1,897 matches
-
și că de acolo, îl arunca jos. El, Panait, era și el acolo și încerca să-l salveze și să-l prindă în brațe. Neputând să fugă, din cauza piciorului amputat, nu putea să ajungă și să-l prindă la timp. Motanul cădea la o oarecare distanță de locul unde se afla. Până când ajungea acolo unde ar fi trebuit să cadă, acesta dispărea. Afară fiind noapte, blana acestuia fiind neagră, era de negăsit. Apoi iar, iși ridica privirile în sus, spre reflectoarele
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
Ușa nefiind incuiată se deschise. Panait intră în prima odaie de unde venea un miros puternic de rom. Îl strigă pe căpitan, dar din nou nu primi nici un raspuns. Cercetă la repezeală și celelalte camere, dar nici urmă de căpitan sau motan. Ieși afară și se uită disperat în direcția farului. Observă ca ușa acestuia era deschisă. Se îndreptă cât putu de repede într-acolo și ajungând la baza scărilor strigă aproape răcnind numele capitanului. Presimți că se întâmplase ceva rău. Nu
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
un accident. Degetele mâinii drepte erau înfipte puternic în tunica de marinar, undeva în dreptul inimii, parcă vroind să o scoată de-acolo. Încercă să îl ridice, dar acesta nu se mișca de loc. Îî simți totusi respirația slabă. Uită de motan și începu să-l strige cât putea de tare pe vizitiu, pentru al chema în ajutor. Acesta auzi și veni în grabă. Căpitanul deschise puțin ochii și începu să horcăie. - Inima, inima, îngâimă Buddle. - Ce ați pățit domnule? întrebă Panait
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
Urcă cu mare chin înca două nivele și mare-i fu bucuria când deschise ultima ușă, cea care dădea în încăperea unde se aflau oglinzile și torța farului și se pomeni cu Ispas în brațe. Începu să plîngă de fericire. Motanul însă, toarcea liniștit. Îl sărută, îl mângâie, îi spuse vorbe dulci, vorbe cum nu spusese niciodată nimănui. În sfârșit îl găsise, aici, departe, la capătul lumii. Erau din nou împreună! Aducându-și aminte de accidentul nefericitului căpitan, luă motanul în
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
fericire. Motanul însă, toarcea liniștit. Îl sărută, îl mângâie, îi spuse vorbe dulci, vorbe cum nu spusese niciodată nimănui. În sfârșit îl găsise, aici, departe, la capătul lumii. Erau din nou împreună! Aducându-și aminte de accidentul nefericitului căpitan, luă motanul în brațe și coborâ cât putu de repede scările. Flăcăul îl culcase deja pe bolnav în căruță și era gata de plecare. Porniră în galop către oraș. Bolnavul horcăia și se zbătea din când în când. Ajunseră la cea mai
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
povesti chiar și neplăcuta aventură din Marea Irlandei, despre accident, despre Ipsas-Motan Gras și cum acesta îl ajutase acesta să supraviețuiască. Florence fuse atât de impresionată, încât în prima ei zi liberă îl vizită pe Panait la han ca să cunoască faimosul motan. Îi mai spuse despre prietenul... Thomas Buddle că... „De-acum inainte va avea nevoie de îngrijire și supraveghere medicală permanentă și nu va mai putea lucra la far deoarece aceea muncă cerea un efort fizic destul de mare”. Dupa câteva zile
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
încet, cei doi marinari se împrieteniră. Buddle îl învită pe musafir să rămână peste noapte acolo. Panait vru să-l refuze pe moment, dar știind ca acesta avea nevoie de supraveghere medicală și neîndrăznind să-l supere pe căpitan, luând motanul cu el, acceptă până la urmă. Nu dormiră aproape toată noaptea, povestindu-și unui altuia viața de marinar și aventurile. Marea și motanul îi apropia și îi lega unul de altul. Buddle îi spuse de câteva ori lui Panait „fiule”, fapt
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
moment, dar știind ca acesta avea nevoie de supraveghere medicală și neîndrăznind să-l supere pe căpitan, luând motanul cu el, acceptă până la urmă. Nu dormiră aproape toată noaptea, povestindu-și unui altuia viața de marinar și aventurile. Marea și motanul îi apropia și îi lega unul de altul. Buddle îi spuse de câteva ori lui Panait „fiule”, fapt care îl impresionase foarte mult pe acesta, aducâdu-i aminte de tandrețea cu care îl tratase bunul său tată. Îl rugă să nu
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
vecinii, cât și cei din împrejurimi, aveau multă admirație pentru cei doi. Singurul, care nu-i lua niciodată în serios era Nelson-Ispas. Ambii stăpâni, poate din mândrie națională, îl strigau pe numele pe care fiecare i-l dăduseră. Pentru Panait, motanul rămăsese tot „Ispas-Motan Gras”. Tom, în schimb, îl striga Nelson, dar uneori când avea spectatori i-se adresa elegant și cu respect spunându-i „Sir”, sau „Domnule amiral”. Câteodată când mai trăgea un păhărel în plus, căpitanul, luând o mimică
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
galbenă a tricolorului românesc, transformându-o în alb, fapt care îl făcea să semene din ce în ce mai mult cu steagului franțuzesc. Buddle, având mersul mai vioi, ajungea mai repede la catarg și se căznea să dea jos steagul românesc. Panait suparăt, lua motanul sub braț și se făcea că pleacă. Bineînțeles urma împăcarea, care se termina de obicei cu un chiolhan. *** Cu timpul, lui Ispas începuseră să-i albească mustățile. Într-o dimineată căpitanul Thomas Buddle nu mai răspunse la apel. Panait fuse
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
dimineată căpitanul Thomas Buddle nu mai răspunse la apel. Panait fuse foarte mâhnit din această cauză. Își pierduse poate, cel mai bun prieten-om, care îl avusese vreodată. Îl îngropă în cimitirul din apropiere și deseori putea fi văzut împreună cu motanul negru stând nemișcat ore în șir lângă mormântul acestuia. Anii au trecut. Despre Panait și Ispas-Motan Gras nu mai știe nimeni nimic la Sydney, sau nici macar la Tamarama. Din când în când, lumea vorbește despre paradisul pisicilor din tufișurile care
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
albă în formă de corabie. Cei care au norocul să poată face o vizită prin acele minunate locuri mai pot vedea, pe peretele de piatră de lângă ușă, o placă mică de marmura albă, pe care este sculptată o timonă, un motan și inițialele „N.I.M.G.” Poate, Nelson-Ispas-Motan Gras! Cine știe... ------------------------------------------------------ George R. ROCA Sydney, Australia Referință Bibliografică: George R. ROCA - ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) / George R. Roca : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 754, Anul III, 23 ianuarie 2013. Drepturi
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
vedea, pe peretele de piatră de lângă ușă, o placă mică de marmura albă, pe care este sculptată o timonă, un motan și inițialele „N.I.M.G.” Poate, Nelson-Ispas-Motan Gras! Cine știe... ------------------------------------------------------ George R. ROCA Sydney, Australia Referință Bibliografică: George R. ROCA - ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) / George R. Roca : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 754, Anul III, 23 ianuarie 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 George R. Roca : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai
ISPAS, MOTAN GRAS... (POVESTIRE DE PE MARE) de GEORGE R. ROCA în ediţia nr. 754 din 23 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/George_r_roca_ispas_motan_gras_p_george_r_roca_1358936826.html [Corola-blog/BlogPost/342287_a_343616]
-
s-a făcut nevăzut. Nici un mort, dar erau răniți destui. Când s-a constatat că la ora respectivă soția primului ministru se afla în liceu, lucrurile au luat o întorsătură gravă. Îmi terminasem treburile mele mărunte și mă minunam de motanul mare, un fel de Tom cat, parcă ar fi fost licențiat la Oxford, atâta de manierat era. Dacă voia să iasă din bucătărie, se așeza în fața ușii și aștepta în tăcere. Dacă se afla prin preajmă unul dintre neastâmpărații ăia
PRIETEN CU TERORIŞTII de ION UNTARU în ediţia nr. 246 din 03 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Prieten_cu_teroristii.html [Corola-blog/BlogPost/355970_a_357299]
-
ușii și aștepta în tăcere. Dacă se afla prin preajmă unul dintre neastâmpărații ăia mici gata să miaune la orice pas, îi trăgea pur și simplu o lăbuță peste bot și-l punea repede la respect. Nu știam că și motanii aplică astfel de corecții celor mici, când nu sunt cuminți. Au luat și ei obiceiurile noastre, asta e. Dacă mă așezam la masă neglijându-l, sta cuminte în două labe, numărându-mi dumicații și atât. Sigur că îi făceam și
PRIETEN CU TERORIŞTII de ION UNTARU în ediţia nr. 246 din 03 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Prieten_cu_teroristii.html [Corola-blog/BlogPost/355970_a_357299]
-
temător și surd, Cad fructele din Pomul Vieții, Doar Cântecul, prin el mai curg Ambițiile întâietății. Lupii se-ascund, noi nu-i vedem, Tristețea nu are căutare, Cu libertatea în tandem vin dragostea și ura. Oare? Quid est veritas? Întreabă Motanul Negru. Prințesa din basme, berberica, Așteaptă sărutul și verbul. Ochii aud întunericul, Auzul ucide moartea, Periculos, perifericul Își scrie cărțile, Cartea. Plictisul, verde parfum Naște monștri de cârpă, Doar Bergerac face-un drum Spre Lună să nu se surpe. Simplu
INFERNUL de BORIS MEHR în ediţia nr. 696 din 26 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Infernul_boris_mehr_1353995393.html [Corola-blog/BlogPost/345033_a_346362]
-
ești fericit Precum o stâncă de granit Pe care vulturii-și hrănesc Urmașii cu stârv omenesc. Lupii se-ascund, noi nu-i vedem, Tristețea nu are căutare, Cu libertatea în tandem vin dragostea și ura. Oare? Quid este veritas? Întreabă Motanul Negru. Prințesa din basme, berberica, Așteaptă sărutul și verbul. Ochii aud întunericul, Auzul ucide moartea, Periculos, perifericul Își scrie cărțile, Cartea. Plictisul, verde parfum Naște monștri de cârpă, Doar Bergerac face-un drum Spre Lună să nu se surpe. Simplu
INFERNUL de BORIS MEHR în ediţia nr. 696 din 26 noiembrie 2012 by http://confluente.ro/Infernul_boris_mehr_1353995393.html [Corola-blog/BlogPost/345033_a_346362]
-
Câinii comunitari și hingherii Fac marșul păcii ... Aripa care lipsește mă doare, crescând), nu mai are loc de cuvinte, vede cum LINIȘTEA URBEI ESTE URIAȘĂ ȘI ALBĂ CA O BARZĂ CU PICIORUL LEGAT ÎN STELE și scrie despre paiațe, manechine, motani, fluturi cu sânge albastru, neuitând a spune despre ceea ce-i îmbracă viața, rochia de semne, cuvinte, culori: Pe frânghia cu semne de circulație,/ Rochia mea e din ce în ce mai subțire. Mihaela Oancea trăiește veșnicii în doi, vorbește cu gâze și păsări și
ANTOLOGIA SCRIITORILOR ROMÂNI DE PE TOATE CONTINENTELE de FLORIN GRIGORIU în ediţia nr. 1240 din 24 mai 2014 by http://confluente.ro/Florin_grigoriu_1400889356.html [Corola-blog/BlogPost/350549_a_351878]
-
îmbracă viața, rochia de semne, cuvinte, culori: Pe frânghia cu semne de circulație,/ Rochia mea e din ce în ce mai subțire. Mihaela Oancea trăiește veșnicii în doi, vorbește cu gâze și păsări și tălmăcește pe limba copiilor ce spun acestea, este prietenă cu Motanul Ioachim, iar ca poetă afirmă că Norii plâng când cerul își pierde sfinții. Norii se plimbau în cămăși cu mânecă scurtă. Mihai Niculiță e doctor în inginerie civilă și poet de ferestre zidite, de ceruri fluide și de poze de
ANTOLOGIA SCRIITORILOR ROMÂNI DE PE TOATE CONTINENTELE de FLORIN GRIGORIU în ediţia nr. 1240 din 24 mai 2014 by http://confluente.ro/Florin_grigoriu_1400889356.html [Corola-blog/BlogPost/350549_a_351878]
-
Soarele a răsărit din nou după ploaie e superb ca peisaj cum stau norii claie. Unii pomi au înverzit, e un verde crud... și răspândesc florile mirosul lor nud. Stau pisicile la soare tăvălindu-se în praf miorlăie în cor motanii ca și un taraf. Mieii zburdă în poiene și nici nu gândesc că urmează sacrificiul Paștelui lumesc. Se simte în atmosferă profunda schimbare chiar și oameni zâmbesc e o încântare... Toți trăim o transformare - pentru unii-i clar - Primăvara le
ANOTIMPURI de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 169 din 18 iunie 2011 by http://confluente.ro/Anptimpuri.html [Corola-blog/BlogPost/358472_a_359801]
-
SELECTEAZĂ LUNAR TRIMESTRIAL SEMESTRIAL ANUAL JUBILIAR RETROSPECTIVA DE PROZĂ A SĂPTĂMÂNII RETROSPECTIVADE PROZĂA SĂPTĂMÂNII Acasa > Impact > Relatare > HAINA ROȘIE DE CATIFEA Autor: Dorina Stoica Publicat în: Ediția nr. 1415 din 15 noiembrie 2014 Toate Articolele Autorului Pufoasă mătăsoasă, ca un motan birmanez mă privește zâmbind cu buzunarele rânjite până la mâneci, cu gura roșie a gulerului tunică căscată a somn, a plictis sau mai degrabă a nerăbdare. Parfumată, iscusită ca o femeie de patruzeci și șapte de ani împliniți, e gata de
HAINA ROȘIE DE CATIFEA de DORINA STOICA în ediţia nr. 1415 din 15 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/dorina_stoica_1416086054.html [Corola-blog/BlogPost/371656_a_372985]
-
În rugăciunile tale, Dumnezeu ți-a cercetat sufletul și-a îndreptat ce a putut... și-a sărutat-o fericit. Și eu ajunsesem acasă. Întârziam pe undeva, în colțul meu, de multă vreme. Gândeam la destinele omenești. Bucuroși de întoarcerea mea, motanii, veniseră fiecare să-și frece botul la picioarele mele. - Tot ce-i viu, și un pisoi chiar, e purtat de un Destin! I-am lăsat să-și frece capetele de tălpile mele. - S-a întâmplat ceva? Am dat din cap
SECRETUL LUI RODIN de GETTA BERGHOFF în ediţia nr. 1909 din 23 martie 2016 by http://confluente.ro/getta_berghoff_1458733636.html [Corola-blog/BlogPost/348618_a_349947]
-
Un regat pentru-o țigară, s-umplu norii de zăpadă Cu himere!... Dar de unde? Scârțâie de vânt fereasta, În pod miaună motanii - la curcani vânătă-i creasta Și cu pasuri melancolici meditând umblă-n ogradă. Uh! ce frig... îmi văd suflarea, - și căciula cea de oaie Pe urechi am tras-o zdravăn - iar de coate nici că-mi pasă, Ca țiganul, care
Mihai Eminescu: Cugetările sărmanului Dionis by http://revistaderecenzii.ro/mihai-eminescu-cugetarile-sarmanului-dionis/ [Corola-blog/BlogPost/339342_a_340671]
-
-un negru purec; Să-mi moi degetul în gură - am să-l prind - ba las’, săracul! Pripășit la vreo femeie, știu că ar vedea pe dracul, Dară eu - ce-mi pasă mie - bietul „ins!” la ce să-l purec? Și motanul toarce-n sobă de blazat ce-i. - Măi motane, Vino-ncoa să stăm de vorbă, unice amic și ornic. De-ar fi-n lume-un sat de mâțe, zău! că-n el te-aș pune vornic, Ca să știi și tu
Mihai Eminescu: Cugetările sărmanului Dionis by http://revistaderecenzii.ro/mihai-eminescu-cugetarile-sarmanului-dionis/ [Corola-blog/BlogPost/339342_a_340671]
-
cerdac și streșini heinizând duios la lună. Filosof de-aș fi - simțirea-mi ar fi vecinic la aman! În prelegeri populare idealele le apăr Și junimei generoase, domnișoarele ce scapăr, Le arăt că lumea vis e - un vis sarbăd - de motan. Sau ca popă colo-n templul, închinat ființei, care După chip ș-asemănare a creat mâțescul neam, Aș striga: o, motănime! motănime! Vai... Haram De-al tău suflet, motănime, nepostind postul cel mare. Ah! Sunt printre voi de-aceia care
Mihai Eminescu: Cugetările sărmanului Dionis by http://revistaderecenzii.ro/mihai-eminescu-cugetarile-sarmanului-dionis/ [Corola-blog/BlogPost/339342_a_340671]