578 matches
-
ce nu se pot observa direct, dar se pot deduce existența lor prin efectele care le au asupra unor entități observabile. În cadrul Universului fizic, luăm în calcul doar regiunile ce se pot analiza științific și reprezintă obiectul de studiu al cosmologiei. Una din principalele probleme la care caută să răspundă este cea a delimitării Universului. Există oare o limită sau Universul este infinit? 1. O limită este cea impusă de instrumentele de observație, ca de exemplu limita de observare a telescopului
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
newtoniană a gravitației emite o ipoteză cosmogonică de formare a Sistemului Solar, însă această problemă de naștere a Universului nu a putut fi rezolvată cu mecanica cerească, decât în zilele noastre cunoscându-se deopotrivă mecanica teoretică, termodinamica și teoria radiației. Cosmologia - cea mai tânără știință despre univers, Studiază universul în ansamblu, originea și destinul său, ca un supersistem fizic și oferă: concluzii la o scară “supra-galactică” (de miliarde de ani lumină) și predicții ca urmare a teorie relativității generale a lui
De la Macro la Microunivers by Irina Frunză () [Corola-publishinghouse/Science/779_a_1755]
-
este „dorință Încremenită”88. Dumnezeu are două manifestări: una Înfricoșătoare, divinitatea din Vechiul Testament, care nu este decît justițiară; și adevăratul Dumnezeu, care este un Dumnezeu al iubirii și nu al justiției 89. Dumnezeul Vechiului Testament este, de fapt, Diavolul 90. Cosmologia lui Böhme are trei principii: Întunericul, Lumina și amestecul dintre ele91. Geneza lumii are loc În două etape, prin doi demiurgi: primul, numit de Böhme Verbum fiat, este o entitate saturniană, celălalt, creatorul lumii vizibile și Suflet al Lumii, este
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
și amestecul dintre ele91. Geneza lumii are loc În două etape, prin doi demiurgi: primul, numit de Böhme Verbum fiat, este o entitate saturniană, celălalt, creatorul lumii vizibile și Suflet al Lumii, este divinitatea mînioasă a Vechiului Testament 92. O cosmologie În două faze presupune o antropologie În două faze: „Adam a fost creat cu două trupuri. Unul este trup de lumină, imagine desăvîrșită a formei omenești figurate din veșnicie de către Înțelepciune și pe care l-a avut cîndva și Lucifer
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
Rezultatul cel mai elaborat al acestei polemici Îl reprezintă tratatul Pistis Sophia, datînd dintr-o perioadă tîrzie și ale cărui raporturi cu maniheismul așteaptă Încă să fie studiate. În Pistis Sophia, teoria spiritului contrafăcut apare limpede drept legătura principală dintre cosmologie, antropologie și soteriologie. Antimimon pneuma Își face mai Întîi apariția În capitolele 111-115 din Cartea a II-a a scrierii Pistis Sophia. Spiritul contrafăcut provine aici din viciile Arhonților cosmici și Împinge sufletul către satisfacerea acelorași impulsuri vicioase, care sînt
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
sau Kashkar) din Mesopotamia. Se păstrează numai Într-o traducere latină făcută Înainte de anul 400, Acta Archelai, ed. Charles Henry Beeson (GCS 16), Hinrichs, Leipzig, 1906. Epifaniu (Pan. 66.6-7 și 25-31) a făcut să ne parvină fragmente privitoare la cosmologia maniheistă În limba greacă, editate de Beeson Împreună cu versiunea latină (op.cit., pp. 5-22). E oarecum ironic faptul că Archelaus nu este mai puțin eretic decît Mani, dovedindu-se atras de o formă rudimentară de adopționism (vezi Introducerea). Din fericire pentru
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
233, p. 9.2.-11.32 Alberry (adaptat În engl. de mine). 95. De haer.38. 96. În legătură cu refacerea de după Frashegird, vezi Asmussen, Manichaean Literature, pp. 125-127. 97. Puech, Sur le Manichéisme, pp. 43-44. Această operațiune are loc pe fundalul cosmologiei știute, cu cele opt pămînturi, zece ceruri, două Nave cosmice și cu Roata zodiacului; cf. M7984 II = T III 260eII Pahl. În Asmussen, Manichaean Literature, pp. 122-124. 98. Kephalaion 69, p. 167 Böhlig. 99. Kephalaion 69. 100. Kephalaion 69, p.
[Corola-publishinghouse/Science/1867_a_3192]
-
scenarii ale morții, care nu pot fi cuprinse într-o imagine constrîngătoare, reflectată într-o singură carte. Tocmai de aceea se poate spune că majoritatea scrierilor lui Mircea Eliade tratează aspecte ale fenomenologiei și semanticii morții, de la Mitul reintegrării la Cosmologie și alchimie babiloniană, de la Yoga. Nemurire și Libertate la Noaptea de Sînziene, de la Nașteri mistice la povestirea La țigănci. Predominanța acestei teme, totdeauna corelată cu opusul ei, viața (în chip de Eros), relevă structura personalității autorului, direcția destinală a ființei
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
numele și silueta pe retablu, alături de sfânt, spre a-și spori șansele de mântuire. Mai întâi sculptată, apoi pictată, imaginea este la origine și ca funcție mijlocitoare între vii și morți, între oameni și zei; între o comunitate și o cosmologie; între o comunitate de supuși vizibili și societatea forțelor invizibile care-i supun. Această imagine nu este un scop în sine, ci un mijloc de divinație, de apărare, de farmec, de vindecare, de inițiere. Ea integrează cetatea în ordinea naturală
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
o lacună, ci o ontologie. Este marca unei plenitudini, nu a unei insuficiențe. Iar considerația redusă față de realizatorii de imagini nu vine numai dintr-o indemnitate socială, ci și dintr-o constatare filosofică de inanitate. În spatele oricărei estetici stă o cosmologie; ca și în spatele refuzului esteticii; iar concepția lor despre originea lucrurilor le dă grecilor, ca și moștenitorilor lor creștini, o abordare intelectualistă a formelor (sofiștii ca Protagoras fiind, neîndoielnic, de o mie de ori mai "artiști" decât filosofii ca Platon
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
unui În-sine ale cărui adevăr și universalitate sunt singurele importante. Nu se discută așadar de gusturi și culori: ele fie sunt o manifestare a Ordinii inițiale și atunci țin direct, în creștinism, de o teologie sau, în Antichitate, de o cosmologie. Fie țin numai de capriciile unei fantezii individuale și nu merită decât un dispreț mai mult sau mai puțin amuzat. În ambele cazuri, descoperire a unei perfecțiuni sau inventare a unei trăsnăi, trecerea prin Frumos este inesențială. În propriul ei
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
imaginea catodică unește cei doi poli ai reprezentării într-un soi de emanație a lucrurilor însele. Pixelul indicând structura cuantică a universului, dacă metafora nu-i prea îndrăzneață; vehiculul și vehiculatul sunt omogene. Am trecut de la o estetică la o cosmologie. Apoi, culoarea consolidează în mod decisiv analogicul, concretețea și capacitatea halucinatorie a amprentei. Precum caracterul scris negru pe alb, semnul tipărit pe pagină, abstracția distantă a alb-negrului păstrează față de privitor o distanță convențională, depeizantă și rece. Alb-negrul ține de detașarea
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
a numelui secret, pe care Eliade și-l atribuie în proză, făcând din sine autor și personaj ascuns al scenariilor sale: "ipostazierea ficțională înseamnă, în primul rând, i-realizare de sine, punerea propriei sale persoane în spectacol, integrarea sa în cosmologia spectaculară pe care o construiesc prozele mitologice"617. Faptul că intenționează să folosească uniformele unchiului său general în Hamlet, relevă faptul că Ieronim întrupează personaje de dincolo care nu au rupt legătura cu lumea celor vii: "Ieronim aduce moartea în
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
în literatura patristică (nefiind deci eretice, «bogomilice»), au cu toate acestea obârșie iraniană. Nu trebuie scăpat din vedere, în asemenea cercetări, că influența iraniană s-a exercitat asupra Orientului Apropiat și asupra Greciei mult înainte de creștinism, și elemente constitutive ale cosmologiei și eshatologiei iraniene au fost asimilate de lumea mediteraneană în întregimea ei (...). Este interesant de remarcat, cu acest prilej, că fiecare popor europeanși-a asimilat din vastul rezervor iranian anumite «motive»; scandinavii, bunăoară, și-au asimilat viziunea apocaliptică a sfârșitului lumii
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
cf. Corespondență II, p. 291) sau B.T. Anklesaria („Avem plăcerea de a vă trimite revistele noastre, nr. 2, 5, 7, 10-17, și publicațiile 1-7 pentru folosul Institutului Asiatic din București” - cf. CorespondențăI, pp. 160-161), faimosul iranist, a cărui traducere după cosmologia redactată în pehlevi BundahiÍn (1910) rămâne și azi ediția de referință. Vezi și Mircea Eliade, „Un institut de studii iraniene”, Cuvântul XI (1933),4noiembrie, p. 1. În toamna anului 1934, în așteptarea, sub presiunea iluzorie a fondării Institutului de Studii
[Corola-publishinghouse/Science/2332_a_3657]
-
el cultivă nu numai filosofia și literatura păgână, dar și matematica, astronomia și științele naturale. Măsura în care aceste discipline slujesc la lămurirea adevărului creștin ne-o dă Vasile cel Mare care, în Hexaimeron, face apel la științele naturale, la cosmologie, la antropologie și folosește în întregime zoologia aristotelică. Celebrul tratat al lui Nemesius. Despre natura omului, e o sinteză a întregii științe profane în legătură cu tema De la Aristotel împrumută clementele psihologice, iar Platon îl influențează în așa măsură încât ideea de
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
spre ea. NOTE Vezi K.R. Popper, „Immanuel Kant: Der Philosoph der Aufklärung”. Este vorba de textul publicat în 1957 ca introducere la traducerea germană a lucrării Societatea deschisă și dușmanii ei. Acest text a fost preluat sub titlul „Critica și cosmologia kantiană” la capitolul 7 al cărții lui Popper Conjecturi și infirmări. Creșterea cunoașterii științifice, traducere de C. Stoenescu, D. Stoianovici, Fl. Lobont, Editura Trei, București, 2001. I. Kant, Critica rațiunii pure, trad. N. Bagdasar, El. Moisuc, ediția a III-a
[Corola-publishinghouse/Science/2034_a_3359]
-
acceptăm că spațiul este un concept sau un sistem de clasificare. Astfel, în primul caz spațiul se naște print-o operație abstractă, în prezența unui subiect care-l gândește și operează cu el într-un domeniu gnoseologic, cum ar fi cosmologia, astronomia, mecanica cuantică, mecanica relativistă, geometria, topologia, sociologia, antropologia, geografia. Tentativele mai mult sau mai puțin reușite din domeniul științelor spațiului au determinat o schimbare de metodă, în care metafora conduce la ”altfel de spații,” altele decât acelea cu care
Apogeul by Mitrița Filip () [Corola-publishinghouse/Science/878_a_1815]
-
care ne-am fi așteptat să depășească impasul modernității, au restrâns și mai mult sfera realului la acea zonă a concretului sterilizant, privat, adică, de sacru. Dar cele mai importante descoperiri ale fizicii cuantice, coroborate cu achiziții similare din biologie, cosmologie, semiotică etc. (anticipate în 1931 de teorema lui Gödel), au dus la viziunea unei stratificări a ființei-ca-ființare. Un precent în filozofie putea fi ontologia critică a lui Nicolai Hartmann, care vorbea de patru straturi ale realului: fizic-material, viu-organic, cel sufletesc
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Dar mai sunt de reținut și întâlnirile lui cu Jorge Luis Borges și Constantin Noica, cruciale pentru simbioza dintre literatură și cultura filosofică. Literatură începe să publice în 1993: volumul de povestiri și eseuri Exerciții de naivitate, „prolegomenă pentru o cosmologie a spiritualității umane”, fiind conceput ca un dialog cu spiritul filosofului Constantin Noica. Creație a unui erudit, dar și a unui istoric al științelor și al literaturii, Exerciții... își rezumă conținutul în unul dintre titlurile sumarului: Încălcând frontierele. În volumul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286350_a_287679]
-
politice, literare. Un roman, Hearst II (2001), prezintă viața experimentată în trei orașe, New York, Paris, Caransebeș, cu marile lor diferențe de peisaj și mentalitate, de la cea mai crudă realitate la iluzie și visare. SCRIERI: Exerciții de naivitate. Prolegomenă pentru o cosmologie a spiritualității umane, București, 1993; România. Societate cu răspundere limitată, București, 1995; Treisprezece metamorfe, București 1996; Oglinzile sparte, București, 1997; Literatura. Povestea unei ficțiuni, București, 1998; „Nedespărțirea de Borges”, București, 2000; Hearst II, București, 2001. Repere bibliografice: Tania Radu, Vorbind
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286350_a_287679]
-
faptul că lumea nu poate fi receptată și studiată ca o realitate în sine. Această perspectivă integrativă e mai puțin comodă pentru o mentalitate predispusă spre fărâmițare și cere o reconsiderare principială a concepției noastre despre lume, care permite articularea cosmologiei cu ontologia într-un cadru ce relaționează conștiința cu realitatea. Fragmentarea este o consecință a felului nostru rutinat și rigidizat de a ne raporta la lume. Conform noii fizici, noi construim lumea mentalizând-o. O mentalizăm ca pe ceva misterios, vizibil
Arta de a fi părinte by Geanina Luminiţa Vatamanu () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1419]
-
modul acesta se desprinde o corelație: supraestimarea înrudirii de sânge se află față de subestimarea ei în același raport ca efortul de a scăpa de autohtonie față de imposibilitatea de a reuși acest lucru. Experiența poate dezminți teoria, viața socială însă verifică cosmologia în măsura în care și una și cealaltă dau la iveală aceeași structură contradictorie." (18/1, p. 261) Această primă formulare a structurii are însă numai o valoare aproximativă întrucît mitul "se compune din ansamblul variantelor sale", în acest ansamblu, versiunea autentică sau
Semn și interpretare by Aurel Codoban [Corola-publishinghouse/Science/295577_a_296906]
-
Principiile universale ale naturii și preceptele de viață descoperite și dezvoltate de filozofii taoiști stau la baza tuturor artelor și științelor chineze tradiționale - de la artele marțiale până la știința medicinei, de la poezie și pictură până la alchimie și geomanție, de la gastronomie la cosmologie - și au dat naștere unui mod de viață care a adus corpul, energia și mintea umane într-o stare de sincronizare echilibrată și rezonanță armonioasă cu forțele primordiale ale Cerului și elementele temporale ale Pământului. În sistemul taoist de gândire
[Corola-publishinghouse/Science/2142_a_3467]
-
trecut, unitatea primordială nediferențiată care a precedat formarea stelelor, a planetelor și a tuturor elementelor și energiilor diferite ale universului a fost scindată pentru a produce două forțe polare, ce au pus în mișcare fluxul continuu al creației. Cunoscut în cosmologia occidentală sub numele de „Big Bang”, acest moment primordial este descris succint în Tao te king: „Din unul s-au născut doi”. Cele două forțe au ajuns să fie cunoscute sub numele de yin și yang, iar polaritatea pe care
[Corola-publishinghouse/Science/2142_a_3467]