312 matches
-
las totul și să vorbesc cu el ? Ei, bine, poate că sînt ocupată. Poate că am Încheiat acel capitol din viața mea. La asta nu s-a gîndit ? — Adevărul e că... sînt cu cineva, spun pe un ton politicos, ușor compătimitor. — Serios ? — Da. Foarte serios. Așa că... Ridic vag din umeri și aștept să plece. Dar el n-o face. — Cu cine ? zice. OK, nu mă așteptam să mă Întrebe asta. O clipă, nu știu deloc ce ar trebui să fac. — Ăă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2129_a_3454]
-
vreau s-aud! De ce s-o chemi!? E complet nebună! — Poor thing! Juan nici nu se uită la ea. — Și dacă Juan s-ar uita la ea, nimeni nu s-ar mai uita la el, răspunse Juan Lucas, imitînd tonul compătimitor al lui Susan. — Ai dreptate: Celso, spune-i șoferului că poate pleca. — Am Înțeles, doamnă. — Dar astea s-au petrecut acum un secol!... Cheam-o și spune-i că Bobby s-a logodit cu cea mai bună prietenă a lui Peggy
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2098_a_3423]
-
spuse Lisa. Până la urmă, ea asta făcuse. Făcea parte din clasa muncitoare - sau ar fi făcut, dacă tatăl ei ar fi muncit vreodată - ceea ce nu constituise niciodată un dezavantaj. Jack s-a întors și i-a aruncat un zâmbet complex. Compătimitor și trist. —Fă-mi un scurt istoric al carierei tale, îi spuse Lisa. Jack s-a întors spre boiler și a început cu o lipsă de entuziasm evidentă: — Am terminat facultatea cu un masterat în comunicare și am făcut călătoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
mai încăpea îndoială: „e-atât de molâie, încât nici n-o poți face să se trezească! De altfel, nici «curcile plouate» nu-s molâi- ptiu! M-am zăpăcit de tot cu ele!“ Lizaveta Prokofievna avea un fel de inexplicabilă simpatie compătimitoare pentru Alexandra Ivanovna, mai multă chiar decât pentru Aglaia, care era idolul ei. Și ieșirile pline de venin (prin care se manifestau, cel mai adesea, grija și simpatia ei de mamă), nodurile în papură, porecla de „curcă plouată“ nu reușeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
la Roma trebuie să-l adulezi altfel decât în restul Italiei sau în provincii. Pe sub genele cuviincios coborâte, îl cercetează la rândul său cu aviditate pe principe. Își stăpânește cu greu un suspin ironic la adresa celuilalt și în același timp compătimitor pentru sine. Acest bătrânel ratatinat de vârstă este nimeni altul decât împăratul Caesar Augustus. Omul aflat în fruntea statului. Nu există ființă atât de smintită să îndrăznească să concureze cu el sau să i se opună. Iar dacă cineva își
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Suntem cu toții sub cereasca-Ți putere, Vesta! mormăie într-un final Pontifex Maximus. Gata! se luminează Occia. S-a terminat. A recunoscut for mula de încheiere. S-a cam grăbit totuși cu ceremonia de azi, recunoaște în sufletul ei. Surâde compătimitor. A îmbătrânit și el, nu numai ea. E un gând consolator. — Tămâie! cere din nou Rex Sacrorum. — Puneți-o pe altar, le sfătuiește principele, ca să sfințiți lă ca șul curat al Vestei. — Mă doare, se smiorcăie Asinia lângă ea. O
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Se ascundea și sorbea cu urechi nesățioase toate elogiile care i se aduceau. Ba și cânta pe versurile lui, compunând și acompaniindu-se la chitară, fără să o fi învățat altcineva decât dragostea - cel mai bun dascăl. Bătrâna o privește compătimitor. Se întreabă de ce, apoi își dă seama. Amărăciunea i se citește probabil pe chip. Dar ce contează? Tiberius, din poet, a devenit soldat. Și nu orice soldat. Cel mai mare general al imperiului. Inima o ia la trap săltat, dar
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
implice nici pe sine, nici pe el. — Nero? șoptește sugrumat Seianus. Tiberius își cumpănește atent răspunsul: — Vezi tu, dragul meu, pentru orice muritor hotărârile pe care le ia atârnă de folosul personal pe care nădăjduiește să-l aibă. Îl privește compătimitor. Alb la față, Seianus își controlează cu greu mâinile să nu tremure. — Soarta mea, în calitate de viitor împărat, este însă cu totul deosebită. În cele mai mici fapte din viață, trebuie să țin seama de ce va zice lumea despre mine. Îi
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
Tot lari și penați? Nu prea seamănă. Războinici mai degrabă. Dar au stele în jurul capetelor. Dioscurii deci. Stau așezați, cu lancea în mână și un câine între ei. Vigilența întruchipată. Oftează și îi învăluie pe cei prezenți cu o privire compătimitoare. Care e deosebirea între stăpânii lumii și triburile barbare în curul gol care venerează idoli ciopliți? Nici una. Se fu rișează de-a-ndăratelea, încercând să iasă din înghesuială. S-a simțit obligat să accepte rugămintea de a participa la rugăciunea de dimineață
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
și mă strânge de umăr. Sper că nimeni n-a observat gestul, arunc o privire rapidă În jur și spre disperarea mea Îi văd fața lui Gillman având o mască crudă plină de ură. — Ai avut ghinion sâmbătă, spune Toal compătimitor. Nu știam dacă Toal a urmărit meciu de fotbal și tocmai eram pe punctul să-i critic jocul lui Stronach, când Îmi dau seama că vorbește despre tipul pe care am Încercat să-l salvez. Cum te-a făcut să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
pleca de pe planeta asta blestemată, desigur. Ține minte ce-ți spun. Se dădu la o parte tremurând de furie. ― Cel puțin motivațiile extratereștrilor erau de înțeles. Burke se îndreptă și-și întinse cămașa șifonată, înainte de a declara pe un ton compătimitor. ― Dumneata nu vrei să vezi situația în ansamblu. Viziunea despre lume îți este limitată la locul în care te afli și în momentul prezent. Nu te interesează viitorul dumitale. ― Dacă te afli în el, nu. ― Mă dezamăgești, Ripley. Te-aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
confort nu-l interesa pe bietul Broanteș; pentru el orele treceau chinuitor de încet. Era mereu cu gândul la întâlnirea de a doua zi. Va veni sau nu Cosette? Se plimba frământat, cu pași mari, prin camera somptuoasă, sub privirile compătimitoare ale eunucului de serviciu, așezat lângă ușă, pe-un scăunel. Nu te mai chinui atâta, frate - spunea din când în când eunucul, încercând să-l liniștească. Toate sunt la fel, ascultă-mă pe mine. Dar Broanteș nu-l auzea. Noaptea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Iovănuț, Sfinte Petre”, răspunse tânărul plin de speranță. „Și cine te-a trimis aici, Iovănuț?” zise Sfântul. „Nu m-a trimis nime, Sfinte Petre, m-a luat Domnul”, răspunse sfios tânărul. „Te-a luat cam devreme, făcu Sfântul, uitându-se compătimitor la el. Și de unde vii?”. „Din Moldova”, zise Iovănuț. Fața preacuratului se încreți un pic: „Din Moldova? Din care Moldovă?” „Din toată Moldova”, răspunse cu nedumerire feciorul. „Păi în ce an suntem?”, întrebă Sfântul Petru. Iovănuț îi spuse. „Atunci intră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
Mănânc cât vreau, sunt portocalele mele. Apoi făcu mai domolit: împarte-le echipajului. Grecul cel nemulțumit se-ntoarse pe călcâie și plecă. Abia acum băgă de seamă că omul era numai în ciorapi. — E frate-miu - zise căpitanul, observând privirea compătimitoare a călugărului. Oaia neagră a familiei. Un puturos și jumătate, toată ziua nu-i stă capul decât la răscoale și revoluții. Vrea să dezrobească Grecia. Parcă și ai pe cine... Dacă nu era mama să mă roage să-l țin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1959_a_3284]
-
a zărit în locurile de pe față care încă nu căzuseră pradă sentimentalismului. — Extraordinar! a spus. Am început să scriu niște sonete. Nu este nimic mai frumos decât a fi îndrăgostit, Sam. Ar trebui să încerci. S-a uitat la mine compătimitor. — Adevărata comunicare ce poate exista între două persoane care se unesc cu mintea, cu sufletul... — Dar cum rămâne cu trupurile? am bolborosit. S-au întâlnit deja? Dar, din fericire, Tom nu a auzit. —Uite, duminică mergem la un fel de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
2, are o suprafață de circa 4 ori cât un A4. Restul materialelor sunt mai mici, dar prezintă doar aspecte particulare ale evenimentului. 4. titluri, enunțuri și imagini folosite: Primul material este lipsit de imagini și are un titlu emoțional, compătimitor: "Românie, biată Românie". Mesajele din articole sunt constatativ-evaluative: "ieri s-a mai prăbușit un mit! Cel al iubirii fierbinți dintre popor și tătucul Traian Băsescu; Agitația de la Universitate s-a vrut o demonstrație de forță politică. Nu și-a atins
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
la cap să i-o achiziționez din singura librărie mai acătării din giudeț, am intrat în librăria Humanitas din Ploiești și am întrebat de cartea unei elvețience, Hoffman. „A, adică iubire cu un masai?“ mă întreabă vânzătoarea cu un zâmbet compătimitor. Nu o mai avem. S-a cumpărat în două zile... Sunt mai multe concluzii pe care putem să le tragem: (1) ca să vinzi o carte trebuie să apari la Andreea Marin în „SS“; (2) cartea trebuie să fie neapărat o
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1949_a_3274]
-
toate marșurile zilei. Îl înțeleg, acum, pe Milan Kundera, cu ironiile lui ucigătoare la adresa șantajiștilor în sferă morală. - Cum, e posibil să nu vă intereseze soarta copiilor de pescari din Vietnam? îl întreabă și ne întreabă, pe un ton amenințător, compătimitorul de serviciu. Văd că nu vă interesează prea mult. Ce fel de om sunteți? Ești un om bun sau rău în funcție de „implicarea“ ta în cauza copiilor de pescari din Vietnam. Figurezi printre oamenii cinstiți dacă „reacționezi“, îți lași baltă familia
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2180_a_3505]
-
un bărbat, o întrerupse Henrietta, prefăcându-se dinadins că nu o înțelege. Vezi tu, bărbații au o chestie pe care o vâră în tine și ă — Vrea să spună că trebuie să faci sex, o lămurește Lottie pe un ton compătimitor, profitând de diversiune și de ocazia de a-și arăta vastele cunoștințe. Trebuie să faci sex cu un bărbat dacă vrei să ai un copil, mătușică Fran. Toată lumea știe asta. Fran chicoti. — Vreau să spun un bărbat pe termen lung
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
ocupa un loc marginal, neînsemnat. De fapt, Iancu îl și uitase cu totul. Și, în dimineața Sfinților Mucenici, atunci când primise ucazul, își reamintise de el ca de o întâmplare petrecută în altă viață, într-o cu totul altă realitate. Zâmbi compătimitor. Surghiunul nu era decât răzbunarea unui om bătrân care încă nu înțelegea că trebuia să renunțe la competiția cu mai tinerii săi concurenți. Marele Komandir ignora faptul că amara corecție a vârstei nu ține cont de gradele militare. Chervanul în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2340_a_3665]
-
din marele vid. — Nu vreau, s-a auzit spunând. A urmat un nou moment tăcere. Nu vreau! a repetat el cu Înverșunare. Myra a sărit În sus, cu obrajii Îmbujorați de vanitatea rănită, cu funda ei mare de la ceafă tresăltând compătimitoare. — Te urăsc! a țipat ea. Să nu Îndrăznești să mai vorbești cu mine! — Ce? a bolborosit Amory. — Te spun la mama că m-ai sărutat! Să știi că te spun! Te spun! Te spun la mama și ea n-o să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
eu... sunt încredințat că putem șterge ura japonezilor față de creștini pe care voi le-ați trezit-o! Velasco strigă din toate puterile, uitând că de față erau și episcopii. Văzând obrajii aprinși ai lui Velasco, părintele Valente arboră același surâs compătimitor de adineauri. — Oare putem să le ștergem ura? Nu cred că va fi chiar așa de lesne. — De ce? Pentru că după atâția ani de zile trăiți în Japonia... mi-am dat seama că... din întreaga lume japonezii sunt poporul cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
Nueva España, solii s-au simțit jigniți. Ne bucurăm să primim vizita unor japonezi care s-au lepădat de superstițiile budiste și de zeii păgâni și acum cred în Dumnezeul nostru. Când oamenii bisericii spuneau asemenea cuvinte cu un aer compătimitor, samuraiul avea impresia că era ca și cum un om bogat își arăta dărnicia față de un cerșetor. Nu prea îi plăcea când Buddha în care credeau tatăl, unchiul și soția sa era batjocorit felul ăsta. „Eu nu sunt creștin”, își zise samuraiul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
ca tine. — Chiar dacă vouă nu vă pasă de El... Lui întotdeauna îi va păsa de voi. — Pot să-mi văd mai departe de viața mea și fără să mă gândesc la El. — Oare așa să fie ? Fostul călugăr se uita compătimitor la samurai mărunțind o frunză de porumb. Arșița soarelui se întețise și mai mult, iar printre trestiile de pe lac gâzele își începuseră zumzăitul înăbușitor. — Dacă oamenii ar putea să trăiască singuri, atunci de ce se aud glasuri de jale pretutindeni în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
a-i tremura. Matsuki își întoarse fața ca să nu-l vadă: — Ei, Nishi. Și acum te socotești tot sol? Nu ți-ai dat seama că n-ați fost decât niște momeli îmbrăcate în haine de soli? murmură el mai degrabă compătimitor. — Cum adică momeli? spuse fără să vrea samuraiul uimit peste măsură. Matsuki zise șovăitor: — Nici Edo, nici domeniul nostru n-au urmărit vreodată negoțul cu Nueva España mai presus de orice. Mi-am dat seama de asta după ce m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]