251 matches
-
Intrarea. Ash remarcă expresia și păru preocupat. ― O problemă? ― Nu, zise ea, îndreptându-se, Deci asta-i situația. Ce-nseamnă asta? Deci ce e cu noi? Cu creatura asta? ― O interesantă combinație de elemente și de structura o face practic invulnerabilă în ceea ce o privește, ― Exact așa văd și eu lucrurile, confirmă ea. Deci rezultatele tale sunt juste! El păru îndurerat.) Iartă-mă. Deci creatura este invulnerabilă. De asta nu m-ai ascultat când le-ai dat drumul înăuntru? Ca întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Cu creatura asta? ― O interesantă combinație de elemente și de structura o face practic invulnerabilă în ceea ce o privește, ― Exact așa văd și eu lucrurile, confirmă ea. Deci rezultatele tale sunt juste! El păru îndurerat.) Iartă-mă. Deci creatura este invulnerabilă. De asta nu m-ai ascultat când le-ai dat drumul înăuntru? Ca întotdeauna, ofițerul științific nu vru să muște momeala. Când răspunse, fața lui nu-i trăda nici un resentiment. ― M-am supus ordinului direct al căpitanului, îți amintești? Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
mai mult Elada decît cei care i-au anunțat naufragiul iremediabil. Rămîne ca fiecare să aibă amintirile pe care le merită, ar adăuga Oedip. Ahile La naștere, mama sa, Tetis, Îl cufundase pe Ahile În apa Styxului și-l făcuse invulnerabil, cu excepția călcîiului de care-l ținuse De ce În Styx? Inutil să mai reamintim că Styxul era fluviul cu ape tulburi și noroioase, dincolo de care Începea imperiul morților. Odinioară mi se părea că faptul cel mai interesant la Alexandru cel Mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
el a fost Înveșmîntat la naștere cu o armură nevăzută. Apa morții l-a tămăduit de frica morții, cu excepția călcîiului rămas temător și fragil. Fără această rană Însă nimbul său ar păli. Pe cine ar mai impresiona un Ahile total invulnerabil? Rana sa e cea care Îl apropie de noi și Îi acordă dreptul la glorie. Prin ea Îi simțim sîngele fierbinte și anxios cînd armele adversarilor sticlesc În fața sa, iar el fierbe de mînie. Rana aceasta Îl expune primejdiei și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
el poate deosebi bucuria de durere și unde se teme de necunoscut. Aici aroganța se destramă și sîngerează o tristețe nelămurită. Călcîiul Îl va costa viața pe Ahile, dar gloria sa adevărată e să umble ca și cum ar fi și acolo invulnerabil. De abia din acest moment Începe eroismul său; după ce vom afla că vitejia triumfă asupra părții din el care Îl va omorî Acum, Ahile nu mai e o statuie nepăsătoare, ci un om viu care Își dă seama că participarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2102_a_3427]
-
altora. Cei vârstnici, mai ales femeile, rezistă de minune mizeriei, se adaptează cu o ușurință fantastică. Foștii clienți ai pușcăriilor, borfași, criminali sau violatori sunt și ei adaptații care nu capotează cu una cu două. Instinctul răului i-a făcut invulnerabili. Acum, din cauza vârstei le-a dispărut agilitatea infracțională și Își târăsc picioarele umflate de căldură sau amorțite de ger spre locurile de cerșit și spre ,,comorile,, din pubelele patriei. Cerșitul are o față umană și una animalică. Animalicul Învinge Întotdeauna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
toți ceilalți pacienți. Cum de ajunsesem așa? în cameră își făcuse simțită prezența acea atmosferă care precede căderea de la putere a unui dictator. Chiar și atunci când rebelii au ajuns la porțile cetății, nimeni nu crede cu-adevărat că tiranul cel invulnerabil se va prăbuși de pe soclu. Sfârșitul e aproape, mi-am spus. Dar imediat o altă voce s-a ridicat întrebând - Cum? Vrei să spui foarte aproape? —Uită-te pe asta, mi-a spus Josephine ca și cum ar fi fost o simplă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
recunoscător, a devenit prietenos și a început să vorbească, vrute și nevrute, plin de lăudăroșenie cum e felul acestor oameni . Între altele , el i-a spus lui Orlando că degeaba se straduia să-l ucidă cu sabia , deoarece întreg trupul său era invulnerabil , cu excepția unei foarte mici părticele și la aceste cuvinte el a pus mâna pe acel punct vital ce se afla drept în mijlocul pieptului . Cu ajutorul acestei destăinuiri Roland reuși la reluarea luptei să străpungaă pieptul uriașului și să-l rănească mortal
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
Romei. Făurarul își vârâse enormul pumn stâng în coiful micuț și, cu mâna dreaptă în care ținea galdius-ul, mima loviturile la cap, la tâmple, la frunte și la ceafă: lama răsuna când izbea fierul, dar mâna, apărată de coif, părea invulnerabilă. Copilul privea toate acestea ca pe o operațiune secretă, neavând cunoștință de tăcutul și neașteptatul acord al tatălui său. Abia după mulți ani avea să-și amintească și să înțeleagă motivele pentru care fuseseră inventate acele jocuri. — Tu te-ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
puternice confrerii sacerdotale din Roma se răspândi a doua zi zvonul că, pe corabia de aur închinată unei divinități străine malefice, o preoteasă venită din țări îndepărtate făcuse asupra Împăratului niște rituri obscure, de nedescris, care aveau să-l facă invulnerabil. După câteva zile s-a aflat că, în noaptea cu lună plină din martie, pe noul drum de marmură din jurul lacului apăruse - poate printr-o vrăjitorie a zeităților îngropate între Nilus și nisipuri sau printr-o evocare a împărăției infernale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
-l ucide pe Împărat. Continuând să plângă, declară că, din prostie, se întovărășise cu niște oameni perfizi. Voiam să fug, mărturisi el, însă m-au amenințat că mă omoară. Apărați-mă, imploră. După ce rosti aceste cuvinte, tânărul descoperi că devenise invulnerabil și prețios în ochii anchetatorilor. Îi promiseră că va fi protejat, iar el alese calea pe care, de-a lungul secolelor, aveau s-o urmeze și alții, cu același zel: se căi. Răspunse la interogatoriu, depășind toate așteptările, căci ajungea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
ar fi fost ușor să-i dea lovitura mortală. Într-o dimineață de la începutul lui decembrie, cu un soare călduț, senatorul Valerius Asiaticus, așezat în elegantul său peristylium, lângă fântâna cu fund caeruleus, foarte prețios, spuse: — Grecul acela se crede invulnerabil pentru că e plin de aur. În fața lui stătea, mai jos decât el, ca un servitor, istoricul Cluvius Rufus, pe care Asiaticus îl sfătuise să scrie despre zilele acelea. Rupse o frunză, o lăsă să cadă în fântână și continuă: — Grecul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
pe cale de a se naște. Astăzi se păstrează câteva statui de marmură ale pretorienilor. Coiful este foarte coborât pe frunte, conferindu-le o expresie încruntată. Apărătorile pentru obraji și bărbie sunt late, înconjurând fața, ce capătă un aer dur și invulnerabil, ca un legământ religios. Tiberius a ales ca simbol al pretorienilor scorpionul african cu acul lung și curbat, hotărât să-și ucidă dușmanul chiar cu prețul propriei vieți. Reședința de pe colina Vaticanus. După arestarea Agrippinei, reședința a rămas în părăsire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
greșeală, într-un ciubăr plin ochi cu vin terminat de fermentat. N-a pățit nimic, fiindcă maică-sa l-a tras după vreo oră și jumate de un călcâi afară, iar din acel moment a devenit precum Ahile Peleianul, practic invulnerabil la efectele alcoolului și la săgețile presei, cu excepția călcâiului cu pricina, care și în momentul de față îl deranjează doar spre dimineață, când mai cade pe sub mese. În 1976, tânărul Traian Băsescu absolvea Facultatea de Navigație din cadrul Institutului de Marină
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
toți au rămas surprinși și cam nemulțumiți de noua turnură a evenimentelor. Deci se amuzase timp de o oră pe seama lor, de i s-a dus buhul și încă mai mult, când au aflat că este constănțean deci un băiat invulnerabil. Astfel a pătruns în studențimea din București! În primul rând a fost uimit de dimensiunile orașului. Abia după o lună a învățat traseele pe care le avea de străbătut în mod curent. Circulau zeci de tramvaie, troleibuze, autobuze, te întâlneai
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
mai necesita vreo explicație, nimic nu ți se va mai părea imposibil. Lucrătura Aspidei este dintre cele mai perverse. Ea nu poate fi desfăcută decât cu mare greutate și numai dacă ai credință. Credința în iubirea adevărată te poate face invulnerabil în fața Aspidei, dar numai după ce odată ai trecut nevătămat prin ultrajele ei. Numai după ce ai savurat înșelăciunea și ai suferit amarnic consecințele ei, vei ști să valorezi și să recunoști iubirea autentică. Și-atunci îi vei fi mulțumit în sinea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1567_a_2865]
-
care ni le-au predat maurii, odată cu comentariile lor la Aristotel. Atunci când ai noștri, Încărcați cu armurile lor, au ajuns pentru Întâia oară pe țărmurile Asiei, au semănat spaima și zăpăceala printre acei fii ai Satanei, care i-au crezut invulnerabili. Dar mințile lor perfide au intuit În curând că În platoșele creștine exista un punct slab, cu rezultatele pe care ți le poți Închipui, și pentru care ai avut parte de o mostră chiar adineaori. În ciuda beteșugului său, Baldo izbutește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
o clipă cu fruntea lipită de el, apoi se Întoarse cu fața spre ea. Ea Îl privea și Îi zâmbea mirată: avea trupul plin de răni. Străluceau stins pe el ca o cămașă moale și zdrențuită de zale. Îl știe invulnerabil, un mic Ahile provincial, doborât de propria-i oboseală la asaltul micuței sale cetăți de hârtie, surd la Încurajările mulțimii care Îl Îndemna să sfârșească ca eroul din Iliada, sau cel puțin din Întâmplare, ca domnul Măran, la Revoluție. Ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
zâmbetul și fericirea Și-ai luat lumea întreagă după tine Și ea-ți va lumina drumul în peregrinări. Și așa e bine, doar așa se poate, Să zbori, să râzi, să plângi și să admiri Trecând un înțelept pe lângă toate, Invulnerabil, neîntrerupt, pribeag și neîmplinit. Nu suntem nicăieri, nu luăm nimic cu noi. Nu luăm nici în noi nimică, de ce am lua, Când suntem ideali?/ Colț de umbră, Aud din depărtări ritmul melodiei mele, Însă nu găsesc ecoul, nu ating profundul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
de izvor, la cea mai mică atingere. Însă vedea cum apa era deja tulbure, putea numai să o tulbure și mai tare, pentru a fi foc, de neatins. Cu o zi înainte făcuse dragoste, suflară împreună, aburindu-și trupurile goale, invulnerabile, atingându-se fără inhibiții, temeri, preocupări. Se întoarse spre casă la fel de curată cum plecase, însă ploaia murdară îi udă papucii, îi ajunse la piele. Și trupul îi rămase unul când se dezbrăcă, acasă, căci merse fără umbrelă, cu mâinile sleite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
cu bătălii napoleoniene În care episodicul și alegoricul sunt adevărații adversari și unde se văd grupați la un loc, În același plan vizual, un toboșar rănit, un cal mort, trofee, un soldat, care stă să Înfigă baioneta Într-altul, și invulnerabilul Împărat pozând cu generalii lui În mijlocul bătăliei imortalizate. Cu ajutorul unei persoane adulte, care folosea mai Întâi ambele mâini și apoi un picior zdravăn, divanul era deplasat la câțiva centimetri de perete, pentru a se crea un pasaj Îngust deasupra căruia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
Le poți spulbera cu o singură suflare. De data asta ai avut ghinion, dar de greșit, nici pomeneală! Să-ți arate cea mai mică gafă!" ― Acestea sânt desigur, momentele esențiale, preciză maiorul râzând. Momentele față de care dumneavoastră presupuneți că sînteți invulnerabilă. ― În sfârșit, domnule maior, îmi dau seama cât v-ați străduit ca să-mi explicați punctul dumneavoastră de vedere și bineînțeles nu aveți nici o vină că eu sesizez mai greu. Nu mi se pare însă un motiv destul de important pentru a
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
o fixează în concepte. Într-o lume agitată, modestia începe să fie asimilată lașității sau chiar prostiei. Imbecilul își transformă stagnarea în țel. Prostul este imun la entuziasm. Prostul nu are dioptrii pentru valoare. Prostul are pe creier un strat invulnerabil de șuncă. TIMP Timpul transforma trupul în șandrama, iar iubirea, în ironie. Ajutat de femei, timpul a surpat imperii. Hoții de timp ne răpesc resursa care nu se mai poate regenera A mai rămas în urma un mileniu. Timpul și-a
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
poartă masca noastră și este atît de adevărat Încît nouă ni se pare anormal. Scriu În neștire, de treizeci de ani scriu În neștire, mă bălăcesc În sîngele balaurului ca blîndul Siegfried și cînd cred că În sfîrșit am devenit invulnerabilă la toate armele pămîntești, vine dintr-o praștie o piatră și gata - rămîn În drum, zac În praf, nimic nu se mai poate recupera la valoarea inițială cînd locul vulnerabil nu e În spate, ci În creier. Ca toate locurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
de a-și face un rost sau de a-și satisface o plăcere, Încă Învăluiți În stratul protector prin care Înotau cu doar o fracțiune de secundă În urmă, șoferi care nu demult goneau cu viteză pe o autostradă, părând invulnerabili În cochilia lor de tablă, directori de bancă subtilizați din miezul aurei de mânuitori ai banilor, coafeze care Încă aveau föhnurile În mâini și căutau cu degetele șuvițele pe care să le aranjeze, țărani scărpinându-se pe sub căciuli. Era o
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]