278 matches
-
al masei tumorale este apreciat după diferiți autori la 3 luni (Drewiinka și Alexaniam) sau 6 luni (Hobbs). Creșterea tumorală a celulei mielomatoase produce distrugerea țesutului osos normal, cu liza acestuia și simptomele clinice și radiologice amintite. În măduva osoasă hematogenă extinderea masei tumorale are drept urmare, înlocuirea populației hematopoietice cu pancitopenie și sindroamele cauzate de aceasta (anemie, infecții, hemoragii). Infiltrarea tumorală extramedulară (splină, ficat, ganglioni) este cauza măririi de volum a acestor organe, cu eventuale fenomene de compresiune pe organele din
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
unui număr mare de plasmocite, în cea mai mare parte cu caractere atipice. Afecțiunea face parte din grupul plasmocitoamelor a căror etiopatogenie este necunoscută. Dezvoltarea plasmocitului are următoarele faze: a) proliferarea tumorală plasmocitară limitată la un singur os; b) diseminarea hematogenă în măduva osoasă, cu formarea plasmocitomului difuz; c) localizările extramedulare metastatice. Descărcarea leucozică a plasmocitelor poate avea loc atât în faza „b” cât și „c”. - raportul dintre seria mielocitară și eritrocitară: normal 3/1; - raportul dintre seria mielocitară și limfocitele
MODIFICĂRI HEMATOLOGICE ŞI BIOCHIMICE ÎN MIELOMUL MULTIPLU (PLASMOCITOM – BOALA KAHLER-RUSTITZKI) by MIHAI BULARDA MOROZAN () [Corola-publishinghouse/Science/91824_a_107353]
-
Serratia) și 10% de fungi . 7.4 Patogenie Constituirea pneumoniei este precedată de mai multe etape patogenice. Penetrarea germenilor la nivel pumonar este realizată frecvent pe cale aerogenă de-a lungul arborelui traheo-bronșic (pentru bacterii exogene sau endogene), mai rar pe cale hematogenă, în cursul bacteriemiilor. Propagarea infecției pe cale respiratorie se produce prin depășirea barierelor de apărare nespecifică: filtrarea aerului la nivelul nasului și cornetelor nazale, clearanceul microbian prin mișcarea anti-reflux a cililor epiteliali, descuamarea celulelor epiteliale, tuse, reflex epiglotic, protecția biomecanică a
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
3 luni sau a fost spitalizat în ultimele 3 luni. Pneumonia stafilococică Pneumonia stafilococică apare cu frecvență maximă în cursul epidemiilor de gripă și afectează mai ales vârstele extreme. Infecția pulmonară stafilococică se poate produce prin aspirare, inhalare sau diseminare hematogenă. Bronhopneumonia cu focare de condensare multiple este forma cea mai frecventă de manifestare. Aspectele radiologice sugestive sunt: Pneumatocele (imagini buloase), cu sau fără nivel de lichid, cu perete fin, care se pot rupe în pleură Opacități nodulare multiple cu tendința
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
patologice (inflamație), această barieră se permeabilizează selectiv. Sinusurile venoase drenează sângele venos și LCR prin vilii arahnoidieni. Perturbarea funcționalității vililor arahnoidieni prin procesul infecțios conduce la tulburări hidrostatice ale SNC. Căile posibile de infecții ale SNC sunt reprezentate de: Diseminarea hematogenă bacteriemică sau viremică, cu localizări nervoase secundare Extinderea prin contiguitate de la un focar infecțios intracranian Penetrarea microbiană cauzată de un defect al durei mater Pătrunderea prin lama cribriformă a etmoidului Diseminarea de-a lungul nervilor (rar). Depășirea mecanismelor de apărare
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
de o proteină salivară a căpușei. Pentru a produce infecția mamiferelor, contactul cu căpușa trebuie să depășească 24 ore. Evoluția infecției parcurge 3 faze, asemănătoare luesului: faza primară cutanată, inconstantă, însoțită de semne generale, faza a II-a de diseminare hematogenă, cu evoluție către remisiune spontană sau către a III-a fază de cronicizare. Tablou clinic Stadiul 1 de infecție acută localizată se manifestă după 3-32 de zile după înțepătura căpușei prin eritem migrator („erythema migrans”, EM), care apare la 60-80
BOLI INFECŢIOASE by Manuela Arbune () [Corola-publishinghouse/Science/491_a_931]
-
și 39% în Danemarca (19721982). Cariile dentare sunt afecțiuni benigne, dar complicațiile infecțiilor odontogene pot deveni severe, cu risc vital. Extinderea infecțiilor odontogene se poate face direct la planurile anatomice profunde, cu diseminare retrofaringiană, mediastinală, sinusală, osoasă sau vasculară și hematogenă cu sepsis consecutiv. Morbiditatea și mortalitatea prin infecții odontogene sunt crescute la pacienții cu riscuri grupate în două categorii. Persoanele imunodeprimate, cu neutropenie, boli cronice decompensate sau subnutriție prezintă mai frecvent infecții locale severe însoțite de bacteriemie. O altă categorie
BOLI INFECŢIOASE ÎN MEDICINA DENTARǍ by Manuela Arbune, Oana - Mirela Potârnichie () [Corola-publishinghouse/Science/403_a_932]
-
adiacenți vaselor mari, structurilor vitale profunde din abdomen. * Carcinoamele intra abdominale gastrointestinale au un potențial crescut de metastazare pe suprafața peritoneală, fără a fi lămurita cauza: fie datorită proprietăților biologice speciale, fie oportunității anatomice. Frecvența metastazelor limfatice, transcelomice și extinderea hematogenă diferă în parte la diferite tumori gastrointestinale. Cancerul colo-rectal pare sa aibă cea mai mare predispoziție pentru metastazare sangvina în ficat. După intervenții aparent curative, se descoperă metastaze hepatice în absența altor însămânțări evidente. Din contra, în cancerul gastric, metastazele
CANCERUL DIGESTIV SUPERIOR. PRINCIPII, CONTROVERSE ȘI OPȚIUNI DE TRATAMENT by MIHAI STOIAN, CRISTIAN BULAT, MIHAELA DAMIAN () [Corola-publishinghouse/Science/402_a_1123]
-
locală la locul de origine, neoplasmul devine capabil să penetreze țesutul diferit adiacent. La un moment dat se produce extinderea cu localizări la distanță pe căi limfatice sau hematogene. Extinderea limfatică inițială se face tipic în regiunea învecinată în timp ce cea hematogenă este în general sistemică. Intervalul de timp până la aceste extinderi ale cancerului este necunoscut. 67 Rolul chirurgiei în vindecarea cancerului este limitat la cazurile în care boala este localizată la locul de origine și țesuturile adiacente și uneori la pacienții
CANCERUL DIGESTIV SUPERIOR. PRINCIPII, CONTROVERSE ȘI OPȚIUNI DE TRATAMENT by MIHAI STOIAN, CRISTIAN BULAT, MIHAELA DAMIAN () [Corola-publishinghouse/Science/402_a_1123]
-
recidivelor este destul de diferit la cancerele seros - negative (T1 -T2Ă și mai ales în cancerele precoce. Spre deosebire de cele pozitive, care tind să recidiveze precoce (2aniă, în cele negative dacă se produc recidive, acestea apar tardiv, mai frecvent se produc pe cale hematogenă fără recidivă locală. Incidența mare a tumorilor seroso-pozitive în vest explică rezultatele proaste după rezecție, recidiva se produce precoce și în abdomen, mulți nu apucă să trăiască pentru a se evidenția metastazele sanghine. Probabil că îmbunătățirea controlului locoregional, la bolnavi
CANCERUL DIGESTIV SUPERIOR. PRINCIPII, CONTROVERSE ȘI OPȚIUNI DE TRATAMENT by MIHAI STOIAN, CRISTIAN BULAT, MIHAELA DAMIAN () [Corola-publishinghouse/Science/402_a_1123]
-
tip difuz decât în cele de tip intestinal (45-75% față de 1030%Ă. Ar putea fi utilă extirparea peritoneului micului sac în cancerele localizate cu invazia seroasei, dar în general chirurgia nu are un rol curativ în această extensie. 83 ¾ extinderea hematogenă; în ciuda vascularizației bogate a stomacului, în momentul diagnosticului metastazele hepatice sunt relativ rare, chiar în cazuri avansate. S-a considerat în cancerul gastric metastazarea pe cale hematogenă este ineficientă, aceasta fiind mai evidentă în tipul difuz. O altă explicație ar fi
CANCERUL DIGESTIV SUPERIOR. PRINCIPII, CONTROVERSE ȘI OPȚIUNI DE TRATAMENT by MIHAI STOIAN, CRISTIAN BULAT, MIHAELA DAMIAN () [Corola-publishinghouse/Science/402_a_1123]
-
dar în general chirurgia nu are un rol curativ în această extensie. 83 ¾ extinderea hematogenă; în ciuda vascularizației bogate a stomacului, în momentul diagnosticului metastazele hepatice sunt relativ rare, chiar în cazuri avansate. S-a considerat în cancerul gastric metastazarea pe cale hematogenă este ineficientă, aceasta fiind mai evidentă în tipul difuz. O altă explicație ar fi că extinderea mai rapidă a cancerelor difuze pe alte căi, pacienții ar deceda din cauza altor forme de metastaze, înainte ca metastazele hepatice și distale să devină
CANCERUL DIGESTIV SUPERIOR. PRINCIPII, CONTROVERSE ȘI OPȚIUNI DE TRATAMENT by MIHAI STOIAN, CRISTIAN BULAT, MIHAELA DAMIAN () [Corola-publishinghouse/Science/402_a_1123]
-
vaselor mari, structurilor vitale profunde din abdomen. Carcinoamele intra abdominale gastrointestinale au un potențial crescut de metastazare pe suprafața peritoneală, fără a fi lămurită cauza: fie datorită proprietăților biologice speciale, fie oportunității anatomice. 160 Frecvența metastazelor limfatice, transcelomice și extinderea hematogena diferă în parte la diferite tumori gastrointestinale. Cancerul colo-rectal pare să aibă cea mai ar atât în tumora primara r putea fi ntra, consideră cancerul o boală ă ar trebui limitată la excizia tumorii primare și a extinderii , iar aceasta
CANCERUL DIGESTIV SUPERIOR. PRINCIPII, CONTROVERSE ȘI OPȚIUNI DE TRATAMENT by MIHAI STOIAN, CRISTIAN BULAT, MIHAELA DAMIAN () [Corola-publishinghouse/Science/402_a_1123]
-
venei mezenterice superioare și peretelui lateral drept al arterei mezenterice superioare. Acești ganglioni sunt identici cu ganglionii regionali ai neoplasmului cefalic pancreatic [39,40]. Prezența metastazelor în ganglionii retroperitoneali contraindică rezecabilitatea [25]. Metastazele (M) Metastazele colangiocarcinoamelor distale apar prin diseminare hematogenă la nivelul ficatului, peritoneului, plămânului sau ganglionilor [39]. Sunt considerate metastaze ganglionare (M1) determinările tumorale din ganglionii paraaortici, paracavi, cei de-a lungul peretelui lateral stâng al arterei mezenterice superioare și cei peripancreatici în jurul corpului și cozii pancreasului [39]. DIAGNOSTIC
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Ofelia Anton () [Corola-publishinghouse/Science/92157_a_92652]
-
bilaterală (metastaze bilaterale) și niciodată doar controlaterală, sau se asociază cu pericardita. Pleurezia asociată cancerului de sân Poate fi ipsilaterală sau fără predilecție de localizare. Ea recunoaște ca mecanisme de producere invazia limfaticelor peretelui toracic cu pleurezie ipsilaterală și metastazarea hematogenă cu afectarea ficatului și pleurezie bilaterală sau unilaterală (ipsilaterală sau controlaterală). TABLOUL CLINIC Pleureziile mici sunt asimptomatice. Pleureziile mari produc dispnee, tuse, disconfort toracic. La examenul fizic sunt prezente matitatea percutorie (limita superioară având forma curbei Damoiseau) și diminuarea murmurului
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Claudiu Nistor, Adrian Ciuche, Teodor Horvat () [Corola-publishinghouse/Science/92102_a_92597]
-
istm C 54.0. FORME DE PREZENTARE: - cu metroragii; - cu infecții genitale; - cu metastaze. FORME CLINICE SPECIALE - estrogeno-dependentă cu stigmate de hiperestrogenie; - estrogeno- independentă. MODALITĂȚI DE EXTENSIE - directă locală: vagin, ovar, col, peritoneu; - limfatică: ganglioni pelvini, lomboaortici în localizările fundice; - hematogenă: pulmon. HISTOLOGIE - CIS - Adenocarcinom Gradul 1 - endometrial bine diferențiat; Dradul 2 - moderat diferențiat; Gradul 3 - slab diferențiat, - adenoacantom; carcinom scuamos asociat cu adenocarcinom; - tumori mezenchimale: - sarcom stromal endometrial; - leiomiosarcom; - sarcom botrioid; - tumori mixte mezodermice (mulleriene); - metastaze și extensie directă locală
Radio-oncologia cancerului genital feminin by Bild E. () [Corola-publishinghouse/Science/91719_a_92366]
-
crescută peste 40 de ani, - tumorile germinale apar la 20-30 de ani LOCALIZARE : ICD-0 C56 - bilateral 30 % seros, 15 % mucinos. EXTENSIE Șl METASTAZARE - transcelomică - peritoneală prin (fig. 22). - implantare pe epiploon; - contiguitate; - transdiafragmatică pleurală; - limfatică: ganglionii iliaci interni, externi, lomboaortici; - hematogenă: pulmon. HISTOPATOLOGIE: FORME CLINICE LA PREZENTARE: - Tumori chistice cu suprafață papilară; - Tumori solide - cu ascită; - ca urgențe: ruptură, torsiune, hemoragii; - cu semne hormonale. DIAGNOSTIC: 1. clinic; 2. ecografic: (Doppler); chiste peste 5 cm cu CA 125 crescut; 3. celioscopie; 4
Radio-oncologia cancerului genital feminin by Bild E. () [Corola-publishinghouse/Science/91719_a_92366]
-
supraclaviculare; 3. ulcerația tumorii; 4. metastaze la distanță. EXTENSIE 1. LA DISTANȚĂ - Limfatică - ganglioni axilari: 3 nivele (fig. 27); - ganglionii mamari interni, tumori mari, localizate intern sau central; - funcție de mărimea tumorii și caracterele biologice: timp de dublare 78212 zile (Veronesi); - hematogenă; - metastaze osoase, pulmonare, hepatice - bilateral: 15 % în cazul carcinomului lobular 2. LOCALĂ - Intraductală: exemple: boala Paget, carcinom intraductal, multifocal, - cu invazie vasculară intralimfatică și sanguină peritumorală; - multicentricitate: 15 %, dar 70 % neinvazive; HISTOLOGIE Histogeneză: Leziuni precursoare: - mastopatie proliferativă cu atipii; - carcinom
Radio-oncologia cancerului genital feminin by Bild E. () [Corola-publishinghouse/Science/91719_a_92366]
-
Wilms) [7]. PATOGENIA Cele mai frecvente tumori care determină metastaze pulmonare sunt cancerul de sân, cancerul colo-rectal, cancerul de prostată, cancerul bronșic, cancerul renal. Totuși, aproape orice cancer poate determina metastaze pulmonare [25]. Răspândirea celulelor canceroase se poate face pe cale hematogenă (de obicei, sarcoamele), pe cale limfatică(de obicei, carcinoamele), prin invazie directă sau pe cale aerogenă. Metastazele pulmonare sunt destul de frecvente, întrucât întregul debit al inimii drepte, precum și sistemul limfatic drenează prin sistemul vascular pulmonar. Fragmente din tumora primară sub formă de
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by TEODOR HORVAT, CORINA BLUOSS () [Corola-publishinghouse/Science/92110_a_92605]
-
stromă limfoidă);CHC sarcomatoid [2, 3];carcinomul mixt hepatocelular-colangiocarcinomul [2]. Gradarea: sunt recomandate de OMS patru grade de diferențiere histologică:bine diferențiat;moderat diferențiat;slab diferențiat și nediferențiat [3]. DISEMINAREA TUMORII ȘI STADIALIZAREA CHC se poate răspândi pe cale limfatică sau hematogenă. Proliferea intrahepatică prin vena portă este obișnuită, iar frecvența ei crește odată cu mărimea tumorii. Invazia de către tumoră a canalului hepatic comun nu este frecventă, dar poate fi întâlnită la circa 5% din cazurile autopsiate. În studiile clinice, cele mai frecvente
Tratat de oncologie digestivă vol. II. Cancerul ficatului, căilor biliare și pancreasului by Liliana Resiga, Rareș Buiga, Alexandru Șerban () [Corola-publishinghouse/Science/92127_a_92622]
-
țesutul adipos, plamân). In capilarele “fenestrate” (rinichi, intestin, glande endocrine, ficat) porii transcelulari sunt largi, de 20-100 nm (600 3000 nm în ficat), acoperiți cu membrană mucoproteică (continuă sau cu pori centrali ce prezintă radiații). In unele organe (ficat, maduvă hematogenă, splină) porii sunt atât de largi încât capilarele au aspect sinusoid. Capilarele se pot clasifica pe baza discontinuităților endoteliale și acoperirii cu membrană bazală și structuri perivasculare (tab. 8). O varietate de substanțe intervin în dinamica porilor transcapilari: calciul, bradikinina
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
nu este plină la capacitatea maximă, prin intermediul căilor descendente, ce stimulează motoneuronii medulari adecvați. 28. Producția de eritropoetină Eritropoietina este un hormon glicoproteic ce controlează eritopoeza, sau producerea de eritrocite. Este o citokină care țintește precursorii hematiilor din măduva roșie hematogenă. Numită și hemopoietin, este produsă de către rinichi și în mici cantități, de către ficat. Pe lângă funcția de reglare a eritropoezei, mai are și alte funcții biologice, de exemplu în procesele de vindecare sau în răspunsul cerebral la leziunile neuronale. Eritropoetina este
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2315]
-
niciunui microorganism), în 12 culturi s-a evidențiat Staphilococul auriu, iar dintre acestea 8 MRSA +; 4 cazuri cu Streptococcus Hemolitic și câte un caz de Klebsiella, Proteus si Enterococcus. În 2 cazuri infecția s-a produs cel mai probabil pe cale hematogenă prin infecții urinare recurente (ITU) bacteriile s-au regasit atât în cultura de la nivelul genunchiului, cât și în urocultură). Toți pacienții ce au prezentat culturi pozitive au fost tratați cu antibiotice țintite pentru speciile de bacterii izolate, conform antibiogramei. În
Revista Medicală Română by Adrian Cursaru () [Corola-journal/Journalistic/92279_a_92774]
-
etiologie, astfel: - abcesele piogene, majoritatea polimicrobiene, numără peste 80% dintre abcesele hepatice; - abcesele amoebiotice datorate Entamoeba histolytica, numără 10% dintre abcesele hepatice; - abcesele fungice, cel mai frecvent datorate Candida specii, numără sub 10% din cazuri. Majoritatea abceselor hepatice diseminează pe cale hematogena, însă în cazul acestei paciente diseminarea bacteriană la nivelul parenchimului hepatic s-a realizat printr-o soluție de continuitate existentă între peretele colecistului și abces. De asemenea un aspect particular al cazului se referă la deschiderea colecției purulente colecistice în
Revista Spitalului Elias by CRISTINA PLĂIŞANU () [Corola-journal/Journalistic/92030_a_92525]
-
REFERITOARE LA INFECȚIILE NOZOCOMIALE PRODUSE DE BGN Apariția acestor infecții este frecvent legată de procedurile chirurgicale și implantarea invazivă a dispozitivelor medicale. Cele mai frecvente IN sunt cele ale tractului urinar, în timp ce infecțiile căilor respiratorii inferioare și infecțiile cu diseminare hematogenă prezintă un risc letal crescut. În SUA, BGN sunt responsabile de 30% din toate IN, 47% din pneumoniile de ventilație și 45% din infecțiile urinare. În secțiile de terapie intensivă 70% din IN sunt cauzate de BGN. Cele mai frecvente
Revista Medicală Română by Cristiana Cristea () [Corola-journal/Journalistic/92274_a_92769]