664 matches
-
cu o diferență de o zi sau două, miezul verii. Mi-am croit fără primejdie drum printre stâncile care mi-erau acum atât de familiare, deși, la un moment dat, tot mi-a alunecat piciorul într-un smârc. Apa din băltoacă era caldă. Mi-am descoperit culcușul pietros și m-am întins în pantaloni și cămașă, scoțându-mi doar pantofii. Mi-am proptit capul de stâncă, astfel încât să pot privi orizontul marcat de o linie întunecată și de una argintie. Apa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
vin pe care o bea cu repeziciune și, discret, ieșea la lucru îngenunchind în iarba abia mijită, scormonind adânc cu degetele la rădăcinile trandafirilor. Împrumuta apoi de la vecinul cu vița de vie furtunul și uda cu nesaț pământul până făcea băltoace și pe trotuar; trecătorii grăbiți executând adevărate acrobații prin aer să le ocolească cu bine. Unii aruncau priviri încruntate, el n-avea însă timp să răspundă nici la saluturile cunoscuților, ca om respectat ce era pentru munca pe care o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
caracatiță cu o mulțime de capete pe ale căror gâturi șerpuite scria cu o caligrafie de copil Securiști, Activiști, Kaghebiști, Primari, Directori de Întreprinderi și Directori de CAP și câți or mai fi fost, toți vărsându-se sau izvorând din băltoaca centrală, de un roșu maroniu, menstrual, inscripționată cu litere mari de tipar: P.C.R. = F.S.N. * N-am apucat atunci să-l Întreb de Laur pe vărul meu vireg Ion Trandafir. Când am trecut din nou pe acolo, la o săptămână și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
fac? — O, Doamne! Suze țipă brusc și eu tresar îngrozită. — Încerc! Pe bune, Suze, încerc din răsputeri, crede-mă! — Nu! Uite! Mă opresc și mă întorc spre ea. O văd pe trotuar, la zece metri în fața mea, cu o mică băltoacă de apă la picioare. — Suze... nu e nici o problemă, zic stângace. N-am să zic la nimeni. Nu! Nu înțelegi! Nu e... Mă fixează cu o privire hăituită. Cred că mi s-a rupt apa! — Ce anume? Mă trece un
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2037_a_3362]
-
temperaturi de peste 10șC (maxima fiind de 32șC, iar optimum de 22-23șC). În timpul germinării, sporul crapă, iar din interior apare un filament micelian cu un spor mare, ce va cădea pe sol. În timpul ploilor repezi din primăvară, sporii ce plutesc în băltoacele din jurul butucilor, sunt proiectați pe partea inferioară a frunzelor, produc filamente de infecție ce pătrund în țesuturile plantei-gazdă prin stomate. Acest proces poartă numele de contaminare primară. Deoarece sporii de rezistență germinează în mod eșalonat (pe măsură ce aceștia ajung la suprafața
Bolile plantelor cultivate by Viorica Iacob () [Corola-publishinghouse/Science/457_a_1435]
-
majoră BĂLĂTĂU, lac de baraj natural, format de la pârâul Izvoru Negru, afluent al râului Uz, menționat in anul 1883.Viiturile din anii 2004 și 2005 au dus la dispariția acestui luciu de apă. Et.: ap. bălătău ( bolătău ) d. mag. balatò « băltoacă, loc mlăștinos ». Apelativul, ca și toponimele formate pe baza lui, sunt cunoscute în graiurile din Transilvania. BOGDANA, sat și pârâu, afluent al Trotușului, pe partea dreaptă. Prima atestare a satului o aflăm într-un document din 6 aprilie 1488, când
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
care au făcut alegerea să ducă așteptarea până la capăt. După câțiva metri, tot pe malul râului Bahlui, încep să apară corturile unei serbări populare, „Sărbătoarea Iașiului”. Fumegă fripturi pantagruelice, se bea mult vin și bere, tineri dansează cu foc în băltoacele formate după ploaia puternică din timpul zilei. Două lumi se înfruntă, fiecare cu propria acoperire audio : de-a lungul rândului se revarsă din difuzoare cântări religioase și rugăciuni. În corturi, răsună puternic muzică moldovenească sprințară, de petrecere, interpretată live de
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
de mese prin bunăvoința personalului. Pereții albaștri și o fotografie cu băile de la Govora compuneau peisajul sumar. Era cald. Calorifere care duduiau. Cald. Foarte cald. Vorba lui Danny de Vito, dacă scuipai pe cineva, riscai să-l opărești. Scriam printre băltoace de ciorbă pe care le ștergeam cu colțul pijamalei scămoșate. Și doctorii mă priveau îngăduitori. Parcă vrând să vadă dacă dă vreun rezultat metoda asta a mea. Scriam pentru a nu mai sta lungit în pat. Atunci când stai întins în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
La mine acasă nu e așa gălăgie ca la București. Raluca Ciobanu, str. Izvoarelor, nr. 45 Dar la D.V. să revin, la întâlnirea aceea din Romană. O Piață Romană înghețată, plouată, un noiembrie căcăcios, gri și grăbit când slalomezi printre băltoace vineții. Ce a fost ciudat - că D.V. din euforia inițială cu care mă întâmpinase, cum a auzit întrebarea, și-a pus coada pe spinare și m-a lăsat cu ochii în soare. Gata, nu mai avem ce discuta, mi-a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
verticală, pe roți. Le-am târât culcate și, cum s-a nimerit, alunecând și murdărindune, ca după ploaie. A urmat un urcuș infernal prin pădure pe o potecă relativă, plină de crengi rupte și vreascuri ude, uneori prin noroi și băltoace, vânând marcajele bine ascuse de cei care le plasaseră, ca pentru relaxarea prin orientarea turistică. Eram obosiți, nu apărea nici un indiciu care să ne arate că ne-am fi apropiat de vreo așezare omenească și, timpul trecea. Îngrijorați, am hotărât
Periplu pe bicicletă by Mihai Ştirbu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1781_a_92271]
-
Ceea ce se și poate produce, ca o compensare firească.) A doua zi, dacă plouă, vacanța este tot atât de plăcută ca o zi de consemnare, în armată, la dormitor. De a treia zi, simptomele dilatării timpului, care pare a fi devenit o băltoacă nenorocită, devin și mai evidente. După câteva zile, soarele apare strălucitor, codrul, care este de presupus că există în fiecare stațiune, împrăștie arome crude, amețitoare, aerul este pur, abia începe vacanța, dar lichidezi conturile și te desfeți la volan, spre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1485_a_2783]
-
rescris o pagină nouă despre Medeea; episodul despre tatăl lui Iason, care, datorită unor filtre magice folosite de ea, își recapătă tinerețea. Aia judecase bucata aceea ca excesiv de prolixă, plină de vorbe inutile. Zeii invizibili La prânz, ascultam lângă o băltoacă orăcăitul broaștelor și le priveam uimit. Aveau ochi foarte mari, impenetrabili, absolut statici. În jur, totul era neclintit. Nici o mișcare, nici în frunze, nici în apă; balta exala un iz de moarte, amplificat de culoarea speculară. Imaginea broaștelor, a ochilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
garantează că eu mă voi salva. Osiris Zalmoxis îmi pare o altă ipostază a zeului egiptean Osiris, a cărui învățătură o cunoscusem din papirusurile funerare răspândite în Grecia. E însă mai tolerant și mai viu. Flori de nufăr Observ mica băltoacă din grădina mea; într-o noapte a țâșnit un izvor care curge de atunci fără să se oprească. Pe neașteptate, în apa strânsă au răsărit albe flori de nufăr. Dimineața, albeața lor reușește să-mi infuzeze o vigoare nouă. Mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
În locul acestora erau plase de sârmuliță ca de sită sau celofane prinse-n cuie. La următorul colț făcură dreapta spre o stradă care ducea la locuința lui Valentin. În drumul lor întâlniră un canal înfundat cu gunoaie, iar apa făcea băltoace din loc în loc. Scârțâitul unui leagăn le atrase atenția și se opriră în fața unui cămin de copii. Deodată, Valentin deveni tăcut. Îl luase ca pe un avertisment. La colțul unui bloc, la capătul unei străzi, un felinar în formă cilindrică
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
și însemnat”. Poate fi un semn imperceptibil, evanescent, în aparență cu totul oarecare. Bunăoară, în Jurnalul fericirii al lui N. Steinhardt, momentul perceperii, în sordida celulă a închisorii Jilava, a unei fracțiuni infime de cer însorit reflectat într-o mică băltoacă de apă murdară, printr un interstițiu al oblonului ce interzicea lumina zilei. Veți întreba : pe ce criteriu poți dumneata decide că acest lucru este „sfânt și însemnat”, iar altul, poate similar, nu? Pe nici un criteriu. Doar prin simțul divinului. Nu
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Mamina 19/1947 I Joi seara, 4 decembrie [1947] Nu gândeam azi dimineață să am atâtea să-ți spun în astă seară. Am fost la Tante Margot pe o ploaie măruntă și deasă; curgea de sus în neștire; pe jos băltoace, pe de laturi mașini și eu pataugeam fără umbrelă, sumbră și concentrată. Am mers de la tramvai prin ploaie ca de la casa ta la „Reg[ina] Maria“, poate mai mult; am ajuns în fața unei case cu portal; am intrat pe un
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
dian, cât și a lecturii sale adecvate în cheia realismului literar, curent artistic înfloritor în secolul XIX când scrie Caragiale. Pentru Stendhal, romanul este nimic altceva decât „o oglindă purtată de-a lungul unui drum”, oglindă în care se reflectă băltoacele și relieful accidentat al acelui drum. În aceeași oglindă burghezul își aranjează jobenul și cravata, doamnele pălărioarele și rochiile. Ce vedem atunci când privim în oglinda operei lui Caragiale ? Oglinda de la bun început ne joacă o festă, cea mai mică dintre
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
și amestecând apa din baie cu robinete de aur? și asta deși nudădusem până atunci nici o atenție zvonului. Acesta circula totdeauna în timpul pauzei de masă la fabrica în care lucram în acea vreme, când în hala dogoritoare sau înghețată, printre băltoacele de ulei de mașină, „proletariatul“ scotea din hârtia de ziar pâinea tare și slănina râncezită, mâncând abătut și trecând din mână în mână sticla de țuică. Consideram zvonul o scorneală, semănacu ideea neghioabă pe care și-o face calicul despre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
vechi dispreț pentru parvenitul ajuns dictator, capul meu cunoștea bine acestdispreț. Dar știam vreo trei duzini de muncitori care, și după ce emigrasem, continuau să-și mănânce zilnic - la fel și în ziua când am zărit rațele- porțiade slănină râncezită printre băltoace de ulei. În restaurantele din Germania mi se-ntâmplase de câteva ori să plâng când soseau mâncărurile comandate, amintindu-mi de mâncarea printre băltoacele de ulei. Mi-era foame, dar n-aveam poftă de nimic, dându-mi seama că țin
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
-și mănânce zilnic - la fel și în ziua când am zărit rațele- porțiade slănină râncezită printre băltoace de ulei. În restaurantele din Germania mi se-ntâmplase de câteva ori să plâng când soseau mâncărurile comandate, amintindu-mi de mâncarea printre băltoacele de ulei. Mi-era foame, dar n-aveam poftă de nimic, dându-mi seama că țin la atâția oameni care nici nu bănuiesc cădictatura îi privează de atât de multe lucruri. Cele trei rațe albe de pe râul Lahn veneau sub
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
cămașă albă de noapte cu bretele croșetate. Apoi și-a scos de pe umeri bretelele subțiri ale neglijeului și s-a scuturat de câteva ori, până ce neglijeul a căzut pe jos. A pășit peste el ca și cum ar fi pășit peste o băltoacă, l-a ridicat de jos și s-a urcat cu el în cușeta de sus. În timpul cât se dezbrăcase, își luase un aer jenat, însă a trebuit s-o urmăresc cu privirea, căci încercam să aflu dacă era în serviciul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
târa până spre ultimul drum asfaltat. Deasupra - cerul gol. Era gri-portocaliu de la fumul din fabrici. Fereastra era mai sus decât cerul, pentru o pereche de ochi sosită de la șes lucrurile păreau anapoda. Priveam la cer cum ai privi într-o băltoacă. și fiindcă apartamentul traversa cerul la jumătatea lui, cerul se proptea drept în geamul meu, iar când mâncam mi se prăvălea în farfurie. Poate că aceste imagini nici nu mi-ar fi trecut vreodată prin minte, dacă acei vântură-rele dintre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2149_a_3474]
-
caz mai aparte. Ne-am luat la harță. El a tras de mine, eu am tras de el, ne-am înbrâncit, ne-am mai și lovit cu pumnii și cu picioarele și, împiedecându-se, Tabacarul a căzut cu nasul într-o băltoacă, în care, din întâmplare, se afla și un pietroi. Evident că l-a umplut borșul, cum se spune. Când l-am văzut plin de sânge, m-am speriat și am tulit-o acasă. Toată ziua am stat ascuns prin grădină
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
de nucă. Vreau să mestec un miez de nucă cu dinții mei. Cu dinții mei adevărați. Cu dinții mei de la cinci ani, de la opt ani, de la douăzeci de ani. Cu dinții mei adevărați, care au putrezit de secole prin cine știe ce băltoacă puturoasă. Îchidje uja iibedjilule. Acum strig de-a binelea, și bale de scuipat îmi curg din gură și se lungesc până pe pieptul meu costeliv. Le simt răceala pe osul sternului, și tot acolo simt o gheară care îmi strânge măruntaiele
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
așa, și cade cu cracii-n sus. Și tu te uiți la ea prin ochelarii tăi magici și le zici la ochelari să filmeze faza. Comandă vocală, frate, m-ai înțeles? Și pipița aia se chinuie să se ridice din băltoaca-n care a căzut, și până s-a ridicat tu deja ai postat filmulețu pe contu tău și ai trei mii de like-uri. Îți zic io, Facebook e pe ducă. Îl întreb când apar ochelarii ăștia. Mâine, poimâine. Sunt pe
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]