1,039 matches
-
primează interesul uman, emoția, scrisul lejer și ușor vesel, ciudățenia și uimirea (la limita faptului divers) poate fi considerat feature. Sub nici un motiv, feature nu poate fi: analiză (sursele din feature sunt umane, și nu materiale, nu necesită citare, argumente, jargon tehnic etc.), cronică (în feature se cere mai multă documentare), editorial (scopul unui feature este de a informa, și nu de a convinge sau de a polemiza). Făcând parte din noul jurnalism, feature poate folosi tehnici și mijloace literare (inclusiv
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
T. Fairhurst - au revăzut și clasificat literatura de specialitate din puncte de vedere diferite: sociolingvistice, analiza conversațională, lingvistica cognitivă, pragmatica, semiotica, analiza literală și retorică, studiile de critică lingvistică și analiza lingvistică postmodernă): 1. Codurile: trăsăturile desemnând, printre altele, etichetele, jargonul profesional, terminologia și semnele; 2. Structura: patternurile, ordinea, sintaxa, succesiunea cuvintelor și frazelor și regulile implicite/explicite de folosire a discursului; 3. Funcția: scopurile utilizării limbajului și legăturile dintre funcțiile discursului și funcțiile organizației; 4. Utilizatorul limbajului: reprezentările cunoștințelor, expectațiile
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
cu nevoi, anxietăți, credințe, valori, atitudini, opinii, expectații, prejudecăți, nivelul de atenție oferit stimulului, iar în cel de-al doilea, cu efectul conjugat al altor stimuli existenți în mediu; • Barierele de înțelegere se situează atât la nivelul emițătorului (semantică și jargon, abilități de comunicare, durata comunicării și canalul acesteia), cât și la nivelul receptorului (probleme semantice, concentrarea, abilitățile de ascultare, cunoștințe despre mesaj, prejudecăți, receptivitatea la ideile noi). După cum putem lesne să observăm, în ceea ce privește relevanța didactică a demersului nostru, aceasta trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/1885_a_3210]
-
favorizată de faptul că toate programele școlare începând din 1996 încep să fie numite „curriculum”, ceea ce a dus la îngustarea conceptului și menținerea disjungerii între produsele proiectării curriculare și a relațiilor directe dintre ele. Modernizarea terminologică este formală, superficială, tip jargon științific, efectul fiind imprecizia sau echivocul termenilor: pedagogie/ didactică/ metodică/ metodologie; tehnologie educațională/metodologie; tehnologie educațională/ didactică/ proiectare didactică; tehnologie educațională/ scenariu didactic/scenariu de lecți/scenariu narativ etc. Sunt atrase sub macroconceptul de proiectare o multitudine de noțiuni mai
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
mai 1985), în: BulSȘF, 1985, p. 180-182. [73] GHIȚĂ, IULIAN , Compuneri cu caracter oratoric I, “Limbă și literatura română”, nr. 2, București, 1985, p. 15. [74] GRAUR, AL., Scrabble. în: LR, 34, nr. 4, 1985, p. [387]. [75] GROZA, LIVIU, Jargonul, sursă a comicului în comediile lui Alecsandri și Caragiale, în: LLR, 14, nr. 2, 1985, p. 19-22. [76] GUȚU ROMALO, VALERIA, Cultivarea exprimării în școală, în “Limbă și literatură”, vol. I, 1985, p. 98-102. [77] ILIESCU, ADA, UNGUREANU, DOINA, Enunțul
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
disciplinei reflectă o teorie a cunoașterii. De asemenea, studierea oricărui curriculum vine cu implicațiile pentru modul cum înțelege cel ce învață natura lumii. (Finegold, Connelly, în Husen et al., 1991, p. 1414) • Construirea „comunităților de discurs”: apariția și dezvoltarea unui jargon intern al disciplinei, parțial și uneori deloc accesibil pentru neavizați. Limbajul este un element-cheie al identității disciplinare și al „forței” acesteia. Punerea cunoașterii în forma unui discurs specializat creează premisele pentru apariția cadrelor instituționale. Un punct important de referință al
[Corola-publishinghouse/Science/2333_a_3658]
-
în galeză), teutonică, neerlandeză, saxonă, daneză, franceză, italiană, spaniolă, latină, greacă, ebraică, caldeeană (adică babiloniană-asiriană, akkadiană-sumeriană sau hittită). În volumul al 2-lea, ediția a 3-a, Bailey a adăugat în mod special și o secțiune care se ocupă de jargonul străvechi și modern folosit de cerșetori, țigani, hoți, spărgători, tîlhari, etc. Încă și mai pregnant, John Kersey, în Prefața la Dictionarium Anglo-Britannicum (1708) descrie structura lucrării pe materii: cuvinte dificile din arte, religie, drept, filosofie, fizică, chirurgie, anatomie, farmacie, matematică
[Corola-publishinghouse/Science/84941_a_85726]
-
în dezvoltare) Caz 4. Toată copilăria a vorbit. Părinții erau mândri de el/ea, dar la grădiniță educatoarea nu a fost încântată de deprinderile lui/ei de limbaj. Ea spunea că, deși participă frecvent la discuții, judecățile sunt sărace, folosește jargonul și leagă nepotrivit cuvintele. Colegii erau iritați că le repetă întrebările în loc să răspundă la ele. (categoria: limbaj calitativ diferit de limbajul normal) Primul caz face referire la corelația dintre deficiența mintală și tulburarea de limbaj. La copiii cu deficiență mintală
[Corola-publishinghouse/Science/2355_a_3680]
-
fost pentru multă vreme actorii cei mai importanți ai fenomenului. CAR și CREST (program dezvoltat de Hygeia și devenit, apoi, o organizație non-profit de sine stătătoare) - sunt organizațiile care au impulsionat dezvoltarea de t., cele care au impus denumirea în jargonul organizațiilor implicate în proiecte de dezvoltare și în legislația românească. În 2004, existau între 25 și 30 de t. (site-ul www.telecentru.ro, inițiat de CAR și CREST, enumera, în 29 august 2006, 28 de telecentre; o altă sursă
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
și apropierile dintre noțiunea de relevanță istoriografică și cea științifică merită să fie analizate. Loc presupune, fără Îndoială, o situare spațială mai generică decât câmp, care, la rândul său, trimite la o circumscriere mai puțin precisă, fiindcă este difuză, evocând jargonul pe care fizica l-a Împrumutat de la geografie, prin vidarea de conținut imagistic a uneia dintre cele mai idilice ipostaze ale peisajului (dar și a spațiului muncii agricole prin excelență). În acest joc cultural de sensuri, cuvintele „loc” și „câmp
[Corola-publishinghouse/Science/1910_a_3235]
-
nici vagabondajul, nici cerșetoria pe care uneori o predică. Astfel încât „goliarzii” dispar prin secolul al XIII-lea victime ale zelului persecutorilor lor creștini. Cuvântul „goliard” servește de atunci încoace la desemnarea peiorativă a fariseilor, a zeflemiștilor, înainte de a deveni, în jargonul judiciar, sinonim cu „patron de bordel”... în anii ieșirii din scenă a „goliarzilor”, Dante scrie Divina Comedie îîntre 1307 și 1321; opera va fi publicată abia în 1472, la mai mult de cincizeci de ani după moartea autorului), în care
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
asume fără rest. Răceala detectivului, spațiul de securitate menținut față de ceilalți protagoniști provin din însuși actul care-l leagă de ei. Marlowe refuză implicarea profundă, menținându-se în limitele unei filozofii a circumspecției și a controlului propriei identități. Ironia, folosirea jargonului și, în general, „atitudinea de dur al străzii” sunt încercări de a defini lumea într-un limbaj pe care-l stăpânește cu exactitate. Că trecerea lui Marlowe printr-un univers ostil, ca printr-o vale a cenușii, nu rămâne fără
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
unghiul pragmatismului scriitoricesc - se referă la ușurința încorporării clișeelor. Particularitățile de limbaj, dar și formulele gata construite constituie o bogăție idiomatică de pe urma căreia un operator inteligent poate extrage beneficii enorme. De altfel, puține dintre personajele lui Chandler nu posedă un jargon de uz personal - când nu sunt victime ale propriilor ticuri de vorbire. Ca să rămân la exemplul de mai sus, domnișoara Gonzales își presară discursul cu vocabula amigo, a cărei funcție este una clar autoreferențială și nu direct comunicativă: modul insidios-superior
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
puțin atunci când vede intenție de a crea expresivitate acolo unde nu e decât practică a comunicării și exercițiu cât se poate de direct de a impune o viziune asupra realității: Este o limbă a masei, în același sens în care jargonul baseballului a fost născut de jucătorii de baseball. Cu alte cuvinte, e un limbaj plăsmuit de scriitori pentru a exprima lucruri delicate, dar care să fie totodată accesibil oamenilor cu o educație superficială. Nu este o creștere naturală, așa cum le
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
retrăiește împrejurarea în care-l descoperise pe soțul ei, Lee: amândoi erau beți, amândoi aveau gâtlejurile rupte. Era înspăimântată că nu poate să-i explice lui Marlowe ce se întâmplase. Pentru ea, evenimentele erau o repetare, sau un playback, în jargonul de televiziune întrebuințat de Chandler (Marling, 1986, p. 149). Nu e singura explicație oferită de exegeți. E bine cunoscut obiceiul lui Chandler de a croi narațiunea în jurul unor femei criminale. De data aceasta, scenariul e spectaculos răsturnat: deși e înfățișată
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
fără aplomb, cu o atmosferă idilică. Muza de la Burdujăni, după un proverb dramatic al lui M.-Th. Leclercq, întreprinde o satiră a cosmopolitismului și a exagerărilor lingvistice, nu numai latiniste. Cucoana Caliopi, un fel de Chiriță a Burdujenilor, vorbește un jargon imposibil, franțuzist, ciunist etc. Carantina (1851), după Eugène Scribe și Édouard Mazères, e croită în maniera farselor clasice. N. a mai tradus din Victor Hugo (Angelo tiranul Padovei și Maria Tudor) și Molière (patru scene din Femeile savante), precum și piese
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288415_a_289744]
-
care îl creați chiar dumneavoastră, neintenționat. La ce zgomot mă refer? William Zinsser, în Writing to Learn, îl descrie: „Zgomotul este eroarea de tipografie și pagina slab desenată... ambiguitatea este zgomot. Folosirea incorectă a cuvintelor este zgomot. Neclaritatea este zgomot. Jargonul este zgomot...” „Dezordinea este zgomot; toate adjectivele inutile («proces în desfășurare»), toate adverbele inutile («evitate cu succes»), toate prepozițiile inutile atașate verbelor, toate frazele inutile («într-un sens cu adevărat important»)...” „Informația este produsul dumneavoastră sacru, iar zgomotul este ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
Numele propus de dumneavoastră poate fi pronunțat ușor, chiar muzical? • Îl puteți rosti fără să fiți rugat frecvent să îl silabisiți? • Se citește clar și repede, sau cititorul trebuie să se gândească înainte? Se scrie așa cum se pronunță? (Indicație de jargon: unele persoane care se ocupă de găsirea denumirilor se referă la acest lucru ca la „transparență fonetică”.) Dacă nu, puteți explica ușor cum se scrie pe litere? (Exemplu: Speciale este „special” cu un „e” adăugat la sfârșit.) • Este scurt: maximum
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
căreia prețul va crește și deci, este profitabil să închei un contract la termen în care cumperi, întrucât valoarea sa intrinsecă va crește odată cu prețul. Prin aplicarea în practică, a determinat un anumit tip de operator la bursă numit în jargon „taur”, iar acțiunea acestuia, „bull”. Operațiunea speculativă se numește „à la hausse” și vizează situația când cumpărătorul achiziționează o marfă, mizând că la termenul de livrare o va vinde la un preț mai ridicat. O piață bursieră caracterizată prin cursuri
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
prețurilor, speculatorii vând contracte pentru ca la un anumit moment să realizeze „offset”, prin cumpărarea aceluiași contract la un preț mai mic, realizând astfel profit. Acest tip de acțiune se numește „bear” iar tipul de operator are la rândul lui, în jargon, denumirea de „urs”. Operațiunea speculativă se numește „à la baisse” și privește situația când se urmărește obținerea de profit prin tranzacții cu mărfuri, numai în condițiile în care prețul lor pe piață va scădea. Anticipând „direcția mișcării prețurilor”, speculatorii încearcă
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
aici. Pe întreg parcursul lucrării de față este prezentă o suprapunere aparentă între termenii "social" și "societal". Distincția dintre acești termeni este specifică mai ales sociologiei americane care, sub imperiul temerilor endemice legate de provocările socialismului comunist, se ferește de jargonul "purist" al conceptului de social. Potrivit unor întrebuințări terminologice, "sociale" ar fi instituțiile sau legislația, iar "societale" ar fi evoluțiile, forțele, marketing-ul sau atitudinile. "Socialul" s-ar raporta la traiul comunitar în genere, în vreme ce "societalul" s-ar referi la
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
un meta-univers. În genere, acest proces de sustragere din universul concret și de angrenare socială a indivizilor în mediul internet este numit în limba engleză "metaverses" (sau "New Web"), deoarece conținuturile sunt aici generate perpetuu de către utilizatori (useri), ceea ce în jargonul acestora este denumit MUVE ("multi-user virtual environment" "mediu virtual multiutilizator"). Această formulă de socializare este aplicată prin internet în diverse alte medii, cum ar fi cel de afaceri, de cercetare, educațional etc. Alte exemple de comunități ale internauților sunt, printre
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
reprezintă comunicarea verbală. Aceste date arată, de altfel, relevanța mutațiilor la nivelul limbajului scris. Nu suntem oare martorii apariției unei noi forme de comunicare, diferită de cele enumerate mai sus? Dacă da, atunci se "infiltrează" în comunicarea noastră un nou jargon sau chiar un nou argou. Și, oare mai este valabilă afirmația potrivit căreia "contactele în ciberspațiu nu substituie interacțiunea cu oamenii reali" (Giddens, 1989/2001, p. 403)? (În treacăt fie spus, este posibil și ca însuși sedentarismul indus de fenomenul
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
Mediile comunicaționale creează ceea ce putem numi vortexuri lingvistice, formate din sub-structuri (sub-limbaje) specifice grupurilor de comunicatori online. Acești comunicatori (emițători și receptori) sunt, în genere, structurați în grupuri de discuție specifice (așa-zisele "chat-rooms"), folosesc propriile elemente argotice sau de jargon, dar și pe cele pe cale de internaționalizare. Este vorba de grupuri sociale informale, deoarece membrii acestora dezvoltă scopuri comunicaționale specifice, metode specifice de comunicare, prezintă sentimentul de apartenență la grup și dezvoltă structurare de grup (e.g., prin existența liderului informal
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
Așa cum se vede mai sus, ceea ce unii internauți de limbă română identifică drept acronime se folosesc în subsidiar tot de limba engleză. La fel de relevantă mi se pare structuratra limbajului acronimic în sublimbaje. Acestea pot îmbrăca forme argotice sau, dimpotrivă, de jargon. Folosirea acestora indică aparteneța la grupuri sociale închise, distincte și adesea impenetrabile. De exemplu, grupurile socioprofesinale folosesc propriile lor seturi acronimice. La fel, cei interesați de o viață sexuală extraconjugală au propriul limbaj. Acronimele din tabelul următor reprezintă o selecție
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]