332 matches
-
paralele, a morților în centrul căreia se află o prințesă pierdută în lumea oamenilor. Ca în romanele sud-americane ale realismului magic, această lume paralelă nu este niciodată clar diferențiată, atingînd firesc cotidianul cu care se află într-o relație de contiguitate, așa cum viața și moartea întrețin în fiecare clipă o relație substanțială: pentru luptătorii de guerilă ea înseamnă antibioticele și asistența pe care medicul local, doctorul Ferreiro, aflat în subordinea Căpitanului, le oferă cu riscul vieții; pentru Carmen înseamnă soarta noului
Despre fauni şi labirinturi by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9868_a_11193]
-
oferă posibilitatea recepționării unor evoluții libere, sentiment care se naște imediat. Lăsând libertate după anumite direcții (neavând un început și sfârșit explicit), formele având „condiția libertății” nu se constrâng previzibil, cert, fiind coordonate doar de axe posibile de orientare. Din contiguitatea asociațiilor și compenetrația formelor propuse, se instituie condiționat o stare de nativitate imediată spre/prin „semn” și „simbolurile fundamentale”, formele structurându-se în sisteme de variațiuni pe aceeași temă a căror origine reeditează momentele primare ale creației. Palmares Constantin Grangure
Agenda2005-12-05-c () [Corola-journal/Journalistic/283499_a_284828]
-
insondabil a reușitelor -, asemenea detur programat prin anticamere înțelept alese n-are cum substitui factorul determinant al unei evoluții. Dar poate instiga înspre nevoi de curiozitate încă inedite și suscita impulsuri care să rodească: pe un tărîm marcat bunăoară, de contiguitatea cu exemplul patern, al unui virtuoz în intervenții de chirurgie salvatoare, internațional recunoscute, cum e profesorul Ion Lascăr. Ecouri multiple, însoțind atare spectaculoase izbînzi, erau de natură să-l ațintească pe tînărul ucenic asupra situațiilor de un accent particular, de
În simbolismul corpului by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/5666_a_6991]
-
Marino care îi găsește textele incriminate la Bibloteca Centrală din Cluj. După lectura lor, Culianu, tulburat, îi scrie o scrisoare: Am discutat cu unii și cu alții ce-i de făcut. Cred că trebuie să depunem strădanii hermeneutice, admițînd o contiguitate (dar nu o identitate!) greu de negat. Desigur, anumite fraze de nuanță șovină sînt supărătoare. Dar nu par dezastruoase. Din nou, depinde de hermeneutică." între "supărător" și "dezastruos" oscilează hermeneutica unui om dezorientat complet de trecutul profesorului său. O altă
Depinde de hermeneutică? by C. Rogozanu () [Corola-journal/Journalistic/15151_a_16476]
-
totalitarism) îl conduce pe Todorov la distincția dintre rememorarea literala și cea exemplara. Prima aspiră la păstrarea evenimentului în unicitatea și literalitatea lui, reducîndu-l astfel la statutul de fapt intrazitiv, "care nu duce dincolo de el însuși". Memoria literala stabilește o contiguitate strictă între ce s-a întîmplat în trecut și ce se întîmplă în prezent, identifică toate cauzele și consecințele posibile ale episodului și mă lansează într-un fel de campanie personală și exclusivista de anihilare a tuturor celor responsabili pentru
Pildele amintirii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17853_a_19178]
-
ei, pe de altă parte îmi permite să fac din evenimentul amintit pildă, si astfel sursă de cunoaștere. Numai în virtutea rememorării exemplare poate trecutul servi pentru înțelegerea prezentului, în măsura în care oferă posibilitatea unei înțelegeri a stărilor de fapt dincolo de cauzalități și contiguități evidente ori directe. David Rousset, fost deținut politic deportat la Buchenwald a supraviețuit Holocaustului, stablindu-se ulterior în Franța. Rousset a preferat memoria exemplara celei literare cînd, în 1949, a publicat un apel către foștii deportați din lagăre naziste cerîndu-le să
Pildele amintirii by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17853_a_19178]
-
că tac” . Sau, și mai direct: “la poarta infernului / semnătura lui dante / e o tristă amprentă”, “cineva ne-a silit să visăm că trăim / și de-atunci murim continuu”. Din imagini ale cotidianului aparent banal, asociate unor date livrești, în contiguitate cu metafore îndrăznețe, cu desfășurări în evanatai de “corelative obiective”, poemele ating totuși o unitate de stare sufletească, o coerență de adâncime, căci mișcarea aleatorie a suprafețelor textuale tinde mereu spre una centripetă, care nu e a cristalizărilor ultime - să
Note despre poezia Norei Iuga by Ion Pop () [Corola-journal/Imaginative/13548_a_14873]
-
prisacă unde albinele polenizau tuleiele îngerilor cu plumb mi-am schimbat pielea poemelor cu una mai leneșă, am învățat să creez tensiuni incipiente între cuvinte ca între partenerii întâmplători de dragoste ce nu se ating, am pus în relație de contiguitate texte cărora istoria grafologiei le prezisese un viitor cvasidisjunctiv așa cum se înșiruie pe aceeași traiectorie teoretică bizare consecutive miezuri ale lucrurilor, am mers în vârful picioarelor până la linia orizontului fredonând o arie celestă de Kitaro și m-am lăudat apoi
Poezii by Angela Furtună () [Corola-journal/Imaginative/14428_a_15753]
-
deveni important în caz de disfuncții hepatice sau renale grave când toxicele nu pot fi eliminate eficient, sau dacă intestinul e excesiv de permeabil („leaky gut”). Germenii din flora normală pot genera stări patologice, dacă ajung în afara intestinului. Pot ajunge prin contiguitate (infecții urinare „ascendente”, infecții perianale), prin traversarea unui perete intestinal cu permeabilitate anormală (ciroză hepatică, „leaky gut”), sau, dramatic, în cazul perforațiilor digestive. Transmiterea la indivizi susceptibili. Potențialii patogeni se „bazează” pe gazda lor ca vector, pentru a ajunge la
Revista Spitalului Elias by TUDOR NICOLAIE, LIANA TAUBERG, LAURA ION () [Corola-journal/Journalistic/92042_a_92537]
-
la miază-noapte. Lansat oarecum să pipăie marginile de sus ale capacului de neguri ce pogoară dintr-acolo, imens, asupra lumii, navigatorul pretindea că atinsese insula extremă a orizontului. Era, pentru antici, punctul unde se înscrie, culminant, visată ca o fascinație, contiguitatea cu necunoscutul. O găsise, exploratorul nu de toți crezut, la cîteva zile de plutire oceană, depășind spre nord, ceea ce azi geografilor li s-a statornicit a fi arhipelagul Shetland. Astfel aproximată, ori mai încolo, proiectîndu-și himera asupra pămînturilor vulcanice din
În magnetismul imaginarului by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/4452_a_5777]
-
cu sens superlativ, intensiv: “puternic”. Primul para-, cu sensul fundamental „lîngă”, „dincolo de”, provine, în limbile moderne, tot din greacă, de unde a fost preluat pe cale cultă. Cuvinte ca parapsihologie, paraliteratură, paramedical, paramilitar, paranormal sînt azi curente (ideea comună fiind de asemănare, contiguitate, dar și de diferență și chiar marginalitate, nesupunere la standardele „tari” ale domeniilor); intrate în română adesea din franceză, sînt în prezent întărite de existența corespondentelor internaționale. Există și un al treilea para-, cu sensul „contra; care apără”; în română
Paralei, paranormali by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/13364_a_14689]
-
ale fanteziei, se potrivea de minune sensibilității sale, imaginației lui “imperialiste”. I-a venit exact la momentul oportun definiția deja citată a “imaginii poetice” ca ecuație între elemente cât mai îndepărtate între ele sau, zicea el, cât mai apropiate, căci contiguitatea metonimică putea face servicii similare celor ale metaforei. Micul moment futurist-dadaist-constructivist de la “75 H.P.” a fost, așadar, unul de exercițiu destructurant, de eliberare de reguli logice și gramaticale, de încurajare, pe acest teren degajat, a tuturor impulsurilor imaginației. În faza
Centenar Ilarie Voronca “Miliardarul de imagini” by Ion Paul Sebastian () [Corola-journal/Journalistic/13282_a_14607]
-
că două evenimente pot avea același sens și pot apărea în același timp, fără existența unei relații de cauzalitate - în cazul interdisciplinarității?". Răspunsul ar putea fi afirmativ. Teza lui Jung referitoare la transformările corelate, în afara condiției cauzelor materiale sau a contiguității, pare inspirată de teoria sistemelor cuantice corelate care se bucură de un credit tot mai larg. Continuînd demonstrația, sîntem în măsură a releva o similitudine între "ordinea culturală" și "ordinea politică", ambele înscriindu-se pe coordonate internaționale, după cum rigoarea disciplinară
Pornind de la sincronism by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12065_a_13390]
-
Lovinescu avea tendința să o simplifice, printr-un gest care trădează, la un singur termen. În orice caz, nu concepe temperamentul și bovarismul ca o antinomie generatoare de conflict interior și de instabilități, ci ca fiind într-o relație de contiguitate și compatibilitate. "S-ar zice că el a căutat întotdeauna firele ascunse care leagă între ele până și cele mai opuse atitudini" - scrie cu îndreptățire Florin Mihăilescu în eseul E. Lovinescu și antinomiile criticii (1972). Imaginea pe care o are
E. Lovinescu - 125 - Bovarismul ideologic by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10619_a_11944]
-
trebuie, nicidecum, să fie considerate drept conexiuni indisolubile, ci doar forțe blânde care se impun firesc și care induc imaginilor sonore aspirația de a se uni în entități complexe.Astfel, există trei tipuri de relații: a) de asemănare; b) de contiguitate; c) de tipul cauză-efect. Este limpede că, în actul creației componistice, imaginația, dar și memoria trec lesne de la o idee la oricare alta care i se aseamănă și că această calitate singură reprezintă o legătură, o asociere suficientă. Tot de
Cauz?, efect by Liviu D?NCEANU () [Corola-journal/Journalistic/84379_a_85704]
-
la oricare alta care i se aseamănă și că această calitate singură reprezintă o legătură, o asociere suficientă. Tot de domeniul evidenței este și faptul că imaginația și memoria își selectează traseele ideatice pe baza criteriului bunei vecinătăți, adică a contiguității. Cât despre înlănțuirile efectuate grație relației dintre cauză și efect este suficient să observăm că nu există vreo altă legătură care să înfăptuiască în imaginație ori în memorie corelări mai trainice și care să procedeze în așa fel încât o
Cauz?, efect by Liviu D?NCEANU () [Corola-journal/Journalistic/84379_a_85704]
-
vine din credința colectivă că există forțe spirituale pe care nu le poți influența decît prin anumite ritualuri bine țintite. Cînd ritualul e săvîrșit cu scrupulozitate, atunci terapia reușește, cînd însă legile magice ale similarității (asemănătorul produce asemănător) și ale contiguității (lucruri care au fost o dată în contact continuă să se influențeze după ce s-au îndepărtat) sunt încălcate, leacul dă greș. Dacă un spirit contemporan ar privi cu zîmbet asemenea naivități, Laugier le privește cu deplină seriozitate, considerînd că aceste aparente
În mintea babelor by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/2766_a_4091]
-
alte imagini ale unor biserici și palate, ale unor case anonime dar și ale altora care au aparținut lui Coșbuc, Aura Buzescu, Sturdza-Bulandra, N.D. Cocea, Delavrancea, Octav Băncilă, N. Vermont, G. Tattarescu, I. }uculescu, G. }ițeica V. Voiculescu etc. Această contiguitate a graficii cu documentarul naște, în mod legitim, următoarea întrebare: cîtă libertate a gestului, cîtă jubilație a privirii și cîtă grijă pentru forma de exprimare există în aceste desene și dacă nu cumva ele sînt doar consecința unei predispoziții pioase
Desenul și memoria by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/11638_a_12963]
-
note punctînd începutul porneau, după tradiție, din țipătul unei păsări, - un soi de gangur, galben auriu cu negru -, iscat în Prater. «Așa bate destinul la poartă» - i-ar fi deslușit Maestrul încărcătura simbolică, prin el invincibil pătrunsă în conștiința modernă. Contiguitatea unor asemenea imense precedente, pe care ne-a plăcut să le așternem aici, coeficientul geniului, sporind proporțional amplitudinea chestiunii, nu pot speria scrupulul descriptiv și inspirația ce i se ratașează, bizuită pe o abordare concretă, aproape taxonomică, a realului, în
Miracolul păsărilor by Dan Hăulică () [Corola-journal/Journalistic/5502_a_6827]
-
o vitalitate primară și marcată simultan de oboselile extincției, este și ea așezată inconfortabil în acel punct de criză absolută în care vectorul mitic se intersectează cu cel apocaliptic. între naștere și expiere, momente aflate într-o perfectă relație de contiguitate, Omul lui Brauner nu are decît răgazul tragic al conștientizării propriului impas metafizic și al abisalei sale stări de coșmar. întîlnirea cu o asemenea imagine a propriei tale existențe, privirea adîncă în oglinda simultan retrovizoare și premonitorie a unei condiții
Oglinda lui Victor Brauner by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/15505_a_16830]
-
care scrie «istoria stilistică» a perioadei” (p. 15). Și iată concluzia, ireproșabilă: „Principiul stilistic definitoriu al romantismului - armonia textului ca reflex al armoniei cosmice - trebuie completat cu o consecință directă de natură figurativă: specifică limbajului poetic romantic rămâne metonimia, figura contiguității. Asta nu înseamnă că metafora ar fi absentă, dar metonimia domină. Atât ritmul, cât și rima, reprezintă ele însele recurențe calculate, contiguități cuprinse în reguli determinate; supremația metonimiei nu ne mai miră, deoarece însăși opera literară ia forma unei «mari
Stilul intelectual (I) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5253_a_6578]
-
armoniei cosmice - trebuie completat cu o consecință directă de natură figurativă: specifică limbajului poetic romantic rămâne metonimia, figura contiguității. Asta nu înseamnă că metafora ar fi absentă, dar metonimia domină. Atât ritmul, cât și rima, reprezintă ele însele recurențe calculate, contiguități cuprinse în reguli determinate; supremația metonimiei nu ne mai miră, deoarece însăși opera literară ia forma unei «mari sintagmatici»” (p. 17). Că metoda e, totuși, flexibilă, o dovedește faptul că în preliminariile secțiunii secunde, dedicate Sfârșitului secolului, Mihai Zamfir o
Stilul intelectual (I) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5253_a_6578]
-
că am trecut dintr-o țară an altă? Vameșul este cel ce ne atrage atenția, dar an absența lui nu ne-am putea da, probabil, niciodată seama. Granița este, o dovedește chiar impasul definirii ei, o efigie a separării și contiguității deopotrivă: ea marchează un sfârșit a ceva, dar acest ceva capătă consistentă tocmai an virtutea sfârșitului sau. Devenim conștienți de o limbă, o cultură, un specific național, mai cu seamă dincolo de granițele sale, astfel se explică de ce patriotismul este, adeseori
Marginalitatea fericită by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17490_a_18815]
-
fi senina și nu frustrată, marginalitatea trebuie să fie conștientă de condiția să și an același timp să se lase fermecata, nu timorata, de ceea ce rămâne an afara granițelor ei. Camartin numește această formă de marginalitate reflexiva și asumată principiul contiguității. O cultură marginala poate ieși din izolare atunci când, fără a-și pierde specificitatea (ceea ce ar dizolva-o și absorbi an alte culturi, anulănd-o de fapt), ea se raportează la alteritate nu pe baza unui principiu al complementarității, ci mai curând
Marginalitatea fericită by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17490_a_18815]
-
marginala poate ieși din izolare atunci când, fără a-și pierde specificitatea (ceea ce ar dizolva-o și absorbi an alte culturi, anulănd-o de fapt), ea se raportează la alteritate nu pe baza unui principiu al complementarității, ci mai curând unul al contiguității. Distincția e foarte importantă și subtilă. Multiculturalismul filozofic și ideologic de astăzi ne spune că fiecare cultură ași are valorile sale, care trebuie prețuite și păstrate, nu asimilate an spațiul unei alte culturi, nici macar traduse. Culturile marginale ne oferă un
Marginalitatea fericită by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17490_a_18815]