajului stă în forța grupului. Cel mai bine se pare că au înțeles acest
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
pelerinaj, acesta mi-a spus că ele servesc pentru „a arăta drumul pelerinilor”. Văzut de departe, efectul vizual este copleșitor. În timpul ulti melor stații, chiar înainte de sosirea la raclă, starea de nervozitate și nerăbdarea este maximă. Grupurile devin din ce în ce mai compacte, înghesuiala este mare. „Oameni buni, de ce împingeți așa, că doar ați fost atât de cuminți până acum”, spune un jandarm care încearcă să pară calm. O doamnă care distribuie colivă în pahare de plastic spune că are „prieteni preoți care sunt
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
magazin de cartier, vânzând „de toate”, de la pâine la becuri de lanternă, mi-a atras atenția încă de anul trecut, deoarece, fiind unicul din zonă, era foarte frecventat de pelerini. Tavanul este jos, spațiul disponibil extrem de redus, impresie acută de înghesuială, de sufocare. Singura concesie făcută pelerinajului este una vizuală, pe pereți se găsesc mai multe imagini cu mănăstirile din Nordul Moldovei, decupate dintr-un calendar de perete și lipite grosier cu scotch, precum și câteva icoane înghesuite între tavan și țeava
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
ce raport întreține primăria din zonă cu acest fenomen de masă, dar pare a fi complet depășită de evenimente. Nu am întâlnit pe parcurs niciun coș de gunoi, nicio toaletă, nimic. Pelerinajul a însemnat de-a lungul veacurilor și busculadă, înghesuială, nevoia unei minime igiene și teama de epidemii. Singura prezență a politicului sunt afișele electorale pentru alegerea unui loc de deputat de Hunedoara, rămas liber datorită unui nefericit concurs de împrejurări. „Omul sfințește locul”, scrie pe un afiș albastru-azur al
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
complet de mulțimea care continua să sosească în valuri. Un jandarm manevrează un gard metalic pentru a da drumul mulțimii să înainteze, ca și cum ar fi lucrat la stăvilarul unui râu de munte. Ca de obicei în astfel de situații, agitație, înghesuială, dar situația este sub control, se vede și se simte experiența. „Doamnă, nu vă mai înghesuiți ! Ori prima aici în pachetul ăsta, ori ultima dincolo, nu-i același lucru ? Ce, mergem la măritiș ?” Un alt dialog jandarmi-pelerini, de data aceasta
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
această oră (să fie 13.00 ? - timpul are altă dimensiune în cadrul rândului, îl pierzi repede) sunt cam singurii interesați de un asemenea exercițiu, celelalte televizuni prezente aici „dorm” în așteptarea jurnalelor de seară sau a unor evenimente ieșite din comun (înghesuială, dispute, evenimente medicale). De la distanța la care mă aflu, nu pot auzi întrebările adresate de reporterița zâmbitoare, îmbrăcată „ortodox-corect”, dar fără exagerări. Bănuiesc că erau de genul celor cu care toate televiziunile ne-au obișnuit deja : „De unde veniți ?”, „Ce v-
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
spun eu ca preot că nu le pasă. Ce știri fac ei la sfârșit, ce vom vedea deseară la televizor ? Nu spun că acum slujesc patru înalți ierarhi, cât de frumos este locul acesta, nu ! Dau tot ce vor ei, înghesuială, îmbrânceli, vorbesc de oamenii ăștia de aici ca de niște sărmani !”. Eu plusez, la rândul meu, spunând : „În curând vor fi ei cei care vor organiza pelerinajul”, la care preotul spune, parcă puțin mai potolit : „Da, bine spuneți, așa este
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
aici ! Oricum, spuneți numai minciuni despre noi și manipulați. Eu am fost cu soțul meu de curând la București, la Sfântul Nectarie. Am văzut cu ochii noștri cum au decurs lucrurile la acel pelerinaj, dar voi tot despre scandal și înghesuială ați vorbit pe post !”. Tânăra se oprește nedumerită, invocă vădit iritată „dreptul democratic de a filma” (citez mot-à-mot), dar starea de nemulțumire a celor din jur este în creștere, așa că sunt nevoiți în cele din urmă să părăsească perimetrul precis
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
abilă la masa de montaj din redacție a comportamentului oamenilor cu imaginile mediei. În spiritul acestei afirmații pot aduce două argumente suplimentare : televiziunile folosesc adesea un amalgam de imagini „proaspete” și altele de arhivă pentru a ilustra simulacrul pelerinajului : așteptare, înghesuială, ploaie, sarmale etc. Una dintre televiziunile comerciale din România, Kanal D, a ilustrat reportajul dedicat pelerinajului de la Iași, din data de 14 octombrie 2012, difuzat în cadrul jurnalului de seară, cu o muzică lentă, orientală, tocmai pentru a scoate în evidență
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
care mass-media, în frunte cu televiziunea, utilizează pelerinajul pentru construcția evenimentului mediatic, favorizând adesea senzaționalul. Media devine ea însăși producătoare de mesaje religioase, capabilă să influențeze decizii individuale. Prin interpretările simbolice, foarte diverse, pe care le oferă pelerinajul (identitate, sănătate, înghesuială, bigotism, iraționalitate etc.), ea influențează în mod direct participarea la pelerinaje. În acest stadiu al cercetării îmi este greu să cuantific exact amploarea fenomenului. Sigur este faptul că pelerinajul și massmedia interacționează constant și se „construiesc” mutual, într-o dublă
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
care a studiat marele pelerinaj de la Mecca, pune în evidență importanța universală a veșmintelor în momentul în care se intră în spațiul dedicat pelerinajului. Parte din afirmațiile sale sunt valabile și în afara Islamului. Astfel, în condițiile specifice de pelerinaj (stres, înghesuială, privațiuni diverse), diferențele dintre bărbați și femei în modul de a se îmbrăca se accentuează, hainele ritualizând la rândul lor transgresiunile dintre sexe. Imaginea de ansamblu a corpului nu trebuie să fie una ostentativă, de unde și necesitatea unor veșminte specifice
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
și fapt religios în societățile postcomuniste. Rândul de așteptare Preliminarii Pelerinajul contemporan este definit de rândul de așteptare. Prima mea impresie atunci când am luat contact cu el a fost că am de-a face cu un amestec de religiozitate populară, înghesuială veselă sau încrâncenată, bătălie simbolică pe distribuția de alimente (sarmale, de pildă), așteptarea ca probă fizică și psihologică, lacrimi de bucurie sau suferință. Mai apoi lucrurile s-au mai schimbat. Ca pelerin, mi-a plăcut să verific eu însumi cum
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
lucesc ochii a interes. Vor face amor... ca animalele? Anica nu prea știe răspunsul și se gîndește puțin asupra problemei. Dar fiind fată învățată, răspunde ferm: Va fi o cameră pentru... Montă, rîde un băietan, acompaniat de alții. Dar ce înghesuială va fi! O să fie rîndul ca la gaz! Cei mai amarnici numai ce vor ieși de acolo și se vor așeza iar la rînd! Lumea rîde, dar Anica nu se lasă. Băi, bufonilor, dacă nu o să vă ajungă, mai sînt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
greșeală sau nu, le bîjbîie prin locuri intime și fetele rîd, țipă și acceptă jocul. Ceilalți băieți blonzi stau pe scaune și orice tentativă a fetelor de a-i antrena la hîrjoană n-are succes. Din acest motiv este mare înghesuială la brunet. Deodată este observat un freamăt. Pe monitor nu mai scrie Bruxelles, ci Milano. Alergăm la panoul general. Bruxelles este la poarta 21. În pas vioi, plecăm agitați. Timpul de îmbarcare deja trecuse. Doi bătrîni asiatici țin pasul cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
pergamentul, așa cum astăzi video-ul ("plasticul cinematografului") alungă filmul sau caseta discul. Ca o regulă generală, suportul de fier nu rezistă suportului de pămînt. Regulă care poate fi imediat nuanțată prin compresia crescătoare a datelor și imperativelor celei mai mici înghesuieli și uzuri. Compact-discul (rigid) a luat locul discului de vinilin (mai puțin rigid) fiindcă are o capacitate de înmagazinare superioară în raport cu o suprafață inferioară. De asemenea, videodiscul pentru imagine, prin fiabilitate, riscă să concureze serios cu banda video. Sau discul
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
de gama vitezelor din ambiant. Ajungem în mod spontan la cel mai scurt. Era cît se poate de "firesc" pentru un om al anului 1880 să consacre o oră lecturii cotidianelor, ceea ce azi ni se pare exorbitant, avînd în vedere înghesuiala rîndurilor, proliferarea mesajelor și scurtarea obligatorie a timpului pentru decodare. Din punctul de vedere al răspîndirii, concentrarea mesajului devine un factor de concurență din ce în ce mai decisiv și, așa cum există un aerodinamică a mașinilor, există o cronodinamică a reprezentărilor care îl adaptează
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
spate, a oprit la budă și-a dat jos haina și l-a bătut pe Șubi de l-a umplut de sânge. L-a făcut varză, l-a căsăpit. N-am văzut prea bine fazele. Aveam un loc prost. Era înghesuială ca la circ. Toată școala aflase. Interesant cum se răspândește informația. Am văzut doar la un moment dat peste capetele ălora că Șubi rămăsese numai în tricou. Cât exces de zel, îmi ziceam, dar, de fapt, Șăfu îi rupsese cămașa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
ca o eczemă. Aceeași senzație de vâscozitate, de ceafă fleșcăită. Să adăugăm la asta căldura de la caloriferul care înăbușă, sufocă pereții, plus un întreg arsenal de obiecte prăfuite, vechi, pe care Rodica le-a depozitat în camera mea deja nădușită. Înghesuiala din camera mea, aerul infectat, obiecte care se sufocă reciproc, se antipatizează vizibil. Prin geamul întunecat de jeg, îl văd pe mustăciosul slinos din blocul de vizavi cum își târăște hoitul încercând poate să întârzie cât mai mult momentul când
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
lacomilor popi pe care nu-i satură nimeni și nimic niciodată. Dar aceste sarsanale, oricât de mici ar fi fost, legate cu sfori, ținute pe umeri sau pe spate sub formă de raniță, ocupau și ele un anumit spațiu, mărind înghesuiala de pe coridorul trenului și reducând dimensiunea lui. În compartimente se stătea în picioare; în grupurile sanitare așișderea. Să te ferească bunul Dumnezeu să te fi lovit vreo urgență fiziologică! La urcarea în vagoane, pe treptele vagonului, pe tampoane, tot, absolut
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
ai săi, tata i-a scris mamei să-și ia copiii și să-l urmeze în satul Gelu. Mama ne-a făcut câte o trăistuță în care ne-a pus câte o felie de mămăligă și o sticlă cu apă. Înghesuială inimaginabilă. O călătorie îngrozitoare cu același tren al foametei care-l adusese și pe tata în Banat. Nu exista niciun pic de respect, de stimă, de considerație. Dominantă era legea junglei: cel mai tare câștigă, cel mai slab pierde! Am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
a treia oară la Paris, în 15 august 1996, primul nostru drum a fost, firește, la Notre-Dame. Era chiar de Sf. Maria și slujba se ținea afară, în fața unei mulțimi în care am remarcat numărul mare de africani. Amplificatoarele asurzitoare, înghesuiala, poate chiar ritualul slujbei catolice pentru mine străină, dar mai ales uriașa plasă de sârmă ce acoperea - ca un zăbranic - o bună parte a fațadei (catedrala se afla în reparații) mi-au stricat bucuria marii revederi. N-am revenit la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
anului următor, îmi amintesc, mai discutam aprins cu el, încercând să-i risipesc exageratele temeri. Coborâsem din autobuzul 131, venind împreună de la Casa Scânteii, în Piața Unirii, plină de lume și gălăgie la acea oră de după-amiază, și acolo, în înghesuială, praf, mizerie, tot încercam să-l liniștesc, servindu-i argumente aproape ofensatoare: „Suntem prea mici, prea neînsemnați, Marcel, îi spuneam, ca securitatea să se ocupe tocmai de noi! Are ea treburi mai importante!” Sau „Nici tu, nici eu nu am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]