440 matches
-
al acestui tip de discurs ne îndreptățesc să-l plasăm sub incidența parodiei. Materialul care a generat un susținut epigonism este culegerea de cuvinte de duh a lui Poggio Bracciolini (1380- 1459). Liber facetiarum cuprinde 178 de anecdote și scrieri licențioase, strânse între 1438 și 1452 și apărute postum în 1470. Umanistul florentin e unanim recunoscut pentru faptul că a fost norocosul descoperitor al multor manuscrise antice, printre care Silvae-le lui Statius, Poemul naturii al lui Lucretius și Instituția oratorică a
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
tendința de perfecționare formală. Facețiile sunt rezultatul unor întruniri "vesele, dar și veninoase", desfășurate la Vatican, într-o mică încăpere numită il Buggiale sive mendaciorum officina (adică minciuneriul)209. Scurtele și amuzantele istorii de tot felul, dar mai ales cele licențioase, au în subtext o intenție moralizatoare, dar vor să și să amuze. Faceția a cincisprezecea ca ordine în culegera originală parodiază ideea de ierarhizare în cuplul de personaje, cu rădăcini în vasalitatea după care se ghida societatea Evului Mediu, ale
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
multe niveluri etc.), dar miezul, semnificația sunt comice (eroii de altădată nu trec de nivelul unor palide caricaturi, scenele de alcov sunt centrul de greutate al poveștii etc.) Se respectă stilul eroic, dar subiectul e înlocuit cu întâmplări banale ori licențioase, iar antieroii sunt la ordinea zilei. Să nu uităm nici frecvența unor toposuri, reluate de astă dată răsturnat, căci principalele motive parodiate 214 sunt, în mare, aceleași: motivul spațiului sacralizat; motivul cuceririi; întemeierea; călătoria; lupta; motivul labirintului; castelul fermecat; insula
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
lingvistică. Norma prescriptivă rezultă, prin urmare, din selecția a ceea ce este considerat ca fiind corect sau ca fiind limbă autorizată. Orice abatere de la această normă constituie o greșeală a cărei sancționare variază după situație: a folosi înjurături, invective sau cuvinte licențiose într-un tribunal poate fi considerat un ultraj, a folosi argoul într-o publicație de cultură este apreciat ca fiind inadmisibil. Prescripția lingvistică poate să se refere chiar la formatul discursului scris sau oral. Așa se întîmplă, de exemplu, în
[Corola-publishinghouse/Science/84947_a_85732]
-
s-a sacrificat. O să-l găsească și o să creadă că el a omorât-o. Ție n-o să ți se-ntâmple nimic". La cinci ani după "Mie nu mi-e frică", Ammaniti revine cu acest roman șocant, intens, emoționant (în ciuda limbajului licențios și scatologic, uneori fără acoperire); personajele au autenticitatea celor care nu mai au nimic de pierdut, ritmul narativ este dezlănțuit, realist, parodic, expresionist, menit să țină cititorul cu sufletul la gură. Protagonistul-raisonneur, ca în mai toate romanele sale, este un
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
pe ei, o viață / Să ajung, spre dimineață / Când mi-e frig, / La rozvânătul cârlig, / Sufletul să mi-l atârn: / Zbârrrn !!!” Se cuvine subliniat că, în pofida demonstrațiilor de lascivitate, poetul nu devine niciodată obscen, lirica sa, chiar atunci când e afectat licențioasă, echivalând cu un „rit purificator” (Lucian Raicu). Dacă nu se poate spune că ar fi propriu-zis un „poet fără evoluție”, trebuie observat că la el „evoluția” e discretă, greu sesizabilă, rezidând mai degrabă în fine modulații de ton ori în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285886_a_287215]
-
făceam pe Ceres, / Mă tot gândeam să-ți spun“, îi mărturisește lui Prospero ceva mai târziu. Tot el, dat fiind că se celebrează unirea a doi tineri caști, exclude cu tact din mască pe Venus și pe Amor, ca divinități licențioase, excesiv erotice (Prospero însuși face dese aluzii la stăpânirea pasiunii) și introduce niște naiade astfel invocate de Iris: „Veniți în grabă, nimfe cumpătate (temperate nymphs), / Părtașe fiți unei iubiri curate.“ Merite de netăgăduit, dar nu aici se văd adevăratele înzestrări
Ahile sau Despre forma absolutã a prieteniei; Ariel sau Despre forma purã a libertãþii by Petru Creţia () [Corola-publishinghouse/Science/1373_a_2881]
-
organelor sexuale este făcută chiar cu un fel de voluptate orgasmică. Vulgaritatea și obscenitatea sunt considerate arme de purificare silită a prejudecăților, iar utilizarea lor este aproape ritualică în anumite cazuri. Efectul nu este, însă, unul sanificator, ci trivializator. Jocurile licențioase lingvistic sunt patetice, iar efectul obținut este grotesc și dezgustător. Să fie, oare, practicanții hip-hopului agresiv adepții obținerii în eprubetă a unui catharsis inedit, prin scârbă? Cel de-al treilea registru evident este acela scatologic, tehnica fecalizării fiind destul de folosită
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
sau să le fie zgâriată portiera cu un cui etc.), să le fie agresați copiii. Uneori „turma” rap-manelistă se răzbună pur și simplu trântind toată noaptea ușa liftului ori spărgând oglinda din ascensor. Din te miri ce pricini defulatorii, graffitiuri licențioase apar pe pereții interiori ai blocului, iar un apartament considerat mai ciudat este taxat de bătăioșii petrecăreți scrijelitori cu formula „WC”! Cutiile poștale sunt de obicei vandalizate, smulgându-li-se încuietorile. Geamurile de la ușa de la intrare în bloc sunt când
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
Alterarea spațiului public a dus, implicit, si la abordarea unor tehnici de campanie ce practică discursul injurios, centrat pe desființarea individului și a imaginii sale publice, prin insultare și calomniere, care, de multe ori, instiga la violență fizică. Amintesc aluziile licențioase, tehnica de atac la persoană ce mimează discursul machist, recursul la termeni și expresii din argou, ori atribuirea de porecle și supranume. Accentul s-a mutat, astfel, de la programele electorale, cele care ar trebui să răspundă nevoilor socio-economice contextuale, la
[Corola-publishinghouse/Science/84977_a_85762]
-
cort, în care un tânăr român profera injurii și acuze la adresa ambasadei și României; el se declarase în greva foamei în semn de protest contra regimului de la București. Era o situație cât se poate de neplăcută mai ales datorită limbajului licențios pe care acel român îl folosea la intrarea sau ieșirea din ambasadă a oricărui membru al personalului, inclusiv soții și copii. Am observat că numai de greva foamei nu era vorba, tânărul primind în cursul nopții într-un termos cam
[Corola-publishinghouse/Administrative/1540_a_2838]
-
răsărit nu trebuia știrbit nici măcar cu o virgulă. Imediat după semnarea acestui rușinos diktat, conform articolului 18 din document au fost trimiși la județe așa-zisele Comisii Aliate de Control (inițial cu acronimul C.A.C., apoi, datorită rezultării unui cuvânt licențios în dulcea și savuroasa noastră limbă, C.Al.C.), conduse de către un ofițer rus, ce mai avea în subordine și câțiva soldați cu rubăști și pantaloni bufanți, dovediți mai apoi a fi infatuați, bețivi, hoți de prim rang și afemeiați
Fălciu, Tutova, Vaslui : secvenţe istorice (1907-1989) : de la răscoală la revoltă by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1235_a_1928]
-
își propune să rediscute locul ocupat de poet în imaginarul colectiv. Se declanșează un scandal cultural de proporții, datorat vulgarității și violenței care animă o parte a textelor (inclusiv cel al îngrijitorului de număr): astfel, T.O. Bobe introduce conotații licențioase în comentarea imaginii lui Eminescu, Cristian Preda califică drept „nule” „rudimentele” de gândire politică ale gazetarului; Răzvan Rădulescu mărturisește că poezia eminesciană îl „lasă rece”, în timp ce proza i se pare „greoaie”, „discursivă, plicticoasă”, „sub nivelul minimei lizibilități”. Z. Ornea este
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286762_a_288091]
-
circuitul sanguin. Prin urmare, a renunțat la acest efort sisific, ce-i depășea cu mult anemicele sale potențe intelectuale, și a recurs la mijloacele de exprimare specifice mârlănimii și care-i veneau mănușă: un imens repertoriu de imprecații și expresii licențioase unde se simțea în elementul său, ca porcul în propriile dejecții. Nu mai boscorodi și nu mai fă semne, boaită reacționară, nici tu și nici puii tăi de viperă! Gata! Știm cine este ticălosul de bărbatu-tău! O să vă lichidăm
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
lumii acesteia...) urmează tipicul discutării textului, apoi a regiei, interpretării, scenografiei, muzicii de scenă, și, de-a dreptul neașteptat, nu afli repetiții, locuri comune, neglijențe de stil. Se manifestă, poate, ceva pudibonderie, să-i spunem, "expirată". N. Barbu vede "situații licențioase" în nevinovata reprezentație cu Svejk (1981 ehei, ce spectaculoasă evoluție a cunoscut teatrul românesc de atunci!), are anumite idiosincrazii, am zice, firești (Baranga, Davidoglu, Voitin), creditează excesiv alte texte (mă tem că inclusiv ale subsemnatului...) Cartea, adevărat tezaur de informație
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
ce te faci cu "fierbător uscător de păr, "degresator imersionat", etc.? Nedumeriri provin și din neutilizarea diacriticelor, ceea ce obligă la dibuirea sensului exact în funcție de context. De pildă: meseria nr. 826608, "trăgător fete pe calapod" se cuvine, probabil, dezbrăcată de conotații licențioase și citită "trăgător fețe pe calapod"... O singură ocupație lipsește din "Nomenclator": "confecționer aiureală numerotată". * Î n 1994, prin strădania fostului meu coleg de grupă la Universitatea "Cuza", Leon Volovici, și a Gabrielei Omăt, apărea (la Ed. Humanitas) o carte-restituire
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
n. 1934), sexolog, autor al unor cărți despre deviațiile sexuale (n. t.) 1 Termen-limită (în limba engleză în original, n. t.) 1 Ragnar Edenman (1914-1998), politician social-democrat suedez (n. t.). 1 Actor suedez (1910-1998) (n. t.) 2 Serie de monologuri licențioase. (n. t.) 1 Pseudonim al lui Erik Zetterström (1904-1997), umorist suedez (n. t.). 2 Celebru spectacol satiric în anii '60 (n. t.). 1 Teatrul național suedez (n. t.) 1 În limba engleză în original (n. t.) 1 Cartier elegant al
by P. C. Jersild [Corola-publishinghouse/Memoirs/1092_a_2600]
-
În ce măsură vrem. Ne fixăm ținte cețoase și trasee supradimensionate, ne lăsăm tăvăliți În meandrele intempestive ale vieții, ajungem la bilanțuri tragice, realizăm prea târziu că ceea ce era important de făcut n-am realizat. Pe scurt, resimțim acea sfârșeală existențială numită licențios nefericire. În primul rând, nefericirea este rezultatul unui decalaj, al imensei distanțe dintre punctul de pornire (maiestuos!) și cel de sosire (decepționant!), o descurajantă prăpastie Între proiecție și realizare. Dar ceea ce este totuși bine (!) e că persoana În cauză conștientizează
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
fel de necesitate de a viola regulile Îndeobște cele mai respectate. Etnograful Ion Ghinoiu, la rândul său, remarcă aceeași interferare a practicilor profane și a semnificațiilor sacre În conținutul sărbătorii: La babilonieni, iudei, romani, mexicani sărbătorile cu caracter carnavalesc și licențios marcau ziua fără rang și fără nume În care haosul, dezordinea și excesele erau tolerate ș...ț Practicile orgiastice experimentau, probabil, starea primordială nesupusă normelor și constrângerilor sociale. Așadar, dincolo de Încărcătura sa spirituală, sărbătoarea a Însemnat Întotdeauna și o zi
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
futuți” (insist în a nota cuvântul ca atare nu din insolență lingvistică, ci pentru a puncta atmosfera voit grobiană care domina spațiile de anchetă și detenție) - sensul era de lichidați, exterminați, dar formula se dorea în mod intenționat a fi licențioasă (mărturia Eugeniei László, 1998). De aceleași torturi dure vor avea parte și arestații din seara de 21 decembrie la București; în timpul și în urma acestor maltratări, câțiva arestați au decedat. Aceste schingiuiri sunt amintite nu doar în mărturiile multor victime supraviețuitoare
[Corola-publishinghouse/Science/1928_a_3253]
-
când libertin, ca în Cobilița cu furnici și alte proceduri (1999). Filtrând un vag univers sorescian, cu versuri „populare” despre armată ori cu imagini rurale atipice, poetul se metamorfozează frapant. De la religios trece la profan, în secvențe îndrăznețe, nu o dată licențioase cu program. Critica îi va găsi și alt etalon: Arthur Rimbaud, pentru Lungul poem haiku de o mie de strofe (2000), un exercițiu stilistic insolit. SCRIERI: Mereu secunda, mereu și Dumnezeu, Târgu Jiu, 1995; Universul din piatră, Iași, 1996; Pașii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289779_a_291108]
-
și vindecare care îi preocupa, după Rusalii, pe tinerii din Muntenia"128. Abuz în două trepte: transformarea în spectacol pentru marile scene a ceea ce se petrecea în societatea arhaică într-o comunitate restrânsă, în care oamenii se cunoșteau, astfel încât elementele "licențioase" nu erau deranjante pentru participanții-spectatori; uniformizarea componentelor coregrafice și textuale pentru a-l "universaliza" mai întâi prin "naționalizare", încălcându-se principiul folclorului viu. Pentru a se ajunge la acest rezultat, au fost eliminate componentele de "sexualitate și grotesc", ceea a
[Corola-publishinghouse/Science/1502_a_2800]
-
și umilire fizică „Nimicuri”, handicapat, paralitic, pitic, scursură, retardat, pleavă, șașiu, chior, șchiop 3 Etichetare în registru „bestiariu” Animal, porc, păduche, șobolan, ploșniță 4 Calomnie în registru infracțional Hoț, bandit, corupt, criminal, mafiot, delapidator 5 Atac la persoană în registru licențios, libidinos Curvar, homosexual, violator, sex în grup, prostituat, prostituată, proxenet 6 Porecle denigratoare Ciobanul, chiorul Sursa: Drăgan, Ștefănescu, 2004. Televiziunile din România - mari furnizori de violență Comparație România, SUA, Canada, Franța (conform studiului realizat în iulie-august și octombrie-noiembrie 2004, prin
[Corola-publishinghouse/Science/2237_a_3562]
-
care îl pronunța cu atâta determinare. La care Mirel a dres busuiocul în felul următor. „Da’, ce-ai cu noi, fă, pentru ce să dăm cu var? - n-am zis «pula» am zis «pulma».“ Și așa a decurs conversația asta licențioasă care urmărea să stabilească diferențele de nuanță dintre pulă și pulmă - și noi ne tăvăleam prin bănci de râs. Altă dată, fază de zece puncte, eram la ora de limba și literatura română, la Șoseaua Nordului a lui Eugen Barbu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
ea, în fiecare joi, într-o vilă aristocratică (martoră a celor mai ațâțătoare aventuri erotice), pe care o împodobisem personal cu oglinzi și covoare. Mă ocupasem atent și de pictura murală. Dorisem ca pereții ei să poarte fresce cu scene licențiose în stil pompeian. Alesesem cu grijă meticuloasă statuile și sclavii. Fiecare amănunt intim fusese aranjat cu grijă, ca să poată deveni complice al voluptății noastre. Aerul din casă era îmbibat cu esențe afrodisiace sofisticate. Asta reușea să-mi captiveze complet creierul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]