343 matches
-
a supraviețui celor mai rele certitudini ale părinților lor. Acum îi oferea o nouă alianță. Putea să i se alăture, oricât de nebunește suna. Amândoi ar fi primit ceea ce-și doreau. Trase aer în piept, prea amețită ca să-l lingușească. — În primul rând, Mark, nimeni nu te silește să faci ceva. —Pfui. Ce ușurare. Doctorul Tower vrea doar să înțeleagă ce ai tu în cap în momentul ăsta. —De ce nu mă vâră iar într-un scaner din ăla și gata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
se umple de curteni) Aceste hoituri de care ne împiedicăm azi mi-au fost rude și iubită! Dacă e cineva care să-i fi iubit mai mult ca mine, să spună, căci l-am ofensat. Tăceți? Deci voi i-ați lingușit în vreme ce-i urați. Să vă ia naiba, în aerul cristalin al iubirii vă văd la fel de vinovați. (Îi curăță unul cîte unul, pe toți.) Ah, că tare a mai fost licoarea ta, Cupidon! Mă văd cum sînt, un prinț singuratic. Un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
produceau acum efectul. Bariera dintre noi slăbi. Discuția deveni mai liberă, mai intimă, cu un caracter mai personal. Singurul subiect care mă interesa era ea. Cu aere de psiholog dezinteresat, îi detaliam calitățile, stăruind mai cu seamă asupra inteligenței. "Mă lingușești... Pentru ce mă lingușești?" adăugă ea, subliniind și adnotând fraza scurtă cu lumini ascuțite în ochi și dîndu-i o melodie gingașă. Era zâmbetul ei obișnuit, acum mai complicat și disociat: ușoară ironie în ochi, simpatie caldă în glas. Am ignorat
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
dintre noi slăbi. Discuția deveni mai liberă, mai intimă, cu un caracter mai personal. Singurul subiect care mă interesa era ea. Cu aere de psiholog dezinteresat, îi detaliam calitățile, stăruind mai cu seamă asupra inteligenței. "Mă lingușești... Pentru ce mă lingușești?" adăugă ea, subliniind și adnotând fraza scurtă cu lumini ascuțite în ochi și dîndu-i o melodie gingașă. Era zâmbetul ei obișnuit, acum mai complicat și disociat: ușoară ironie în ochi, simpatie caldă în glas. Am ignorat acompaniamentul logic și muzical
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
urât, ehei, când eram noi la putere, ce viață mai era, tovarășe!" Panglicarii vorbesc ori de câte ori au ocazia; ei sunt o specie aparte, un hibrid între escroci și demagogi: vorbesc mult, promit și apoi te trag pe sfoară; când au ocazia, lingușesc ca apoi, lași fiind, lovesc pe la spate; întotdeauna pescuiesc în ape tulburi. Elevii vorbesc când sunt ascultați la lecție de dascălii lor; mai vorbesc între ei când se întâlnesc în fața blocului unde locuiesc - și aceasta pentru că nu există la noi
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
și ce nu, vocifera indignat la adresa prețului și a decolteului articolelor ei de Îmbrăcăminte, Îi spunea să se ducă la culcare, să se trezească, să vorbească, să tacă din gură. Refuza să-i dea cheile mașinii până când ea nu-l lingușea cu săruturi și mângâieri. Habotnicia lui nutrițională Îl făcea chiar să-i supravegheze ritmicitatea ca un medic și unele dintre cele mai aprige certuri ale lor se iscau În urma Întrebărilor lui despre scaunele Linei. Cât despre relațiile sexuale, acestea avuseseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
de-a sta aplecată în fața oamenilor; au împiedicat-o caracterul, principiile și durerile de spate. Ca fetiță, arunca câte-o păpușă pe podea, țipa dăăă-mi-o! și zgâlțâia patul până-i era dată, zădărea cu bețe câinii de prin curți, nu lingușea pe nimeni, își reclama drepturile în fața adulților de câte ori se simțea păcălită sau ignorată. A emigrat în Germania în 1978, iar când a venit în prima vizită (împreună cu fostul soț și cu iubita lui nemțoaică), a produs o mică furtună. Pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
că nimic nu-mi displace mai tare pe lumea asta decât să fiu strigat „matenule“. Matenule e un nume de prost. Asta e. Pe mine, mama și cu tata m-au botezat Matei. Doar atunci când, să zicem, vrei să mă lingușești sau îți sunt, cum ar veni, drag, poți să-mi spui „Mateiaș“. „Motă“ sau „Pușița“ sunt, iarăși, cu desăvârșire interzise. „Pușița“ mi-a spus de când mă știu Uca, iar „Motă“, mama. Și, gata, s-a rezolvat. Pentru că în grupa mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
conchide că Emil Botta imaginează o lume exacerbată, frenetică unde până și abstracțiunile cele mai impalpabile, cele mai nerușinate cu putință îți pot da cu tifla, te pot fenta într-un mod surprinzător, îți pot face cu ochiul, te pot linguși, îți pot înșela așteptările sau te pot ucide" sau " Se simte la tot pasul regretul unei proaste opțiuni, regret comparabil cu cel al unui meșteșugar care a desfăcut un ceas și a descoperit în interior mecanismul unui aparat de radio
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
că Emil Botta imaginează o lume exacerbată, colorată, frenetică, unde până și abstracțiunile cele mai impalpabile, cele mai nerușinate cu putință îți pot da cu tifla, te pot fenta într-un mod surprinzător, îți pot face cu ochiul, te pot linguși, îți pot înșela așteptările sau te pot ucide. Ele devin personaje ("palpabile") ale unui teatru în negativ. Este un teatru care te minte în privința propriei lui existențe. El numai și-o mimează cu talent, cu astuție, producând în același timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1504_a_2802]
-
Am Îndrăgit Însă atât de mult munca câmpului Încât cu greu a-și putea renunța, În timp ce creșterea, mai corect spus, Înmulțirea,diferitelor specimene de păsări constitue pentru mine o adevărată delectare...! Așa dar, vă stau la dispoziție...” Nerăbdător Nando, se linguși pe lîngă fermier. „Bună țuică, domnule...Recoltă propie...?” „Livada de pruni se află În fundul grădinei. E muncă multă, nu se merită...!” „Poate cumpăra oricine...? - Îl mai iscodi Nando. „Nu, nu e de vânzare...! Însă, la unele cunoștințe mai apropiate... Altceva
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
ai garantat pentru ea, m’a fericit cu o disgrațioasă maladie venerică...!” Amândoi râseră la amintirea pățăniei prin care trecuse Tony Pavone cu concursul portarului care mai primise și un bacșiși pe deasupra.Apoi, observând pe simpatecul interlocutor care se tot lingușea, reluă. „Ce fel de vin ai consumat, prietene...?” „Negru vârtos, domn’inginer, să trăiți...” „Nu-ți deranjează tensiunea...??” „Din contră domn’inginer. Toată viața mea am băut cisterne pline cu vin din toate podgoriile, acum Însă, către ultimii ani ai
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
spune, ce sumă de bani ți-a cerut el În numele meu...??” „Îmi puneți o penibilă Întrebare. Desigur, am avut o discuție cu acest Mingoti Însă, nu am crezut nimic din balivernele lui...! În consecință, l’am alungat...!” „Te rog...” - se linguși anchetatorul. „Îmi pare rău...!” „Te admir, totuși...!” „Mă puteți obliga...?” „Nu, desigur nu...! Te Înțeleg, dar tu, de ce mă ignori...? Îți propun o altă alternativă. Scriu suma pe o coală de hârtie, Întorc coala cu dosul În sus iar În
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
datoria, nu mie frică de nimeni. Înțelegi? De fapt, În particular nu mă interesează persoana ta Însă profesional stă de vorbă colonelul Tudose Ion cu tehnicianul Tony Pavone, nimic mai mult. În situație inversă, tu cum ai proceda...?” Câinele se lingușește, Îi este teamă, gândi Tony Pavone. Replică arțăgos cu voce tare. „Funcția, poziția ocupată de noi În societate nu suferă comparație...! Știm prea bine, cu toții suntem muritori, deci e recomandabil să lăsăm toată suflarea omenească din a noastră țară, să
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
eu de necăjit. Nu cred...!” „Bine, nu te oblig...! Crede ce vrei...! Dar dacă, mâine seară vei fi pus În libertate, drept recompensă pentru prezicerea mea, Îmi poți face un neânsemnat serviciu...?!” „Să presupunem. Despre ce-i vorba...?” „Mulțumesc...!” - se linguși turnătorul având convingerea victimei ce era gata să Înhațe momeala. În noaptea asta când toți arestații vor dormi, am să scriu un bilet familiei mele În care voi Înșira amănunte cu arestarea mea cu rugămintea să-l Înmânezi soției mele
Legea junglei by Dumitru Crac () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1624_a_3102]
-
starea noastră sufletească? Iată o întrebare esențială căreia trebuie să-i găsim un răspuns exact. Problema care se pune este că, în viață, suntem nesinceri și josnici, că în viață suntem preocupați înainte de toate de bunăstarea proprie, motiv pentru care lingușim și suntem complici, întruchipându-i aievea pe cei răi și silnici ale căror fapte ne indignează atâta la teatru. În schimb, la teatru, interesul personal, pornirea ticăloasă de a dobândi bunuri pământești dispar din sufletul nostru; la teatru, nimic din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2163_a_3488]
-
parte din vechile noastre norme de comportare se bazează pe principiul că nimeni nu trebuie să treacă prin așa ceva dacă ne stă în putere să evităm lucrul ăsta. — Este un fel nobil de a privi viața. — Nu încerca să mă lingușești. Nu este nevoie. Tradiția îmi cere să mă arăt generos și să încerc să ajung la un acord. Dacă-mi dai suficiente garanții, vă ajut să supraviețuiți. — Ce fel de garanții? — În primul rând, am nevoie de un document prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2101_a_3426]
-
o despăgubire, și acesta, în sfârșit, permise familiei Rațiu să pună stăpânire pe proprietățile ei. Cei doi n-aveau însă nici o mobilă. Olimpia de o parte și Stănică pe de alta începură să jefuiască amabil pe Aglae, Simion și Aurica, lingușindu-i și sîcîindu-i. Stănică pretinse că nu poate înțelege un cămin fără un document cât de neînsemnat că era ginerele unui artist așa de mare ca Simion. Îi "smulse" câteva tablouri, pe care apoi le aruncă în pod, cerând însă
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
Co. și le va lăsa averea. N-are decât să le-o lase. În definitiv, numai să-mi dea mie pace. Tanti Aglae și cu Aurica mergeau cu perversitatea atât de departe, încît îmi spuneau mereu, față de lume: " Degeaba îl lingușești pe Costache și te zbenguiești, Costache nu te iubește. Eu să fiu, și nu te-aș iubi dacă n-ai fi G. Călinescu copilul meu, din sângele meu." Toate astea mi le spunea când aveam câțiva ani. Nu te mira
Enigma Otiliei by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295569_a_296898]
-
sus și să nu le fi luat ? Cine pierdea ? Nu pierdea tot ea ? La ce bun atuncea ? Las’ că era și mulțumite de ce le cosea : — Dumneata, madam Delcă, ai mâini de aur ! Ce m-aș face eu fără dumneata ? ! se lingușea Ivona la probă, când vedea ce rochie-i iese. Are mâini de aur madam Delcă, îi zicea mă-sii. Și madam Ioaniu, din fotoliul ei, moțăia din cap și râdea, îi plăcea ce aude, că cine-o adusese-n casă
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
să călărească muieri și să facă praf sutele... Lui să-i dai bani cu amândouă mâinile și el să-i toace la pocăr, și la zaiafeturi și la matracuce. Și zmintita de Ivona nu mai știe cum să-l mai lingușească, iote și-acu ce se mai mierlăie... Ee-tee, mierlăie-te tu, că pe el tot Farfuza-l comandă ! Tot Farfuza e generalul și dân vorba ei putoarea de Niki nu iese, a dracu țărancă, ce bine știe să-l țină ! — Dar
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
aș închide ochii de grijă că ăla se duce la cec și p-ormă, trap-trap, cu banii în dinți, la Matracucă. Da Ivona, cât e de vicleană, la el n-are nicio bănuială. Păi că n-o vezi cum îl lingușește ? Ee-tee, d-aia și-a și bătut joc de tine ! Femeie bătrână, și nici acu să nu știi să vorbești cu bărbatu ! Stă și se mierlăie și nici gând n-are că i-a intrat om străin în casă. Nici
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
vadă, să audă, să spio neze... în plus, are și plăcerea să mă indispună stând, pentru că nu o agreez, ceea ce este reciproc... Vrei să spui că nu te place ? Așșș ! Nu mi s a părut ! N-ai văzut ce te lingușea... — înțepăturile ei - lingușeală ? Ești naivă, dragă Vica ! Naivă sau neatentă, una din două ! Păi n-ai auzit câte mi-a turnat ? À propos de Tudor, à propos de firea mea... Câte obrăznicii à propos de Niki, pe care-l tot
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
colț... Nu-i el ăla... nu... Doctorul ăl mare nu-i ăsta ! Ăl mare vine cu târla după el, bărbați, muieri, el merge nainte, el e generalu ! Ș-ăștia, tot ni-ni-ni pe lângă el, care de care să-l lingușească... Și nu vine în toate zilele, vine când îi năzare... Da ăsta d adineaori, nebunu ăsta, toată ziua e pe capu meu !... De ăsta nu mai scap ! Poate și unde s-a învățat la bani... Ce mă sâsâi ? Las’ că
Dimineaţă pierdută by Gabriela Adameșteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/598_a_1325]
-
Ed strînse pumnii. Așa că, unchiule Arthur...? Ca de la un polițist care a părăsit departamentul pentru bani la unul care n-o să facă asta niciodată: care este sfatul tău? De Spain tresări: — Treaba ta. Poți să rămîi un sicofant și să lingușești pe cine trebuie. Pupă-l În cur pe William H. Parker și roagă-te să fii În locul potrivit la momentul potrivit. — Ca tine și ca tata? — Touché, Sunny Jim. Ed se uită la uniforma lui albastră, făcută la comandă, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]