627 matches
-
poate observa dificultatea care decurge din multidimensionalitatea acesteia și din lipsa ei de standardizare. Dacă o țară orientează resursele economiei sale interne în scopul întăririi puterii sale militare, așa cum a făcut-o fosta U.R.S.S. în anii săi de dominație hegemonică, atunci puterea sa militară a crescut, în timp ce puterea economică a fost în regres permanent. Deci balanța de putere se raportează atât la resursele de putere, cât și la puterea relațională. Unul din beneficiile acestei perspective despre teoria balanței de putere
Euroarmata şi apărarea României. Analiză de epistemologie constructivistă privind politica de securitate şi apărare comună a Uniunii Europene by Constantin Manolache [Corola-publishinghouse/Administrative/1432_a_2674]
-
actori decât statele (organizații internaționale, personalități etc.), așa cum se întâmplă în cazul medierii conflictelor. 4. interacțiunile între actorii-state (în cazul alianțelor politico-militare). 5. efortul actorilor din sistem, îndreptat, de obicei, înspre actorii principali, pentru a-i împiedica să devină puteri hegemonice. Între națiuni - ca actori ai vieții internaționale - apar diferite categorii de raporturi, care nu sunt altceva decât o continuare a raporturilor economice, politice, sociale, culturale din interiorul națiunilor, dar cu trăsături specifice. Relațiile între statele-actori sunt principalele relații internaționale. Statele
Percepții asupra configurației relațiilor internaționale În anii '90 by Spÿridon G. HANTJISSALATAS, Carmen T. ȚUGUI () [Corola-publishinghouse/Administrative/91812_a_92859]
-
supremației militare pe care Statele Unite o dețineau ca putere atomică și începe să înlocuiască hegemonismul Americii cu echilibrul de forțe pe baza modelului bipolar al celor două superputeri. Pierderea statutului de mari puteri de către statele vest- europene și dobândirea pozițiilor hegemonice de către S.U.A. și U.R.S.S. au făcut posibile cele mai profunde transformări și mutații care s-au înregistrat în lume din 1945/1947 și până la începutul anilor ’90: - delimitarea sferelor de influență ale fiecăreia dintre cele două mari puteri; - un
Percepții asupra configurației relațiilor internaționale În anii '90 by Spÿridon G. HANTJISSALATAS, Carmen T. ȚUGUI () [Corola-publishinghouse/Administrative/91812_a_92859]
-
relații strânse cu Europa a fost elementul central al politicii externe a Statelor Unite în anii 1990. Chiar și atunci când apăreau neînțelegeri, le puteam rezolva prin NATO sau împreună cu UE. Ca întotdeauna, relațiile noastre cu Franța erau dificile; francezii criticau tendințele hegemonice ale Americii în același grad în care deplângeau pierderea propriilor capacități imperiale. În orice caz, alianța a rămas unită de-a lungul obositoarelor încercări din Bosnia și Kosovo, a salutat noile democrații ale Europei postcomuniste și și-a lărgit scopul
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
țării în 1999. Pe ultima coloană (%), e indicată proporția din populația urbană rezidentă în orașul dominant. Țările în care sunt situate aceste orașe numără, de altfel, 134 de aglomerări urbane între 1 și 3 milioane de locuitori. Conceptul de orașe hegemonice se vădește a fi mai greu de înțeles decât conceptul mai vechi de orașe principale. Ponderea celei mai mari aglomerații urbane în comparație cu cele trei, patru, cinci orașe importante din respectiva țară nu e decât unul dintre criteriile ce trebuie luate
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
înțeles decât conceptul mai vechi de orașe principale. Ponderea celei mai mari aglomerații urbane în comparație cu cele trei, patru, cinci orașe importante din respectiva țară nu e decât unul dintre criteriile ce trebuie luate în seamă. În numeroase cazuri, dominația orașului hegemonic asupra restului țării e atât de mare încât hărțile care descriu profilul demografic, economic, social, cultural, financiar, comercial sau politic al teritoriului seamănă cu niște pânze de păianjen. Rețeaua de comunicații naționale (televiziune, radio, gazete) nu are decât un centru
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
sau politic al teritoriului seamănă cu niște pânze de păianjen. Rețeaua de comunicații naționale (televiziune, radio, gazete) nu are decât un centru. Uneori, o așezare nu e un megaoraș din punct de vedere al criteriilor internaționale, deși joacă un rol hegemonic în țara pe care o domină. Talia și bogăția unui oraș trebuie să fie măsurate cu cele ale țării în care e situat. De pildă, Kampala nu e un oraș a cărui mărime să impresioneze, dar joacă un rol dominant
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
ar fi fost dominată de un singur și puternic oraș, nu de șase orașe cu importanță regională, procesul de dezmembrare a Federației s-ar fi realizat în alt mod. Nu putem intra în toate detaliile unei analize comparate a orașelor hegemonice. Ne vom limita la patru cazuri exemplare, începînd cu Parisul. Harta Franței seamănă cu o pânză de păianjen. Toate drumurile, toate căile ferate și autostrăzile converg spre Paris. Deși Sena este un fluviu de mică importanță, Parisul este totuși al
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
din Statele Unite numărau mai mult de 2.500 de locuitori. Progresul tehnologic explică de ce anume astăzi în aceeași țară se află peste 20 de megaorașe cu mai mult de 3 milioane de locuitori. Roma antică nu era doar un oraș hegemonic, ci și un oraș-imperiu care succeda altora, precum Ashur (capitala imperiului asirian), Uruk (orașul-stat al imperiului mesopotamian) și Babilon. Egiptul și Persia erau, la rândul lor, centralizate în jurul unui singur oraș. După dezurbanizarea din Evul Mediu timpuriu, tot orașele sunt
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
au transformat în norme constituționale ce susțin status quo-ul statului democratic existent. Această tendință a transformat treptat conceptul de „autoritate a legii” dintr-o ideologie a „democratizării” într-o noțiune folosită de democrațiile industriale occidentale pentru a conferi legitimitate presiunii hegemonice asupra țărilor nedemocratice din regiunile neoccidentale. În societățile „democratice” din nord, feministele și reprezentanții altor grupuri sociale oprimate au criticat această democrație formală. După părerea acestor „excluși”, continuă să existe discriminare în sectoarele private și neoficiale ale societății democratice. Viața
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
la drepturile civile și politice pentru a găsi o soluție. Acționând în perioada de după Războiul Rece, ONG-urile au șanse mai mari de reușită când obiectivele lor pot fi exprimate, din perspectivă liberală, ca drepturi ale omului. Observând că retorica hegemonică a drepturilor omului se transformă rapid într-un discurs limitat al schimbării sociale, Basuxe "Basu, Amrita" scoate în evidență faptul că ONG-urile feministe au fost mult mai puțin eficiente în abordarea chestiunilor de justiție economică - apa, lemnul de foc
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
de credințe, de convingeri, de dorințe și de interese. De pildă, discuțiile în jurul discursului dominant al "culturii globale", integrat într-o multitudine de practici culturale și artistice, se conformează convingerii că am fi supuși unei conviețuiri sociale determinate de dezvoltarea hegemonică a unei "culturii post-industriale a informației și serviciilor". Acest mediu cultural ar determina un comportament de angajare într-o "cultură a mostrei" materiale și simbolice dezvoltată în mod privilegiat în cadrul unei "culturii urbane" contemporane ale cărei produse și manifestări ar
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
ca expresie sau proiecție a unor anumite interese de clasă 7. Spre deosebire de manifestarea dominației ideologiilor de care putem deveni conștienți, hegemonia este mai curând o formă internalizată de control social. Chiar dacă dominația ideologică se manifestă la nivel politic, iar dominația hegemonică mai curând la nivel social și cultural, se poate vorbi despre o dominație hegemonic ideologică, care presupune că orice formă de opoziție față de cultura dominantă ar fi iluzorie câtă vreme s-ar manifesta încă în cadrul a ceea ce permite această cultură
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
ideologiilor de care putem deveni conștienți, hegemonia este mai curând o formă internalizată de control social. Chiar dacă dominația ideologică se manifestă la nivel politic, iar dominația hegemonică mai curând la nivel social și cultural, se poate vorbi despre o dominație hegemonic ideologică, care presupune că orice formă de opoziție față de cultura dominantă ar fi iluzorie câtă vreme s-ar manifesta încă în cadrul a ceea ce permite această cultură. În aceste condiții, conștientizarea dominației hegemonice s-ar datora unei posibile socializării "improprii". Manifestate
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
și cultural, se poate vorbi despre o dominație hegemonic ideologică, care presupune că orice formă de opoziție față de cultura dominantă ar fi iluzorie câtă vreme s-ar manifesta încă în cadrul a ceea ce permite această cultură. În aceste condiții, conștientizarea dominației hegemonice s-ar datora unei posibile socializării "improprii". Manifestate sub forma unor seturi sistematice de idei, ideologiile au un rol explicativ și justificator, servind interesele unor grupuri de conducere în vederea stabilizării societății. Din perspectiva teoriilor critice (neo)marxiste, deconspirarea aspectelor ideologice
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
social și identitar major, iar subculturile tinerilor erau evaluate din perspectiva unei dinamici sociale a productivității și inventivității ori a rezistenței și devianței. La rândul lor, conținutul ideologic al culturii, care stimula procesul rezistenței sau acceptării status quo-ului, și dispunerea hegemonică a ideilor și credințelor dominante configurau un teritoriu deschis al cercetării medierii și interacțiunii între cultură și schimbarea socială 81. Relatând despre dezvoltarea disciplinei și practicii studiilor culturale, Chris Jenks amintește de distincția pe care a propus-o Stuart Hall
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
lor, determină un proces complex de decodare din partea privitorului. Potrivit lui Stuart Hall, s-ar putea vorbi despre trei poziții pe care le poate lua privitorul în raport cu imaginile și artefactele culturale, respectiv o lectură dominant-hegemonică, în care privitorul nu chestionează poziția hegemonică a mesajului dominant, o lectură negociată, în care apare nevoia negocierii unei interpretări a semnificațiilor dominante, și o lectură opozițională, care se manifestă prin dezacord, ori chiar respingere a poziției ideologice încastrată în mesaj 107. Analizând condiția centralității ochiului în
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
deoarece, în arta modernă singura funcție a artei ar fi fost aceea de a-și prezerva propria sferă particulară a valorilor civilizației umane înculcate sub forma simțului comun. Victor Burgin ajunge să conteste fetișizarea "prezenței" ca modalitate modernistă de conservare hegemonică a unui sentiment de integritate narcisistă a eului, care ar oblitera tot ceea ce s-ar afla în exterior. În accepția lui Burgin, estetica greenbergiană ar fi încheiat o anumită istorie a artei, iar arta conceptuală ar fi deschis posibilitatea unei
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
arta contemporană e nevoită să-și asume două moșteniri contradictorii, una a suveranității cucerită de arta modernă, prin care autonomia se manifestă eroic, și alta a instituționalizării revoltei, prin care subversiunea ajunge să fie subvenționată 210. Punând în discuție "gustul hegemonic" al instituțiilor de artă, care dispun de o anumită putere de consacrare a artiștilor prin selecțiile realizate de curatorii (comisarii) lor oficiali, Rochlitz constată producerea unei scurtcircuitări a judecății estetice și a unei neutralizări a criteriilor estetice prin forța legitimărilor
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
colaborării libere", discutată de artiști, teoreticieni critici, informaticieni, activiști și alte grupuri a căror travaliu creativ e îndreptat în direcția criticii sistemelor dominante de control asupra modalităților de asociere interpersonală în vederea conceperii unor acțiuni de reflectare a dezacordului față de practicile hegemonice de stabilire a sensului cultural, ar putea fi regândită în raport cu interesul criticii pentru "creativitatea colectivă". În cadrul unui proiect realizat în vara anului 2005, sub forma unei cooperări între Kunsthalle Fridericianum din Kassel și Siemens Arts Program din München, grupul curatorial
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
Symbols in Contemporary Syria” (1999). e. Universitatea Pennsylvania - profesorul de geografie politică Colin Flint are drept obiective de interes, potrivit propriilor afirmații, “războiul și pacea, terorismul, hegemonia americană și lumea arabă”. Autorul a dezvoltat noțiunile de extrateritorializare, reteritorializare și putere hegemonică în geografia politică, abordând consecințele conflictualității în raporturile interarabe, în lucrarea sa de referință - “The Geography of War and Peace: from death camps to diplomats” (2004). f. Universitatea New Hampshire - Alasdair Drysdale, profesor de geografie umană, a analizat în ultimele
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3040]
-
în aceea discursivă și legitimantă. Lipsind populația de posibilitatea liberei opțiuni, sistemul nu putea fi cu adevărat eficient, pe termen lung, la nici un capitol. În aceste pagini, estul este simbolizat de Uniunea Sovietică, descrisă ca o mare putere, cu atitudine hegemonică. Despre alte "țări surori" din lagărul socialist nu se amintește. Abia după unificare, Germania își reconsideră vecinătățile, putându-se prezenta, din nou, ca o nouă forță central-europeană. Estul văzut de occidentali Manualul german își însușise felul cum Vestul percepea Estul
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
celor mai diverse ideologii și sisteme prescriptive, de natură politică sau religioasă. Naționalismul nu a fost singura metodă de mobilizare socială nici În trecut, și nu este nici astăzi, chiar dacă În ultimele două secole a reușit să joace un rol hegemonic În această privință. Iar capacitatea de distrugere nemaiîntâlnită pe care au evidențiat-o revoluțiile și războaiele totale moderne se datorează nu numai fermității convingerilor - fanatism a existat și În alte epoci -, ci și faptului că mijloacele de purtare a războiului
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
implice, indiferent de partea cărei cauze, la fel cum pentru revoluționarii francezi, de toate orientările, principiul legitimant era „voința națională” sau republica, iar pentru comuniștii de mai târziu (fie că erau sovietici sau chinezi) fidelitatea față de doctrina marxist-leninistă. Această poziție hegemonică pe care o ocupă principiul imperial În peisajul ideologic de la 1848 pune foarte serios sub semnul Întrebării ideea că naționalismul ar fi reprezentat o motivație ideologică de substanță pentru masele cărora li se adresau aceste mesaje. Se știe că principala
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
principala putere militară, politică și culturală pe plan mondial? Răspunsul este „da” sau „nu”. Dacă da, considerați acest lucru pozitiv sau negativ? Acesta este punctul În care apare o puternică atitudine proamericană: se acceptă sau nu existența Statelor Unite ca putere hegemonică, supraputere sau, cum spunea Hubert Vedrine, hiperputere (hyper-puissance). Prin urmare: scopul acțiunii militare din Kosovo a fost să Întrerupă purificarea etnică, respectiv ceea ce unii dintre noi vedeam drept genocid și cred că poate fi calificat ca atare, acesta fiind și
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]