312 matches
-
mult. Petrecerea - la fel ca majoritatea petrecerilor studențești din Dublin - se ținea în Rathmines, într-o casă din cărămidă roșie de patru etaje, care fusese transformată în treisprezece apartamente ciudate și minuscule. Avea tavanele înalte, structura originală, vopsea care se cojește și un miros înțepător de igrasie. Prima persoană pe care a văzut-o Ashling când a intrat a fost entuziastul care îi dăduse biletul cu „Bellez-moi“. —Căcat! exclamă ea. —Ce? șuieră Joy, înspăimântată de ideea că Ashling l-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
în acțiune, într-o încercare de a se da cu tot felul de chestii pe ea. Pe parcursul după-amiezii, și-a spălat părul și și-a dat cu mult balsam, și-a exfoliat întregul corp, a dat la o parte oja cojită de pe unghiile de la picioare și a aplicat un strat nou de lac, și-a topit părul de pe picioare, s-a acoperit cu cremă de corp Gucci Envy, pe care nu o scotea decât la ocazii speciale, și-a pus jumătate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
plină de vitamine. Se bea, în fine, multă zeamă de portocale. Cultivatorii de portocale au dat un mare premiu celui care a venit cu o mașină electrică de stors portocale, pe care o găsești în cele mai modeste localuri. A coji portocala, e o pierdere imensă de timp. Cu această mică mașină s-a produs o adevărată revoluție în consumul de portocale. Cum călătorim 11 zile, avem tot timpul să încercăm întreaga gamă de produse alimentare, care au revoluționat munca femeilor
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
liniștit, pentru că acela era modul În care muzeele, bibliotecile, vechile palate Își vorbesc la adăpostul nopții, și că nu-s decât niște dulapuri vechi care se așază mai bine, niște tocuri care reacționează la umezeala amurgului, niște tencuieli ce se cojesc cu zgârcenie, câte un milimetru pe secol, niște ziduri ce-și lărgesc crăpăturile. Nu poți fugi, Îmi ziceam, fiindcă ești aici tocmai ca să afli ce i s-a Întâmplat cuiva care a Încercat să pună capăt unui șir de fugi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
așezat să-și bea ceaiul îndulcit, strângând la piept caseta cu hărțile. A așteptat și a tot așteptat. Și-a terminat ceaiul. Și-a pus caseta cu hărți pe masa din fața sa. A mâncat niște fructe, pe care le-a cojit cu grijă, cu un cuțit ascuțit. A refuzat ceaiul care i s-a mai oferit. S-a ridicat și s-a întins până și-a simțit vertebrele trosnind, revenind la locul lor. A refuzat sucul de lămâie. Țipetele mamei în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
mici desene care reproduc scenele pe care le vede pe fereastră. Peretele astfel scrijelit naște noi forme, imagini și aventuri și acestea imprimă ritmul zilelor și nopților lui, unde căldura și răcoarea se succed în cicluri mai rapide. Când nu cojește peretele și nu discută cu vizitatorii săi, zace cu ochii în gol și mai ia câte o înghițitură din sticla cu apă pe care Balraj i-o așază zilnic pe pervaz. Sticla este mică și cu toate că Pran are grijă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
sunt drumuri. — Vă înșelați, zice Eino. Există drumuri. Atunci, aveți ceva pentru noi? Provizii? Scrisori? — Avem, Jonathan? Jonathan scutură din cap. Și atunci? zice Eino abătut. — Nu vă supărați că vă întreb, întreabă profesorul, ce căutați aici? Eino, care-și cojește o bucată de piele de pe nas, arată spre colacul de cablu. — Telefonie, spune. Instalăm linia telefonică. De-a lungul drumului. Antropologii îl privesc cu suspiciune. Martti și Eino par mulțumiți. Încep să le vorbească despre importanța muncii lor, pentru că într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
rugători, dar eu țin punga cu E În mâna cealaltă. — O să mă duc la școala aia șmecheră. Suge. O să mă asigur că Tati Conrad Q.C. ajunge să afle toată povestea. Suge. Îmi simt coaiele solzoase și scorțoase. Pielea se cojește de pe ele. Eczema mea se Înrăutățește ca un rahat, zău așa. Prea multe gânduri murdare. Prea multe locuri nasoale. Dar nu acum. Ce moacă micuță și drăguță pe ea. Își pune Încet gura În jurul vârfului pulii mele și tresare. — Asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Nu m-am gândila asta, Îi zic eu puțoiului tupeist. — Îmi pare teribil de rău Bruce... n-am vrut să te jignesc. Ai Înțeles greșit. Am presupus doar, știi, că la Amsterdam... — Păi ai presupus greșit, Îl informez eu laconic, cojind un joint mare din iarbă tare și aprinzându-l pe când ni se aduce micul dejun. Mâncăm În tăcere și Îl las pe puțoiu mucos cu muzeele și galeriile lui de artă. Sunt pus pe porno și droguri. Mă duc până În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
vocea ei. Lasă-mă, îmi îndepărtează el brațele de trupul său, nu am nevoie de îmbrățișările tale, eu cobor jignită din pat, întreg corpul meu este acoperit încă de un strat subțire de dragoste, o pojghiță de spermă care se cojește acum cu ușurință, ca un lucru ce nu mai poate fi înlocuit. Din spatele draperiilor îmi zâmbește o zi veselă și senină de primăvară, părea că în pântecele soarelui s-a ascuns un clopoțel de aur, iar acum se leagănă fericit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
a ieșit afară, la treburi. E iarnă, e atât de bine să stai lângă sobă, să te joci cu un băț în jăratic. Rachiul picură într-o oală - te apleci, pui gura la capătul țevii și lingi o picătură, două. Cojești un cartof copt, care-ți arde degetele, îl înmoi în sare și în unt. Te apleci și mai sugi puțin din țeava de cupru. E prima tranșă de trăscău, din cel foarte tare, care, când îi dai foc, arde, albastru
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2208_a_3533]
-
nu era nimeni care să verifice biletele, ceea ce mă enerva întotdeauna, însă era unu și jumătate într-o după-amiază însorită și controlorul cu siguranță era un pic mai încolo, stând pe terasa unui pub cu mânecile suflecate și cu chelia cojindu-i-se. Nenorocitul! M-am grăbit afară și m-am uitat în jurul meu ca o nebună. Pentru un moment ce a ținut o veșnicie, nu l-am mai văzut pe Simon. Toate barurile și cafenelele își aranjaseră mesele afară, iar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
O pereche de porumbei, nu-i așa, Genny? Suki nu-l dăduse pe tatăl ei deloc cu loțiune; fața lui era destul de roșie de la soare. Totuși, era mai bine decât David Stronge de lângă el, a cărui chelie începuse să se cojească, adăugându-se la mătreața deja existentă. Era însoțit de soția lui, o femeie dolofană într-o rochie ca un sac cu imprimeu floral, cu o talie lăsată care să se asorteze cu a ei. Cei doi bărbați, în costume de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
întrebat-o pe Naoko. — Buștean, răspunse ea, simplu. Purta o agrafă simplă de data aceasta. Aveam o senzație ciudată de neîmplinire, pe care am simțit-o pe tot parcursul mesei. În timp ce-mi ungeam pâinea cu unt sau îmi cojeam oul, o tot priveam pe Naoko în speranța că voi găsi totuși un semn cât de mic pe chipul sau în atitudinea ei. — De ce te uiți așa la mine? a întrebat ea. — Cred că e îndrăgostit, zise Reiko. — Ești îndrăgostit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
arătător de la mîna dreaptă pe sub unghia degetului arătător de la mîna stîngă. Spun că îl auzi întrucît această operațiune de curățare a „mizeriei”, invizibile de fapt, de sub unghiile sale produce un sunet extrem de neplăcut auzului, e ca și cum cineva ar vrea să cojească un ou crud. îți jur, de mai multe ori era să-l dau afară din librărie, deși pînă la urmă m-am abținut și am preferat să urc eu la etaj sau să ies pretextînd că merg la poștă, dar
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
sînt onorurile gazdei." L-a lăsat cîteva minute singur. O odaie scundă, toată clădirea era turtită, făcută probabil din paiantă, cu pereți subțiri, dar răcoroși vara. Un pat îngust, un lighean smălțuit, o cană de porțelan cu cioc, o oglindă cojită în cîteva locuri, dulapul cu o singură ușă, o litografie decupată dintr-o revistă nemțească înfățișînd Cornul de Aur, vîrîtă sub sticlă într-o ramă ciuruită de cari. Fără masă și fără scaun. Nu este decît un loc de dormit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1507_a_2805]
-
kg. de roșii cărnoase, patru - cinci boabe de enibahar, 250 gr. de ceapă, 500 ml de oțet din vin, 200 gr. de zahăr, o linguriță de boabe de muștar, sare și piper boabe. Se opăresc puțin roșiile ca să le putem coji ușor. Se taie cubulețe mici, se curăță ceapa, se taie mărunt și se adaugă la roșii, adăugăm oțetul, enibaharul, zahărul, boabele de muștar și piper. Se lasă să fiarbă la foc mare până dă în clocot, apoi dăm la foc
BUNĂTĂŢI BUCOVINENE by Rozalia Craciunescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/537_a_874]
-
tăiată cubulețe și se adaugă morcovii dați pe răzătoare - este bine să fie puțin fierți, apoi se mai călește cu morcovii, se adaugă restul de ulei și gogoșarii rupți în patru. Se lasă să se înmoaie gogoșarii fără să se cojească, apoi se adaugă bulionul, sare, piper, dafin și 100 g zahăr. Se lasă să dea câteva clocote, după care se sterilizează. ZACUSCĂ L EANA 25 de gogoșari, 500 ml ulei, 1 kg ceapă și 300 g bulion. Se dau gogoșarii
BUNĂTĂŢI BUCOVINENE by Rozalia Craciunescu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/537_a_874]
-
de... excepție. Cu toate că nasul ei e sensibil la toate aromele alimentare, ea nu și-l bagă acolo unde nu trebuie. Deși, dacă ar fi de capul ei... Cum am mai spus, Nana mănâncă orice. Pană și coji de mere. Numai coji de ceapă și de cartofi nu. Principala ei masă - de dimineață - este și unica. După carte. Un castronaș cu boabe speciale. Uneori, aceste boabe sunt asortate cu câte un os - niciodată de pasăre - sau cu câte o felie de pâine
ALTE ?NT?MPL?RI LA APA CORR?ZE by VASILE FILIP () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83173_a_84498]
-
prelins din limbile flăcărilor roșii ca sângele, aprinse de explozie și stinse ca un scurtcircuit. Așa cum mă întindeam atunci pe burtă în mocirla de la marginea drumului, cu coatele proptite în noroi, cu obrajii sprijiniți în podurile palmelor murdărite de balega cojită de soare,chipul mamei, blând și adorat, mă ferea de nebunie. Fiindcă îmi venea să urlu, să răcnesc, să-mi arunc căciula grea de oaie de pe capul tuns chilug și să-mi sfâșii mantaua prea grea și prea mare, pătată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2305_a_3630]
-
Întrebă, privind către silueta zdrențăroasă și Împuțită așezată lângă el, cu o uimire abia ascunsă. Ai găsit-o tu, Bernard? Hoitarul se foi pe locul său și Își privi mâinile. Cocoloașe mici, roșiatice, Îi acopereau degetele ca paraziții. Piele era cojită În jurul unghiilor, acolo unde-și rosese și molfăise cu resemnare mâinile. Nici măcar nu-și ridică privirea, iar vocea Îi era subțire și frântă. — Pe drum. Am găsit-o pe drum. Trei arici, două ciori, un pescăruș, o pisică tărcată, două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
ce se roteau deasupra lui. Mașina de cusut a Celestei începu să huruie. Sus soldățeii lui Stefan continuau să dănțuiască în ușa crăpată și ciobită a camerei lui. Mal se gândi că în curând toată vopseaua de pe ei se va coji, ei vor rămâne niște soldați fără uniformă, iar acest fapt simplu va nărui tot ce construise el de la terminarea războiului. În ’45 era maior de armată și era încartiruit în barăcile temporare ale Poliției Militare de lângă lagărul de concentrare de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
-i duce precum vii, Pe bohor îl vei găsi... [Voinicul] Șapte moșii că-mi săriară, Cu bohor s-alăturară, De trei ori roată-i deteară, într-o scară se lăsară, Cu patru suliți mi-l tăiară. Zăbovi, de mi-l coji. Mititel focșor făceară, Bune bucate găteară (63, pp. 78-79). Octavian Buhociu a observat corect funcția magică a actului circumambulațiunii (echivalent cu cel al legării), care precedă (de fapt, determină) răpunerea bourului. „încercuirea «de trei ori» este gestul prin care forța
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
Plutarh, Thezeus, XIV). Sacrificiul a fost urmat de un „praznic măreț” (6, I, p. 25), un ospăț gătit, probabil, cu carnea animalului. La fel ca în colindele românești : Cu patru suliți mi-l tăiară [pe bohor]. Zăbovi, de mi-l coji. Mititel focșor făceară, Bune bucate găteară (63, pp. 78-79). Nu pot încheia acest șir de exemple fără să mai dau cel puțin unul. Este vorba de „un ritual de învestitură regală” (56, p. 425) practicat de suveranii legendarei insule Atlantida
Ordine şi Haos. Mit şi magie în cultura tradiţională românească by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/848_a_1763]
-
milioane de globuri cu piele verzuie crescând dulci-acrișoare și minunate pe panta unui deal cu destui copaci ca să umple privirea și destule fructe ca să parfumeze aerul. Frunzele acestora erau doar cu o nuanță mai întunecate decât fructele, iar scoarța se cojea ca bronzul, dezvăluind o paloare lăptoasă, atât de delicată și de fină, că degetele i se înfiorau atingând-o. Iar copacii aceștia nu erau nici atât de mari sau atât de înfrunziți sau atât de înghesuiți la un loc ca să acopere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]