400 matches
-
chiar de către Brenciu, vestea că iubita sa, Alice Dumitrescu, este însărcinată a primit-o în timpul unui concert, iar minunea care îi va fi oferită în anul când împlinește 40 de ani îl face să se simtă cu adevărat împlinit. "Stimați meseni. Acum, în anul de grație 2012, tind să duc la îndeplinire tripticul omului realizat: copac plantat, apartament achitat și... ce mai era... aaa, copilul! Anul acesta, de 40 de ani, nu puteam să primesc un cadou mai frumos decât un
Brenciu, la aflarea veștii că va fi tată: Sunt cu adevărat în Țara Minunilor () [Corola-journal/Journalistic/73597_a_74922]
-
împotriva firii azi de sâmbătă// dar în lumea noastră/ numită prea bine că e de apoi/ considerând-o albastră/ spune după arghezi toate zilele sunt joi// adevărurile omului la mijloc sunt ciobite/ bacovia de sub ploaie le găsește vechi și ude/ mesenii în picioare intonează cuvinte potrivite/ doar dumnezeu drăguțul le aude// din verticale diferențiale mama/ cârpește pentru barbilian roți de bicicletă/ cu o năframă în vârf de băț/ vin la neica să te-nvăț - zice ea.” (p. 32) Nu știu când
Veriga lipsă by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/5912_a_7237]
-
câteva clipe de ezitare, provocate poate de faptul că erau primii militari germani care intrau într-o casă albaneză, fură depășite când oaspeții luară loc la masă. Și totul merse bine încă de la început. Se făceau urări zgomotoase, iar entuziasmul mesenilor se potrivea perfect cu clinchetul paharelor de șampanie, și acesta din urmă cu discuțiile vii și replicile spumoase. Colonelul și doctorul își făceau când și când destăinuiri la ureche, semn că se tachinau pe tema amintirilor din viața studențească, cu
ISMAIL KADARE Cina blestemată by Marius Dobrescu () [Corola-journal/Journalistic/3276_a_4601]
-
Și, cum ți-am zis, când am primit ordinul să ocup... adică să... ajung în Albania, primul meu gând a fost să ajung la fratele meu. Să-l găsesc oriunde o fi. Și uite că am venit... iar tu... Tu... Mesenii priviră unul la altul, apoi spre stăpânul casei, ca și când ar fi vrut să-i ceară ajutorul să evite discuția aceea. Doctorul Gurameto era din nou încruntat. Tu m-ai lovit, Gurameto... Pe la spate, cu viclenie. Nu eu, spuse doctorul încet
ISMAIL KADARE Cina blestemată by Marius Dobrescu () [Corola-journal/Journalistic/3276_a_4601]
-
își părăseau meseria ca să-l urmeze. La o sărbătoare de nuntă lipsi vinul și avu grijă, Sute de litri, o lovitură de maestru-n culesul viei, apa vărsată în vase de piatră se preschimba în vin. E mai bun, spuseră mesenii, da, e mai bun vinul ce nu costă vreo stoarcere, pâinea făcută fără de grâu și cuptor, peștele ce sare singur în luntre: el descătușa gratisul care ține de grație, pătimașă și îndrăzneață. Venea de la un botez în apele Iordanului, murí
ERRI DE LUCA - poeme by Ion Pop () [Corola-journal/Journalistic/11419_a_12744]
-
ale familiei, s-a ținut o slujbă după care a urmat praznicul. Verișoara lui Shigekuni, Fusako, cea mai mică dintre oaspeți, dar și cea mai drăguță și veselă dintre toți, i-a cam contrariat cu hohotele ei de râs pe mesenii liniștitei case Honda. În pofida atmosferei sobre, rudele care nu se întâlniseră de multă vreme nu s-au sfiit să sporovăiască despre bunica, decedată și ea, dar mai ales despre propriii copii - mândria familiei. Cei peste treizeci de oaspeți s-au
Yukio Mishima - Zăpada de primăvară by Angela HONDRU () [Corola-journal/Journalistic/6812_a_8137]
-
să, care este suspendarea sinelui, absența. Sugerată de dematerializarea (încă senzuala), precum un strip-tease, al lucrurilor, absența devine motivul unui lirism pătrunzător, precum un exercițiu al morții: "razele lunii/ pleznesc/ obrazul oglinzii/ întunericul arde,/ golul aripei înghite/ zborul/ tăcerea servește / mesenii absenți// de abanos noaptea/ își rotunjește sînii de/ gheață de nisip/ gîrla curge în luna// fîntînile/ nalta gîturile/ prin frig// oasele visului/ se desfrunzesc/ sub lumînare (Senin /pizzicato/). Sau, în sens contrar, are loc o recompunere materială a eului, o
Poeti bistriteni by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17811_a_19136]
-
deșira apoi în versuri scurte, sacadate, fără sens, fără imagine, cu o sintaxă răsucită care vrea să treacă probabil drept rafinament: "Hoinarul umblînd/ cu mințile-ntoarse/ primindu-te-n dar/ cînd darul e rar/ se-ntreabă de cînd/ la blîndă-ndemnare/ mesean nu de rînd/ din plinul tău bînd/ aroma ta arsă/ în sucuri amare/ cu pinteni arînd/ poteci de nomazi/ de ieri pînă azi/ te roag-un hoinar să/ te-arunce în mare..." Doar o rimă nevrotică pare să fie motorul acestor
Lucindă felicitate cu logostele by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/16894_a_18219]
-
formarea unei planete, ”străină mie, străină ție’’. în poeziile următoare din volumul în discuție, vom găsi elemente de frondă și dezlănțuire, viața să fie trăită tumultos, vulcanic... Exemplific din poemul Happy Face: In plin ospăț//cântecul păsării temute//defăima/virtutea mesenilor serii// Trecători//prin amor și beție//cântau//vino, străine, la masă// Cu fecioare//și cupe de vin/sătui de lege//să bem puterea trufiei’’.// Această poezie ne duce spre-o atmosfera medievală. Ne putem imagina un han, într-un sat
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
soții Ioan și Silvia Barbu. Preotul paroh N. State-Burluși a înmânat familiei sărbătorite Certificatul prin care se adeverește cununia de aur a „robilor lui Dumnezeu Ioan și Silvia Barbu, conform canoanelor credinței creștin-ortodoxe”. La Casa Oltenească, într-un cadru pitoresc, mesenii au fost întâmpinați cu șampanie și pișcoturi, iar ing. Corneliu Barbu, patronul acestui modern și ospitalier complex oltenesc, ajutat îndeaproape de fiul său Ionuț Barbu, i-au onorat cu un meniu de zile mari: cârnați vânătorești, salam de mistreț, pastramă
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
țuică și palincă -, dar și băuturi fine și cu vin alb de Drăgășani și roze de Burluși. Tot timpul sau aflat pe mese apă minerală, apă plată, sucuri și fructe românești de sezon: mere, pere, prune, piersici și caise. Servitul mesenilor a fost de asemenea impecabil, de către un personal prompt, elegant și politicos: Alina, Cătălin și Lucian Guțoiu, o familie pricepută, cum rar întâlnești, respectoasă, mereu la dispoziția consumatorilor, cu zâmbete pe buze. Muzica a asigurat-o disc joackei-ul Viorel Nasta
Destine literare by Editura Destine Literare () [Corola-journal/Science/98_a_277]
-
cu o dexteritate care semnalează că nu sunt la prima operațiune de acest tip. Femei costumate de casă aduc farfurii, tacâmuri, pahare, șervețele și alte elemente de recuzită. Se aștern fețe de masă înflorate, se plasează pernițe moi pentru șezuturile mesenilor mai sensibili, se numără locurile la masă, pentru evitarea situațiilor jenante. Nesimțitul supraveghează totul cu aerul unui merceolog exigent, iar la un moment dat observă că lucrurile merg bine, însă nu impecabil. Lipsește ceva. După un efort cerebral de câteva
Petreceri la bloc by Radu Paraschivescu () [Corola-journal/Imaginative/10561_a_11886]
-
rachiu, pe care l-a așezat cu oarece ceremonie în fața lui Pâcu. Cei din jur au pornit să râdă de-a binelea, spre satisfacția lui Pâcu. Când s-a așternut liniștea, moș Dumitru s-a ridicat, a privit peste capetele mesenilor, semn că are să le vorbească. Nu știu dacă ce am să vă spun o să vă bucure sau nu, dar trebuie s-o fac...Știți voi de când bat eu cu Pâcu drumurile iestea zi și noapte? Dar nu-i vorba despre
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
ochii pe urmele Măriuței. A lăsat fluierul pe masă, a privit apoi în jur, ca și cum ar fi întrebat: „Ei! Vă e deajuns? Sau mai vreți?”... După felul cum și-a tras ulcica cu vin lângă el, se vedea limpede că mesenii nu vor mai avea parte de cântec din fluier. De asta era convins și moș Dumitru. Cum văd eu, Pâcule, nu te mai trage ața la cântec. Așa că fă bine și gândește-te la o poveste din cele pe care
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
Apoi pe aista dacă îl iei încet spune tot - a mai reușit să spună moș Dumitru, printre hohotele de râs ale cărăușilor. Și câte or mai zace în mintea lui și nu le știm noi! - a presupus Hliboceanu, întărind râsul mesenilor. Păi de ce m-am întors eu la cărăușie? Ca să mai apuc a vă spune câte ceva... Numai că așa cu gura uscată am să cotcodăcesc doar ca găinile însetate. Dacă ați luat seama la cele spuse de moș Pâcu, ulcica din fața
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1620_a_2945]
-
la o halbă de bere. Mă apropii și îl batui ușor pe umăr. - Nene, te cheamă tata până afară... - Da’ ce, mă, tac’tu nu poate să intre în crâșmă, că doar nu-i Biserică, râse cu poftă unul din meseni. - Zice că are o vorbă cu matale, am continuat eu fără să mă întorc spre ceilalți doi. Vii? - Vin, mă, ce-am să fac, mă pun rău cu tine? Părea mai înalt decât l- am văzut prima dată. Avea brațele
Rădăcini by Bobică Radu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91637_a_92381]
-
vederea: O să-mi ung versurile cu slănină să nu poți mușca din ele, Gongorilă... Începu să improvizeze chiar acolo pe loc, În echilibru instabil, nelăsând mânerul din palma crispată, pe când necunoscuții dădeau să-și ceară scuze, iar căpitanul și ceilalți meseni Îl țineau pe don Francisco, Împiedicându-l să tragă spada și să se repeadă la tipii ăia doi. — Asta-i o insultă, pe legea mea! zicea poetul, sforțându-se să-și elibereze mâna dreaptă din strânsoarea prietenilor, În timp ce Își potrivea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1860_a_3185]
-
plăti de extrema nesocotire sub apăsarea căreia am îmbătrânit [...] Gândesc că Take, cum îl știu om bun, mă va pune la masa lui, bogată ori săracă, în cel din urmă loc din coadă, mă va pune însă la masă - între meseni.“ De ce nu are Sinaia un album somptuos, ori măcar un ghid istorico-literar cuprinzător, editat în română, germană, engleză și franceză, cu toată puzderia reperelor sale culturale? - iată întrebarea care-mi harponează fiecare săptămână petrecută acolo, de câteva ori pe an
Ce mi se-ntâmplă: jurnal pieziş by Dan C. Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/580_a_1318]
-
o simplitate ritualică ce-i îngăduie a mărturisi că începe a vedea nevăzutele: ,cu moartea nu te întîlnești de două ori nici/ în același rîu nu te scalzi de două ori nici/ la aceeași masă/ nu te-așezi cu aceiași meseni/ și nu fiindcă mereu unul lipsește/ iar cel care îi ia locul și îi poartă numele/ și-i seamănă întru totul/ ești tu// coboram într-o zi strada sau o urcam nu mai știu/ înaintarea mea în orice caz/ un
Buba îngerului by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10845_a_12170]
-
epocii fanarioților. Se putea oare să nu conchid că pătura superpusă de roșii nu e nici româna de origine, nici asimilabilă măcar? Dovada cea mai strălucită despre aceasta mi-a dat-o banchetul d-lui C. A. Rosetti, la care mesenii erau într-adevăr de-o stranie, de-o absurdă promiscuitate. Din citirea izvoarelor istorice m-am convins că în decursul evului mediu, care pentru noi a încetat cu venirea fanarioților, n-am avut clasă de mijloc decât ca slabe începuturi
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
mai mici crăpături și-a celor mai neînsemnate noduri în scândurile de brad (pe când frimiturile de pâine apăreau ca foarte complicate obiecte tridimensionale într-o lumină ce nu putea fi decât a ochiului minții), se pierdea și ea, îngustîndu-se, cu meseni cu tot, în depărtarea coridorului. Pe Badislav îl izbiră mai întîi straiele birjarilor: erau straie de sfinți. Brocarturi și mătăsuri azurii, cărămzii, vișinii făceau cute și creți pe trupurile obeze. Fiecare scopit avea zugrăvită o cruce sinilie între sprâncene. Ochii
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
și cimilituri. Pe pereți întindeau aripele ștergare de borangic. Vasili stătuse și el la masă, mai spre coadă, și curând râdea și el, cu gura plină de caltaboși, cu ochii lăcrimând de la spirtul tare de prună. Se iviră lăutari și mesenii lăsară străchinile și paharele. Câte doi, ținîndu-se după umeri, gravi și cu ochii largi in ochii celuilalt, țopăiau mărunt pe podeaua de scânduri. Fata lipea ugerele de pieptul flăcăului și simțea pe burtă, tare ca o coadă de seceră, șarpele
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
roșii. Văzu limbute ca de mâță lingând sfârcurile flăcăilor. Văzu mădulare groase, cu inimioară vînăt-lucioasă în vârf, ținute strâns de degete albe și micuțe. Apoi muzica se stinse cu totul și, îmbrățișați, ca o mare împletitură de carne și borangic, mesenii trecură într-o altă odaie, ce-avea așternute pe jos piei argăsite de oaie. Sobele duduiau aici cu putere și icoanele de pe peretele de la răsărit fuseseră învălite cu un țol. O singură lampă cu ulei dădea o bălăceală de beznă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
piatră verde și roșie, împletite până la capătul privirii. În apele lor copilul se văzu gol și se înfiora. Prin ferestre rotunde, fără geam, pătrundea lumina transparentă a lunilor. Copilul urca, din săli în săli, din curți interioare în triclinii fără meseni, din peristile cu havuz în mijloc în hala vastă a vreunei bazilici. Suia pe străzi oblice, ocolea câte un pâlc de pini, pătrundea iar în acele clădiri mereu albe, împodobite cu arhitrave, cornișe, cupole, frontoane, statui... În centrul unei săli
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
PERS0ANELE ] BOGDAN-DRAGOȘ BOIERUL DIN M[OARA GUZANILOR] SOȚIA LUI VERONI PAHOMIE arhiereul din Rădăuți PEPELEA STROLEA scutierul b[oierului] d[in] M[OARA] G[UZANILOR] ROMAN BODEI credinceriu a lui Dragoș din Maramurăș KADIUS LADKI solul lui Vladislav Bassarab Boieri. Meseni. Țărani. Copii de casă. 2275 [ACTUL I] [PROLOG] [ROMAN] [(aparat)] Cu tinerii nu îmblă el serile la mese, La vânătoare însă l-am cam văzut adese. Biserica! Tot merge, așa, din când în când, Se poate că acolo, ori codrii
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]