1,464 matches
-
ridicări, fără speranță și continua neliniște a vieții lui, ce mai apoi ia înfățișarea de-o clipă a măreției și fericirii, pentru ca îndată totul să se învălmășească (și oameni, și fapte, și aspirații, și dureri) și să fie înghițit de hăul fără fund al trecutului, adevăratul stăpân peste praful și pulberea istoriei. Din acest sentiment tragic vizavi de istorie decurge nevoia din totdeauna a omului de mituri (ale culturii, civilizației, economiei, eroismului), inclusiv toate acele mituri izvodite de omul modern (automate
DRUMUL BUN ÎN VIAŢĂ NU ESTE APANAJUL EXCLUSIV AL NENOROCOŞILOR! de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 780 din 18 februarie 2013 by http://confluente.ro/George_petrovai_drumul_bun_george_petrovai_1361220244.html [Corola-blog/BlogPost/351800_a_353129]
-
Rîme băloase, neguri omoară Fruntea suavă. O! naiv jucător în azur, Flamura, slava, cocorii ucide; Drept se ridică, sălbatec, impur Lupul uitării cu dește livide. ----------------------------------------------- Publicată în „VREMEA”, an XVI, nr. 695, Paști 1943 LEIT-MOTIV Simt toată vremea care curge hău Cu Dumnezeu de mână prin oraș Și-o prinde omul, hoț ca un geambaș, Ca s-o anime-n calendarul său. Ispita asta ne-a cuprins de mult, Orânduiți sub moarte și sub cer Și ne-a legat în zodii
POEZII PUBLICATE ÎN DIFERITE ZIARE ŞI REVISTE ALE VREMII de ION PENA în ediţia nr. 2243 din 20 februarie 2017 by http://confluente.ro/ion_pena_1487583813.html [Corola-blog/BlogPost/370153_a_371482]
-
alpinism!” - își zise cu regret. Se prinse zdravăn cu degetele de colțurile pietrei, apoi se ridică în brațe, sprijinindu-și degetele de la picioare pe câte o muchie care de multe ori părea să-i pătrundă în carne. Nu privi în hău ca nu cumva să amețească și urmări cu privirea doar înălțimea. Încet, încet ajunse aproape de partea de sus a cascadei, când deodată, simți că palma i se duce cu brațul undeva în adâncime. Ajunsese pe un platou. Se ridică și
XIII. SFÂNTUL SCHIT de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1422 din 22 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1416637047.html [Corola-blog/BlogPost/372051_a_373380]
-
mai la nord de Santa Barbara, pe șoseau de coastă de la nord la sud, pe fâșia pacifică californiană a Statelor Unite. Mișcările lor languroase și băloase, mirosul stătut de hulă oceanică aflată în agonie și care-și epuizează freamătul furtunos în hăurile și crevașele stâncilor marine fac să exale putreziciunile cine știe căror organisme, pe care începem să le simțim abia acum din plin. Aproape că trăim o promiscuitate olfactivă, declanșată de acești “coioți” ai Pacificului, undeva în zona Fisherman ‘ Warf, la
GOLDEN GATE ŞI COYOŢII OCEANULUI de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 178 din 27 iunie 2011 by http://confluente.ro/Golden_gate_si_coyotii_oceanului.html [Corola-blog/BlogPost/367254_a_368583]
-
-mi la picioare Și drept icoana te-am ales. Dă-mi dragostea ce se-nfiripa, Dau nemurirea mea pe-o clipă; Tamara, crede-mi sfanțul țel: Ca-n dragoste, precum și-n ură, Eu sunt statornic, eu nu-nsel ! Eu, fiul hăurilor reci, Spre stele te-oi purta de mână; Vei fi pe univers stăpâna Și draga mea vei fi pe veci; Privi-vei lumea de departe, Neîncercând compătimiri, Pământul - fără fericiri Și frumusețe, fără moarte - ... Dar poate tu nu știi ce
Un erou al timpului nostru… by http://revistaderecenzii.ro/un-erou-al-timpului-nostru/ [Corola-blog/BlogPost/339343_a_340672]
-
-n gări...Un fluturaș îndrăgostit curtează-o floare...Din mușețel răzbate-n aer dulce boare...Pe-un fir de iarbă urcă-ncet o buburuză...... XXII. SALCIA, de Gheorghița Durlan, publicat în Ediția nr. 1610 din 29 mai 2015. SALCIA Un hău...Un hău în suflet și pe cer Mi-a apărut după furtuna mare, Căci mărețiile acestei lumi mai pier Durându-ne de ele dorul, ce nu moare... La cotul tainic de pârâu împărățea Cu rădăcini adânc înfipte-n mal Și-
GHEORGHIȚA DURLAN by http://confluente.ro/articole/gheorghi%C8%9Ba_durlan/canal [Corola-blog/BlogPost/374639_a_375968]
-
Un fluturaș îndrăgostit curtează-o floare...Din mușețel răzbate-n aer dulce boare...Pe-un fir de iarbă urcă-ncet o buburuză...... XXII. SALCIA, de Gheorghița Durlan, publicat în Ediția nr. 1610 din 29 mai 2015. SALCIA Un hău...Un hău în suflet și pe cer Mi-a apărut după furtuna mare, Căci mărețiile acestei lumi mai pier Durându-ne de ele dorul, ce nu moare... La cotul tainic de pârâu împărățea Cu rădăcini adânc înfipte-n mal Și-atunci când pas
GHEORGHIȚA DURLAN by http://confluente.ro/articole/gheorghi%C8%9Ba_durlan/canal [Corola-blog/BlogPost/374639_a_375968]
-
seve tăinuite-și memora Tot ce văzuse-n univers de ani întregi... Matusalemică, înțelegea, Ce lângă ea gândisem an de an, Când apa vieții-nșelător trecea Și s-o oprim în noi mai încercam...în van. Citește mai mult SALCIAUn hău...Un hău în suflet și pe cerMi-a apărut după furtuna mare,Căci mărețiile acestei lumi mai pierDurându-ne de ele dorul, ce nu moare...La cotul tainic de pârâu împărățeaCu rădăcini adânc înfipte-n malși-atunci când pas de călător
GHEORGHIȚA DURLAN by http://confluente.ro/articole/gheorghi%C8%9Ba_durlan/canal [Corola-blog/BlogPost/374639_a_375968]
-
-și memora Tot ce văzuse-n univers de ani întregi... Matusalemică, înțelegea, Ce lângă ea gândisem an de an, Când apa vieții-nșelător trecea Și s-o oprim în noi mai încercam...în van. Citește mai mult SALCIAUn hău...Un hău în suflet și pe cerMi-a apărut după furtuna mare,Căci mărețiile acestei lumi mai pierDurându-ne de ele dorul, ce nu moare...La cotul tainic de pârâu împărățeaCu rădăcini adânc înfipte-n malși-atunci când pas de călător trecea,Uimea
GHEORGHIȚA DURLAN by http://confluente.ro/articole/gheorghi%C8%9Ba_durlan/canal [Corola-blog/BlogPost/374639_a_375968]
-
Centrul de Cultură Urbană și Arhitectură Suceava. Dacă ansamblul arhitectural secular a rezistat timpului, utilajele nu s-au păstrat Dacă ansamblul arhitectural secular al Uzinei de apă Suceava a rezistat timpului, utilajele nu s-au păstrat. Așa cum consemnează arheologul Florin Hău, „vechea instalație de deferuginare a apelor cu zbaturi de lemn a fost distrusă, păstrându-se doar în arhive schița constructivă și funcțională. Nu s-au păstrat nici electropompele și nici motoarele electrice de punere în funcțiune, care, începând cu anul
CENTRUL DE CULTURĂ URBANĂ ŞI ARHITECTURĂ SUCEAVA de TIBERIU COSOVAN în ediţia nr. 105 din 15 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Un_proiect_indraznet_centrul_de_cultura_urbana_si_arhitectura_suceava.html [Corola-blog/BlogPost/349571_a_350900]
-
tu că merită Ce simți tu că nu se dă Trece o pasăre în zbor Am crezut că-i un cocor Când colo este al meu dor Ce-și caută cuibul de zor Umblă întins lungul câmpiei Prelungind ochiul în hău Nu-i nici pom și nici o vie Unde să m-așez să dorm Bate vântul și e frig Caut depărtări și strig Poate aude cineva Paote chiar iubita mea Toamna aici este departe Și o vară ne desparte Crezi c
RÂMNICUL SĂRAT de ANGHEL ZAMFIR DAN în ediţia nr. 2292 din 10 aprilie 2017 by http://confluente.ro/anghel_zamfir_dan_1491806454.html [Corola-blog/BlogPost/368828_a_370157]
-
la ochi am rătăcit în munți Pe o cărare-ngustă și pustie Și tălpile-mi gemeau de carne vie Din frunze moarte-mi făcea vântul punți. Dar am alunecat pe-o creangă udă Și-atunci m-am prăbușit adânc în hău Am adormit un timp atât de rău Nici n-am simțit cum trupul îmi asudă. Visam cum îngeri negri mă ridică Cu aripi jumulite se-opinteau De rădăcini pierdute mă loveau Iar stelele se zgribuleau de frică. Reci șerpi se
CÂNTUL APUSULUI de ANA PODARU în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/ana_podaru_1480265902.html [Corola-blog/BlogPost/382939_a_384268]
-
murmur de izvoare Cum se sfădeau copacii-ngrijorați Și mă răcneau condorii disperați Pe piele-mi iederi curg agățătoare. Și-ncet mă ningea cerul cu luceferi Și m-afundam tăcut în visul meu Doream să pot să scap din acel hău Cu flori de nuferi tu să mă acoperi. Sfârșit și geneză Nu-ți plânge desfrunzirea pomule întoarce-te la nemurire nud așa cum universul te-a născut vei fi cărbune, din cercurile anilor trecuți lăstarul ce-a crescut va înfrunzi din
CÂNTUL APUSULUI de ANA PODARU în ediţia nr. 2158 din 27 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/ana_podaru_1480265902.html [Corola-blog/BlogPost/382939_a_384268]
-
după care ne-am scufundat complet ca să țâșnim apoi de sub valuri cu trupurile pregătite pentru joacă și înot. Ea făcea pluta foarte bine iar mie îmi plăcea să trec pe sub valuri, să-mi întind brațele către înainte ieșind aproape deasupra hăului format în urma fiecărui val, așteptând ca următorul să mă salte și de acolo să mă arunc pe sub cel ce venea în trombă parcă mai semeț decât înaintașul său... Când am ieșit și am mers pe nisip, suflam amândoi greoi, semn
IOI, IOI, IOI! ÎN PRIMĂ AUDIŢIE (2) de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 338 din 04 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Ioi_ioi_ioi_in_prima_auditie_2_.html [Corola-blog/BlogPost/351379_a_352708]
-
Vâltoarea); / Deasupra Mureșului, în dreapta, s-a lăsat o cortină grea de gheață, de parcă acolo ar fi marginea lumii (Vâltoarea). Elementele de toponimie vin să dovedească statornicia, sfințenia satului, conturează și delimitează spațiul rural: Un cer negru și greu. Pâraiele dintre hăurile dealurilor își deversaseră puhoaiele pline de bolovani și bușteni în Limpejoara / Ziua era pe sfârșite, soarele sta sprijinit într-un vârf de deal, aerul rece, parfumat. Ședeam la marginea Limpejoarei. Valea principală, pe iarbă (Valea proscrișilor). Cârnu urla înfuriat aruncând
LORINCZI FRANCISC-MIHAI: ROLUL DESCRIERII IN PROZA LUI RADU IGNA de MARIA DANIELA PĂNĂZAN în ediţia nr. 2170 din 09 decembrie 2016 by http://confluente.ro/maria_daniela_panazan_1481306474.html [Corola-blog/BlogPost/371602_a_372931]
-
s-au retras pe muchia stâncoasă ce se înalță deasupra masivului. Potera a luat urma haiducilor și a urcat după ei pe acele colțuri ascuțite de piatră. Atunci Pintea cu voinicii săi și-au dat drumul pe partea opusă, în hău. Legenda spune că ceata de haiduci a alunecat pe piatră până la poale și atât căpitanul cât și o parte dintre ei au scăpat cu viață. Din pasul Gutâi șoseaua coboară spre Mara de unde traseele se ramifică în mai multe direcții
ALTARUL SPIRITUALITĂŢII ROMÂNEŞTI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 975 din 01 septembrie 2013 by http://confluente.ro/Maramuresul_altarul_spiritu_ion_nalbitoru_1378061932.html [Corola-blog/BlogPost/340547_a_341876]
-
Copilul dădea semne de oboseală. La fel și noi. Simona cea șugubeață, cea sentimentală, cea iubitoare a poeziei noastre clasice mi-a făcut un semn a neputință cu brațele deschise larg și mi-a spus cu durere: - Dragomani sunt cât hăul în țara noastră. Zadarnic vor să tălmăcească voința neamului lor. Nu-i ascultă nimeni. Dum spiro, spero*, că ,,Țara asta cea de-sine-stătătoare’’ nu va rămâne veșnic ,,călcată în picioare’’ de legile și hotărârile absurde, înjositoare și inumane! De data asta
TĂLMĂCEŞTE, DRAGOMANE! de SAVETA VĂRĂREANU în ediţia nr. 150 din 30 mai 2011 by http://confluente.ro/Talmaceste_dragomane_.html [Corola-blog/BlogPost/342996_a_344325]
-
la Concursul de proză ,,Porțile Nordului” de la Baia Mare, 2014 Doamne, dă-mi vis! Și iarăși apare pământul despicat. Mă lovesc de pereții lui plini de denivelări colțuroase gata puse pe spargerea creierului și-mi ajunge inima pe limbă. Rostogolirea în hău o fac pentru a nu știu câta oară, nu din dorința mea și de fiecare dată pornirea înspre acolo este aceeași, fără a avea vreun strop de năzuință în a încerca durerea în singurătatea nopților. În amintirea unei fericiri evident
DOAMNE, DĂ-MI VIS! AUTOR LILIOARA MACOVEI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1306 din 29 iulie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1406628964.html [Corola-blog/BlogPost/349531_a_350860]
-
totul - să nu mai știți ce e nevoia, căci voi trudit-ați zi și noapte înfulecând salam cu soia...” Iar oamenii i-au ascultat, și-așa dezastrul s-a pornit în codrii, fabrici, ceapeuri, până ce țara-a sărăcit. Atunci din hău au apărut miliardari de mucava, cu ifose de buni români și aere că-s cineva în aste vremuri de restriște pentru sărmana noastră țară, când toți străinii s-au unit ca să ne facă de ocară, că România-ar fi codașă
POEMELE NOULUI AN (2) – TESTIMONII LIRICE de GEORGE PETROVAI în ediţia nr. 1112 din 16 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/George_petrovai_poemele_noul_george_petrovai_1389826740.html [Corola-blog/BlogPost/342110_a_343439]
-
copită în stern, sau de o gheară, care îi prindea o cunună de spini în jurul inimii. Un zâmbet amar încercă din interior să iasă la suprafață, sfidându-i tristețea ce se așternea ca umbra unui hultan deasupra iepurelui pierdut în hăul câmpiei. Ziua îi părea ca una dintre ultimele file ale unui calendar spre care mâna, întinzându-se să o rupă, parcă devenea tot mai grea, ca apăsată de o părere de rău. Unde era bucuria din vremea când, copil fiind
FRUNZA de TANIA NICOLESCU în ediţia nr. 749 din 18 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Frunza_tania_nicolescu_1358577188.html [Corola-blog/BlogPost/348855_a_350184]
-
mirare, că, mai ales la anii senectuții, murmură și în noi dorința de a arunca o privire de la înălțimea pe care ne poziționează experiența de viață. De-a lungul șirului vieții, fiecare avem multe începuturi, unele s-au rătăcit prin hăul uitării, dar altele dragi, stau în așteptarea revenirii pentru a lumina unele clipe trăite cu efervescență. Când am cutezat să pășesc în lumea scrisului, aproape de poarta înserării, pe la 70 de ani, am avut atunci în gând cuvintele lui Nicolae Titulescu
PRIVIRI RETROSPECTIVE de ELENA BUICĂ în ediţia nr. 2069 din 30 august 2016 by http://confluente.ro/elena_buica_1472518843.html [Corola-blog/BlogPost/375547_a_376876]
-
din Litii, să ne amintim că „Bogații au sărăcit / Și au flămânzit / [...]”). O, cîte fluvii, mări adînci, oceane / Își plînsul lor amar în mine-ngînă! / Ci-n glasul lor își simfonia-nalță / Ea, Suverana Lumilor Stăpînă... Divinul O, cîte lumi în hău, arzînd, căzură, / O, cîte zeci de sori de-acum vor arde / Și vor cădea, la rîndul lor, în hăuri, / În alte zeci de mii de miliarde!... Nu știm dacă la egalitate și nu credem că în concurență cu Moartea, Dumnezeu
„CĂTINEL, MOARTE, NUMÁ...” de ANGELA MONICA JUCAN în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/_catinel_moarte_num_.html [Corola-blog/BlogPost/367129_a_368458]
-
plînsul lor amar în mine-ngînă! / Ci-n glasul lor își simfonia-nalță / Ea, Suverana Lumilor Stăpînă... Divinul O, cîte lumi în hău, arzînd, căzură, / O, cîte zeci de sori de-acum vor arde / Și vor cădea, la rîndul lor, în hăuri, / În alte zeci de mii de miliarde!... Nu știm dacă la egalitate și nu credem că în concurență cu Moartea, Dumnezeu (chiar dacă nu totdeauna e numit în mod expres) este omniprezent în poemele lui Teofil Răchițeanu - Și din slava lui
„CĂTINEL, MOARTE, NUMÁ...” de ANGELA MONICA JUCAN în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/_catinel_moarte_num_.html [Corola-blog/BlogPost/367129_a_368458]
-
sunt concordanțe. Timpul e o apă numa, / Dumnezeu în valu-i - spuma, / Întrebări și taine grele / Și nici un răspuns la ele... Dumnezeu e unic (singur) și veșnic (bătrîn): Și-i singur și el și bătrîn, și cunoașterea Lui e nesfârșită „cât” hăul (Și gîndul lui e o genune) și a rânduit să nu aibă rost (și nici nevoie) să țină cont de asalturile pământene. Și Dumnezeu, uitînd de noi, / S-a rătăcit demult prin stele. Iar, de dincoace, - Te, de-o viață
„CĂTINEL, MOARTE, NUMÁ...” de ANGELA MONICA JUCAN în ediţia nr. 209 din 28 iulie 2011 by http://confluente.ro/_catinel_moarte_num_.html [Corola-blog/BlogPost/367129_a_368458]
-
dispăru printre crestele munților. De după o curbă autovehiculul deraie de la traseu și se rostogoli din stâncă în stâncă spre gura uriașă a prăpastiei. Urmă o explozie puternică și din mașinărie rămase doar un foc ce se rostogoli la vale spre hău asemenea unui glob în flăcări. „Imperatorul” fu catapultat în afara autovehiculului, părăsit și neputincios. Forța care-l stăpânise, dispăruse brusc. Cădea liber și aștepta din clipă în clipă să se strivească de vreun pinten stâncos. Dar deodată ceva plescăi în jurul său
XXX. RĂZBUNAREA DIAVOLILOR (URMAŞUL LUI DRACULA) de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1595 din 14 mai 2015 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1431609503.html [Corola-blog/BlogPost/360508_a_361837]