434 matches
-
o să rămân toată viața sclav la pizda lu toarășa Cameniță, să-mi dea ea pe cartelă cât poftește!... De altfel, de cum a revenit de la Moscova, a luat tocmai decizia asta, să nu mai stea toată ziua bună ziua în curu toarășei Cameniță și să se uite toată ziua bună ziua în gura ei, ori e el număru unu, ori ea, el e și ca atare toarășa să stea în banca ei, de-aci până-aci, nu să se lăbărțeze cât vrea ea... Acțiunea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
să se uite toată ziua bună ziua în gura ei, ori e el număru unu, ori ea, el e și ca atare toarășa să stea în banca ei, de-aci până-aci, nu să se lăbărțeze cât vrea ea... Acțiunea lui Cameniță de a-și afirma supremația asupra oamenilor din regiunea noastră nu s-a oprit la capitolul femei, ci a cunoscut noi episoade, pline de îndrăzneală și măreție. Sigur, în primul rând, s-a răzbunat și el, târziu, pentru anii cât
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
mizerie, când n-avusese nici după ce să bea apă, nici unde să-și odihnească oasele. Acum și-a tras cea mai frumoasă vilă din oraș. A ales-o în chip original. Într-o după masă a suit-o pe toarășa Cameniță în mașina lui de prim-secretar și a plimbat-o prin cartierele frumoase ale orașului: Bă, toarășa, ia benoclează-te, bă, vezi care-ți convine din căsoaiele astea. Toarășa Cameniță, care-și zicea doamna Cameniță, avea gust: doar fusese artistă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
original. Într-o după masă a suit-o pe toarășa Cameniță în mașina lui de prim-secretar și a plimbat-o prin cartierele frumoase ale orașului: Bă, toarășa, ia benoclează-te, bă, vezi care-ți convine din căsoaiele astea. Toarășa Cameniță, care-și zicea doamna Cameniță, avea gust: doar fusese artistă, înainte să-l cunoască pe tov Cameniță. S-au tot învârtit vreo două ceasuri prin oraș și-n cele din urmă a exclamat încântată: Asta! Și aia a fost. Tov
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
a suit-o pe toarășa Cameniță în mașina lui de prim-secretar și a plimbat-o prin cartierele frumoase ale orașului: Bă, toarășa, ia benoclează-te, bă, vezi care-ți convine din căsoaiele astea. Toarășa Cameniță, care-și zicea doamna Cameniță, avea gust: doar fusese artistă, înainte să-l cunoască pe tov Cameniță. S-au tot învârtit vreo două ceasuri prin oraș și-n cele din urmă a exclamat încântată: Asta! Și aia a fost. Tov Cameniță i-a ordonat lui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
și a plimbat-o prin cartierele frumoase ale orașului: Bă, toarășa, ia benoclează-te, bă, vezi care-ți convine din căsoaiele astea. Toarășa Cameniță, care-și zicea doamna Cameniță, avea gust: doar fusese artistă, înainte să-l cunoască pe tov Cameniță. S-au tot învârtit vreo două ceasuri prin oraș și-n cele din urmă a exclamat încântată: Asta! Și aia a fost. Tov Cameniță i-a ordonat lui Novăceanu să rezolve și ăsta a rezolvat. A mutat una-două nu-ș ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
care-și zicea doamna Cameniță, avea gust: doar fusese artistă, înainte să-l cunoască pe tov Cameniță. S-au tot învârtit vreo două ceasuri prin oraș și-n cele din urmă a exclamat încântată: Asta! Și aia a fost. Tov Cameniță i-a ordonat lui Novăceanu să rezolve și ăsta a rezolvat. A mutat una-două nu-ș ce instituție era acolo, vechii proprietari de mult fuseseră aruncați în stradă, deportați sau trimiși la gherlă, mă rog, într-o săptămână casa era liberă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
și ăsta a rezolvat. A mutat una-două nu-ș ce instituție era acolo, vechii proprietari de mult fuseseră aruncați în stradă, deportați sau trimiși la gherlă, mă rog, într-o săptămână casa era liberă și pregătită să-i primească pe toarășul Cameniță și pe doamna Cameniță. Curând, în locuința celor doi s-au adunat atâtea lucruri dintre cele pe care ei le meritau de mult, dar care le lipsiseră: mobile rare, covoare persane, tablouri, aparatură electrocasnică, porțelanuri și bijuterii. Obiectele se potriveau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
A mutat una-două nu-ș ce instituție era acolo, vechii proprietari de mult fuseseră aruncați în stradă, deportați sau trimiși la gherlă, mă rog, într-o săptămână casa era liberă și pregătită să-i primească pe toarășul Cameniță și pe doamna Cameniță. Curând, în locuința celor doi s-au adunat atâtea lucruri dintre cele pe care ei le meritau de mult, dar care le lipsiseră: mobile rare, covoare persane, tablouri, aparatură electrocasnică, porțelanuri și bijuterii. Obiectele se potriveau unul cu altul tot
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
unul cu altul tot așa cum se potrivește un elefant cu o balerină, dar asta nu avea nici o importanță. Bine că se strângeau acolo, strălucitoare, sigure, pentru zile negre. De ce să fie la alții, și nu la ei?! își spunea doamna Cameniță. În următoarea perioadă, tovarășul Cameniță a dorit să-i facă pe toți să depindă de el, să schimbe destine, vieți, a dorit să știe și ce bagă-n gură și ce scoate pe gură fiecare și chiar ce gândește fiecare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
se potrivește un elefant cu o balerină, dar asta nu avea nici o importanță. Bine că se strângeau acolo, strălucitoare, sigure, pentru zile negre. De ce să fie la alții, și nu la ei?! își spunea doamna Cameniță. În următoarea perioadă, tovarășul Cameniță a dorit să-i facă pe toți să depindă de el, să schimbe destine, vieți, a dorit să știe și ce bagă-n gură și ce scoate pe gură fiecare și chiar ce gândește fiecare. De aceea a dezlănțuit o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
-n gură și ce scoate pe gură fiecare și chiar ce gândește fiecare. De aceea a dezlănțuit o prigoană nemaiîntâlnită: toți erau urmăriți de oamenii lui Novăceanu, ținuți sub lupă, ca gândacii din insectar, se raporta orice despre fiecare, tovarășul Cameniță ajunsese să fie informat și când tușește unul sau altul și se duce la farmacie. Tov Cameniță recunoștea în sinea lui că, așa cum îi spusese într-o seară la un chef Novăceanu, totul se transformase „într-un soi de joc
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
o prigoană nemaiîntâlnită: toți erau urmăriți de oamenii lui Novăceanu, ținuți sub lupă, ca gândacii din insectar, se raporta orice despre fiecare, tovarășul Cameniță ajunsese să fie informat și când tușește unul sau altul și se duce la farmacie. Tov Cameniță recunoștea în sinea lui că, așa cum îi spusese într-o seară la un chef Novăceanu, totul se transformase „într-un soi de joc formidabil“ (șeful Securității rostise „formidabil“, dar gândise „dement“...). El îi dăduse dreptate: Da, bă, eu nu m-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
plăcea să bat. Dar asta-mi place, căcănarii ăștia parcă n-ar fi oameni de-adevăratelea, ci soldăței de plumb, faci ce vrei cu ei, îi dai de-a dura, îi arunci la gunoi. Ca să-și satisfacă plăcerea aceasta, tov Cameniță, secondat de Novăceanu, răscolea lumea: pe unii îi dădea afară din serviciu fără explicație, pe alții îi promova, tot așa, anapoda, altora le fabrica dosare și-i arunca la zdup. Oamenii erau îngroziți de aceste campanii ale tovarășului Cameniță, care
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
tov Cameniță, secondat de Novăceanu, răscolea lumea: pe unii îi dădea afară din serviciu fără explicație, pe alții îi promova, tot așa, anapoda, altora le fabrica dosare și-i arunca la zdup. Oamenii erau îngroziți de aceste campanii ale tovarășului Cameniță, care le distrugeau viețile. Dar ceea ce pentru ei era o teroare, pentru toarășul Cameniță nu era decât un amuzament. La prima vedere, ceea ce întreprindea el părea să nu aibă nici o legătură cu mișcarea revoluționară, era doar războiul lui personal cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
fără explicație, pe alții îi promova, tot așa, anapoda, altora le fabrica dosare și-i arunca la zdup. Oamenii erau îngroziți de aceste campanii ale tovarășului Cameniță, care le distrugeau viețile. Dar ceea ce pentru ei era o teroare, pentru toarășul Cameniță nu era decât un amuzament. La prima vedere, ceea ce întreprindea el părea să nu aibă nici o legătură cu mișcarea revoluționară, era doar războiul lui personal cu lumea. Dar, în ultimă instanță, prin teroarea sa ludică, toarășul Cameniță servea cauza revoluției
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
teroare, pentru toarășul Cameniță nu era decât un amuzament. La prima vedere, ceea ce întreprindea el părea să nu aibă nici o legătură cu mișcarea revoluționară, era doar războiul lui personal cu lumea. Dar, în ultimă instanță, prin teroarea sa ludică, toarășul Cameniță servea cauza revoluției: zăpăcea oamenii, le băga spaima în oase, îi silea să priceapă că asta e calea, nu au cum să miște în front, și așa ideile socialismului triumfau, ăia se potoleau. Totul e preventiv, comenta Novăceanu râzând cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
priceapă că asta e calea, nu au cum să miște în front, și așa ideile socialismului triumfau, ăia se potoleau. Totul e preventiv, comenta Novăceanu râzând cu admirație, știe șefu ce face. *** De 8 Martie, Ziua Internațională a Femeii, tovarășul Cameniță s-a deplasat împreună cu tovarășa Cameniță în orașul Serenite. Tocmai fusese înscăunat prim-secretar pe regiune și era prima vizită în noua funcție. Programul cuprindea: o ședință cu factorii de răspundere din raion, dimineața (timp în care doamna Cameniță a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
au cum să miște în front, și așa ideile socialismului triumfau, ăia se potoleau. Totul e preventiv, comenta Novăceanu râzând cu admirație, știe șefu ce face. *** De 8 Martie, Ziua Internațională a Femeii, tovarășul Cameniță s-a deplasat împreună cu tovarășa Cameniță în orașul Serenite. Tocmai fusese înscăunat prim-secretar pe regiune și era prima vizită în noua funcție. Programul cuprindea: o ședință cu factorii de răspundere din raion, dimineața (timp în care doamna Cameniță a mers la dom Toma, marele meșter
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
tovarășul Cameniță s-a deplasat împreună cu tovarășa Cameniță în orașul Serenite. Tocmai fusese înscăunat prim-secretar pe regiune și era prima vizită în noua funcție. Programul cuprindea: o ședință cu factorii de răspundere din raion, dimineața (timp în care doamna Cameniță a mers la dom Toma, marele meșter pantofar, pentru a-și comanda sandale pentru sezonul de vară...), iar după-amiaza, participarea la o mare serbare pionierească, la Casa de Cultură, urmată de o chermeză tovărășească. Ziua de 8 Martie devenise o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
-i arate prin asta tovarășului prim cât se bucură ei de promovarea dânsului și voiau să-i arate că nu se înșelase când le acordase încrederea sa. Sărbătoarea Zilei Femeii era doar un pretext: de fapt îl sărbătoreau pe tovarășul Cameniță, doar de aici, de pe meleagurile acestui raion, pornise ascensiunea lui, pe care ei i-o doreau fără egal... Și, într-adevăr, ziua a început bine și a decurs bine, cei doi șefuleți ai raionului Serenite erau pe punctul de a
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
ei i-o doreau fără egal... Și, într-adevăr, ziua a început bine și a decurs bine, cei doi șefuleți ai raionului Serenite erau pe punctul de a înregistra un succes deosebit: cel puțin așa apreciau ei după manifestările tovarășului Cameniță. Trecuseră cu brio de momentele grele, până pe la orele cinci ale după-amiezei, când deja serbarea pionierească era în toi (tovarășul asista la spectacol tolănit pe un fotoliu uriaș adus special în lojă, ca să încapă trupul lui mătăhălos), marele oaspete de la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
dat însă s-a petrecut ceva care a zădărnicit toate eforturile. Copiii se succedau pe scenă vioi: coruri de muzică patriotică și revoluționară, dansuri populare, poezii în care erau proslăviți muncitorii, țăranii, poporul sovietic, conducătorii iubiți și chiar însuși tovarășul Cameniță (discret, fără să i se pronunțe numele, era contribuția unui poet local: „Tu, brav bărbat de pe meleaguri dunărene ce azi regiunea o conduci cu spor...“). Gârmoci și Fanache îl priveau dintr-un colț pe tovarășul prim, îl priveau atenți, căutând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
îl priveau atenți, căutând să citească pe fața lui dacă se simte bine sau nu. Ceea ce vedeau îi umplea de încântare. Toarșul închisese ochii, aproape adormise - dacă adormea era grozav: asta însemna că e mulțumit, că-i place spectacolul. Tovarășul Cameniță, ca de obicei, mâncase enorm la prânz. Privindu-l cum înghite nesățios, lui Fanache chiar îi trecuse prin cap că tovarășul Cameniță poate mai are două-trei persoane ascunse în burta lui, două--trei persoane înfometate, lihnite. Acum, după masa copioasă și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]
-
închisese ochii, aproape adormise - dacă adormea era grozav: asta însemna că e mulțumit, că-i place spectacolul. Tovarășul Cameniță, ca de obicei, mâncase enorm la prânz. Privindu-l cum înghite nesățios, lui Fanache chiar îi trecuse prin cap că tovarășul Cameniță poate mai are două-trei persoane ascunse în burta lui, două--trei persoane înfometate, lihnite. Acum, după masa copioasă și cu zumzetul copilașilor în urechi, tov prim se simțea ca-n sânul lui Avram: l-a cuprins somnul și a început să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2289_a_3614]