437 matches
-
mai ușoare de folosit, au înlocuit șapirografia aproape complet în țările dezvoltate. Mașinile șapirograf continuă să fie folosite în țările în curs de dezvoltare deoarece reprezintă o tehnologie simplă, ieftină și robustă. Multe șapirografe pot fi acționate manual printr-o manivelă, prin urmare nu necesită electricitate. Thomas Edison a primit patentul SU 180.857 pentru „imprimare autografică” pe 8 august 1876. Patentul acoperea stiloul electric, folosit pentru realizarea șablonului, și presa multiplicatoare plană. În 1880 Edison a obținut un alt patent
Șapirograf () [Corola-website/Science/323238_a_324567]
-
motoare și fără osii suplimentare nemotoare în față sau în spate. Puterea motorului era transmisă la osii prin pistoane montate sub cazan și între cele două roți din față, în fața osiei frontale. Arborii acestor cilindri interiori erau prinși de o manivelă cu un alt arbore de legătură între cele două osii. Din cauza liniei ferate de slabă calitate, locomotiva deraia frecvent; de aceeam, inginerii de la C&A i-au adăugat o nouă osie nemotoare cu roți de diametru mai mic puse în fața
John Bull (locomotivă) () [Corola-website/Science/320565_a_321894]
-
McGaffey a inventat și patentat în Chicago primul aspirator manual care folosea principiile de vacuum pe care l-a denumit „Whirlwind” („vârtej de vânt”). Acest model era mai ușor și mai compact, însă mai dificil de manevrat, deoarece avea o manivela care trebuia învârtita în același timp în care aspiratorul era împins pe podea. Nu se poate estima exact succesul pe care acest model l-a avut, deoarece majoritatea aspiratoarelor vândute au fost distruse în Marele Incendiu din Chicago din 1871
Aspirator () [Corola-website/Science/326825_a_328154]
-
a suta parte din ceea ce au pricinuit altora precumpănește în ei orice impuls spre dreptate? Dacă se țin lacomi, cu ghearele și cu dinții, de recolta bunurilor crescute din sîngele celor morți? De bună seamă că aceia care au învîrtit manivela mașinii de tocat carne, chiar și numai în 1937, nu mai sînt tineri, au între cincizeci și șaizeci de ani, și-au trăit anii cei mai buni în belșug și îndestulare, în confort, și orice pedeapsă pe măsură e tardivă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1574_a_2872]
-
a acestor cuburi era lipit un pătrățel de hârtie, iar pe pătrățelele acelea erau scrise toate cuvintele limbii lor, la toate conjugările și declinările, dar fără nici o ordine... Elevii, la comanda lui, apucară fiecare câte una dintre cele patruzeci de manivele de fier care erau fixate pe laturile stativului și le imprimară o mișcare rapidă de rotație, modificând aranjarea cuvintelor. Profesorul ceru apoi ca treizeci și șase de elevi să citească șoptit diferite rânduri, așa cum apăreau pe stativ, și acolo unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
de pază? — Tot În țarc sunt, molfăie niște oase proaspete. Heinrich făcu un inventar al tuturor lucrurilor furate În ultimele șase luni: un televizor mic, antena parabolică cu care prindeau posturi internaționale În mod ilegal, o bicicletă, o lanternă cu manivelă, niște baterii Toyo mari, de doisprezece volți, o cutie de semințe de floarea-soarelui cu aromă de ghimbir și acum generatorul cu bicicletă. — Mergeți În oraș și vedeți dacă generatorul e de vânzare pe piața neagră. Dacă da, anunțați poliția și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2218_a_3543]
-
dar ranchiuna regională era încă activă între ei. Nino a trebuit să lase foarfecele din mână și țigara din gură pentru a calma spiritele. Un tuns la Nino se încheie pe o notă retro. O veche casă de marcat cu manivelă domină partea din spate a prăvăliei. Cum un tuns costă, repet, 19 franci, marea majoritate a clienților plătesc serviciile cu un bilet galben-portocaliu de 20 de franci. Nino învârte de manivelă, cifrele ca de fildeș se învârt în fața clientului, apoi
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
o notă retro. O veche casă de marcat cu manivelă domină partea din spate a prăvăliei. Cum un tuns costă, repet, 19 franci, marea majoritate a clienților plătesc serviciile cu un bilet galben-portocaliu de 20 de franci. Nino învârte de manivelă, cifrele ca de fildeș se învârt în fața clientului, apoi pare cifra 19.00. Cu un gest teatral, Nino îi întinde clientului o monedă de un franc, așezând-o apoi cu un zgomot sec, un "poc" amplificat de pereții localului. Clientul
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
Nino îi întinde clientului o monedă de un franc, așezând-o apoi cu un zgomot sec, un "poc" amplificat de pereții localului. Clientul refuză moneda zâmbind, moneda se întoarce la odihnă în sertarul închis cu zgomot. Nino mai învârte odată manivela, totul intră în ordinea și firescul lumii. Sunt convins că moneda era mereu aceeași, niciodată alta. Ea se va schimba fie cu moartea lui Nino, fie cu o reformă fiscală în Elveția. Numai că Nino și Elveția sunt două organisme
Fals jurnal de căpşunar by Mirel Bănică [Corola-publishinghouse/Memoirs/1440_a_2682]
-
Și l-am văzut pe șoferu’ ăsta că stă la depărtare de vreo șase metri de bloc și se uită În sus spre mine: „Măi Pop, măi, hai până jos, că nu pot porni mașina! Hai și-mi dă o manivelă!”. Mă duc jos. Manivela deja era băgată. Zice: „Lasă tu motoru’ și hai Încoace. Servește o țigară”. „Nu, mulțumesc.” „Dar nu fumezi?” „Fumez, domn’ major, dar nu servesc, nu vă supărați.” Pentru asta, dacă-l vede’ sau Îl reclama, Îl
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
pe șoferu’ ăsta că stă la depărtare de vreo șase metri de bloc și se uită În sus spre mine: „Măi Pop, măi, hai până jos, că nu pot porni mașina! Hai și-mi dă o manivelă!”. Mă duc jos. Manivela deja era băgată. Zice: „Lasă tu motoru’ și hai Încoace. Servește o țigară”. „Nu, mulțumesc.” „Dar nu fumezi?” „Fumez, domn’ major, dar nu servesc, nu vă supărați.” Pentru asta, dacă-l vede’ sau Îl reclama, Îl băga la favorizare... Și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
își punea în cap să le trateze mai sistematic, astfel că în final ne trezeam cu un aparat mai mult decât monstruos pe care nu-l mai puteai pune în mișcare printr-o simplă apăsare de buton sau învârtire de manivelă. — Augie, știi că altul în situația mea ar fi dat colțul de mult. Există o părere cum că omul n-ar fi decât un pântec nesătul; o găsești și în Hamlet, din belșug. Ce lucru desăvârșit e omul* și mîndra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
frâna și am răsucit cheia să pornesc mașina. Dar bateria era dusă din cauză că mașina nu mai fusese demult folosită. Motorul începuse să duduie dar n-a vrut să pornească. Ca să nu consum bateria și mai tare, am pus mâna pe manivelă. În momentul în care am început s-o învârtesc, în jurul meu s-a adunat o mulțime de gură-cască, veșnica gloată din piețele mexicane care vine să urmărească ce se întâmplă. Asudând la manivelă, mă simțeam complet scos din fire și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
și mai tare, am pus mâna pe manivelă. În momentul în care am început s-o învârtesc, în jurul meu s-a adunat o mulțime de gură-cască, veșnica gloată din piețele mexicane care vine să urmărească ce se întâmplă. Asudând la manivelă, mă simțeam complet scos din fire și le-am zis câtorva: Șterge-ți-o de aici, valea, nenorociților! Dar asta nu mi-a adus decât fluierături și vorbe pline de dispreț și i-am auzit folosind vechea mea poreclă, el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
eu voie? Pentru că să știi că n-am de gând. Îmi spui numai prostii. Nu e în nici un fel obligată să plece cu el dacă nu vrea. Bine, nu e obligată, dar eu tot o ajut. M-am aruncat peste manivelă, și am vârât-o cu forță în botul mașinii. Augie, ascultă-mă! Nu pleca! Doar știi că am hotărât să mergem la Chilpanzingo de dimineață. De ce n-o iei și pe ea la noi? Doar nu o să îndrăznească să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
se nimerește să îți facă altele. Cu asta m-a nimerit drept în inimă, și ce mi-a spus a durut-o și pe ea. Știam că o să îmi sângereze multă vreme sufletul de la vorbele astea. Am strâns în mână manivela și am învârtit-o cu o putere supraomenească. Reacția motorului aproape că mi-a smuls-o din mâini și am sărit la volan. În lumina farurilor am zărit rochia Theei; stătea nemișcată și probabil aștepta să vadă ce am de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
m-a înțeles și s-a strecurat afară. Am băgat mâna pe fereastră și am întors roțile, aducând maneta într-un punct mort. Mașina s-a rostogolit câteva picioare și s-a oprit în peretele muntelui. Dar bateria murise, iar manivela n-avea cum să mai funcționeze. Ea mi-a spus: Și acum stăm blocați aici toată noaptea? Bine că n-am pățit-o mai rău, să rămânem aici de tot. Și eu care i-am zis Theei că mă întorc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
scâncească și să fornăie, cu dignitate: Hi, hi, hi, hi, hi...! Mi l-au furat direct din cuib! Pe bietul Horus! Sunt distrusă! Mor! Presimt! Mi se trage sfârșitul! Ahh! Hi, hi, hi, hi, hi...! I l-au șterpelit pe Manivelă, măi! se aude de undeva, lămuritor, glăsciorul ironic al Bossului. Scuze, Madam, dar noi, între noi, așa-i spunem papagalului matale! Poetul și cu Fratele se întorc amândoi în scaune, ca teleghidați, către colțul de la apus al sufrageriei, acolo unde
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
păsării cazate între gratii, care evitase și ea, pe cât îi fusese cu putință, ca să se găinățeze de mai multe ori, în același loc. Interesant specimen! precum ar fi zis, bunăoară, Avocatul. Ușița coliviei-palat este deschisă larg-larg, iar fericitul locatar, numitul Manivelă, un superb ara vorbitor, trecut de opt luștri de viață nicăieri... Doar o pană mirobolantă caudală, de vreo patruzeci de centimetri, roșu-carmin, cu o textură fină, aproape vaporoasă, încovoiată-seceră, adastă stingheră, ca un remember, printre excremente, pe podeaua cuștii. Madam
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
voci... Și, ce spuneau, ce spuneau vocile, Domniță? moare de curiozitate, aparent, Dănuț. Păi..., una era a sărăcuțului de Horus. Care zicea, textual, vă rog să mă iertați: "Băga-mi-aș scula în capul tău, de găozar prost! Neamul lui Manivelă!" Drăgălașul de el! Ailaltă, răgușită, era a ăluia, a lui Ghiță Ucigașul, lepra sadică, care spunea: "Hai sictir, hramul cui te-a-nchinat, de găină beată, taci, odată, că-ți iau gâtul!" Clar, primul era Horus al meu, fără nicio umbră de
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
civetă rănită de moarte și se retrage pas cu pas, în spatele mizanscenei, în penumbră. Unde dispare, la un moment dat, ca și cum n-ar fi fost! Concomitent, din străfundul șandramalei izbucnesc miorlăituri, mârâituri, cârâituri înverșunate și zbateri de aripi! Săriți, băi! Manivelă e aici! Săriți! Îl omoară...! țipă Vierme. Într-adevăr papagalul Horus este și el prezent, sechestrat în bucătărie și legat de picior cu o simplă sfoară de cânepă, prinsă de scheletul metalic ruginit, al unui suport pentru ferăstraie, unelte de
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
dracu’ să mai crești, ai douăzeci și... cîți de ani?... Tu vorbești serios? Așa ți-au zis? S-a Împăcat cu ideea că e În armată, stă pe scaunul pivotant și Își bîțÎie picioarele care nu ajung la podea, Învîrte manivela unui telefon, mai face niște legături, fumează și mă Întreabă tot felul de prostii. Așa că Îl Întreb și eu. E băiat de la țară, e dintr-o familie numeroasă, n-a reușit să termine un liceu agricol, dar, cînd ajunge acasă
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
rolul (tunul are un dispozitiv operat de servantul 1, care transformă coeficienții În alte date pe măsură ce sînt introduși, iar aceste date se transmit, prin această aparatură complexă, mecanică, spre servanții 2 și 3, care Încep să manevreze roți dințate și manivele și alte piese, astfel Încît pe anumite scale să se suprapună anumite indicatoare), are loc un schimb foarte vocal de mesaje: tun Încărcat, țintă prinsă, este coincidență, tun - foc. — E clar? Întreabă caporalul Cerbu, care-și compensează statura nefericită cocoțîndu-se
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
sau pătrate, scoase vara pe trotuar sub copertine colorate pe care, la deschidere dimineața sau seara, târziu, la închidere, le derulau băieții de prăvălie îmbrăcați excesiv de curat, pantaloni călcați la dungă, cămăși albe scrobite, și șorțuri, asemenea, învârtind de o manivelă aflată în interior lângă vitrină, ori chiar patronii în persoană. Ce vremuri! La timpul acela o cunoscuse pe domnișoara Carolina Stanciu - azi doamna Carolina Pavel - era subțire „adusă ca prin inel” părul răsucit în bucle îi cădea pe umeri, fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
și singur - cu puțina și leneșa ta minte - că finu’ Cucu a Încuviințat cu bucurie să vină la muncă, dar În ziua următoare - ghinion - și-a pierdut melcul de la pompa de stropit, după care s-a frânt un șurub de la manivelă, iar mai apoi s-a prăpădit o garnitură de piele; pentru fiecare dintre cele trei făcuse lungi călătorii În sat, la Întoarcerea din una dintre ele nimerise chiar când se puneam masa, Înghițise mult și Își udase din belșug dumicații
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]