227 matches
-
Poate ar fi trebuit să mai dau și În alte ziare, dar pur și simplu n-am mai apucat. Am stabilit Înmormântarea pentru poimâine, la trei după-amiază. S-a dovedit că avea loc cumpărat, nu la cimitirul Sanhedria, unde e Înmormântată mama ta, ci pe Muntele Măslinilor. Apropo, a cumpărat locul alăturat pentru tine. Ca să fii lângă el. A lăsat dispoziții testamentare precise referitoare la organizarea Înmormântării. A ales până și un cantor care să conducă ceremonia, unul din orașul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
Profunda destrămare în urmele de-apoi. M-aș îmbăta eu singură cu sânge de pământ Și-n focul meu de timp înstrăinată Pe o coajă de durere mă va veghea un sfânt Și-n trupul lui de stele să fiu înmormântată. Vai, să nu pleci iubite pe un nor Căci calul tău de vise e o povară Ce îți transformă dragostea în dor Să mă auzi din miezul durerilor de seară. COROLA DE LUCEFERI ȘI STELELE DE VISE Cum gem culorile
BRAŢELE CERULUI by Marina Costea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/458_a_1438]
-
vă trăiți viața împreună, mai ales că a fost prima ta iubire. — Cât de fericit sunt că mi-am văzut copii acasă! plângea Vasile Mocanu. — Tată, înainte de a pleca, să mergem la mama la mormânt că eu nici nu știu unde ste înmormântată. Să vii și tu,Alexandre, dacă vrei. — Cum să nu? Vin. — Mai aveți flori în grădina din spate? întreabă Teofana. — Avem în fața casei. — Am să merg puțin în grădină ca să-mi aduc aminte de copilărie. Teofana iese în curte, merge
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
de ani al decedatului. Cel din coșciug nu auzea și nu înțelegea ce se întâmplă cu el, că doar morții nici nu aud și nici nu văd și nici nu vorbesc. Cum, adică, să nu-i faci slujbă creștinească de înmormântate? - Nu-i fac, reluă preotul, până nu îndepliniți cerința UE. Nu vreau să fiu sancționat de mai marii mei. Mă înțelegeți?... - Ba, nu părinte! Arată-ne ordinul scris! Îi ceru Maria, fiica răposatului. - Nu am primit scris nimic ierarhic, dar
Pensionariada by Corneliu Văleanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91844_a_92866]
-
încă! Iepurii: Încă nu, dar mai ai câteva minute de trăit, (unul) fiindcă te-ai încăpățânat să nu iei doctoria care te-ar fi vindecat. Pinocchio: (strigă disperat) Zâna mea! Zâna mea bună, dămi repede paharul! Nu vreau să mă înmormântați! (ia paharul și-l bea pe nerăsuflate) Iepurii: Nu-i nimic! De data asta am făcut drumul degeaba! (ies în pas cadențat din scenă cântând cu toți.) Zâna și Pinocchio: (cântă același marș vioi, venind de mână în fața scenei) Am
MICI ŞCOLARI, DAR MARI ACTORI by Oana ARGHIRE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/368_a_561]
-
astrucat oasele”<footnote Mihail Kogălniceanu, op. cit., p. 32 footnote>. Cercetările arheologice făcute în interiorul bisericii, în nișa din dreapta, au găsit cavoul deschis cândva. Resturile de îmbrăcăminte, țesute cu fir de aur, au indicat cu o oarecare siguranță că aici se află înmormântat ctitorul Gheorghe Duca<footnote O. Tafrali, op. cit., p. 39 footnote>. Mai putem aminti că fiul lui Gheorghe Duca, ctitorește biserica Mavromol din Galați, cu hramul Sfântul Gheorghe și că a făcut numeroase danii mănăstirilor. II. Constituirea domeniului mănăstirii Mănăstirea Cetățuia
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
epidemie, amenințat de atacurile podgheazurilor polone, Mitropolitul Dosoftei s-a retras în Mănăstirea Cetățuia, unde și-a continuat munca de creație și traducere. Molităvnicul de-ntăles, imprimat în tiparnița Sfintei Mitropolii, care cuprinde slujba și rugăciunile de logodnă, cununie, botez, maslu, înmormântate etc., are la sfârșitul rugăciunii pentru ploaie o notă în limba slavonă: ,,scris la Cetățuia, în anul 7182 (1674) iunie 23”. Și continuă: ,,Doamne Iisuse Hristoase, fiule al lui Dumnezeu, ununăscutule, cel de o ființă cu Tatăl și cu Duhul
etăţuia lui Gheorghe Duca Istorie, cultură şi spiritualitate ortodoxă by Daniel Jitaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/503_a_738]
-
drumul robilor, pe aceste locuri a căror căldură și praf le istovea puterea. Numărul prizonierilor ruși se mărea, numărul eroilor români, fiecare cu istoria lui, nu le scurta elanul înaintării prin munți. Ceva totuși din inima lui, rămânea lângă cei înmormântați creștinește. Camarazii lui, cu care împărtășise atâtea dificultăți și spaime urmau să-și unească în metamorfozarea trupurilor, inocența lor cu cea a înaintașilor din vremurile de restriște ale luării în robie. Peste secole, au rămas sintagmele: „...că nu vin tătarii
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
ziua următoare. Și poveștile străbunicului erau atât de patetice și de vii, încât nu contrariau pe nimeni, nici măcar pe nevestele lui, care asistau cumva curioase și neputincioase la mărturisirile nepermise, dar pline de însuflețire. Soțiile vor fi fost de mult înmormântate și uitate, dar amintirea țiitoarei lui de-o viață era încă deosebit de vie și de puternică. O vedea foarte rar pe aleasa inimii lui, poate de câteva ori pe anotimp, pentru că locuia cale de câteva sate. O întâlnea mai ales
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
mă sting încet printre nisipurile timpului Nemurire Nemurirea poetului nu este nicidecum nemurirea persoanei în lumea îndepărtată de dincolo; este, dimpotrivă, chiar în locul unde și-a terminat cursa, dăinuirea unei puteri excepționale acordate de EL formei sale muritoare, corpului său înmormântat mâniei sale împotriva adversarilor. Poetul nu mai există: și-a sfârșit existența personală și euforică, dar sângele cald al dușmanilor săi, curgând pe pământ, va veni într-o zi să încălzească cu pasiune cadavrul său ... înghețat. Cât se poate Cum
Căutări prin vara arsă de cuvinte by Nicolae Stancu ; ed. îngrijită de Vasile Crețu, Nicoleta Cimpoae () [Corola-publishinghouse/Imaginative/472_a_1434]
-
vederea slabă, pentru că s-a apropiat foarte mult de fața ei, examinând-o. Apoi a început o investigație strânsă despre fiecare detaliu al vieții Leei. - De ce nu te-au aruncat la naștere când au văzut cum ai ochii? Unde e înmormântată mama ta? Cum pregătești lâna pentru vopsit? Unde ai învățat să faci bere? Ce fel de tată este Iacob, fiul meu? Care dintre fii e favoritul tău? De care dintre fiii tăi de temi? Câți miei a sacrificat fiul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
cade; "Viața lor un vis al morții este "Azi pradă ei, iar mâni ea o să-i prade. Ce afli-n lume? mii de generații, "Popoare mândre sau obscure nații "De mult periră și pe-a lor cenușă "Trăiește... cine?.. ei! înmormîntații. "Moarte și viață, foae-n două fețe: "Căci moartea e isvorul de viețe, Iar viața este râul, ce se-nfundă "În regiunea nepătrunsei cețe. "Femeia goală, cufundată-n perne, "Frumsețea ei privirilor așterne; Nu crede, tu, că moare vre o dată "Căci
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
ținută igienic și discret ascunsă de lume, ca să nu o tulbure prea mult. și jurnalista britanică încheie mica sa meditație despre moartea la români cu următoarea declarație surprinzătoare : Acum cîțiva ani, mama mea m-a întrebat unde vreau să fiu înmormîntată. Fără să stau pe gînduri, am bulversat-o cu răspunsul meu : „în România”. Moartea se trăiește mai frumos la români ! Toate acestea îmi aduc aminte de o țărancă din Bulgaria care, vorbind despre Sfînta Paraschiva, povestea cu aerul unei constatări
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
nici trupește, nici spiritual. "Trecutul mort” o trage înapoi asemeni unui păcat inițial regăsit în romanele sfârșitului de carieră a autoarei. Ura pe care o simte pentru trecutul ei pe care-l consideră “un basm fad”, uitat de întunericul vremurilor înmormântate. Zborul ei de pasăre pare a fi oprit de oul lipit dezgustător de aripile ce-ar trebui să-i folosească drept înaltare. Să fie ea în căutarea timpului pierdut, căci trecutul i se părea “un monstru care înghite timpul, timpul
Femeia în faţa oglinzii by Corina Alexa-Angheluş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1162_a_1871]
-
fotografia unui alt mormînt străjuit de o cruce cu asamblarea unei plăci pe care erau Încrustate fotografiile fiilor morți, cu numele fiecăruia și datele de naștere și deces. - Mă gîndesc că mîine, poimîine, mă duc și eu. Vreau să fiu Înmormîntată tot acolo. N-am pe nimeni. Înțelegeți? - Da. Și ce se Întîmplă? - Am comandat lucrarea Încă din octombrie trecut la cooperativa de lucrări funerare de lîngă cimitir și nu mi-au executat nimic pînă acum, deși am plătit de atunci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
dat o cană cu apă și i-o vorbit îndelung... „Să știi tu că Liuba o murit la datorie. La căpătâiul soldaților bolnavi de tifus...Si ea o murit tot de tifus izantematic... acolo pe front. Acolo o fost și înmormântată...” Nenea Jănel nici nu mai putea răsufla...O ieșit împleticindu-se...O plecat! Incotro? Nici el nu știa...O mers așa o bucată bună de timp, până o ajuns undeva în câmp...O stat acolo multă vreme, cu ochii în
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
floarea se arată, În sfîrșit, privirii analitice, lucide, cu „sinceritate”, despuiată de seducția cromatică și cochetăriile odoriferante. După cum există cuvinte denotative, ca de pildă „macara”, pe care literatura le dăruiește cu un „sens mai pur”, există, sugerează Bataille, alte cuvinte Înmormîntate definitiv În metaforă - iar vorbitorii ar trebui să Încerce dislocarea cutumelor lingvistice și-ntr-un sens, și-n celălalt. Proiectului publicistic al lui Catherine Millet, Însoțit de cel al soțului ei, Jacques Henric, autorii de text & imagine Întru etalarea carierei
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
între o formă sau alta de existență, între cele două îndemnuri: al vieții obișnuite și al unei existențe purificate până la starea de imn divin " Căci îmi doresc de-a pururea să fiu/ zdrobit de tine cu iubire/ Decât să viețuiesc înmormântat/ în acest veac ucis de cimitire/ Paharul bucuriei l-am sorbit/ Beție sfântă pururi Slavă ție/ Eu nu mai sunt decât un Imn divin" ("Lumină necreată în Pustie"). Imnul năzuinței spre cer e contrapunctat de cântarea închinată vieții simple, împărtășită
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
demonice care se presupune că alungă vampirii. Oglinzile întoarse spre perete în casele celor decedați recent sunt o altă metodă de a împiedica sufletul să se vadă reflectat și să refuze să plece; de asemenea, țărușul înfipt în inima celui înmormântat, când se presupune că acesta este sau se va transforma în vampir. Tradiția folclorică a vampirului în Europa centrală și estică s-a combinat în secolele al XVIII-lea și al XIX-lea cu credința vest-europeană (anglo-sa-xonă) în fantome și
Efectul de bumerang: eseuri despre cultura populară americană a secolul XX by Adina Ciugureanu [Corola-publishinghouse/Science/1423_a_2665]
-
maculat al ecranului de la OTV, labele sale pătate de sânge cu conștiința veselă a impunității. Deși a avut prezența de spirit să se care în iad înainte de anunțarea Nobelului pentru literatură, fantoma acestui satrap ucigaș, imun la remușcări, tratat și înmormântat gratis, în ciuda pensiei de 65 de milioane, de un SRI vinovat și complice, continuă să ne bântuie. Cred că moartea generalului de Securitate, apropiat prieten al teroristului Carlos, zis Șacalul, în preziua acordării Nobelului uneia dintre cele mai consecvente voci
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
în anul 1238, moaștele sale și cele ale fratelui englez Simon, primul lector la Magdeburg și cel de-al treilea ministru [provincial], deoarece frații s-au stabilit în orașul vechi unde locuiesc și acum, au fost și ele transferate și înmormântate acolo. 49. După moartea fratelui Iacob, de fericită amintire, frații din Saxonia, destul de tulburați, l-au rugat pe fratele Albert din Pisa, ministru [provincial] al Germaniei, să se îngrijească în îndurarea sa de ei și să le dea un alt
Viaţa Sfântului Francisc de Assisi : cronici şi mărturii medievale franciscane şi non-franciscane by Accrocca Felice, Aquini Gilberto, Costanzo Cargnoni, Olgiati Feliciano () [Corola-publishinghouse/Science/100973_a_102265]
-
într-un caz și în celălalt. Rechinii sînt însoțitorii inevitabili ai tuturor corăbiilor cu sclavi care străbat Atlanticul, înotînd cu sîrg alături de ele, ca să fie de față în caz că vreun colet trebuie transportat undeva sau în caz că vreun sclav mort se cuvine înmormîntat omenește; și deși s-ar mai putea aduce alte două-trei exemple asemănătoare, de împrejurări cînd rechinii se adună laolaltă și se ospătează cu mare veselie - totuși nu-i vei vedea niciodată în număr atît de mare și într-o dispoziție
[Corola-publishinghouse/Science/2072_a_3397]
-
dovedeau tendința unei expansiuni spre sud și un spirit de cucerire care aminteau prea mult de politica vechiului imperiu țarist, politică ce nu este străină de calamitățile războiului mondial și pe care noi o considerăm pe drept cuvânt pe deplin înmormântată. În ceea ce privește argumentul că în Basarabia există populație ucraineană și mixtă, care ar avea nevoie de protecția noii Republici slave, el nu este decât un pretext zadarnic. Nu există nici un stat, mai ales în orient, în care populația să fie omogenă
Basarabia în acte diplomatice1711-1947 by Ion AGRIGOROAIEI () [Corola-publishinghouse/Science/100958_a_102250]
-
Lazăr, care a fost legat și înfășurat în pânze (In 11,44). Trupul lui Isus a fost înfășurat într-un giulgiu curat de in (Mt 27,59; Lc 23,53; In 19,40). Trupul lui Anania a fost înfășurat și înmormântat (Fap 5,6); la fel și Tabita care „s-a îmbolnăvit și a murit. După ce au spălat-o au pus-o în camera de sus” (Fap 9,37). Pe lângă aceasta, de obicei, cadavrul era parfumat (Josephus, Antichități iudaice 15,16
Ultimele zile din viaţa lui Isus : ce s-a întâmplat cu adevărat by Craig A. Evans, N. T. Wright () [Corola-publishinghouse/Science/101017_a_102309]
-
Animator literar de vocație, și-a dedicat o parte însemnată a activității descoperirii de noi talente. Locuiește o vreme la Brașov, apoi la București, pentru a se izola, în cele din urmă, la Vălenii de Munte, unde va fi și înmormântat. P. debutează editorial cu volumul Oameni și așezări din Țara Moților și a Basarabilor (1938), urmat de Pâine, pământ și țărani (1943), reportaje în maniera lui Geo Bogza, însumând experiența sociologică a echipelor studențești inițiate de D. Gusti. Prima carte
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288691_a_290020]