389 matches
-
timp. Astăzi, între ele și mare se întinde deșertul, o câmpie uscată, marea s-a retras dincolo de orizont pe distanțe de kilometri întregi, lăsând în urma ei nisipul pustiitor. Așa au murit ele, gândeam atunci, părăsite de mare și lăsate de izbeliște sub acțiunea necruțătoare a timpului și părăsite de oameni. Troia, cea mai veche dintre ele, s-a scufundat în pământ, iar descoperirea ei a fost o victorie, asupra timpului, aproape istorică. Am fost mirat peste măsură cum de s-a
Timp fotografiat by Petre Tănăsoaica () [Corola-journal/Journalistic/2943_a_4268]
-
erau pe atunci și, cum el trecuse deja "pe linie" ( cum se spunea) și trebuia să se justifice într-un fel, s-a lansat într-o diatribă împotriva burgheziei românești care, între cele două războaie ar fi lăsat țara de izbeliște. Zicea: "Șerbane, când, de pildă, acestei burghezii i s-ar fi pus întrebarea dacă este dispusă să dea jumătate din avere, fiecare, ca să salveze țara, ar fi făcut-o?" O întrebare utopică: la urma urmei, nimeni n-are jumătate din
Barbu Cioculescu by George Arion () [Corola-journal/Journalistic/14201_a_15526]
-
SERBĂRILE ȘI CONGRESUL DE LA PUTNA, 1-3 IULIE 2004 EUROPA ȘI ȘTEFAN-VODĂ, 1504-2004 Urmașii romanității orientale au fost lăsați la nord de Dunăre de izbeliște, de către împăratul Aurelian. În anul 395, Imperiul Roman se desface în două, iar după grecizarea Constantinopolului romanitatea orientală este izolată de Roma. Aceasta nu-i uită pe români, chiar după schisma din 1054. În 1215, după ocuparea Constantinopolului de cruciați
Curierul „Ginta latină” by Viorel Roman () [Corola-journal/Journalistic/1311_a_2339]
-
accesul între S.U.A. și Canada. Proiectul nu a fost dus până la bun sfârșit, în principal din cauza costurilor prea mari, iar din ceea ce trebuia să fie grandiosul „Love Canal“ a rămas doar un început de canal care a fost lăsat de izbeliște. Bine ar fi fost dacă ar fi rămas numai de izbeliște! Faptele se întâmplau la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul secolului al XX-lea. Canalul a rămas o vreme nefolosit. Într-un sfârșit, i s-a găsit o
Agenda2004-19-04-b () [Corola-journal/Journalistic/282384_a_283713]
-
bun sfârșit, în principal din cauza costurilor prea mari, iar din ceea ce trebuia să fie grandiosul „Love Canal“ a rămas doar un început de canal care a fost lăsat de izbeliște. Bine ar fi fost dacă ar fi rămas numai de izbeliște! Faptele se întâmplau la sfârșitul secolului al XIX-lea și începutul secolului al XX-lea. Canalul a rămas o vreme nefolosit. Într-un sfârșit, i s-a găsit o „întrebuințare“: ca loc pentru depozitarea deșeurilor chimice și aceasta timp de
Agenda2004-19-04-b () [Corola-journal/Journalistic/282384_a_283713]
-
E o prăvălie cumsecade, don Ricardo, iar băiatul dovedește o anumită iscusință, cu toate că e obraznic. - Fleacuri. La ce colegiu îl duceți ? - Păi, merge la școala din... - Astea-s fabrici de salahori. În tinerețe, talentul și geniul, dacă sînt lăsate de izbeliște, se răsucesc și-l înghit pe cine le are. Trebuie canalizate. Sprijinite. Mă înțelegi, Fortunato? - Vă înșelați în privința fiului meu. De geniu, nici pomeneală. De abia trece la geografie... Dascălii îmi tot spun că are capul plin de păsărele și
Carlos Ruiz Zafón Umbra vîntului by Dragoș Cojocaru () [Corola-journal/Journalistic/11507_a_12832]
-
oameni. Mitingul în sprijinul Monicăi Macovei trebuie să fi fost un duș rece pentru cei care-și imaginau că nesfârșitele trânte din parlament și guvern interesează cu adevărat lumea. Altele sunt temele capabile să mobilizeze mari mase umane. Lăsat de izbeliște de clasa politică, românul începe să-și arate fețe mai puțin cunoscute. Adeseori, e vorba de chestiuni neserioase - cum ar fi lupta disproporționată pe palmaresul și culorile clubului de fotbal Politehnica Timișoara. Iată, însă, că un subiect ridicol scoate în
Noua xenofobie by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/9808_a_11133]
-
șoproanele părăsite, unde, altădată, se uscau țiglele și olanele. Focul cuptorului se stinsese demult, iar printre stoborii rari și putrezi ai gardului nu se mai zărea țipenie de om. Măgarul trecuse la cele veșnice și totul s-a dus de izbeliște. Imaginea lui m-a urmărit tot timpul. Îl caut mereu, l caut peste tot: pe lungile cărări ale transhumanței, asudat, poate, sub greutatea samarului; n reprezentările celor din breasla lui messer Vasari; pe Pajiștile Raiului nchipuite de John Steinbeck... Mi
Un român scrie în Canada by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7017_a_8342]
-
repreznetativă. Aceea cu prietenul Const. Morariu folosește un stil vădit pumnist, deși expresia de epocă "mă avorbiră frumos" merită reținută. Voia să-și scrie memoriile, încercînd să-l evoce, cu deosebire, pe Ciprian. Dar tot amînînd proiectul, a rămas de izbeliște cu totul. Modelul său epistolar sînt scrisorile către fiica sa Marioara. Să citez dintr-o primă epsitolă, nedatată, fiind însemnată de editoare ca fiind a cincea din acest ciclu: "Advorbirile " Dragă Tătuță" și "Dragi copii" să rămînă de acum - dă
Tatăl lui Ciprian Porumbescu by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17392_a_18717]
-
bardul clanului, Ossian, al muntelui de veacuri, în nișa lui rotundă de pe Stob Dearg sau Buachaill Etive Mor, ghiceai și ciute ori potârnichi scoțiene, ori cairns, mormanele de pietre, clădite ca însemn, de pildă-al locului unde-l lăsară de izbeliște ostașii briți pe iacobitul cel din urmă, atârnat în ștreang, câte-un scoruș stingher, crescând în chinuri dintr-o fisură-a blocului stâncos, din toate acestea abia prindeam contururi, iute depășite, prin geamul aburit, de partea noastră, al Autobuzului Galez
RODY GORMAN by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/7441_a_8766]
-
e "depoziția" lui Tîrtan, căruia îi repugnă închisorile românești și care este pe rând, după cum îi convine, moralist sau fatalist. Mai întâi vorbește cu dispreț despre ciripitorul care i-a trădat la Poliție, căinând soarta celor trei familii rămase de izbeliște: "a fost primul care s-a dus să denunțe, să ia recompensa. Cinci mii de mărci. Cu cinci mii de mărci să distrugi trei familii!" (p. 351). Apoi, însă, morala aceasta individual-familistă, filozofia conform căreia omul e important, neprețuit, dispar
Cele mai frumoase tâlhării by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10173_a_11498]
-
a fi desfășurată, - și o vom face strângând-o în chingi, urmărind cavalcada vorbelor: Viteazul se repede în turci, sare, surpă, calcă, aleargă, străpunge, taie, rupe, zbiară, înjură, sfarmă, iar sfârtecă, scapă de ei, gonește, îi lasă în urmă de izbeliște, calul nu-și mai întețește, se oprește, privește... ...De pulbere și de sânge împroșcat Cu trupul întreg nevătămat... Cum de nu l-a dibuit până acum Vlad?... Cu un asemenea combatant n-ar mai fi fost nevoit să recurgă la
Balada lui Argineanu by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/7295_a_8620]
-
relicvele trecutului este una din racilele naționale: căruță cu două oiști, pentru orice eventualitate, orizontul fals, oportunist. Poate că ni s-o fi trăgând de la năvăliri, de la grabă de a o șterge cât mai repede din fața primejdiei, lăsând totul de izbeliște. Dacă mai este nevoie să arătăm spiritul adevăratei Transilvanii (nu acea imbecila invenție care se numeste Dracula-land), să deschidem poartă gotica a Muzeului sibian, inaugurat la 1817, si sa pomenim moștenirea culturală lăsată de magnificul colecționar de artă, de prea
Brukenthal by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/14465_a_15790]
-
cu iz arhaic, ori că patria nu mai e an aceeași primejdie, ori că parlamentarul român care semnează liste patriotice descoperă că una a semnat și alta trebuie să voteze. Ceea ce nu ănseamnă că stindardul patriotismului după ureche rămâne de izbeliște, chiar dacă, una știa parlamentarul semnatar când l-a luat valul și cu totul altă când a descoperit unde s-a trezit luat de val. Istoria și cultură șanț mai tari, la noi, decat dramele fotbalului, ceea ce an principiu e bine
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17437_a_18762]
-
cade sub ocupație suprarealistă. Emotiv, încheie armistițiu cu cotidianul. Anxios, se aliază cu expresionismul. Duce negocieri cu manierismul. Deschide ambasade în minimalism. Nimic din cele omenești nu-i sunt străine. Decât poate, uneori, propriile însușiri, pe care le lasă de izbeliște. Și totuși! Interesantă, în carte, e repetarea unui cuvânt: locuitor. Acestuia, Aurel Dumitrașcu pare să-i confere sensul de poet. E găselnița lui și numai a lui. Descoperind-o, ține cu dinții de ea. Așa încât asemenea poeme cu vocabular postiș
Locuitorul by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5752_a_7077]
-
arestare, era urmărit de poliție, învinuit de dezertare. Un martor din confreria literaților narează ceremonia funerară, fără pompă. Se stinsese din viață un scriitor pierdut la 53 de ani. Înregistrasem faptul că Malraux nu l-a mai putut mântui de izbeliște în tumultul în care trăia Parisul, eliberat de sub ocupație. Semne de erezie Cercetez opera lui Malraux prin prisma unei derogări de la un canon în vigoare. Nimic nu-l irita mai mult decât încorsetarea, voia să perpetueze ipostaza de independență. Se
Dincolo de baricade by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/8849_a_10174]
-
pe care își prezentau dansurile și cântecele artiștii... foarte amatori. Și l-am recunoscut mai mult cu senzația unei regăsiri decât a unei descoperiri, poate tocmai pentru că evreii sânt de toate națiile. Și atunci, asumându-mi riscul, am lăsat de izbeliște formația de dansuri rătăcită-n ospețe; m-am mulțumit cu "prada" Florin Mugur, pe care l-am adus, teafăr și nevătămat, la Bacău. Pentru treaba asta n-am fost decât dat afară din serviciu și cu multă greutate angajat pe
Amintiri despre Florin Mugur și Norman Manea by Horia Gane () [Corola-journal/Imaginative/12682_a_14007]
-
renunță? Cunoscînd bine cum stau lucrurile în acest despărțămînt cărturăresc, mă îndoiesc de această posibilă și necesară reluare a muncii începută remarcabil. Ediția lucrării lui Const. Bacalbașa rămîne astfel, ca multe alte ediții critice, la mijlocul drumului, neîncheiată și lăsată de izbeliște. Acest al treilea volum al cărții lui C. Bacalbașa (trebuie precizat că ediția Avramescu nu păstrează, din cauza corpolentului aparat de note, materia așa cum a fost repartizată de autor în ediția princeps) cuprinde trei ani (1885-1888), dominați de lupta opoziției unite
Capitala de odinioară by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16280_a_17605]
-
este patrimoniul literaturii române clasice decît un despărțămînt - important - al monumentelor istorice de interes național? Iar conservarea patrimoniului literaturii române clasice se realizează numai prin reeditare în ediții de ținută, cunoscute sub numele de ediții critice. De ce stau ele de izbeliște pe drumul tuturor așteptărilor și nimeni nu le bagă în seamă, stimulînd interesul cercetătorilor mai tineri spre acest fel de activitate, acum aproape total abandonat? Mister. Dar revenind la cartea confratelui Iordan Datcu să nu edulcorez totul, uitînd, de pildă
Editura Minerva de odinioară by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16335_a_17660]
-
In inscriptiones Psalmorum, XI, P. G. XLIV, col. 548D; PSB, vol. 30, p. 169. footnote>. În concepția Sfântului Grigorie, pocăința este izgonitoare și biruitoare de demoni, fiind singura luptă pe care o avem de dus: „... Împotriva diavolului Și Împotriva oricărei izbeliști la care suntem expuși, pocăința e singura luptă pe care o avem de dus, bine Știind că cel care ajunge să se facă stăpân pe sine Însuși, acela se face biruitor pentru totdeauna asupra vrăjmașului lui”<footnote Ibidem, XIII, P.
Teologie și viață by Liviu Petcu () [Corola-journal/Science/152_a_190]
-
de producție uitând să mai graseiez, numai să mă văd mai repede scăpată din ghearele hiper-legale ale Uniunii Europene! Urmează un șir de telefoane: în țară, la bărbat și la prieteni, cu rugăciunea să-i întâmpine pe muzicienii lăsați de izbeliște; și în Paris, să-mi pregătesc un culcuș de noapte, au cas où... Ferească Dumnezeu să mai plătesc și-o furgonetă allez-retour! Între timp, mă urmăresc nu doar golanii, ci și oameni de pază, cu și fără uniformă (aeroportul e
Dama cu contrabasul by Speranța Rădulescu () [Corola-journal/Imaginative/13265_a_14590]
-
o scatoalcă. Respingerea sistematică la înrolare nu-l descurajează - o problemă de perseverență, nu de I.Q. -, băiatul aproape că face din asta un sport și, cu fiecare repriză pierdută, se perfecționează. Cum pe perfecționiș ti nimeni nu-i lasă de izbeliște în America, tânărul atrage atenția unui savant, doctorul Erskine (Stanley Tucci), care-și folosește știința întru apărarea civilizației și implicit a societății americane și care-i apreciază abnegația, curajul și nu în cele din urmă inteligența, articol ignorat în toate
Căpitanul reloaded by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5275_a_6600]
-
voturi în schimb. Răstălmăcirea Holocaustului, fie și din greșeală sau fiindcă a "fost interpretat greșit", ar putea aduce voturi PSD-ului din partea alegătorilor aceluiași PRM. Nu e prima oară cînd, din rațiuni de partid sau personale, dl Iliescu lasă de izbeliște interesele țării. Dar nu m-aș fi așteptat ca înțelepciunea de președinte în-tr-un tîrziu luminat a dlui Iliescu să nu conteze în ochii unui Ion Iliescu orbit parcă de dorința ca PSD-ul să cîștige alegerile.
Scandalurile președintelui Iliescu by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/13675_a_15000]
-
M-am tot întrebat ce i-a zăpăcit pe acei tineri atât de inteligenți. Asta i-a zăpăcit: oricât de inteligenți, n-au fost destul de inteligenți. „...fiind arestat deodată cu sora sa, Fondane nu a vrut să o lase de izbeliște; prin urmare, au fost deportați amândoi.” Și au murit împreună. Gesturi ca al lui Fondane nu răscumpără; sunt însă contraponderea ticăloșiei omenești. E greu, sper, pentru un german de astăzi ca, aflând, să nu fie îngrozit că se trage din
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/3832_a_5157]
-
piezis/ fără noimă/ punea peceți însîngerate pe porți” (Peceți). Sau: “acum dormind adînc în lemnul de măslin/ năvala ierbii se strivește-n sîngele tîrziu/ cînd vaiere se-nalță stele cad/ și visele vechi aleg mireasma neagră// întoarceri pîrgă dau amarelor izbeliști/ iarba nu iartă plecări plăpînde stau la pîndă” (Duca). Numind “un timp răsturnat”, “spaimele fără chip”, “umilința fără noimă”, “înverșunarea pustie”, bardul dă glas, ca odinioară Octavian Goga, jelaniei unui popor înrobit, dar fără îndemnul mesianic, fără nici o chemare la
Un senior al poeziei noastre by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/13003_a_14328]