353 matches
-
Jertfa Sfântului Constantin Brâncoveanu, domnul Țării Românești, este exemplu suprem de dragoste pentru Hristos, de tărie În credință și de mărturisire a valorilor credinței creștine. Este un Iov al Olteniei, care a răbdat cu tărie moartea copiilor săi fără să cârtească. Jertfa sa reprezintă suferința unui neam ce a trebuit să Îndure de-a lungul timpului jugul greu al stăpânirii musulmane. Sfântul Constantin Brâncoveanu a uimit prin jertfa sa lumea Întreagă, fiind exemplu pentru neamul nostru românesc. Mitropolitul grec Calinic al
Din suflet de creștin. Ediția a V-a by Cristina-Alina Bardos-Micu () [Corola-publishinghouse/Science/91775_a_92314]
-
îndiguiască forțele guvernului; marile lucrări fiind suspendate, examinarea proiectelor de legi organice, amânată, intrigile din afară înmulțindu-se, presa străină fiind cumpărată pentru a deruta opinia publică, creditul, tăiat, sursele prosperității publice, secate, visteria, golită; fiecare suferind, mâniindu-se și cârtind: acesta e tabloul fidel al situației care se desfășoară în fața ochilor din 1859 încoace. Convenția crease o comisie centrală compusă din șaisprezece membri, opt valahi și opt moldoveni, jumătate numiți de domn, jumătate, de adunare; era un fel de senat
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
și că atâta vreme cât va trăi el această pretinsă sărbătoare nu va fi celebrată." Se murmură împotriva acestei decizii, riguroase poate; se bombănea deja împotriva legii asupra contribuției funciare, cu privire la faptul că nu impozita venitul decât cu patru la sută; se cârtea în fine împotriva legii rurale: se reproșa proprietarilor că nu fac niciun sacrificiu. Toate aceste fapte, dintre care unele ar fi trecut neobservate în mod obișnuit, fură adunate și comentate când se dori să se descopere cauzele unei crime al
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
atentatul comis în anul precedent împotriva d-lui Catargiu. Prințul Sturdza este unul dintre șefii opoziției și cel mai vehement și mai redutabil competitor la tron. Visteria publică este strâmtorată, nimeni nu mai este plătit, nici măcar armata; ofițerii și funcționarii cârtesc tare; semne de dezorganizare se manifestă în mod nedeslușit și fiecare se așteaptă la un incident în curând. Un eveniment regretabil pune capac acestei situații penibile. Pe 3 iulie, un detașament de voluntari polonezi, comandat de colonelul Milcowski, plecat de la
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
dispare în dreptul tatălui nevăzut. Tatăl înfulecă toate felurile, de parcă în gura lui se băteau lupii. "Mai mâncă până ce se isprăvi și aceste bucate. Mânca, nene, și nu se mai sătura. Nemaiavând ce să mai aducă la masă, zâna începu a cârti că nu mai rămăsese și pentru roabe. Când iată copilul că strigă iarăși: Mamă! zău că este tata. Dară unde este, mă? ce tot aiurezi tu? Ba nici aiureală, nici nimic. Uite-l, este colea lângă mine, uite-l, mă
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
prelucrare) este o carte delicioasă. Alții vor să scrie o gramatică, o retorică, inventează un limbaj pentru poezie, Pann, versificator iscusit, vrea să dea un cod al bunei purtări. Asta convine talentului său de moralist și gustului său de a cârti. Autorul Povestei vorbei este, în fond, un ironist, un poet integral ironist, primul la noi de asemenea proporții. EUGEN SIMION SCRIERI: Versuri muzicești ce să cântă la Nașterea Mântuitorului nostru Is. Hs. și în alte sărbători ale anului, București, 1830
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288657_a_289986]
-
de miei, viței, purcei și pui de găină (alimentația noastră nu mai este la fel de restrictivă ca aceea din Orientul Apropiat al Bibliei) - ne punem pe critică mai ceva decît fiul cel credincios. Generozitatea tatălui nu ne învață nimic. Preferăm să cîrtim, să mîrîim, să înjurăm, să ne vărsăm focul pe frații noștri risipitori întorși acasă. E o dovadă de răutate și de prostie. Nu ne spune nimic fericirea cu care tatăl își îmbrățișează fiul risipitor revenit la vatră. Ni se pare
Așa nu se mai poate! by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9302_a_10627]
-
Livius Ciocarlie Citesc Zen. Constat încă o dată că sunt rupt în două. Unul e cititorul, care admiră, celălalt autorul de însemnări, care bombăne. Când nu pot să cârtesc, nu prea găsesc ce să scriu. Pe deasupra! Citesc, alternativ, și Elogiul nebuniei (al prostiei, de fapt) și tot așa pățesc. E drept, aici a intervenit timpul. Nu mai gândim la fel, nu mai avem aceleași preocupări. Rămâne felul de a
Însemnari by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/4056_a_5381]
-
Aceasta are reguli, are proceduri, impune opreliști. Are început și sfârșit. Într-un rând, autorul se și declară de altfel „fost critic literar”). Spiritul critic, în schimb, e de-o libertate netulburată. Nu se pretează la tactici de vreun fel, cârtește, șicanează, admite contradicții. Și încă ceva. Nu se epuizează.
Magistratură și spirit by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4728_a_6053]
-
ținut o noapte. Mă și vedeam ajuns - dar un cusur a Pus la-ncercare și răbdări și fapte, Fierarul, vizitiu-și țineau gura Tot bocănind la ce aveau să-ndreapte. Așa e-n orice meserie, n-ai ce face, Am mai cârtit, dar i-am lăsat în pace. IV. Rămas în drum. O firmă-a unui han M-ademenise de la început. Bine făcută, -o fată, cu alean Ieși cu lumânarea. Loc plăcut. Intrarea, scara care lin urca-n Odaie, totu-ales mi s-
Goethe îndrăgostit: de la madrigale la Jurnal by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/3380_a_4705]
-
rămâne pe loc), care se comportă de o asemenea manieră tocmai pentru că nu are curajul să înfrunte. Pe cine? Ce? Autoritatea, desigur, care îi impune - deși tocmai asta n-ai zice - același respect ca pe vremuri; valorile consacrate împotriva cărora cârtește (în loc să fie). Grobianul român, colocatarul nostru de etaj dintr-o specie care a luat în ultima vreme o extraordinară amploare, mânjește cu noroiul din suflet gura revoltei. Dar nu pentru că e vulgar, ci din inautenticitate. El nu schimbă nimic, are
Emancipare cu preț redus by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/16779_a_18104]
-
și altele ar putea alcătui, ele singure, o antologie de primă mână. Ori de câte ori numele lui Mircea Dinescu a fost invocat între precursorii din umbră ai generației optzeci, membrii acesteia au formulat obiecții. La Dorin Tudoran, nu cred că mai poate cârti cineva. Căci, o dată cu amintita radicalizare, Tudoran pare să descopere o insolită combinație între infuzia de cultură și apelul la real. Cu mici diferențe de dozaj, la aceeași soluție vor recurge, cam în același timp, mai tinerii lui colegi. Lăsat moștenire
Editura Timpul a avut răbdare by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5765_a_7090]
-
cap. 86, în „Filocalia...”, vol. VI, p. 220. footnote>. De păcat ne curățim fie prin osteneli de voie, fie prin necazuri fără de voie<footnote Ibidem, suta a doua, cap. 9, p. 230 footnote>, în cazul celor din urmă, atunci când nu cârtim înaintea lui Dumnezeu. Dacă nu ne curățim prin osteneli de bunăvoie, ne vin cele fără de voie, acestea fiind absolut necesare pentru purificarea noastră. „Dacă tot păcatul se face de dragul plăcerii spune Sfântul Maxim Mărturisitorul desființarea lui se face prin reaua
Editura Teologie și Viaţă by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/136_a_139]
-
traducea pe Krîlov. Al doilea înțeles, cel subversiv, se referă la condiția exprimării cifrate sub dictatură: "Robul neputând, pe vremuri, să crâcnească, frânt în jug,/ Fără ca să fie-n târguri spânzurat ori pus pe rug,/ Totuși, fiindcă trebuința de-a cârti e omenească,/ Cuteza, ascuns în pilde, ticluit să se rostească./ Strecurată-ntre durere, lege și fărădelege,/ Pilda fiecare după mintea lui o înțelege,/ Încât, mai întortocheată în urzeala ei oleacă,/ Nu mai ațâța stăpânul și-ncepea și lui să-i
Literatura subversivă by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/8493_a_9818]
-
înfiptă-n ușă ori închisă-n bezna din buzunar. Dar îmi aminteam mereu lumina care venise la ușa mea și stătuse mult timp fără să facă nimic, fără să pretindă mare lucru, fără să-și ia vreun angajament ori să cîrtească în vreun fel, poate că eu eram plecat de-acasă, poate că vecinii mei nici n-o observaseră, nimic nu trebuie lăsat fără speranță și creionul știe asta și-ncearcă să i-o sugereze luminii, e desigur ultima seară cînd
Iov In funicular by Constantin Abăluță () [Corola-journal/Imaginative/10097_a_11422]
-
ar fi putut avea. În sprijinul acestei păreri: nervozitatea, impetuozitatea - temperamentul, deci - s-au păstrat, însă acum bine controlate, și în cărțile franțuzești. Nu, nu-i frumos, mi-am zis, e totuși o doamnă. Așa că, uite, mai citesc. Însă și cârtesc. Nu poți să înregistrezi impasibil, cu titlu de inventar, „păreri” cum ar fi aceea că omul este prada delirului de a crede că ceva există, ori că el, Cioran, neputând fi tiran, a vrut să contribuie cu verbul la pieirea
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/3832_a_5157]
-
e totuși singura demnă de acest nume. Remarca e a lui Thibaudet însuși în capitolul din istorie despre Sainte-Beuve. Și Călinescu, și De Sanctis au avut parte de obiecții asemănătoare referitoare la impresionismul clasificării materiei în Istoriile lor. Științificii au cârtit întotdeauna pe seama intuiției și imaginației critice, mai ales fiind vorba de istorie literară. Să întârziem o clipă asupra criteriului generațiilor. La noi, l-a folosit Al.Piru, nu și maestrul său. L-am examinat eu însumi cu atenție când lucram
Neuitatul Thibaudet by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/3261_a_4586]
-
asuprit pe slugi, pe săraci, pe orfani, pe văduve, pe neputincioși. I-am batjocorit. 14. Mi-am dorit moartea la necaz. 15. Am ucis oameni, cu voie sau fără voie. Poate din și din cauza mea, a murit cineva. 16. Am cârtit la Dumnezeu la necazuri că prea mi-e greu, ca de ce am pierdut tocmai eu, ca de ce sunt prigonit eu și păcatoșii trăiesc bine, că nu-i bine, sau că e prea e frig, cald, prea ploua etc., în loc să am
Site-urile ortodoxe lovesc din nou. Vezi lista celor 193 de păcate by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/63180_a_64505]
-
vei mai apuca, iar căreia nepoții îi vor achita scadențele - cea de acum e de vreo douăzeci de miliarde de euro. Vei fi, ca și până acum, un vechi reacționar, eternul nemulțumit care făcea zâmbre și pe vremea lui Ceaușescu, cârtind că nu se găsește una și alta, pe când Casa Poporului creștea, cat cu cat. De pe banca din parcul cu jedou - un dar al lui Vanghele - vei vorbi de la obositul dumitale mobil, în loc să combați bărbătește luând, la prețul de un leu
Pe aripile crizei by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/7194_a_8519]
-
gândurile, asta dacă ai noroc de o companie suficient de liniștită, încât să poată fi ignorată. Dacă nu îți repartizează calculatorul o astfel de companie, ți-o cauți, unele vagoane fiind tixite, în timp ce altele sunt pustii, dar cum ai putea cârti împotriva unui calculator? Nu fusese o zi prea norocoasă, așa că migrasem în căutarea unui loc în care să pot citi Foamea lui Hamsun. Asta până la Craiova, când mi-am căpătat drept tovarăș de drum un tânăr moldovean extrem de vorbăreț, nu
Un incomod agreabil by Dana Pîrvan-Jenaru () [Corola-journal/Journalistic/8709_a_10034]
-
a pus-o la dispoziție prietenul Liviu Papuc de la Biblioteca Centrală "M. Eminescu"; între ele, des citați N. Spătaru Milescu, dar și contemporanul Cornel Ungureanu, precum și cărți de istorie a culturii chineze. Călătorul ieșean nu se entuziasmează dar nici nu cîrtește; constată, descrie, face comparații și dacă descoperă "modele" ori măcar fapte ce merită urmate, acestea aparțin în exclusivitate profesiunii sale (de scriitor) și nu mai puțin pasiunii sale (cea de muzeograf, de șef al "Atelierului de potcovit inorogi" de la Casa
O experiență culturală by Ioan Holban () [Corola-journal/Journalistic/16536_a_17861]
-
în cea mai bună dintre lumile posibile, fie și o singură viață. Și, cine știe, un asemenea fast moment de chiverniseală trăim astăzi pe netedul pământ al patriei, fără să ne dăm, cei mai mulți seama, nu puțini otrăviți de propriile umori, cârtind la tot pasul, făcând din orice fleac un prilej de nemulțumire, răbufnire, răfuială, dacă nu de blasfemie de-a dreptul. Cine, însă, ar putea nega că, în al treilea an de sporire a P.I.B.-ului, într-o Europă stagnantă economic
Bătrâni, luați-vă gândul! by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/13973_a_15298]
-
și dispărând într-un hău aurit. Emma respiră sub brațul meu, o doresc imediat, mi-e sete de ea mai mult ca oricând, dar lângă pat e o ființă ce rezumă o epocă întreagă și ține în mână o lumânare: cârtește ceva în legătură cu masa de la bucătărie rămasă nestrânsă, cu lanțul de la intrare care n-a fost schimbat și cu fetele din zilele noastre, toate ca niște curve. Emma se abține să nu râdă, dar eu am chef să-i spun zeiței
Inga Abele (Letonia) Vârstele iubirii by Luminița Voina-Răuț () [Corola-journal/Journalistic/3861_a_5186]
-
care spun că trupul/ dorește alt trup/ Trupul mănâncă/ și doarme/ și se înmulțește./ (Oftatul i se dă în arendă)/ De dorit doar sufletul poate dori/ Toate dorințele mele au fost și ale altcuiva/ Sunt o lumânare care doar a cârtit”. Finalul ne este și el pus sub semnul întrebării și al pasivității: „ne stingem sau suntem stinși?”. Ne situăm în afara corpului, ținuți în viață de mașinării, primim „vești de pe plajele anesteziei”, în camere de spital, dar „zilele datorate doctorilor nu
Simfonia extincției by Daniela Magiaru () [Corola-journal/Journalistic/5148_a_6473]
-
de duminică. Care dau bine la teve, dar sunt puerile atunci când le scoți într-un alt public decât cel care te adulează. Uite, ca să dau un mic exemplu de prostioare cu pretenții: spre a lua ochii și celor ce-ar cârti vizavi de cultura sa, Mihaela Rădulescu pune, la un articolaș, un motto din Rainer Maria Rilke. Atâta doar că-l pune în limba engleză. Cu toată sfiiciunea, îi atrag atenția că Rainer Maria Rilke nu este femeie, nu a scris
Și vedetele scriu! by Constantin Stan () [Corola-journal/Journalistic/7778_a_9103]