736 matches
-
genică a aquaporinelor, ceea ce va stimula sinteza de astfel de proteine și va prelungi efectul. Spre deosebire de ductul colector cortical, celulele tubului colector medular sunt permeabile pentru uree, ceea ce permite reabsorbția unor cantități de uree, apoi creșterea în continuare a osmolarității interstițiului medular, ceea ce va duce la capacitate crescută de reabsorbție a apei. Celulele ductului medular sunt capabile să secrete ioni de hidrogen în cantități crescute, chiar împotriva unui gradient înalt de concentrație, ceea le acordă o importanță deosebită în reglarea metabolismului
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
de panouri metalice, decupau în întuneric lungi dâre de lumină. Privirea se tăia parcă în lamele acelea strălucitoare. După câteva clipe de orbire, am văzut doi paznici, unul, ghemuit lângă ușă, cu automatul pe genunchi, celălalt, privind spre stradă prin interstițiul dintre două plăci de oțel. Alți doi oameni stăteau față-n față: așezat cu spatele la zid, un yemenit cu chipul brun și lucios, având pe cap un turban pestriț, HYPERLINK "care.se"care se termina printr-un fel de coadă de
[Corola-publishinghouse/Science/2348_a_3673]
-
permite, vizualizări multiple ale arterelor coronare și ventriculograma permit evaluarea motilității murale și a funcției ventriculare. Radiografia toracică se efectuează de rutină și evidențiază dilatația cavităților cordului, semne vasculare (accentuarea desenului vascular hilar, apicalizarea desenului vascular prin dilatare venoasă), încărcarea interstițiului pulmonar, apariția epanșamentului pleural (pre ponderent drept), semne de edem pulmonar acut în decompensarea severă a cordului stâng. Ecografia abdominală evidențiază semne de congestie vasculară (ficat de stază, dilatarea și diminuarea pulsațiilor respiratorii ale venei cave inferioare, edem parietal colecistic
Afectarea cardiovasculară în boala renală cronică by Grigore Tinică, Raluca-Ozana Chistol, Diana Anghel, Mihail Enache () [Corola-publishinghouse/Science/91945_a_92440]
-
în calea excretorie . În ceea ce privește efectele obstrucției asupra funcției renale, amintim că ne-am ocupat de acestea atunci când am discutat despre urgența înlăturării obstacolului în capitolul I. După cum am arătat, efectele obstrucției asupra rinichiului se exercită la început asupra glomerulilor, tubilor, interstițiului, ele ajung în cazul prelungirii duratei obstrucției, la distrucția ireversibilă a nefronilor, atât prin deficit de irigație sanguină, cât și prin infecție. Este cunoscută posibilitatea ca urina de deasupra unui obstacol complet să fie infectată, în timp ce rezultatul examenelor microbiologice ale
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
în intestin, o parte a acidului uric, cea eliminată pe cale digestivă, este transformată în alantoină de către flora bacteriană intestinală normală. Afectarea rinichiului prin hiperproducția de acid uric este urmarea depunerilor urice - cristale de acid uric sau de urat monosodic - în interstițiul renal, singura anomalie specifică nefropatiei gutoase 14. Modificările secundare acestor depuneri au fost precizate în urma examinării pieselor operatorii,ale celor de puncție - biopsie renală și a pieselor de autopsie. Este important a se avea în vedere că fixarea pieselor prin
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
vedere că fixarea pieselor prin formol este urmată de dizolvarea cristalelor urice și transformarea lor într-un material amorf care și-a pierdut birefringerența ; de aceea fixarea prin formol a acestor piese trebuie evitată, utilizând fixarea lor prin alcool. În interstițiu, pe secțiunile histologice, poate fi constatată existența tofilor gutoși, adică a unor zone de aglomerare de cristale urice, înconjurate de modificări inflamatorii. Depozitele de săruri urice au sediul cel mai frecvent și de preferință în țesutul interstițial, dar ele se
Litiaza renală. Răspândire, cauze, tratament. by Cezar Vlad () [Corola-publishinghouse/Science/91990_a_92485]
-
de hemostază, numeroase afecțiuni autoimune. Vulnerabilitatea diferitelor structuri ale rinichilor se evidențiază mai ales în situațiile acute, cum sunt modificările debitului sanguin renal, ischemia prelungită renală cu repercursiuni asupra tubilor uriniferi, acțiunea unor toxice și droguri cu eliminare renală asupra interstițiului renal, sensibilitatea glomerulilor în unele boli cu mecanism imun. în patologia cronică, există o toleranță funcțională deosebită a nefronilor, astfel că dezordini semnificative ale diferitelor funcții renale apar doar după distrugerea a 60-90 % din populația nefronică. Populația nefronică restantă sănătoasă
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
se evidențiază în aval și în amonte de ansa largă Henle. în aval, consecințele importante sunt manifeste în prezența ADH. Partea terminală a tubului distal și canalul colector cortical devin permeabile pentru apă. Rezultă trecerea apei din aceste segmente spre interstițiu, dar ureea rămâne în fluidul tubular. Astfel, urinile devin izotonice. Mai departe, canalul colector medular devine permeabil la uree și apă în prezența ADH. Ureea este unul dintre principalele elemente ale osmolarității interstițiului medular. în prezența ADH, ureea este absorbită
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
Rezultă trecerea apei din aceste segmente spre interstițiu, dar ureea rămâne în fluidul tubular. Astfel, urinile devin izotonice. Mai departe, canalul colector medular devine permeabil la uree și apă în prezența ADH. Ureea este unul dintre principalele elemente ale osmolarității interstițiului medular. în prezența ADH, ureea este absorbită în canalul colector medular și ajunge în țesutul interstițial medular profund, antrenând și o cantitate moderată de apă. Ureea suferă un proces de reciclare. Aceasta este preluată prin vasele recta și ajunge la
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
Vasa recta (capilare situate în piramide, interpuse între porțiunile rectilinii ale tubului urinar) permit schimburi osmotice cu țesutul interstițial medular și prin intermediul acestuia cu diferitele segmente ale ansei Henle. Ele cedează apa țesutului interstițial hipertonic și primesc (pasiv) solviți din interstițiu. în consecință, plasma din vasa recta descendente devine tot mai hipertonă spre papilă, în timp ce plasma din vasa recta ascendente prezintă o osmolaritate tot mai scăzută, dinspre papilă spre cortex, unde atinge o valoare aproximativ normală. Urmarea acestor mișcări ale apei
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
ascendente prezintă o osmolaritate tot mai scăzută, dinspre papilă spre cortex, unde atinge o valoare aproximativ normală. Urmarea acestor mișcări ale apei și solviților este dezvoltarea unui dublu gradient: - longitudinal, între corticală și medulară, de aproximativ 500 mOsm; - transversal, între interstițiu, fluidul tubular din anumite segmente tubulare (ansa Henle descendentă, canalul colector cortical) și segmentul larg, ascendent al ansei Henle. Acest gradient este în jur de 200 mOsm. însumarea schimburilor osmotice transversale are drept rezultat dezvoltarea unui gradient longitudinal cortico-medular, ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
observă inițial în mezangiu, apoi de o parte și de alta a membranei bazale glomerulare (MBG), sub forma unor noduli caracteristici. Nu există proliferări celulare. Depozite de amiloid apar, de asemenea, în pereții vaselor, în membranele bazale tubulare și în interstițiu. Diagnosticul tipului de amiloidoză necesită imunofluorescență (IF), care relevă lanțuri ușoare de Ig lambda sau kappa în amiloidoza AL, sau proteină AA în amiloidoza AA. Pentru diagnosticul amiloidozei se mai poate folosi scintigrafia cu SAP marcat cu technețiu, care se
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
ed). Mosby, Edinburg 2003 Wilcox CS. Tisher CC (eds). Handbook of Nephrology & Hypertension (5 ed). Lippincott, Philadelphia 2005 Capitolul 11 NEFROPATIILE INTERSTIȚIALE în nefropatiile interstițiale există afectare predominantă a țesutului interstițial și a tubilor subiacenți. Ținând cont de faptul că interstițiul reprezintă 15 % și tubii renali 65 % din volumul renal, se poate aprecia importanța nefropatiilor interstițiale printre suferințele renale cu risc de progresie spre insuficiență renală cronică. Caracteristicile afectării renale interstițiale, care permit de altfel și diagnosticul diferențial cu glomerulonefritele, sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
acute parenchimatoase; • 25 % dintre biopsiile celor cu insuficiența renală acută determinată de medicamente (frecvent iatrogenie) 11.3.2. Fiziopatologie. Morfopatologie Este una dintre cauzele de insuficiență renală acută, cel mai adesea reversibilă, caracterizată de: • prezența infiltratului inflamator polimorf la nivelul interstițiului renal (polimorfonucleare neutrofile, limfocite, plasmocite, macrofage); • afectare tubulare cvasiconstantă de intensitate variabilă în raport cu amploarea infiltratului inflamator interstițial; • edem interstițial. Etiologia include cinci categorii de cauze care, în ordinea frecvenței, sunt: hipersensibilitate la medicamente; infecțiile (bacteriene, virale, parazitare) (Brucella, Legionella, Leptospira
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
multe pot determina nefropatia interstițială acută (de exemplu furosemidul). în nefrita interstițială acută suprapusă insuficienței renale cronice lipsește leucocituria (din cauza probabil a îngroșării membranei bazale tubulare în contextul fibrozei interstițiale cronice). b) Nefrita interstițială acută infecțioasă Apare fie din cauza colonizării interstițiului renal de către agentul infectant, fie prin mecanism imun declanșat de prezența antigenelor provenind de la agentul infecțios: • pielonefrita acută bacteriană evoluează cu infiltrat inflamator cu polimorfonucleare neutrofile; contaminarea se realizează, de regulă, pe cale ascendentă, prin căile urinare; • contaminare bacteriană pe cale hematogenă
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
infiltrat inflamator cu polimorfonucleare neutrofile; contaminarea se realizează, de regulă, pe cale ascendentă, prin căile urinare; • contaminare bacteriană pe cale hematogenă - septicemie cu stafilococ, streptococ, Escherichia coli, Proteus - infiltrat inflamator cu polimorfonucleare neutrofile și microabcese • infecția cu HIV și cu Mycoplasma implică interstițiul renal prin mecanism imunologic dovedit de infiltratul limfocitar; infecția HIV este recunoscută ca și generatoare de nefrită interstițială acută. Frecvența acestei complicații este însă redusă datorită depresiei imunității mediate celular, care este protectivă. Terapia antiretrovirală, prin îmbunătățirea competenței imune, va
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
alte nefrotoxine) și aparent este dependentă de doză; există, de asemenea, susceptibilitate individuală. Manifestările sunt cele caracteristice nefritei interstițiale cronice: presiune arterială normală, proteinurie moderată (tubulară) sau absentă, evoluție naturală către insuficiență renală terminală. Leziunile histologice sunt localizate la nivelul interstițiului (fibroză interstițială) și tubilor (atrofie tubulară), dar survin leziuni de fibroză și la nivelul pelvisului renal și la nivelul ureterelor. Există, de asemenea, risc crescut de cancer uroepitelial. în ceea ce privește evoluția bolii, există date care pledează pentru eficiența terapiei cu prednison
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
11.9. Afectarea renală din sarcoidoză Sarcoidoza este o maladie de etiologie necunoscută care evoluează cu granuloame fără cazeificare la nivelul organelor implicate. Organele cel mai adesea implicate sunt plămânul, pielea, ochii. Afectarea renală constă în: • prezența granuloamelor la nivelul interstițiului renal (granuloame la nivelul interstițiului renal mai pot fi întâlnite în granulomatoza Wegener, tuberculoză, lepră nefropatiilie interstițiale imunoalergice medicamentoase); • consecințe ale anomaliilor metabolismului și eliminării Ca induse de activitatea granuloamelor; macrofagele din granuloame conțin o enzimă - alfa hidroxilaza macrofagică, care
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
sarcoidoză Sarcoidoza este o maladie de etiologie necunoscută care evoluează cu granuloame fără cazeificare la nivelul organelor implicate. Organele cel mai adesea implicate sunt plămânul, pielea, ochii. Afectarea renală constă în: • prezența granuloamelor la nivelul interstițiului renal (granuloame la nivelul interstițiului renal mai pot fi întâlnite în granulomatoza Wegener, tuberculoză, lepră nefropatiilie interstițiale imunoalergice medicamentoase); • consecințe ale anomaliilor metabolismului și eliminării Ca induse de activitatea granuloamelor; macrofagele din granuloame conțin o enzimă - alfa hidroxilaza macrofagică, care activează vitamina D (calcitriol), consecința
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
sunt cloroquina, ketoconazolul. 11.10. Nefropatia interstițială secundară hipopotasemiei Există situații în care evoluează hipopotasemii prelungite: sindromul Gitelman, sindromul Bartter, abuz de diuretice și de laxative, hiperaldosteronism primitiv și care determină leziuni renale prin producție excesivă de amoniac la nivelul interstițiului ce determină activarea complementului cu inflamație peritubulară drept consecință. Leziunile renale caracteristice sunt fibroza interstițială, atrofia tubulară, formarea de chisturi renale. Apariția chisturilor renale este explicată de proliferare celulară excesivă stimulată de acidoza intracelulară indusă de reducerea potasiului extracelular. Corecția
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
în tractul urinar, manifestate prin bacteriurie. Colonizarea microbiană a urinii poate fi asimptomatică sau simptomatică. în absența infecției, tractul urinar este steril, cu excepția treimii externe a uretrei la femei. Infecția poate atinge uretra, vezica urinară, ureterele, bazinetul, papilele, calicele și interstițiul renal, dar și structurile adiacente (fascia perineală, prostata, epididimul). Germenii cei mai frecvent implicați sunt bacteriile, mai rar virusuri, levuri, ciuperci. Diagnosticul de infecție urinară este documentat prin: • examenul citobacteriologic al urinii (ECBU); • prin bandelete reactive. Pentru un examen citobacteriologic
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
tractul digestiv, germenele cel mai implicat fiind E. Coli (95 % ITU). Etapele transmiterii infecției sunt: colonizarea uretrei, pătrunderea și multiplicarea germenilor în vezica urinară, iar prin depășirea mecanismelor de apărare locală, refluxul vezico-ureteral și intrarenal, propagarea infecției la uretere, bazinet, interstițiu renal. La femei, ITU este favorizată de uretra scurtă, de actul sexual prin efectul mecanic de introducere a germenilor în vezică, folosirea contraceptivelor spermicide locale care alterează mediul vaginal. La bărbați, ITU este mai rară datorită uretrei mai lungi, colonizării
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
mai întâi colonizat cu germeni, ulterior producându-se infectarea secundară a urinii. Adeziunea bacteriană se referă la capacitatea germenilor de a adera la mucoase și la celulele uroteliale, colonizând astfel intestinul și apoi perineul, uretra, vezica urinară, sistemul pielo-caliceal și interstițiul renal. Aderarea se face prin intermediul sistemelor de adeziune (exemplu, pilii sau fimbriile), realizându-se o legătură ireversibilă între adezinele bacteriene și receptorii celulelor epiteliale. 12.4.1. Factorii de virulență bacteriană care influențează infecția • E.Coli este germenele cel mai
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
substituție cu estrogeni, local sau oral, care refac mucoasa atrofiată cu reapariția lactobacililor vaginali, cu scăderea pH-ului local și a colonizării vaginale cu enterobacteriacee. 12.5.3. Pielonefrita acută (PNA) a) Definiție: inflamația microbiană a bazinetului asociată cu invadarea interstițiului renal. b) Clasificare: • PNA necomplicată (survine la o femeie tânără fără sarcină, aparent sănătoasă); • PNA complicată (survine la o femeie gravidă sau la femei și bărbați cu antecedente urologice, imunosupresați, transplantați, diabetici, insuficienți renali etc). c) Manifestări clinice: • sindromul infecțios
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
pot apărea rupturi localizate și chiar necroze, cu expunerea consecutivă a membranei bazale și formarea de sinechii între ghemul glomerular și foița parietală a capsulei Bowman. în plus, la nivelul focarelor de denudație create se produce extravazarea constituenților plasmatici în interstițiu, cu declanșarea procesului inflamator: proteinele de mari dimensiuni (IgM, fibrinogen, fracțiuni ale complementului) rămân sechestrate în spațiul subendotelial, determinând formarea de depozite hialine care diminuă lumenul capilar; celulele mezangiale stimulate vor produce mai multă matrice extracelulară și citokine (transforming growth
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]