561 matches
-
La culcare, la culcare! Tot gândindu-mă la James, mi s-a năzărit în minte un gând distinct. James nu a murit, s-a dat numai la fund. Întreaga șaradă fusese organizată de Serviciul de Informații. Pe moment fusesem prea mâhnit ca să-mi dau seama cât de ambiguă era toată treaba. În fond, nu am văzut nici un moment cadavrul lui James. Când sosisem eu, misteriosul colonel Blackthorn era stăpân pe întreaga situație și „cadavrul“ fusese înlăturat. Nici măcar nu știu cine-l identificase. Lunecosul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
viață donjuanică teribilă între 20-30 de ani ai mei, de fapt, nu am iubit niciodată [...]. Acum, de când trupul meu s-a eliberat de sex și eros, o iubesc frumos și teribil pe soția mea; e integrată în ființa mea"10. Mâhnit, rănit în orgoliul său de opiniile nefavorabile sau rezervate ale criticii despre scrierile sale, declară undeva chiar că numai femeile îi pot înțelege literatura. Scriind întruna epistole, pe care le expediază în cele patru zări, Ion D. Sîrbu trăiește de
[Corola-publishinghouse/Science/84944_a_85729]
-
Știubei a venit să-i vorbească de această chestiune și ea a primit bani”. Era lovitura de grație pentru orice îndrăgostit. Tatăl, îndurerat la rândul său, descrie suferința tânărului: „Duduia a vorbit lung cu Mihăiță <...>. Săracul băiat este foarte adânc mâhnit și nu vrea decât un singur lucru: să o revadă și să aibă o explicație cu ea, căci nu mai pricepe nimica și o iubește așa de mult. Acuză pe părinții ei și se plânge că purtarea ei și, mai
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
În școli, în cercetare, în arte, sănătate, Si am purtat făclia pe calea spre mai bine. Acum, la ALMA MATER ne-ntoarcem cu sfiala Cu-armurile uzate și viața în trecut, Cu un lung răboj... a celor împlinite Dar și mâhniți c-ades’ sa-nvingem n-am putut. Ne așezăm în bănci - elevii de-alta dată... Dar multe locuri goale se află printre voi Pe locurile-acelea au stat colegii noștri Ce azi din altă lume privesc mâhniți la noi.
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Craciun Murgoci () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93276]
-
se doarme. M) gândesc: cum va fi când nu-i vom mai vedea pe John Auerbach și pe Nola, prietenii mei dragi din kibbutzul Sdot Yam, În Cesareea? Taxiul vine Înainte s) se crăpe de ziu) și ne trezim, Inc) mâhniți c) trebuie s) plec)m, pentru a termina de f)cut bagajele. Nu am Înv)țâț niciodat) cum s) aprindem cuptorul și ne Inc)lzim chiflele tot deasupra pr)jitorului de pâine, adesea arzându-le. Alexandra deschide ușa s) mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
făcut mare scîrbă văzînd acolo un hoit mare“ (hoitul e corpul lui). Atunci înge rul îi zice: „Vezi, în trupul acela ți-ai făcut tu vacul* și abia acum ai ieșit din el.“ De acest răspuns sufletul este mai mult mîhnit. Cînd cineva moare, mai multe suflete se strîng împrejurul lui de-l privesc, și cei ce se duc de aprind cîte-o lumînare mortului, acele suflete mulțămesc acelei persoane. Omul dacă moare, sufletul lui umblă timp de șase săptămîni pe unde
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
răspuns pozitiv spunând că chiar dacă nu erau atâtea lucruri câte găsești în ziua de azi erau fericiți, și aveau ce le trebuia. În finalul interviului Nea’ Gheorghe a fost întrebat cum își va petrece paștele anul acesta. Nea’ Gheorghe răspunde mâhnit, ca acuma nu mai sunt hore nu mai sunt tradiții și obiceiuri, femeile nu mai coc la cuptor nu se mai străduiesc să împodobească masă. Ne spune că acum zilele de Paste sunt ca oricare alta zi doar că auzi
Filosofia şi istoria cunoaşterii by PASCAL LOREDANA-ŞTEFANIA () [Corola-publishinghouse/Science/1124_a_2081]
-
într-un context enunțiativ istoric, procedeu curent în sec. al XIX-lea, se găsește deja la Racine, în povestirea lui Teramen (Fedra, V, 6, v. 1503-1506): T86 Fugarii lui năvalnici, atît de-obișnuiți De glasul lui s-asculte, pășeau ACUM mîhniți, Cu ochii stinși, cu fruntea înspre pămînt plecată Părînd a-i înțelege gîndirea întristată. (Trad. Tudor Măinescu, ESPLA, 1956: 311) IMP, PS și corespondenții lor compuși (MmcP1 și TA) sînt timpurile preferențiale ale acestui mod de enunțare în care privirea
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
în carul lui mergînd. Soldații lui din gardă îl însoțeau, tăcînd. Pornise spre Micena, cu gîndul dus departe Și frînele din mînă le dase la o parte Fugarii lui năvalnici, atât de-obișnuiți De glasul lui s-asculte, pășeau acuma mîhniți, Cu ochii stinși, cu fruntea înspre pămînt plecată Părînd a-i înțelege gîndirea întristată. 1570 Și-acum nici al tău tată n-ar ști să-l recunoască. Tezeu O fiul meu! Speranța de care sunt lipsit! Voi, zei fără-ndurare
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
îndrăgostit! Narcis: Tu? Neron: Da! De-o clipă numai, dar pînă am să mor. Iubesc! Ce spun? Iubire? Pe Iunia-o ador. Narcis: 385 Tu? Neron: Ce chemări ciudate, ast-noapte m-au mînat? Pe Iuni-am văzut-o adusă în palat; Mîhnită, rugînd cerul, cu ochii-n lacrimi vii, Ce străluceau în noapte, mai vii printre făclii. Deși fără podoabe, atât de minunată! 390 Fecioară ne-ntinată atunci din somn furată. Ce pot să știu? Au fost-a doar simpla ei ținută, Sau
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
itemi reprezintă emoții negative funcționale (categoriile „tristețe/deprimare” și „frică”); 14 itemi reprezintă emoții negative disfuncționale (categoriile „tristețe/deprimare” și „frică”). Tristețe/Deprimare Frică Funcționale Disfuncționale Funcționale Disfuncționale trist item 2 nefolositor item 5 preocupat item 10 anxios item 8 mâhnit item 15 deprimat item 12 îngrijorat item 6 îngrozit item 16 amărât item 7 deznădăjduit item 26 neliniștit item 24 panicat item 20 melancolic item 3 fără speranță item 4 încordat item 14 înspăimântat item 11 necăjit item 13 depresiv
[Corola-publishinghouse/Science/2125_a_3450]
-
așa cum îl considera C. Dobrogeanu-Gherea, C. este autorul unor versuri adesea sensibile, fine, prelungind mai cu seamă tonalități eminesciene. Ca și alți poeți ai epocii, el nu este atât un melancolic, cât un sentimental romanțios, înclinat spre o duioșie grațioasă. Mâhnit și înlăcrimat la vederea suferinței, a sărăciei, el amintește uneori maniera poeziei delicate a lui Fr. Coppée, din aceeași sentimentalitate născându-se unele tablouri idilice, artificioase, ca într-o banală litografie. Mai interesante sunt unele teme și motive simboliste, C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286278_a_287607]
-
de frică, mai ales atunci când are de a face cu autoritatea. Comportamentul agresiv, în diferitele sale forme, este o modalitate de apărare la care apelează cu convingere. Obișnuiește să „tărăgăneze” lucrurile pe care le are de îndeplinit, preferă un comportament mâhnit, se lamentează că nu este înțeles și opune rezistență față de indicațiile celorlalți. Pe plan religios, se află câteodată în conflict cu Biserica și cu credința. Se simte maltratat sau persecutat de „autoritatea” ecleziastică. Pe Dumnezeu și-l reprezintă fatalist, mereu
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
o vom face și singuri. Vreau să-l asigur pe președintele Ceaușescu că voi continua să scriu, să relatez adevăruri și analize ale societății românești fără frica de a fi descoperit și arestat de poliția politică. O fostă deținută politică mâhnită, [noiembrie decembrie] 1983, difuzată la 18 decembrie 1983 Stimați domni, Fac și eu parte dintre cele multe ascultătoare ale postului dvs. de radio. S-a vorbit mult despre sutele de mii de deținuți politici, dar ceea ce mă surprinde și mă
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
Aștept să se anunțe rezultatele la "Cartea Rom."; Liviu a fost la București și se pare că-n această săptămînă se va anunța. M-am săturat de așteptat! Aproape nu-mi mai pasă ce vor anunța! Deși aș fi destul de mîhnit să mai aștept un an! Te saturi și de așteptat, naibii! Știi că exemplara carte a lui Liviu Stoiciu, "Inima de raze", a fost retrasă inițial din librării! Of! Of! Mare porcărie! Pe mine mă deranjează foarte tare tot ce
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
Sînt absolut surprinzătoare! Mare păcat că "Dialog"-ul nu mai apare din cauza hîrtiei! Este mare păcat că pînă și cultura devine o chestie de economie! Noile cunoștințe de la Cluj se cheamă: Helmuth Britz și Valeriu Sabău. Et les autres. Încă mîhnit, las pe altă zi mai multe cuvinte spre tine! Să mă înțelegi! Nu mă simt deloc fericit! Și-s derutat! Să-i saluți pe cei apropiați ție, știi că țin mult și la ei! Numai bine! Cu toată seninătatea, singur
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
și o veste total neplăcută: ulcer duodenal, cu nișă localizată bazal, apoi unele modificări funcționale ale duodenului etc. Ceva mai trist nu-ți puteam comunica. Un ulcer apărut numai din cauza căderilor psihice din ultimele luni. T., editura, singurătatea. Sînt destul de mîhnit. Dar nu mi-am pierdut simțul umorului. O să supraviețuiesc! Regimul alimentar (absolut insipid și greu de respectat) trebuie să fie neapărat urmat. Ulcerul nu se tratează ușor, știu bine că e o boală cronică, de durată. Voi încerca să mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
chestia respectivă în pagină (februarie? dacă nu, sigur martie!) cu condiția să renunț la un pasaj în care ziceam două vorbe de Eugen Barbu și întreprinderea dumisale puerilă. I-am scris doamnei Gabriela (Negreanu n. red.) acum o săptămînă, solidar, mîhnit că Barbu (Eugen n. red.) continuă să fie neserios tot atacînd-o, de parcă ar avea ea vreo vină în mod serios! Lecturile de la Luca (Pițu n. red.) sînt, ca de obicei, minunate! Doamne, cît de recunoscător îi rămîn pentru cărțile pe
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
susținerii unui astfel de remediu. 165. Această lucrare, începută în anul 1832 și încheiată în următorul, a rămas adormită în biroul autorului, aproape uitată, nepărîndu-i-se acestuia că sînt vremuri bune pentru a publica ceea ce a scris pentru mîngîierea sufletului său mîhnit de starea gravă în care era Biserica lui Dumnezeu. Dar acum (1846) că nevăzutul Cap al Bisericii a făcut să urce pe Scaunul lui Petru un Pontif care pare menit să reînnoiască epoca noastră și să dea Bisericii acel nou
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
mă aflam în încăperea ce separa cele două birouri ale conducerii revistei, sprijinit de tăblia de marmură a ferestrei. M-am pomenit alături cu Nicolae Manolescu. Am spus: deci au făcut-o și pe asta! M-a aprobat, oftând. Părea mâhnit. Nicolae Manolescu s-a solidarizat cu noi printr-o vagă mâhnire. Bună și ea, mâhnirea. Alți colegi (Iorgulescu, de pildă) nu s-au obosit nici măcar să o mimeze. * La înmormântarea lui mamaie, în iulie 1975, lui Marius făcându-i-se
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
i-a dat bilet de liberă trecere printre oștirile lui și s-au despărțit rămânând legați printr-o profundă prețuire reciprocă. În baza documentului primit, Francisc a trecut în Siria, a vizitat locurile sfinte și s-a întors în Europa mâhnit că nu a fost martirizat. Revenit între frați constată cu mâhnire apariția unor disensiuni, rezultate din diferențele de temperamente și de situații în care se aflau urmașii săi. Pentru a readuce împăcarea trimite mai multe scrisori circulare, între care una
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
zilele, greu, cu atât crește dorul de tine, de prezența ta, de liniștea și neliniștea pe care mi-ai dat-o totdeauna, creindu-mi viața mea după a ta. În același plic era și cartea poștală de mai sus. Sunt foarte mâhnită și pentru G[eorges], când văd în ce greutăți continuă să se zbată și că în loc să fie ferit i se fărâmițează nervii, fără cruțare. Aici zilele trec la fel pentru mine. Azi a continuat vântul și a adus asupra Mangaliei
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
droagresiv-grivois, care a mai remontat-o. A plecat întâi Mihai, apoi noi două, eu la ședința sindicatului profesorilor, care cred că e pe cale de desființare pentru că se vor uni cele două partide democrate într’unul singur: FUM. M’am întors, mâhnită că făcusem un drum inutil, seara, atât de greu pentru mine. Aici iar chestia alimentelor, iar Gheorghe, de data asta cu un ochiu la făină (la propriu și la figurat) și cu altul la brânză; abia am terminat cu el
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
Iată, sfârșitul acestei hârtii determină efuzia mea epistolară de astăzi. Nu înainte de a-ți spune că aștept scrisorile tale, cu viclenie față de mine însămi. Trec prin fața cutiei și mă fac indiferentă, mă uit cu ochelarii - și fără - și apoi plec mâhnită, resemnată și totuși fericită că aștept, că exiști, că ești copilul meu iubit. Mamina [manșeta paginii] Astăzi, 6 decembrie, zi de vizite: Maria, Irène și apoi Sab[ine] foarte, foarte nefericită, trădată fără menajamente, cum se întâmplă, când se întâmplă
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
mi-a ascultat cu multă emoție mărturisirea și mi-a spus să fac contestație. Ieri, sâmbătă, m-am dus pe Lascăr Catargiu, unde lucrează unchiul lui G[eorges], ca să-i văd pe Jeb[eleanu] și pe Cice[rone Theodorescu]. Primul, mâhnit, amabil, gata să riște ca să ne ajute - orice intervenție putând avea ca urmare excluderea -, iar Cice[rone] ermetic, invocând tot felul de argumente și în final refuzându-mi declarația cerută (că mobilele îmi aparțin) fiindcă, zicea, nu observase acest lucru
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]