499 matches
-
Modificările din 1981 au fost menționate și în „Regulamentul cu privire la stema de stat a republicii”, adoptat la 7 mai același an prin Ucazul Prezidiului Sovietului Suprem al R.S.S.M.: "„în imaginea în culori a Stemei de Stat a Republicii Sovietice Socialiste Moldovenești secera și ciocanul, soarele, spicele sunt aurii; steaua este roșie, încadrată într-un chenar auriu; panglica și legumele sunt roșii; știuleții și tulpinele de păpușoi, fructele și strugurii sunt de culoarea ocrului auriu; frunzele de viță de vie și de
Stema RSS Moldovenești () [Corola-website/Science/311096_a_312425]
-
Savcenco, faptul că elementele componente ale stemei republicii semnifică următoarele: O altă interpretare a stemei R.S.S.M. indică următoarea simbolistică: În „Regulamentul cu privire la stema de stat a republicii” din 1981 se preciza faptul că "„stema de Stat a Republicii Sovietice Socialiste Moldovenești este un simbol al suveranității de stat a R.S.S. Moldovenești, al alianței de nezdruncinat a muncitorilor, țăranilor și intelectualilor, al prieteniei și frăției oamenilor muncii de toate naționalitățile din republică, care construiesc comunismul.”"
Stema RSS Moldovenești () [Corola-website/Science/311096_a_312425]
-
O altă interpretare a stemei R.S.S.M. indică următoarea simbolistică: În „Regulamentul cu privire la stema de stat a republicii” din 1981 se preciza faptul că "„stema de Stat a Republicii Sovietice Socialiste Moldovenești este un simbol al suveranității de stat a R.S.S. Moldovenești, al alianței de nezdruncinat a muncitorilor, țăranilor și intelectualilor, al prieteniei și frăției oamenilor muncii de toate naționalitățile din republică, care construiesc comunismul.”"
Stema RSS Moldovenești () [Corola-website/Science/311096_a_312425]
-
Bătălia de la Tighina a avut loc între 19 iunie și 22 iunie 1992, între forțe ale poliției și unităților noi-formate ale armatei Republicii Moldova, pe de-o parte și "garda Republicii Moldovenești Nistreene", Armata a 14-a de gardă sovietică/rusă și voluntari ruși (cazaci) și ucraineni pe de altă parte. Bătălia s-a încheiat odată cu intervenția trupelor armate ruse (mult superioare) de partea forțelor separatiste schimbând raportul forțelor de partea ultimei
Bătălia de la Tighina (1992) () [Corola-website/Science/330696_a_332025]
-
Putnei și Belcina. Cei care veneau din Gheorgheni urcau Muntele Tătarului (Tatárháó) apoi coborau pe valea Putnei și prin Tulgheș ajungeau în Moldova . Vama ardeleneasca de la Priska s-a mutat în anul 1806 spre Gură Putnei la Tulgheș, iar cea moldoveneasca la Prisecani ( 1792). Fenomenul de revărsare a populației din culoarul Mureșului (români și secui) cât și din Valea Bistriței s-a făcut peste populația românească existența în zona Tulgheșului. Denumirea provine din Stejar-Stejăriș după pădurea de stejar de pe versantul cu
Tulgheș, Harghita () [Corola-website/Science/300488_a_301817]
-
Alioșa Karamazov”. Povestea „Ivan Turbincă” este, de asemenea, populară în Republica Moldova, care a făcut parte la momentul publicării din gubernia Basarabia a Imperiului Rus și apoi a format, după o scurtă perioadă în care a fost parte a României, RSS Moldovenească din cadrul Uniunii Sovietice. Ea se află printre scrierile lui Ion Creangă ce au fost cunoscute de către cititorii vorbitori de limba engleză încă din perioada interbelică, atunci când acestea au început să circule în traducere. Potrivit autorului britanic Paul Bailey, variantele traduse
Ivan Turbincă () [Corola-website/Science/335584_a_336913]
-
Țării. La data de 27 martie 1918 Teofil Ioncu a votat Unirea Basarabiei cu România. Din 8 decembrie este Director general responsabil pentru finanțe în Consiliul Directorilor Generali ai Basarabiei - cabinetelor de miniștri (directori generali) care au guvernat Republică Democratică Moldoveneasca și apoi regiunea românească Basarabia în perioada 7 decembrie 1917 - 12 decembrie 1918. În 1980 a fost date în exploatare blocurile cu trei etaje ale școlii noi pentru 1176 de locuri. Noul complex pe lînga săli frumoase de clasă mai
Olișcani, Șoldănești () [Corola-website/Science/305214_a_306543]
-
Аутономэ Советикэ Сочиалистэ Молдовеняскэ, în rusă Молда́вская Автоно́мная Сове́тская Социалисти́ческая Респу́блика, în ucraineană Молда́вська Автоно́мна Радя́нська Соціалісти́чна Респу́бліка; abreviată RASS Moldovenească, RASSM) a fost o entitate teritorială „autonomă” creată de autoritățile sovietice în componența Ucrainei sovietice la 12 octombrie 1924. Cuprindea raioanele transnistrene de astăzi ale Republicii Moldova, plus raioanele Ananiev, Balta, Bârzula, Codâma, Cruteni, Ocna Roșie și Pesceana din actuala regiune
Republica Autonomă Sovietică Socialistă Moldovenească () [Corola-website/Science/300193_a_301522]
-
beneficia de învățământ în limba maternă. S-a dezvoltat și o literatură sovietică moldovenească, care, datorită cenzurii ideologice, schimbărilor frecvente în ceea ce se considera limbă literară și exterminării unora dintre creatori, nu a putut dezvolta opere de valoare. Constituția RASS Moldovenești din 1925 prevedea ca limbi oficiale moldoveneasca, ucraineana și rusa. Deși autoritățile sovietice au efectuat periodic campanii de „moldovenizare”, propunînd (dar nepunînd în practică) sancțiuni pentru activiștii de partid care nu vorbeau moldovenește sau stimulente financiare pentru cei care cunoșteau
Republica Autonomă Sovietică Socialistă Moldovenească () [Corola-website/Science/300193_a_301522]
-
a dezvoltat și o literatură sovietică moldovenească, care, datorită cenzurii ideologice, schimbărilor frecvente în ceea ce se considera limbă literară și exterminării unora dintre creatori, nu a putut dezvolta opere de valoare. Constituția RASS Moldovenești din 1925 prevedea ca limbi oficiale moldoveneasca, ucraineana și rusa. Deși autoritățile sovietice au efectuat periodic campanii de „moldovenizare”, propunînd (dar nepunînd în practică) sancțiuni pentru activiștii de partid care nu vorbeau moldovenește sau stimulente financiare pentru cei care cunoșteau limba, în întreaga perioadă de existență a
Republica Autonomă Sovietică Socialistă Moldovenească () [Corola-website/Science/300193_a_301522]
-
și rusa. Deși autoritățile sovietice au efectuat periodic campanii de „moldovenizare”, propunînd (dar nepunînd în practică) sancțiuni pentru activiștii de partid care nu vorbeau moldovenește sau stimulente financiare pentru cei care cunoșteau limba, în întreaga perioadă de existență a RASS Moldovenești adevărata limbă oficială a fost rusa, etnicii români fiind subreprezentați în conducerea RASSM. În zonă s-a produs industrializarea de tip stalinist și în regiunea preponderent agricolă au fost aduși muncitori, cadre tehnice și profesori din toate republicile sovietice, în
Republica Autonomă Sovietică Socialistă Moldovenească () [Corola-website/Science/300193_a_301522]
-
620 evrei (7,8%), 12.711 germani (2,2%). Cei 172,4 mii moldoveni care trăiau între granițele RASS Moldovenești constituiau 66,87% din totalul de 257,8 mii moldoveni câți locuiau atunci în Ucraina. În raioanele cedate ulterior RSS Moldovenești (astăzi Transnistria) proporția moldovenilor era de 44,1 %, pe când în cele nord-estice (astăzi în Regiunea Odesa) proporția moldovenilor era de numai 18,3 %. Pe raioane, situația conform recensământului din 1926, era următoarea:
Republica Autonomă Sovietică Socialistă Moldovenească () [Corola-website/Science/300193_a_301522]
-
retragere, nevoia de a găsi un „țap ispășitor” au constituit cauze pentru trecerea în vara anului 1940 de la amenințări la asasinate. Violențele și crimele de la Dorohoi nu au fost singulare din partea unor grupuri miliare române care se retrăseseră din teritoriile moldovenești cedate. Inițiativa și executarea pogromului de la Dorohoi aparține ofițerilor și soldaților din Regimentul 3 Grăniceri și Regimentul 8 Artilerie. Pogromul a fost premeditat și executat meticulos. Au existat și elemente antisemite care au însoțit și încurajat soldații să săvârșească jafuri
Pogromul de la Dorohoi () [Corola-website/Science/306411_a_307740]
-
fiind din timpul domniei împăratului Constantin al VII-lea Porfirogenet, adică pe la mijlocul secolului al X-lea. Cimitire timpurii ale acestei culturi au fost descoperite la Beremend și Csongrád în Ungaria, la Dévény și Bešeňov în Slovacia și la Vărșand și Moldovenești în România, la Vukovar și Kloštar Podravski în Croația „Continuarea Cronicii lui Gheorghios Amartolos” conține primele referințe la maghiari care să fie demne de încredere. Cronica afirmă că războinicii maghiari au intervenit în conflictul dintre bulgari și bizantini în regiunea
Cucerirea de către unguri a Bazinului Panonic () [Corola-website/Science/328578_a_329907]
-
(n. 24 noiembrie 1900, Chișinău, Basarabia, Imperiul Rus — d. 30 mai 1951, Chișinău, RSS Moldovenească, URSS) a fost un compozitor, pianist și dirijor moldovean, membru de onoare al Academiei RSS Moldovenești din 1943. La 18 ani a terminat cu distincție școala muzicală din Chișinău. El a absolvit-o, având concepții progresiste despre arta muzicală. În preajma absolvirii școlii muzicale St. Neaga s-a întâlnit cu Grigoraș Dinicu, violonist-concertist român care se bucura
Ștefan Neaga () [Corola-website/Science/312699_a_314028]
-
(în ) a fost o unitate teritorial-administrativă din RSS Moldovenească, care a existat de la 11 noiembrie 1940 până la 9 ianuarie 1956. La fel ca majoritatea raioanelor RSS Moldovenești, raionul Volintiri a fost înființat pe 11 noiembrie 1940, iar centru raional a fost desemnat satul Volintiri. Până la 16 octombrie 1949 raionul a fost în componența ținutului Bender, iar după abolirea divizării pe ținuturi a intrat în subordonare republicană. Din
Raionul Volintiri () [Corola-website/Science/334012_a_335341]
-
Uniunea Scriitorilor din URSS (1959). Devenit în anul 1947 membru al PCUS, a absolvit în anul 1951 Școala comosomolistă centrală de la Moscova. A lucrat în școală, la o editură, apoi a îndeplinit funcții de conducere în cadrul Uniunii Scriitorilor din RSS Moldovenească: președinte (1961-1965) și secretar al Comitetului de conducere (1971-1989). De asemenea, a fost președinte al Comitetului republican pentru Premiile de Stat în domeniul literaturii și artei (din 1973), obținând ulterior titlul de Scriitor al poporului din RSSM (1984). a debutat
Ion C. Ciobanu () [Corola-website/Science/312571_a_313900]
-
Implicarea Armatei a 14-a de gardă sovietică/rusă în războiul din Transnistria a dus la apariția așa-zisei „Republici Moldovenești Nistreene” (RMN) și la independența "de facto" a acesteia față de Republica Moldova. Regiunea separatistă are parlament propriu, imn și steag propriu, armată proprie, monedă proprie, etc... prezentând toate caracteristicile unui stat independent. Armata a 14-a de gardă sovietică a fost
Implicarea Armatei a 14-a în Conflictul din Transnistria () [Corola-website/Science/325204_a_326533]
-
(n. 15 februarie 1912 - d. 24 august 1992) a fost un poet, dramaturg, eseist, publicist și om de stat din Republica Moldova, membru titular al Academiei de Științe a RSS Moldovenești (1961). Este absolvent al Școlii Agricole din Cucuruzeni (1929) și al Școlii de Viticultură din Chișinău (1934). În 1935 devine student al Facultății de Agronomie a Universității "Al. I. Cuza" din Iași cu sediul la Chișinău. A absolvit Institutul Agricol
Andrei Lupan () [Corola-website/Science/311080_a_312409]
-
măsuri, menite să lichideze numărul enorm de procese neterminate. Mihail Sturzda a căutat să impună autoritatea statului și în domeniul ecleziastic, cautînd să facă o anumită ordine în sfera veniturilor bisericilor și mănăstirilor din Moldova. Legea de la 1835 cu privire la mânăstirile moldovenești neînchinate a instituit controlul statului asupra administrației averilor mânăstirești. O altă lege, de la 1839, prevedea înființarea unei dicasterii menită să se ocupe nemijlocit de administrarea averilor ecleziastice și introducerea unei discipline rigide în viață monahala din Moldova. A inițiat un
Mihail Sturza () [Corola-website/Science/299360_a_300689]
-
Castelul Jósika din comuna Moldovenești, județul Cluj, este înscris pe lista monumentelor istorice din județul Cluj, elaborată de Ministerul Culturii și Patrimoniului Național din România în anul 2010. Castelul, construit în stil baroc, este utilizat în prezent de Primărie. În cursul lucrărilor de plantare realizate
Castelul Jósika din Moldovenești () [Corola-website/Science/307426_a_308755]
-
lista monumentelor istorice din județul Cluj, elaborată de Ministerul Culturii și Patrimoniului Național din România în anul 2010. Castelul, construit în stil baroc, este utilizat în prezent de Primărie. În cursul lucrărilor de plantare realizate în primăvara anului 1912 la Moldovenești, în grădina Castelului baronului Jósika Gábor, a fost dezvelit incidental un cimitir de înhumație. Secțiunea Numismatică și Arheologică a Muzeului Național al Transilvaniei a fost informată de această descoperire și Roska Marton a fost mandatat să efectueze cercetări arheologice. În
Castelul Jósika din Moldovenești () [Corola-website/Science/307426_a_308755]
-
cuvântul compus "var" = "cetate" și "falu/falva" = "sat" („Várfalva” = „Satul Cetății”), cu referire la ruinele medievale de pe Dealul Cetății. Localitatea a fost redenumită în perioada interbelică "Moldovenești", cu referire la Ioan Micu Moldovan, originar din localitate. Următoarele obiective din satul Moldovenești au fost înscrise pe lista monumentelor istorice din județul Cluj, elaborată de Ministerul Culturii și Patrimoniului Național din România în anul 2010: Pe dealul de deasupra comunei se înălța odinioară o "cetate medievală" (coordonate: 46°30.189 N, 23°39
Moldovenești, Cluj () [Corola-website/Science/324331_a_325660]
-
o mare strălucire. Documentar, mănăstirea este atestată la 1582, în vremea domnitorului Petru Șchiopul. Monumentul este în realitate ctitorie comună a familiilor Movileștilor (mari boieri, cărturari și chiar domnitori ai Moldovei și Țării Românești, sec. XVI-XVII). Construit în stilul arhitecturii moldovenești - îmbinare de elemente de artă bizantină și gotică, la care se adaugă elemente de arhitectură ale vechilor biserici din lemn din Moldova - edificiul, de mari proporții, păstrează planul trilobat și stilul statornicit în epoca lui Ștefan cel Mare, cu pridvorul
Bisericile pictate din nordul Moldovei () [Corola-website/Science/306248_a_307577]
-
și alții. Cuvântul "orhei" a fost atestat și în limba populației locale, cu sensul „deal întărit, cetățuie sau curte boierească părăsită” În epoca sovietică, se căutau pentru toate denumirile moldovenești etimologii turco-tătare (iar când existau, ele erau oficializate în locul celor moldovenești, precum Bender sau Cahul în loc de Tighina sau Frumoasa). Prin urmare, și pentru Orhei s-a presupus o origine tătărească (mai ales că Tătarii au stăpânit o vreme cetatea) astfel că în epoca sovietică, etimologia maghiară nu putea fi luată în
Orhei () [Corola-website/Science/297398_a_298727]