428 matches
-
un polititcian tânăr, care mai are multe de făcut, așa că nu e poate timpul să se gândească la Cotroceni... Unde, sau mai bine spus, de unde, ar urma concluzia naturală - amprenta pe care o poți pune pe deciziile importante este mult estompată. Și nu e deloc neadevărat. Dacă dl Băsescu va fi obligat - și nu văd în această seară de 2 octombrie, de aici, de la Washington, cum ar putea să evite o asemenea situație - să candideze la Președinție, dl Adrian Năstase are
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
povestea poate fi considerată paradigma întregii literaturi a lui G. pe tema goanei după avere. Bogățiile și plăcerile lumești nu sunt, în viziunea scriitorului, decât, cum spun textele sfinte, „umbră și vis”. Un fantastic desfășurat cu o intenție pilduitoare mai estompată include povestirea În pădurea Cotoșmanei. Dintre nuvelele cu eroi stăpâniți de eros, cea mai izbutită e De la noi, la Cladova. Abordând tema din perspectiva creștină, scrierea înfățișează o biruință a principiului moral asupra ispitei vinovate. Preotul Tonea e iubit nebunește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287129_a_288458]
-
sa diafană ("În grădină", 1903 și "Fantezii", 1909) este a unui mare romantic și a unui simbolist, influențat desigur de izvoare franceze. Poate de aceea el vedea în natura orașului orizonturi exotice, priveliști și inimi pline de viață, umanizând chipuri estompate, piatră și pământ și plantă și orice. Fantezistul nu avea limite, îmbrăcând cu metaforă când parabolicul și paradoxalul, când iluzia, umbra, raza, sublimul. Și totul trecut prin stări sufletești într-un amestec subtil, rafinat. Iașul de altădată ar fi rămas
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
zăpezi, de păduri. Doar printr-un miracol m-aș fi minunat de frumusețea palatului de sticlă ivit într-o dimineață a acelui februarie, dintre brazii înalți și dantelați cu spumă albă de nea s-ar fi înfățișat, în tăcerea sunetelor estompate, o ciudată arătare, dar era masca peste chipul ființei palatului cu oglinzi, de o geometrie fină a firii. Și cerul învolburat de iarnă cenușie se coboară peste tot, peste liniștea imensă a muntelui. Încă păstrez imaginea bisericii noi, cu sfinții
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
domnițe autentice pe care îl aveam, scoborând din caretă: Tem pus edax rerum... (Timpul care distruge totul). Am vorbit numai despre tine, despre iubirea și înțelegerea noastră adâncă; în cameră plutea, pe când vorbea, un aer de grație vetustă; se lămurea estompat, prăfuit, o viață, o altă viață, pierdută, ca toate viețile bătrânești. Gândul meu se rupea din vraja camerei parcă uitată și zăvorâtă de un veac și venea viu și cald spre tine; dar în mine somnola un crâmpei de viață
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
dar nu și citeț scrise. Joi noapte am dormit 3 ore; ți-am răspuns în parte întrebărilor tale, dar mai ales mi s’a părut că erai fără să fii, ca un suflet conturat transpus într’o nebuloasă concretă și estompată; ceva opalin: erai în casă. Noaptea am pus paginile sub pernă și am dormit cu mâna pe ele și s’a încercat un vis cu tine, vag... când începuse să se precizeze, m’am sculat. Nu te-am visat niciodată
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
să caute remedii pentru salvarea mecanismului ce asigura securitatea regatului pe termen lung. Decidenții români, artizani ai alianței, regele Carol I, D. A. Sturdza, P. P. Carp, Alexandru Beldiman, au părut să Înțeleagă atunci că viciile originare necesitau a fi cumva estompate, dacă nu chiar extirpate. Secretul alianței a rămas Însă. Prudența excesivă lui Carol I a funcționat negativ În acest caz, decizia În această privință, motivată de o eventuală reacție negativă a elitei preponderent maghiarofobă, aparținându-i. Soluțiile pentru problemele apărute
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by RUDOLF DINU () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1260]
-
aceeași perspectivă trebuie văzut amplul poem Omul comun (din care L. publicase fragmente în presă). E vorba tot de o autobiografie lirică, evidențiind o metamorfoză a identității provocată de schimbările sociale și de imperativele oficiale specifice epocii. Nu lipsesc clișeele, estompate însă de același lirism dinamic și incandescent, de imaginarul extrem de productiv al poetului. Ciclul Albatrosul ucis e o prevestire a morții, conturând un destin ce stă sub semnul sacrificiului de sine. Poetul își asumă riscul de a restaura un edificiu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287733_a_289062]
-
Cum moartea mamei s-a întîmplat la numai cîteva ore după internare, un interval insuficient pentru stabilirea cauzelor, n-a vrut să cedeze insistențelor mele. Să aibă de a face iarăși cu procuratura? Nu! înalt, solid, negricios (de un negru estompat, semitic), semăna mai curînd a gardian decît a medic. Deși îmi dădeam seama că e inutil, totuși am mai intervenit o dată: „De vreme ce există legi - i-am spus - trebuie să existe și excepții de la ele”. S-a făcut că nu mă
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
ajuns undeva unde nu știu dacă mai eram în oraș sau în afara lui, la un fel de restaurant cu piscină, unde am servit prima masă de prânz, afară și încă nedumeriți de ceea ce ni se întâmplă. Praf, camioane, palmieri, culori estompate sau vii, învălmășite toate în capul nostru de-a lungul drumului, iată ce cred eu că simțeam fiecare în acea clipă. La intrarea în grădina restaurantului, în fundul curții, sub un șopron o femeie făcea lipii la un cuptor țărănesc, iar
Uimiri ?i introspec?ii by Ada G?r?oman-Suhar () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83170_a_84495]
-
mă alintam la sânu-i gângurind și uitându-mă în ochii ei cu drag. Sânge din sângele ei și carne din carnea ei am împrumutat , și a vorbi de la dânsa am învățat.... -.Alături de mamă, tatăl e o figură deosebită dar mai estompată oscilând între toleranță și afectivitate , preocupat mai mult de asigurarea condițiilor materiale ale unei copilării fericite, decât de formarea spirituală a odraslelor, lăsată în seama Smarandei.Învățătura echivalează în concepția lui , cu sărăcia și e de preferat să fie ―om
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
trăsătură de unire între vechi și nou, în tablele Legii și Cuvântul întrupat, devenit carne... Restaurarea n-a desfigurat biserica din secolul al XII-lea construită sub regele Baudouin pe locul unui izvor antic. Cu frescele ei bizantine în culori estompate, ea rămâne de o remarcabilă austeritate, mulțumindu-i astfel pe puriștii lui Dumnezeu. Nu știu exact ce anume a rămas din biserica cruciaților construită de călugării ospitalieri (în subsolul ei există și un rezervor roman), dar ansamblul respiră o elevație
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
ea. L-a privit de sus. Așa cum arăta, era complet nepotrivit pentru un „vis vechi“. Sau nu-mi era mie clar la ce trebuia să mă aștept. Îmi imaginasem că-mi va apărea în fața ochilor o scriere veche, ceva confuz, estompat, fără nici o formă. — E un vis vechi, spuse bibliotecara mai degrabă pentru sine decât pentru mine. Era distantă, iar în tonul ei n-am surprins nici urmă de inflexiune. Sau ca să fiu mai exactă, acolo este inclus un vis vechi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
Un loc de vis pentru acei copii care erau obișnuiți să hoinărească pe drumurile noroioase și pe străduțele murdare. Scenariul e variat și plin de culori: albastrul profund al lacului Garda, verdele palid al colinelor dulci înveșmântate de vii, griul estompat al blândului muntele Baldo, galbenul colorat al râului Adige. Aerul proaspăt care cobora jos de pe munți, murmurul șoptit al râului, cântecul voios al păsărelelor detensionează nervii, oxigenează plămânii și reîmprospătează sufletul. Cei 20 de copii s-au aranjat cât mai
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
mă gândesc la altceva. Să fi fost Alvin Mendolsohn, îndrumătorul tezei ei? Nu, tipul era mult mai tânăr, de vârsta ei, probabil tot student. Am încercat să-i reproduc profilul în minte, dar n-am reușit decât să văd contururi estompate. Am cumpărat bilete pentru Unii îi spun rebelul, dar eram atât de distrat, încât atunci când copiii mi-au cerut bomboane și popcorn și Coca-Cola le-am cumpărat ce-au vrut ei fără să stau pe gânduri deși Jayne mă avertizase
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
cinste, m-am gândit în aburii marijuanei: cât de ... straniu...după care gândurile au deraiat spre Aimee Light și am simțit un vag impuls sexual urmat de dezamăgire, combinația obișnuită. Siluetele femeilor se distingeau în bucătărie, vocile lor distante și estompate, un fundal plăcut al conversației bărbaților. Bărbații erau dichisiți și fără burtă, cu părul scump vopsit și fețele netede, fără riduri, așa că nici unul dintre noi nu-și arăta vârsta, ceea ce mi se părea un lucru bun, în timp ce căscam pe șezlong
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
ar fi putut închide ochii, așa cum au mai făcut, și să nu aplice o măsură aberantă. Era o infirmieră cu experiență care punea mult suflet în ce făcea. Doctorii o apreciau și bolnavii o iubeau. Dar spiritul vremii, oricât de estompat ar fi ajuns el la Bugaz, a întâlnit o situație particulară, propice, ca să se manifeste cu toată vigoarea lui monstruoasă. Fostul ei soț, care e cam într-o ureche (după el, bolnavul care nu crede în Dumnezeu îi face bisturiul
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
arhivă. Organizarea ei arhetipală este remarcată de Eminescu însuși, în încheierea paragrafului citat: Aceasta este arătarea stereotipă a satelor și curților, fără privire la modificațiunile întâmplătoare cari individualizează pe fiecare din ele23. Dinamismul diurn specific satului este, în mod firesc, estompat, căci adevărata muncă-mișcare se derulează pe ogoarele din preajma satului. În plină zi, tăcerea capătă substanță materială, iar mișcarea este mai mult un simulacru, o umbră a celei considerate, în optica rurală, mișcare adevărată: copiii se joacă tăcuți în praful drumului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
dezgolit, cămașa albă fluturând, brațul stâng întins vertical, iar cu dreptul reîntors către sexul captiv într-o pereche de blugi, pălăria cu boruri mari îi acoperă tot chipul, numai pletele lungi, această imagine a starului e suprapusă unei imagini mai estompate, un fel de translație a acesteia din care Theo a păstrat doar conturul de umbră, astfel încât figura lui Michael Jackson se proiectează în fundal pe un fel de cruce ciuntită, fără un braț, dreptul, Michael Jackson pictat în mărime naturală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
Intermitent dă la iveală în „Ilustrația”, „Parlamentul”, „Politica”, „Tribuna politică”, „Adevărul” ș.a. note și comentarii privitoare la politica internă și europeană, medalioane și însemnări de drum din epoca studenției, pe care le adună în volumul Cu aripile întinse. Amintiri din estompate vremuri (1932). După o încercare în dramaturgie - piesa Vâltoarea (sau Învingătorii) este acceptată în 1934 în repertoriul Teatrului Național din București, dar nu e reprezentată - mai dă tiparului „studiul psihico-social” Tâlcuirile bufniței albe sau Religia aristocrației intelectuale (1937), un volum
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288374_a_289703]
-
Adela lui G. Ibrăileanu, înfățișează, totuși, credibil și cu finețe înfiriparea iubirii dintre cincagenarul Andrei Codru și studenta Irina Severeanu, în ciuda numeroaselor obstacole exterioare sau interioare, a căror înfrângere asigură tensiune și dinamism intrigii. SCRIERI: Cu aripile întinse. Amintiri din estompate vremuri, București, 1932; Tâlcuirile bufniței albe sau Religia aristocrației intelectuale, București, [1937]; Din volbura vremii. Însăilări, București, [1939]; Cântec în amurg, București, [1942]. Repere bibliografice: Radu Stănescu, Unul din cei mulți, „Neamul românesc”, 1912, 137-138; C. G.[C. Gerota], „Cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288374_a_289703]
-
Prințul pictorilor i‑a oferit artistului o poziție și o aură care a rezistat secole de‑a rândul și au reprezentat surse de inspirație pentru generațiile viitoare 31. Ra‑ ffaelo a preluat cu succes și entuziasm noile idei: sfumato‑ul estompat al lui Leonardo și limbajul sculptural puternic al lui Michelangelo. Măreția de care a dat dovadă se vede mai ales în tablourile sale dedicate Sfintei Fecioare Ma‑ ria, prin care s‑a impus ca un artist de frunte. Pictura alăturată
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_992]
-
este oferit de fenomenul membrului fantomă: deși o parte a corpului grosier este lipsă, corpul eteric este intact, care au arătat că nici măcar rănirea severă a corpului grosier nu-i poate afecta integritatea. </footnote> (fapt vizibil pentru clarvăzător), chiar dacă nițeluș estompat având în vedere absența pranei automate aferente materialului organic lipsă (v. nota 26), și și îndeplinește rolul de a transmite corpului astral senzațiile fizice receptate , fără a aștepta moartea corpului fizic pentru a-i prelua memoria. amintește de fenomenul repercusiune
Fundamente de antropologie evolutivă pentru psihiatrie by Cristinel V. Zănoagă Mihai Tetraru Maria Tetraru Mihai Asaftei () [Corola-publishinghouse/Science/1265_a_2075]
-
mult mai liberă, dar și mai puțin controlată; în acest caz, interesul pentru sănătatea mintală sau boala psihică este mult mai diminuat, acestea dezvoltându-se ca dimensiuni ale personalității relativ liber, independent; separația dintre normal și patologic este mult mai estompată, dându-se o sferă mult mai largă normalității psihice, ceea ce face ca în cadrul acesteia să fie incluse „cazuri-limită” sau „variații patologice ale normalului” ca forme admise de societate, prin îngustarea cadrelor bolii psihice; c) societăți anomice, aflate într-o stare
[Corola-publishinghouse/Science/2366_a_3691]
-
ambiguității", în sensul constantei pendulări între trup și suflet, materie și spirit, vizibil și invizibil. Din fericire, materia nu este doar materie, după cum nici ideea nu este doar idee. Orice monedă are două fețe. Ambiguitatea devine regulă. Margini vagi, vîrfuri estompate, aluzii îndoielnice, tăceri echivoce... Realitatea are cel puțin două fețe. Dar să nu fim înțeleși greșit : nu facem aici un elogiu al ambiguității. Dimpotrivă, eu cred că ambiguitatea, contrariile trebuie depășite în mersul către Unu. Aceasta nu înseamnă a gîndi
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]