1,156 matches
-
unul de uzură, care i-a secat resursele materiale și umane. Războiul s-a încheiat în 1918 și, drept urmare, împăratul Germaniei a fost forțat să abdice. În Tratatul de la Versailles, încheiat după război, Germania a fost considerată responsabilă pentru provocarea conflagrației. Unii politicieni consideră condițiile grele impuse Germaniei prin Tratatul de la Versailles din 1919, precum și problemele economice datorate crizei economice mondiale începute în 1929 ca fiind factori care au permis partidului nazist al lui Hitler (NSDAP) să obțină un procentaj mare
Germania () [Corola-website/Science/296606_a_297935]
-
ediții a siteului oficial al echipei primii zece jucători ai clubului au fost: Năftănăilă (nicio legătură cu Lulu Năftănăilă de mai târziu), Aurel Stroe, Pitu, Chicomban (din cunoscuta familie de polisportivi), Danciu, Pedrea, Chirică, Dumitrescu, A. Iftimie, Dănăilă. A doua conflagrație mondială a paralizat activitatea fotbalistică. Au fost competiții dotate cu diferite trofee, „Cupa Basarabiei” sau „Cupa Eroilor”. Imediat după armistițiu, au început să se organizeze formații de fotbal, pe lângă unități industriale, universități și apar și primele echipe militare. Brașovul îl
FC Brașov () [Corola-website/Science/297644_a_298973]
-
parțială a aproximativ 100.000 de militari în aprilie 1939. După atacul împotriva Poloniei din septembrie 1939 și intrarea în război a Franței și Angliei, Olanda a sperat să își poată păstra statutul de neutralitate, tot așa cum făcuse în timpul primei conflagrații mondiale. Armata olandeză a fost mobilizată pe 24 august și și-a ocupat pozițiile defensive. Au fost cheltuite sume importante de bani (900.000 de guldeni) pentru nevoile armatei. A fost foarte dificil pentru olandezi să se aprovizioneze cu arme
Bătălia Olandei () [Corola-website/Science/314077_a_315406]
-
civile mai spera încă în cruțare țării lor în cazul unui conflict zonal. După război, această atitudine a fost considerată o negare a realității. Olandezii sperau că politica de reținere de care dăduseră dovadă Antanta și Puterile Centrale în timpul primei conflagrații mondiale avea să se repete și în cazul unui nou conflict și au încercat să atragă cât mai puțin atenția marilor puteri și implicarea într-un război care considerau că urma să producă pierderi omenești comparabile cu cele din 1914-1918
Bătălia Olandei () [Corola-website/Science/314077_a_315406]
-
o flotă aeriană formată în cea mai mare parte din biplane. Atitudinea guvernului olandez față de problema războiului a fost reflectată de evoluția stării forțelor armate ale țării, a cărei dotare nu s-a modificat în mod semnificativ de la sfârșitul primei conflagrații mondiale, în condițiile în care chiar și conform standardelor anului 1918 datarea era inadecvată. În cursul recesiunii economice din deceniul al treilea și ca urmare a scăderii încordării pe plan internațional, bugetul alocat forțelor armate a fost puternic limitat. În
Bătălia Olandei () [Corola-website/Science/314077_a_315406]
-
British Expeditionary Force (BEF, "Corpul Expediționar Britanic") a fost forța armată britanică din timpul primei faze a celei de-a doua conflagrații mondiale din Europa. Corpul Expediționar Britanic s-a aflat sub comanda generalului John Vereker (Lord Gort) și a reprezentat aproximativ 10% din totalul forțelor aliate. Organizarea BEF a început în 1938, odată cu creșterea pericolului de război în Europa, după anexarea
Corpul Expediționar Britanic (Al Doilea Război Mondial) () [Corola-website/Science/332226_a_333555]
-
fi promovată pretutindeni, "Expoziția internațională de Arte Decorative și industriale moderne", care a avut loc la Paris în 1925 (conform originalului, "Exposition Internationale des Arts Décoratifs et Industriels Modernes"), creatorii Art Deco se manifestaseră plenar încă din anii premergători primei conflagrații mondiale (1909 - 1914), uneori în paralel, alteori alături, sau adeseori continuând firesc o altă mișcare artistică majoră și influentă a secolului al 20-lea, Art Nouveau. După o perioadă de șovăială firească datorată celor patru ani de război (1914 - 1918
Arhitectură Art Deco () [Corola-website/Science/313058_a_314387]
-
luptă a Armatei Roșii, lucru dovedit în primul rând în războiul fino-sovietic din 1939 -1940 și mai apoi de înfrângerile de la începutul invaziei germane din al doilea război mondial. Temându-se de uriașa popularitate a Armatei Roșii după victoria în conflagrația mondială împotriva Germaniei Naziste, Stalin l-a îndepărtat pe eroul de război, mareșalul Gheorghi Jukov și și-a asumat toate meritele pentru salvarea țării. După moartea lui Stalin din 1953, Jukov a reapărut pe scena politică a Uniunii Sovietice în
Istoria militară a Uniunii Sovietice () [Corola-website/Science/302292_a_303621]
-
Armata rusă a fost învinsă în timpul primului război mondial, un fapt care a modelat din plin primele etape de dezvoltare ale Armatei Roșii. În vreme ce armatele britanică și franceză s-au mulțumit să pătreze strategiile care le asigurase victoria în prima conflagrație mondială, Armata Roșie a început să experimenteze și să dezvolte noi tactici și concepte, dezvoltate în paralel, și uneori în cooperare cu tacticile renăscutei forțe armate germane. Sovieticii se considerau ca o națiune unică în istoria umanității și de aceea
Istoria militară a Uniunii Sovietice () [Corola-website/Science/302292_a_303621]
-
a fost influențată de războaiele modelatoare ale istoriei sale militare, în principal a războiului civil și a războiului polono-sovietic. Amândouă conflictele au fost total diferite de tipul luptelor statice de tranșee din primul război mondial. În loc ca să copieze tacticile primei conflagrații mondiale, Armata Roșie a desfășurat ample operațiuni mobile, duse de multe ori de forțe reduse din punct de vedere numeric, dar foarte hotărâte în luptă, capabile să înainteze sute de kilometri în numai câteva zile. În timpul Noii Politici Economice a
Istoria militară a Uniunii Sovietice () [Corola-website/Science/302292_a_303621]
-
căreia soarta următorului război urma să fie decisă așa de repede, încât armata se putea bizui aproape în întregime pe echipamente produse mai înainte de conflict. În schimb, sovieticii au dezvoltat o rețea de fabrici de armament conform principiului că, în timpul conflagrației, va fi nevoie de înlocuirea în totalitate a echipamentelor de luptă de mai multe ori până la victorie. Această abordare a problemei s-a dovedit singura corectă pe parcursul a celor patru ani de război. Atenția acordată operațiunilor mobile de Armata Roșie
Istoria militară a Uniunii Sovietice () [Corola-website/Science/302292_a_303621]
-
fel ca în primul război mondial, prin blocadă. Această părere era împărtășită mai mult de planificatorii militari britanici, decât de cei francezi, poate unde Franța suferise mult mai mult, atât din punct de vedere material, cât și uman în prima conflagrație mondială. Premierul francez Edouard Daladier era conștient de diferențele economice și de dotare ale armatei față de Germania. Comandantul suprem al armatei franceze, Maurice Gamelin se aștepta la o campanie germană asemănătoare cu cea din primul război mondial. Gamelin se aștepta
Istoria militară a Franței în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/314363_a_315692]
-
fost repartizat în cadrul Armatei cazacilor din Kuban. În timpul primului război mondial, Șkuro a fost numit comandant unei unități specializată în războiul de gherilă, în fruntea cărora a executat o serie de acțiuni îndrăznețe în spatele liniilor austro-ungare și germane. În timpul primei conflagrații mondiale, Șkuro a fost înaintat în gradul de colonel. După preluarea puterii de către bolșevici, Șkuro a organizat o unitate căzăcească antibolșevică în regiunea Batalpașinsk din Caucaz. În perioada mai-iunie 1918, el a efectuat raiduri în regiunile orașelor Stavropol, Essentuki și
Andrei Șkuro () [Corola-website/Science/317390_a_318719]
-
structură falimentară s-a convins nu foarte târziu. Printre multe sale lucrări, menționăm romanul "Croitorul din Back", cu date biografice care privesc familia sa și orașul Bacău, precum și volume de reportaje care privesc progromurile din Bucovina și Moldova pe timpul ultimei conflagrații mondiale. A fost căsătorit cu profesoara universitară de la Facultatea de Litere Paula Diaconescu. A fost membru al elitistului și influentului Club de la Roma și a participat la lucrările Federației Mondiale pentru Studiul Viitorului. Înainte de 1989 a primit doar premiile Academiei
Solomon Marcus () [Corola-website/Science/307200_a_308529]
-
care, un căpitan Petru Bulgaru, fost învățător al școlii, un sublocotenent, un caporal și 101 soldați din satele Corni și Sarafinești. În timpul celui de-al doilea război mondial au fost numeroși combatanți din comuna Corni, atât în prima parte a conflagrației mondiale pentru eliberarea Basarabiei și a Bucovinei de Nord și împotriva bolșevismului, cât si în a două parte pentru eliberarea întregului teritoriu național de sub dominația hitleristă, dar și a altor țări Ungaria, Austria și Slovacia. Numărul celor care au participat
Comuna Corni, Botoșani () [Corola-website/Science/300905_a_302234]
-
posibilitate părea exclusă, nu doar de opinia publică, care fusese supusă în toată perioada războiului unei intense propagande în favoarea prieteniei cu aliatul sovietic și care așteptase plină de speranță încheierea războiului și ar fi acceptat cu greu declanșarea unei noi conflagrații, dar și de o bună parte a clasei politice occidentale, mult mai interesată de refacerea economiilor apusene secătuite de război, decât de soarte țărilor est-europene. Mikołajczyk și colegii săi din guvernul polonez în exil au insistat pentru menținerea neschimbată a
Istoria Poloniei (1939-1945) () [Corola-website/Science/304932_a_306261]
-
susținere a partizanilor țarismului și a declanșării Războiului Civil, în perioada 1918-1921 voluntarii de diverse naționalități din Imperiul Austro-Ungar au fost inevitabil blocați pe teritoriul rus și, ca efect au fost implicați în problemele interne ale Rusiei. La finalul Marii Conflagrații însă situația pe teritoriul Rusiei a devenit confuză, astfel că toate corpurile naționale de voluntari ("Corpul Voluntarilor Români", "Legiunea Cehoslovacă", formațiunile similare lituaniană și estoniene) au trebuit până la urmă fie să se retragă, fie să se evacueze prin Vladivostok. Un
Corpurile Voluntarilor Români din Rusia () [Corola-website/Science/335979_a_337308]
-
deoarece a întâmpinat rezistența armată din partea trupelor cehoslovace. În câteva dintre aceste încăierări au luat parte și români, dintre care unii au devenit victime. Transportarea unităților pe Frontul de Vest (cel mai important și în același timp hotărâtor pentru mersul conflagrației) prin forțarea drumului spre est de-a lungul Transsiberianului către marea liberă, a devenit o opțiune valabilă. În luna aprilie 1918 a început deplasarea spre Vladivostok, astfel că în mai avangarda coloanei deja ajunsese la Pacific, într-un moment în
Corpurile Voluntarilor Români din Rusia () [Corola-website/Science/335979_a_337308]
-
I" cu spade pe panglică a fost oferită în semne de recunoaștere militarilor din Corpul Voluntarilor Români Ardeleni-Bucovineni și celor din Legiuni. După intrarea trupelor sovietice în România spre sfârșitul celui de-Al Doilea Război Mondial, voluntarii ardeleni din Prima Conflagrație au avut de suferit. Aceștia și-au pierdut gradele militare și au îngroșat rândurile celor încarcerați în penitenciarele României comuniste. Într-un articol publicat în revista "Czech Military Review" nr. 3/2001, Zdeněk Vališ a afirmat că predarea comenzii "Legiunii
Corpurile Voluntarilor Români din Rusia () [Corola-website/Science/335979_a_337308]
-
parașutiști au fost uciși în timp ce încercau să-și recupereze recipientele cu arme. Soldații greci erau înarmați cu carabina „Mannlicher-Schönauer 6,5 mm” sau cu pușca „8 mm Steyr-Mannlicher M1895”, cele din urmă primite ca reparații de război după încheierea primei conflagrații mondiale. Cam 1.000 de soldați elenei erau înarmați cu puști „Gras”, fabricate în secolul al XIX-lea. Garnizoanei din Creta îi fuseseră luate cele mai bune arme pentru a fi trimise în Grecia continentală. Grecii mai aveau în dotare
Bătălia din Creta () [Corola-website/Science/313089_a_314418]
-
transportului de persoane și, doar într-o mai mică măsură, celui de mărfuri. Atunci când au fost făcute planurile pentru desfășurarea unităților Corpului Expediționar Britanic (BEF), Marele Stat Major Imperial s-a folosit de experiența pe care o căpătase în prima conflagrație mondială. BEF folosise „porturile Canalului” ca principale baze logistice, chiar dacă ele se aflau la doar 30-40 km de linia frontului. Dacă germanii ar fi reușit în timpul Ofensivei din primăvara anului 1918 să străpungă liniile aliate și să cucerească aceste porturi
Asediul orașului Calais (1940) () [Corola-website/Science/334579_a_335908]
-
bucureștean a activat în cel mai înalt eșalon al fotbalului românesc, unde a avut apoi comportări meritorii: locul V (1937-'38), IX (1938-'39), III (1939-'40) și VI (1940-'41, ultima ediție de campionat înainte de cea de-a Doua Conflagrație Mondială). În perioada interbelică, Sportul Studențesc a avut performanțe notabile și în cea de-a doua competiție a țării, Cupa României, calificându-se de două ori chiar în ultimul act al întrecerii: 1938-'39 este înfrântă cu 2-0 de Rapid
FC Sportul Studențesc București () [Corola-website/Science/299068_a_300397]
-
mai durabile, care să înlocuiască Liga Națiunilor. În perioada interbelică, Roosevelt fusese inițial un sprijinitor al Ligii Națiunilor. Încrederea în Ligă i-a scăzut treptat datorită ineficienței organizației internaționale în prevenirea conflictelor armate, cel mai grav fiind chiar a doua conflagrație mondială. Roosevelt a dorit să creeze o organizație internațională care să asigure pacea mondială mai degrabă prin eforturile unite ale marilor puteri mondiale decât prin consesul și colaborarea internațională conform principiilor de bază a Ligii Națiunilor. El i-a spus
Cei patru mari () [Corola-website/Science/335721_a_337050]
-
1664), Île de France (Maurițius 1718) și Seychelles (1756). Pe la mijlocul secolului al XVIII-lea au izbucnit primele conflicte coloniale între Franța și Marea Britanie, care vor avea ca rezultat final distrugerea celei mai mari părți a primului imperiu colonial francez. Aceste conflagrații au fost războiul pentru succesiunea austriacă (1744-1748), războiul de șapte ani (1756-1763), războiul revoluționar american (1793-1802) și războaiele napoleoniene (1803-1815). Deși războiul pentru succesiunea la tronul Austriei a avut un rezultat neconcludent și în ciuda succeselor lui Joseph François Dupleix, Guvernatorul
Imperiul colonial francez () [Corola-website/Science/306412_a_307741]
-
în decembrie, deși cea mai mare parte a teritoriului francez intrase sub controlul Aliaților încă din vara anului 1944. Alsacia și Lorena, regine care fusese anexată de Imperiul German după războiul franco-prusac din 1871 și retrocedată Franței după încheierea primei conflagrații mondiale a fost reanexată de al Treilea Reich. Departamentul Nord-Pas-de-Calais a fost înglobat în administrația germană din Belgia și nordul Franței, care era de asemenea responsabilă pentru administrația publică din "zona interzisă " lată de 20 km de-a lungul coastei
Administrația germană în Franța ocupată în timpul celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/334000_a_335329]