391 matches
-
altitudinea valorică a acestei legături. Dacă alte tipuri de raporturi pot fi accidentale, circumstanțiale și temporare, relația dintre fini și nași devine unică și definitivă, fiind Înscrisă pentru totdeauna pe răbojul temporalității și al memoriei afective a celor implicați. Nașii „moșesc” o nouă familie, instalând În comunitate o nouă „cărămidă” În „zidul” persistenței sale. Nu ei au conceput-o, dar ei sunt cei care o prezintă În fața lumii și a lui Dumnezeu. Ei sunt cei care asistă la metamorfozarea unei inițiale
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
care, din anumite motive, nu-și pot procura ajutorul medical necesar. Organizarea învățământului medical în Principatele Române de acum 100 de ani demonstrează că acesta se efectua într-o școală medico-chirurgicală, o școală farmaceutică, una veterinară și două școli de moșit. Fătu susținea că direcțiunea învățământului primelor trei din aceste școli să fie încredințată Facultății de Medicină, ca parte integrantă a universității naționale. Facultatea de Medicină indică un "corp științific" alcătuit din "membri efectivi" (toți profesori în activitate ai școlii medico-chirurgicale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
Facultate de Medicină, în cadrul proiectatei Universități ieșene. Dar, deși intenția legiuitorului era aceea de a crea o școală cu caracter universitar, în ce privește școala medicală, același regulament prevedea o etapă premergătoare, în care să se contureze, pentru început, o școală de moșit și una de chirurgie, întrucât "deși astfel de școli se desființează din țările cele mai propășite... în Moldova unde posturile cele mai însemnate și trebuința politiilor lesne se pot îndestula sau cu Români care au învățat Medicina pe la universități străine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
ceri și daune - și pînă la al șeptelea an tot strigă în fiecare noapte: „Botez!“ Moroii ies la șepte ani și se arată în vedenii, mai ales cînd e lună, și atunci intră pe fereastră și sug rărunchii copiilor mici. Moși în ziua de Moși de vară se cearcă lut pe lut (se cearcă blidele de-s tari) și Dumnezeu rîde de toți. Dacă plouă în ziua de Moși de vară, are să fie anul bun. Mucenici La Mucenici să te afumi
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
orientarea latinistă, reușesc să aducă numeroase date și fapte noi. M. este cel dintâi care, înaintea lui S. Fl. Marian, s-a ocupat pe larg de obiceiurile de înmormântare la români, în studii precum Strigarea zorilor la mort, Petrecerea mortului, Moșii sau Sacrificiul morților. Cu această ocazie publică unul dintre primele texte de zori. S-a ocupat și de colinde, făcând o clasificare a lor (colinda colindătorilor, a plugușorului, a pițărăilor, a colindeților, a junilor). Lucrarea Păcală de origine din Italia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287980_a_289309]
-
cuvine pentru a ovaționa frenetic oricare dintre cele două posibilități. 147. A Opta Minune a Lumii, simbolul care n-o să piară niciodată La ora 16,30 P.M. nemaiavând răbdare, oamenii au ieșit în stradă, ovaționând frenetic, așa cum se cuvine din moși strămoși. Erau atât de entuziasmați încât atunci când s-a anunțat în difuzoare vestea mult așteptată, uralele au acoperit vocea crainicului și a rămas discutabil dacă s-a anunțat reunificarea sau, dimpotrivă, s-a comunicat că nici o forță reacționară n-a
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]
-
acesteia pline de îndoieli și neputințe, clasificări și analize. Altfel spus, este discursul cercetătorului care nu tratează reflecția ca pe o simplă evadare din lumea ideilor adevărate, ci ca pe o modalitate de a te îndoi și construi, pentru a moși noi adevăruri într-o contabilitate creativă negativă care se vrea pozitivă. Și, după atâta străduință și căutare pentru a intra în posesie științifică, autoarea reușește să ne ofere o lucrare de excelență, care ne propune un nou discurs al contabilității
Contabilitate creativ ă – de la idee la bani. Cu exemple practice by Adriana-Sofia Dumitrescu () [Corola-publishinghouse/Science/223_a_173]
-
proporțiile corespunzătoare unui relativ dezavantaj legat de mijloace). Fenomenul țeserii unei rețele conceptuale peste realitatea internă (care, practicată "supraîncărcat", conduce la mântuirea diferențelor) este absolut necesar în perspectiva unei norme protective care reclamă prezervarea unei realități interioare intangibile și care moșește schimbarea doar cu prețul unei irumperi spontane ce se petrece oarecum de la sine. Acesta este și principalul beneficiu al unei asemenea practici sintetice: un dublaj aproape perfect al realității subiective care, departe de a da frâu liber inventivității gratuite, face
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
sufletești ocazia irumperii conținuturilor sale înnoitoare. Dacă se spune că orice schimbare autentică vine din interior este pentru că această forță a emergenței individuale nu poate fi trezită și susținută decât de supravegherea conștientă și voluntară a însuși subiectului acțiunii. El moșește cu grija unui artizan devotat unui principiu progresist de selecție valorică ideea determinantă care face ca întregul conglomerat psiho-spiritual să reacționeze organic în fața propriei autorități cenzoriale. Fără acordul tău nimic nu te poate modifica, așa cum fără intervenția instanței reflexive personale
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
căci dacă "ne naștem// a doua oară// atât de aproape de cer", nu din lume ne desprindem pentru a fi36, ci din cerul pe care îl purtăm în adânc, în leagănul cerului înconjurat, învelit în Viață, așa cum " Viața ce-nconjură cerul" moșește nașterea sufletului, îmbrățișează chipul înfiripat, înaripat în "taina ce-nconjoară și ține cerul/ cum ții un fulg/ în palmă, de zăpadă"37. Ce înseamnă acum faptul că ceea ce se vede și face imagine luminează tăinuind? Ceea ce ajunge la manifestare din
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
această dihotomie între clericatură și populism era, într-un fel, reflexul alteia mai vechi peste care se suprapunea, și anume, aceea produsă odată cu Rousseau între abstract și concret. Dar sciziunile s-au ținut lanț în istorie. Afacerea Dreyfus avea să moșească și ea una: despărțirea intelectualului de dreapta de cel de stînga, primul găsindu-și rolul în a legitima și restaura valorile care exprimă tradiția, ordinea și națiunea, în vreme ce celălalt încerca să se îndrepte spre semnificațiile umanismului, ale democrației, libertății, justiției
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
înțelegerii de către tânăr a etapei respective. „Adu-ți aminte tot ce știi despre moașe și vei pricepe mai ușor ce vreau să-ți spun. Așadar știi, cred, că nici o femeie dintre cele care pot rămâne însărcinate și naște nu le moșește pe altele, ci acelea care nu pot odrăsli” - „Fără îndoială”, confirmă Theaitetos. „Se spune că pricina acestui lucru aste Artemis 18; că, necăsătorită fiind, i-a revenit grija nașterilor. Celor sterpe nu le-a dat, vezi bine, putința moșitului, pentru că
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
putea fi citit și în registrul eironeia, socratică și ea. Și, bineînțeles, gândul socratic trebuie înțeles mutatis mutandis! Cât despre moșitul pe care îl practic eu - spune Socrate -, se îngrijește cam de aceleași lucruri; se deosebește însă prin aceea că moșește bărbați, nu femei, și că cercetează roadele sufletești, nu trupești ale acestora. Dar cel mai de seamă lucru în meseria noastră este acela că sunt capabil să pun la încercare și să dovedesc în mod absolut că mintea unui tânăr
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
m-au vorbit deja de rău: că le pun altora întrebări, dar eu însumi nu clarific niciodată nimic, din pricină că nu am nici o urmă de înțelepciune, este o mustrare dreaptă. Or, cauza acestui lucru este următoarea: Divinitatea mă silește să-i moșesc pe alții; să dau naștere însă m-a împiedicat. Așa se face că eu însumi nu sunt câtuși de puțin înțelept și nu am aflat ceva de genul acesta născut ca rod al intelectului meu. Cât despre aceia care vin
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
să scrie acest dialog funebru? Putem ghici că un curriculum eironeic poate „trece” dincolo de moarte! La Theaitetos, Socrate tocmai diagnosticase „dureri ale rodului lăuntric” și îl îndeamnă: „Lasă-te în seama mea, ca a unuia care este fiu de moașă, moșind el însuși și dă-ți silința să răspunzi cât mai bine îți va sta în putință la ceea ce te voi întreba!”. Cum efebul acceptă să-i devină cel mai silitor discipol, Socrate începe de îndată procesul formării sale ca personalitate
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
la akmé (vârsta numită la greci „a deplinei maturități”, când bărbatul începe să filosofeze și să creeze opere spirituale), a murit. Dialogul funebru celebrează această tristă pierdere a celui care n-a avut șansa să-și împlinească personalitatea așa cum îl „moșise” Socrate. Platon, prin gura lui Socrate, sugerează că totuși Theaitetos era sortit nemuririi; tocmai acest miracol al morții-nemurire îi tulbură pe cei doi tineri megarieni, ne tulbură și pe noi și pe oricine știe că este muritor. Dar avem soluția
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
miracol al morții-nemurire îi tulbură pe cei doi tineri megarieni, ne tulbură și pe noi și pe oricine știe că este muritor. Dar avem soluția: curriculumul maieutic! 9. Ne putem imagina ușor ce s-a întâmplat între muribundul Theaitetos, cel „moșit” (= „menit”) de Socrate să devină o personalitate desăvârșită, și tânărul Eukleides pe drumul de la Megara la Atena. Deși Platon a evitat dramatismul situației, întrucât era subînțeles de contemporani, pare evident că el a însoțit permanent povestirea-confesiune a lui Theaitetos referitoare
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
Cum credeți că ar arăta viața sănătoasă în această grilă? În ce fel s-ar putea trăi fără nici una dintre conservele acestea? A.R. Înțeleg aluzia figurată a întrebării, însă răspund în registrul propriu. Sunt o citadină înveterată, orășeancă din moși strămoși. Dar cu nostalgie și dor de natură, aer liber, păduri, munți, apusuri de soare și toată recuzita. În copilărie, visam vacanțe petrecute la țară, idilic, bucolic, cu livezi înflorite, cireșe furate din pomi și scalde în râuri cristaline. De
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
însumi. Sunt acum în stare să mă introspectez, fără însă să mai simt nevoia scrisului. Descoperirea cea mai recentă constă în dialogul cu tăcerea, urmărind dâra sincerității. Nașterea unui astru Azi am văzut cum se naște un miel; l-am moșit cu mâinile mele și l-am șters de lichidul placentar. Mi s-a părut un lucru solemn și grav, întocmai cum aș fi participat la nașterea unui astru. Excremente Întotdeauna m-a uimit această curiozitate bolnăvicioasă pe care o am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
tu este unul aparte. El a fost făcut la 6 apr. 1717 (7225). Ascultă-l: „Ghedeon arhiepiscop și mitropolit Sucevei și a toată Moldovlahiia. Facem știre cu această rugă a noastră cui să cade a ști, pentru niște urice de moșii ce a dat Păun vameșul mănăstirii sale Clatii...Neștiindu-se la a cui mână sânt, făcut-am această carte de blăstăm asupra cui ar mistui aceste urice sau cine ar ști unde sântu sau ar fi audzitu, din vlădici, din
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
însă a prefăcut-o în mănăstire, după cum ne spune Nicolae Costin: „Mânăstirea lui Danco, care a fost înainte biserică de mir, de 140 de ani, eară acmu întru acest an (al doilea al Domniei) au făcut-o mănăstire dându-i moșii din locul târgului Iașilor, și bucate, și au închinat-o la Rumeli la o mănăstire unde este hramul 40 de Mucenici.” - Zapisul din 15 dec. 1701(7210) spune: „Io Constantin Duca voievod...Socotit-am domniia mea...pentru această svântă biserică
Ruga de seară by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91713_a_92842]
-
esențiale ale caracterului meu). Ora exactă o dețin de la mătușa mea Aurelia (1897 -1978), cumnata mamei, care, povestind evenimentul, pretindea a fi fost prima care m-a ținut atunci în brațe; de unde s-ar putea deduce că m-a și moșit, dacă vârsta și inexperiența condiției sociale n-ar contrazice această presupunere. Locul nașterii mele este orașul Cluj (Kolozsvár pentru unguri, Klausenburg pentru nemți), Strada Călugărițelor (Apácák utca)1 nr. 6, în vecinătatea pieței Mihai Viteazul (Széchenyi tér). Casa, unde mama
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
și care înseamnă a duce cu vorba pentru a nu plăti, a plăti cu vorba. Ar trebui, deci, ceea ce de altminteri textul permite, dar forțând puțin nota, ca „maimuța” să se refere nu la poliță, ci la „moșirea” ei ; a moși cu maimuță o poliță (adică a obține cu palavre neprotestarea și amânarea sine die). Interesantă e oricum originea acestei expresii. În Parisul medieval trecerea Senei se făcea cu un pod plutitor, la care, osebit de taxa obișnuită, se mai percepea
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
-ncă o dată sufletul celor ce nu mai sînt. Mormintele părinților arătau ca „făcute” nu de mult. Florile - rare, palide, ofilite - nu se prinseseră prea bine. Am stat cîteva minute în reculegere. „Fără experiență” (cum se scuză), L. n-a pregătit „moși” decît pentru cele mai apropiate rude, așa că pe la amiază n-am mai avut ce da rîndurilor de țigani și de amărîți care au tot venit (unii de două și de trei ori) să ceară. Ziua era luminoasă, fără pic de
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
deosebit de înfloritoare din aproape toate satele Țării Făgărașului, întreaceștia fiind consemnați și Iuon Grosul din Oprea-Cârțișoara precum și Todor Ciuciul din Streza Cârțișoara. Valorile de care aceștia dispuneau proveneau din muncile executate la câmp, din deținerea și folosirea acelor așa zise moșii iobăgești, din exercitarea a diverse meșteșuguri sau din negoțul cu ceea ce le prisosea din activitățile lor de tot felul. Tot Ștefan Meteș ne informează despre tarifele cu care se plătea ziua de lucru într-un sat făgărășean, Veneția de Sus
Cârţişoara: monografie/ vol. I: Satul by Traian Cânduleţ, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/411_a_1126]