233 matches
-
fel. Fiecare își avea propria echipă de medici și, în centru, stindardul Autorității pentru Sănătate. La sosirea în tabără, Alan primise un clipboard, o hartă, o insignă, o busolă pentru orientare și o cagulă portocalie, conform instrucțiunilor Autorității pentru Sănătate, cagulă pe care scria de-a curmezișul, cu litere mari și negre, PARAMEDIC. Alan se simțea plictisit și fără chef. Crezuse că această Competiție Educațională va fi un fel de exercițiu care să le permită medicilor generaliști să elaboreze strategii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
veți obține rezultate optime în ceea ce privește lucrul cu acest nou sistem extrem de complex. În momentul acela, dădu la iveală un marker, îi scoase capacul cu o pocnitură sonoră și se întoarse cu fața la tablă. Alan observă că, așa cum era de așteptat, pe cagula lui scria FACILITATOR. Într-un mod extrem de tehnic și meticulos, facilitatorul începuse să traseze pe tablă un plan, vorbind mereu despre secțiuni relevante. Lui Alan i se păruse oarecum normal ca acest facilitator să se dovedească îngrozitor de inept în fața tablei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
tufiș) pentru tratament. Pe drum apăreau diferite ocazii de a spori fondurile pentru tratament sau, dimpotrivă, de a mări intervalul de așteptare pentru pacienți, dacă se întâmpla să se afunde în mocirla birocratică (de data asta, o mocirlă adevărată). Purtând cagulele portocalii, medicii generaliști se luptau cu hărțile și busolele. Noroc că îl aveau pe Alan. Cu ajutorul acestuia, reușiseră măcar să ducă „pacienții“ la spital înainte de căderea întunericului. Alte grupuri nu fuseseră la fel de norocoase și încă băteau câmpurile de pe lângă Somerset. Fusese nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
parte, dragă Pierre-Marie, o să avem tot timpul... - Nu vorbeam de mine, ci de fiul dumitale mai mare, Erwan cel de neînlocuit, Îl persiflă PM. Arthus rămase atunci Înlemnit cînd văzu venind spre el scafandrul care-și scoase masca, Își smulse cagula și-l fixă cu privirea lui de un albastru palid. - De treizeci și cinci de ani aștept momentul ăsta. Bună ziua, tată. Ryan Îl privi pe Arthus drept În față. Dorințele lui de răzbunare, acutizate de treizeci și cinci de ani de pușcărie, Închipuiseră o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
-o vântul. Nu conta. O să închidă cutia și o să plece. Dar apoi se mai auzi un sunet. De data asta zgomot de pași, fără îndoială. Ahmed se întoarse și văzu doi bărbați apropiindu-se de el. Amândoi aveau câte o cagulă neagră care le acoperea fața în întregime. Bărbatul mai înalt ținea un deget ridicat, pe care îl duse teatral la buze. Sssst. —Ce? Ce-i asta? întrebă Ahmed și genunchii începură să-i tremure. Vino cu noi doar, spuse bărbatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Acum! Și pentru prima oară, Ahmed văzu arma ridicată și ațintită asupra lui. Capitolul 8 Consulatul Statelor Unite, Ierusalim. Marți, 2.14 p.m. —Informațiile pe care le deținem arată că trupul perforat de gloanțe a fost abandonat de doi oameni cu cagule în piața mare a Ramallahului, pe la 10.45, ora locală. Corpul a fost ridicat în picioare și arătat mulțimii timp de aproape cincisprezece minute, apoi a fost luat de aceiași oameni cu cagule care l-au adus acolo. —Ucidere pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
a fost abandonat de doi oameni cu cagule în piața mare a Ramallahului, pe la 10.45, ora locală. Corpul a fost ridicat în picioare și arătat mulțimii timp de aproape cincisprezece minute, apoi a fost luat de aceiași oameni cu cagule care l-au adus acolo. —Ucidere pentru colaborare? —Exact. Șeful filialei CIA se întoarse către Maggie, oferind informațiii suplimentare nou-venitei la lecție. Asta e pedeapsa standard aplicată de către palestinieni oricărui palestinian considerat vinovat de colaborare cu serviciile de informații israeliene
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Dar opinia publică evreiască n-ar înghiți așa ceva. Să întrerupă tot procesul de pace doar pentru că a fost ucis un arab? Niciodată. Ce ar mai fi? — Cealaltă curiozitate e legată de relatările martorilor din Piața Manara, din Ramallah. Oamenii cu cagule nu au vorbit aproape deloc, dar când au făcut-o, aveau un accent foarte ciudat. —Ce fel de accent? — Nu dețin această informație, domnule. Îmi pare rău. — Dar ar putea fi israelieni? Există o posibilitate. Miller se lăsă în scaun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
mai mult decât să vorbească, să asculte. Te rog, începu Maggie, sperând că îl intuise corect. Am venit aici să ajut. Dacă aș fi venit să fac rău, crezi că aș sta pur și simplu aici? N-aș purta o cagulă, ca să nu mă vadă nimeni? N-aș avea un pistol? Nu te-aș fi omorât imediat ce te-am văzut? Pistolul se mișcă dintr-o parte într-alta, după care mâna începu să-i tremure ușor. Îți jur, altcineva a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
ogor. OK. Omoară motorul. Era un lan de bumbac, suficient de înalt ca să ascundă mașina, exact cum fuseseră informați. Băieții care studiaseră terenul făcuseră o treabă bună. Cei patru începură să se schimbe în haine negre. Ziad le dădu fiecăruia cagule de pus pe cap și se asigură că îndepărtaseră orice alte semne de indentificare. Fiecare avea câte o mică lanternă în buzunar, o brichetă și o versiune miniaturală a unei arme semiautomate: pistolul-mitralieră Jericho. Ziad și Marwan duceau în spinare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
în somnul dulce al nopții parfumată cu de toate câte se găseau în marea sa grădină. Într-o noapte, că sosi și o asemenea noapte, dracii s-au înfățișat și-n casa lui. Îmbrăcați, toți, în negru. Pe cap - cu cagule. În frunte - cu niște lanternuțe moderne, care, când se aprindeau, când se stingeau. Ca niște mici stele căzătoare, sporind gradul de frică și de panică, în rândul jefuiților. După ce-și încheiau misiunea, dispăreau, tot pe acolo pe unde pătrundeau
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
casa mea. și unde-i ții? Sus. La streașină. Cum îi ții acolo? Spânzurați. Hai, repede, să vă minunați. Cei chemați au venit. La lumina mare, care s-a făcut, dinaintea casei modernizate, cine a ieșit din costumele negre, din cagule și de pe sub pielea dracilor? Ei, cine, vă închipuiți, că a ieșit? Trei - fără căpătâi; Unul - consilier local din Pomârla; Altul - șeful jandarmilor, tot de acolo; și, în fine, viceprimarul aceleiași comune.Vestea s-a răspândit, ulterior, pe toată acea întindere
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
la ora stabilită. Cu puțin înnainte de terminarea petrecerii, doi dintre nuntași, în pas alergător, s-au ascuns în unul din autoturismele din fața intrării în restaurant, și sau așezat la pândă. Nu înainte de a se masca, la iuțeală, cu niște cagule scoase dintr-o pungă voluminoasă din plastic colorat. Au urmărit, cu atenție, ce era, pentru dânșii, cel mai important: numărarea banilor. Ăștia erau numărați la vedere, de către mireasă, mire și alte câteva persoane dinainte stabilite. Timpul, pentru cei doi, părea
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
dete în lături, și cei trei musafiri intrară înlăuntru. O strigătură, într-un anumit fel, către câini, îi făcu să tacă și să se retragă, fiecare la locul său. Când au ajuns la prag, conu Leonardo a tresărit. Musafirii purtau cagule pe cap. A dat să se retragă, dar n-a fost cu putință. De-acum, gata, ești al nostru. Cum, adică?! Poftiți în casă, și vom vedea cum ne descurcăm, dacă, cumva, este ceva încurcat. Au intrat. Vestibulul era amenajat
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
vorba și i-a chemat pe cei de la celălalt capăt al firului. Ăia au venit în puține minute. S-au mirat de ce au putut să vadă. S-au convins că, în adevăr, cei trei tâlhari erau morți. Le-au tras cagulele de pe cap. Surpriza a fost totală. Deci, așa, Coane Leonardo, a rostit unul dintre cei de la 112. Așa, noi îi căutăm pretutindeni,iar mata ni-i pui în palmă... Precum vedem, a răspuns el. Acum, ce facem? Îndată, să vedem
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
față, lângă șofer, și a coborât geamul despărțitor, așa că am putut respira În voie. În spate, malacul a scos un rând de cătușe, mi-a legat un braț de unul de-ale lui, apoi mi-a tras peste ochi o cagulă cu fața În spate, să nu văd unde mă duceau. Precauțiuni inutile: În zece secunde, dormeam deja ca un pui de găină. Cu toate acestea, când mi-au scos cagula de pe ochi, eram mai beat ca niciodată. Mă aflam Într-
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
de-ale lui, apoi mi-a tras peste ochi o cagulă cu fața În spate, să nu văd unde mă duceau. Precauțiuni inutile: În zece secunde, dormeam deja ca un pui de găină. Cu toate acestea, când mi-au scos cagula de pe ochi, eram mai beat ca niciodată. Mă aflam Într-un birou aflat la o Înălțime considerabilă deasupra orașului și vedeam dublu. În fața mea se găseau cele mai frumoase creaturi din galaxie, două blonde identice, Înalte, cu picioarele mai lungi
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
că-i și place. Sigur Îi place. Am fixat camera, am pus ochiul, Într-adevăr: cam slabă lumina. Dar merge. Vreau să-i spun și Andreei, n-o văd. Mai focalizez, din spatele senatorului apare o umbră uriașă. Leac cu o cagulă! Chiar așa: cu o cagulă, e căciula lui decupată, o recunosc. De ce mi-era teamă n-am scăpat! Nu-mi vine să cred. Mă uit la Leac cum Își pocnește degetele, Îmi pare sumbru, sumbru și deplasat. Senatorul zâmbește camerei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
Îi place. Am fixat camera, am pus ochiul, Într-adevăr: cam slabă lumina. Dar merge. Vreau să-i spun și Andreei, n-o văd. Mai focalizez, din spatele senatorului apare o umbră uriașă. Leac cu o cagulă! Chiar așa: cu o cagulă, e căciula lui decupată, o recunosc. De ce mi-era teamă n-am scăpat! Nu-mi vine să cred. Mă uit la Leac cum Își pocnește degetele, Îmi pare sumbru, sumbru și deplasat. Senatorul zâmbește camerei, habar n-are ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
de pe trepied, o ține acum În mână, se plimbă cu ea. Până la urmă se urcă cu picioarele pe o măsuță, filmează de-acolo. Îi face un semn lui Leac. Leac Începe să vorbească, Îi văd buzele mișcându-se prin gaura cagulei, la Început nu Înțeleg, Îi spune și Andreea: Mai tare, Leac, și de la Început! Cetățene Pârvu Avram, acum ai ocazia să spui câteva cuvinte În apărarea ta. Ai asigurările noastre că vei fi ascultat cu atenție. Pârvu Își dă din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
de la Început! Cetățene Pârvu Avram, acum ai ocazia să spui câteva cuvinte În apărarea ta. Ai asigurările noastre că vei fi ascultat cu atenție. Pârvu Își dă din nou capul pe spate, Îl vede În sfârșit pe prietenul meu În cagulă, cască ochii mari, rămâne așa câteva clipe, apoi Începe să râdă. Se zguduie grăsimea sub sfoară. Râde omul, râde, are și de ce. Oare când și-o fi compus Andreea textele? Cum de i-au ieșit În halul ăsta, doar a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
mă duc dincolo, Îl fac salată. Andreea e aplecată peste bufet, Îmi aruncă o ocheadă, râd, are o bancnotă vârâtă În nara dreaptă. - Du-te dracului! Mă duc. În camera cealaltă Leac pare să stea la discuții cu senatorul. Cu cagula Încă pe cap, dar relaxat, tolănit pe fotoliu. Eu mă duc lângă trepied, desfac camera, Îmi petrec curelușa pe după Încheietură, am ceva În cap, nu mai știu ce, dar Încerc să filmez. Văd cum chingile lui Pârvu nu mai sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
sărise la timp. În timp ce despachetam, am primit un telefon. Era mătușă-mea, tanti Cucu. Mi-a comunicat sec că Gigi, puradelul familiei Zane, era la poliție. Împreună cu niște prieteni, atacase stația de benzină din Băneasa. Lovitura fusese hollywoodiană: își trăseseră cagule pe țeste, apoi unul dintre ei tăiase curentul și telefoanele, în timp ce altul dădea foc unui Aro parcat în față, pentru diversiune. Îl furaseră de undeva din cartier. Trei dintre ei dăduseră buzna în stație, puseseră cuțitele la gâtul vânzătorilor și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
Poarta principală era închisă, marea rotondă era goală. Protestatarii s-au grupat sub statuia Leului uriaș de bronz, cu pieptul bombat. Huiduielile s-au întețit când pe clădirea de lângă poartă și-au făcut apariția câțiva indivizi în combinezoane negre, cu cagulă pe față și puști în mâini. Mulțimea vuia isterizată. Câțiva bărbați scoși din minți alergară până în fața porții metalice și, dezgolindu-și piepturile, îi sfidară pe lunetiștii care îi ținteau: trageți, mă, asasinilor! hai, omorâți-ne! Gloata se năpusti spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
ceva unuia care nici nu dorește asta. Se reașază pe fotoliu și împreunează mâinile după ceafă. Pare relaxat. Periculos de relaxat. Seamănă cu un gâde care încrucișează mâinile pe piept și scrutează mulțimea cu ochii care aruncă flăcări prin găurile cagulei. - Ți-aș recomanda să privești display-ul, scriitorule. Nu ai chiar așa de mult de citit. N-o să-ți placă, te avertizez. Știi că eu nu mint. Dar e momentul să te trezești la realitate. Nu poți trăi toată viața
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]