835 matches
-
martie că de la 11 martie, 17 lucrători de la centrala Fukushima sunt suprairadiați, la ei constatându-se prin măsurare o valoare a radioactivității mai mare de 100 mSievert (milisievert), valoare limită maximă admisibilă pentru un om, pe un an întreg. Autoritatea niponă de securitate atomică (NISA) a anunțat la 26 martie că apa de mare din zona coastei Fukushima este suprairadiată de 1.250 de ori peste valoare admisibilă. Legat de aceasta, Tepco apreciază că foarte probabil marea a fost contaminată de
Cutremurul din Tōhoku (2011) () [Corola-website/Science/322310_a_323639]
-
și nu-și permiteau lansarea unei intervenții militare. Londra dorea un acord general cu Japonia în privința delimitării sferelor de influență în Extremul Orient. Criza a escaladat în ianuarie-februarie 1932 după câteva atacuri asupra unor cetățeni japonezi la Shanghai, iar trupele nipone au ocupat orașul. Pe 5 mai, se încheie un armistiu prin intermediul unei medieri britanice. Japonia își continuă însă ofensivă în Manciuria în august 1932, iar orice rezistență organizată de trupele regulate chineze a încetat. Pe 18 februarie 1932 a fost
Perioada interbelică () [Corola-website/Science/303086_a_304415]
-
lui "" Pentru oameni și profit - O filozofie a afacerilor secolului 21"" (Editura Economică, București, 1998) consacrată managementului în stil japonez, șochează prin sinceritatea abordării mecanismelor în care sunt obligați să acționeze oamenii de afaceri japonezi în piața internă a arhipelagului nipon și pe piețele lumii. Autorul, el însuși un om de afaceri japonez de mare succes, cunoaște structurile economice, sociale și politice ale Japoniei din interior și se folosește de ele pentru a-și expune experiența și gândirea de manager al
Kazuo Inamori () [Corola-website/Science/302872_a_304201]
-
un an la altul și ca să se facă și mai bine înțeles în explicare concepției manageriale proprii, autorul cărții aduce în prim plan originile mentalității de a acționa în grup a japonezilor și recurge la spiritualitatea șintoisto-budisto-confucianistă a locuitorilor arhipelagului nipon. Pe aceste baze și pe concluziile trase din experiențele proprii de manager, Inamori sintetizează și împărtășește „cele 11 concepte ale managementului eficace” modern, făcut din inimă, ținând cont de interesele publicului și, evident, ale angajaților grupului ce formează compania. El
Kazuo Inamori () [Corola-website/Science/302872_a_304201]
-
în practică cu succes, trebuie ca tinerii manageri să se dedice total, cu sinceritate și onestitate companiei, angajaților acesteia, furnizorilor, clienților și acționarilor care și-au încredințat banii și uneori chiar viața, acestor manageri. Ei trebuie să acționeze potrivit spiritualității nipone orientale. Kazuo Inamori recunoaște rolul și contribuția esențiale ale birocraților (funcționarilor guvernamentali) japonezi la refacerea economică postbelică a Japoniei și la dezvoltarea ei „miraculoasă”, care a plasat-o în poziția de a doua superputere economică a lumii, cu un produs
Kazuo Inamori () [Corola-website/Science/302872_a_304201]
-
cuvinte, în dolari, japonezii sunt cei mai bogați oameni din lume, dar în yeni, deși moneda lor națională este puternică, ei nu sunt bogați. Pentru acest motiv, el critică, pe de altă parte, sistemul birocratic japonez care pune bariere pieței nipone prin numeroasele reglementări și ordonanțe, și propune dereglementarea acestor reglementări, adică renunțarea la ele, ca nemaifiind potrivite nivelului de dezvoltare economică a Japoniei și mediului internațional de afaceri în care acționează corporațiile nipone. În caz contrar, spune el, în așa-
Kazuo Inamori () [Corola-website/Science/302872_a_304201]
-
sistemul birocratic japonez care pune bariere pieței nipone prin numeroasele reglementări și ordonanțe, și propune dereglementarea acestor reglementări, adică renunțarea la ele, ca nemaifiind potrivite nivelului de dezvoltare economică a Japoniei și mediului internațional de afaceri în care acționează corporațiile nipone. În caz contrar, spune el, în așa-zisa „democrație în stil japonez” se va pierde echilibrul dintre cele trei puteri ale democrației - legislativă, judiciară și executivă - consfințite ca separate în noua constituție postbelică a Japoniei, existând pericolul depărtării de aceste
Kazuo Inamori () [Corola-website/Science/302872_a_304201]
-
și executivă - consfințite ca separate în noua constituție postbelică a Japoniei, existând pericolul depărtării de aceste principii de bază ale democrației, după care „Japonia va eșua, eventual, ca societate”. Inamori își formulează opiniile îndrăznețe și criticile la adresa tarelor societăți economice nipone pe baza informațiilor culese direct de la oameni de afaceri , birocrați și cetățeni obișnuiți. Tocmai de aceea are și curajul de a propune schimbări radicale în structurile birocratice, în mentalitățile de grup și de comandă birocratică centralizată și dăunătoare în condițiile
Kazuo Inamori () [Corola-website/Science/302872_a_304201]
-
competiția puternică pentru a obține segmente de piață cât mai mari, piață controlată în același timp, de structurile de grup ce acționează pe piața globală a Japoniei. Tot aici el se ocupă de cauzele criticilor la care sunt supuse corporațiile nipone pe piața internațională. Ca să explice nevoia de a trăi împreună în societatea modernă, Inamori recurge la filozofia ciclurilor și regenerării resurselor naturale, fără de care se subminează însăși existența omului. De „Corporațiile în societate”, cum spune și titlul, se ocupă în
Kazuo Inamori () [Corola-website/Science/302872_a_304201]
-
și fapte bune care-i pot schimba chiar și soarta. În ultima parte, intitulată „Reforma în Japonia”, Inamori prezintă, în sinteză, comunicarea pe această temă rostită de el în 1996, la Hiroshima, în care avertizează că fără reformarea birocrației administrative nipone care a ajuns să funcționeze ca o „dictatură birocratică” și fără schimbări substanțiale în structurile și realitățile politice, fără renunțarea la egoismul corporațiilor mari și dereglementarea reglementărilor birocratice în vigoare, există posibilitatea reală ca democrația japoneză, consacrată prin constituția postbelică
Kazuo Inamori () [Corola-website/Science/302872_a_304201]
-
caracteristică pentru stilul Goju-Ryu. Celebrul, apreciatul și charismaticul maestru Gogen Yamaguchi "the Cat / pisica" (1909-1989), cunoscut pentru preferința lui de a folosi poziția neko-ashi dachi (poziția "picior de pisică"), a fondat Goju Ryu Kai (Asociația de Goju ryu din insula Niponă JKGA și IKGA). În România se află membru cu drepturi depline asociația IKGA România-vezi site Sensei ursu.ro- singura asociație care are dreptul și confirmarea Maestrului Conducător Saiko Shihan Yamaguchi Goshi precum și a Vicepreședintelui IKGA Ingo De Jong.
Gōjū-Ryū () [Corola-website/Science/302916_a_304245]
-
oban, koban, ichibu kin), argintul (chogin, mame-ita, monme), cuprul (zeni) și fierul. Monedele aveau găuri în forma unui pătrat în interior, confecționate după sistemul chinez, și erau purtate pe sfori de cânepă. Se poate observa o dezvoltare fascinantă a negustorilor niponi care, aproximativ în aceeași perioadă cu negustorii din nordul Italiei (și poate ceva mai devreme, între anii 1400-1500), au înlocuit orezul ca principlala marfă de schimb în Sakai, sat de negustori bazat pe comerțul extern și nu pe relații feudale
Negustorul și cămătarul Japoniei medievale () [Corola-website/Science/302869_a_304198]
-
statutului social în era Edo (1603-1868) negustorii erau clasați chiar sub nivelul țăranilor, cu negustorii pe treapta cea mai de jos, doar pentru simplul fapt că își câștigau existența pe seama eforturilor celorlalți. Negustorii erau vorbiți de rău de către guvernul civil nipon și au ajuns să fie de temut datorită creșterii capitalului lor, care a fost corelat cu creșeterea influenței lor în societate. Capitualul generat de negustori a dat naștere și unei culturi noi, într-un mod similar cum s-a întâmplat
Negustorul și cămătarul Japoniei medievale () [Corola-website/Science/302869_a_304198]
-
de combustibili, oțel, cauciuc și alte mărfuri vitale pentru armată aflându-se la niveluri incomparabil de mici față de cele din perioada interbelică. Liderii japonezi avuseseră în vedere o încheiere negociată a arăzboiului. În planurile făcute mai înainte de declanșarea războiului, liderii niponi avuseseră în vedere o expansiune rapidă, consolidarea cuceririlor, o posibilă implicare în conflict a Statelor Unite, urmată de un aranjament prin care Japonia să poată păstra o parte cât mai mare din noile teritorii cucerite. Deși toți conducătorii japonezi erau de
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
putea să învingă forțele aliate de sub conducerea generalului Douglas MacArthur în bătălia din insula Luzon. Speranțele japonezilor s-au dovedit deșarte. După înfrângerile din Insulele Mariane, din Marea Filipinelor și din insula Saipan, aflat în fața posibilității unui atac aliat asupra arhipelagului nipon, Cartierul general imperial a ajuns la concluzia că singura soluție care mai rămânea era lupta și sacrificiul întregului popor, care să provoace pierderi atât de mari inamicului, încât să-l facă să-și piardă dorința de luptă. În februarie 1945
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
guvernamental se auzeau voci care subliniau slăbiciunile poziție japoneze, în special ținând seama de criza de țiței și lipsa stocurilor de alimente. În ciuda faptului că sovieticii anunțaseră că nu doreau să mai reînnoiască pactul de neutraliatate sovieto-japonez, ministul de externe nipon a fost împuternicit să caute o cale prin care să obțină URSS-ul neimplicat în conflict sau, poate chiar să abțină formarea unei alianțe sovieto-japoneze. Japonezii considerau că victoria sovietică împotriva germanilor se datora în mare parte neutralității nipone și
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
externe nipon a fost împuternicit să caute o cale prin care să obțină URSS-ul neimplicat în conflict sau, poate chiar să abțină formarea unei alianțe sovieto-japoneze. Japonezii considerau că victoria sovietică împotriva germanilor se datora în mare parte neutralității nipone și că ar fi fost în avantajul ambelor părți ca URSS să sprijine poziția guvernului de la Tokyo, de vreme ce Statele Unite era, cel puțin pentru viitor, un inamic comun. Pe 9 iunie, apropiatul împăratului, marchizul Kido Kōichi, a făcut analiză a situației
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
să ceară ajutorul sovieticilor pentru încheierea războiului. Exista un număr de națiuni neutre care erau dispuse să joace un anumit rol în negocierile de pace (Suedia, Elveția, Vaticanul), dar ele erau considerate ca fiind cel mult intermediari, care să înmâneze niponilor propunerile Aliaților pentru capitulare și să transmită acceptarea sau refuzul Japoniei. Japonia spera că Uniunea Sovietică poate fi convinsă să acționeze ca agent al niponilor în negocierile cu Aliații. Nu s-a căzut de acord în această ședință asupra condițiilor
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
clarificând faptul că vorbește în numele întregului guvern, reiterând opoziția cabinetului său la condițiile capitulării necondiționate, dar că se dorea cu hotărâre pacea. Conținutul acestui schimb de mesaje diplomatice era bine cunoscut Aliaților, ai căror criptografi reușiseră să spargă codul diplomatic nipon. Pe 26 iulie, Harry S. Truman, Winston Churchill și Chiang Kai-shek au emis așa-numita „Declarație de la Potsdam”, prin care erau anunțați termenii capitulării Japoniei. Cei trei lideri atrăgeau atenția asupra faptului că acești termeni nu erau negociabili. Se cerea
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
fusese de asemenea transmisă pe posturile de radio, fusese respinsă de guvernul japonez. Primul ministru s-a întâlnit cu presa și a declarat că Declarația de la Potsdam nu era decât o reluare a Declarației de la Cairo și că pentru guvernul nipon nu prezenta niciun interes și îndemna presă să o ignore. Pe 30 iulie, ambasadorul nipon la Moscova anunța că Stalin poartă cel mai probabil discuții cu Aliații occidentali cu privire la soarta Japoniei. El adăuga că doar capitularea necondiționată ar împiedica intrarea
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
s-a întâlnit cu presa și a declarat că Declarația de la Potsdam nu era decât o reluare a Declarației de la Cairo și că pentru guvernul nipon nu prezenta niciun interes și îndemna presă să o ignore. Pe 30 iulie, ambasadorul nipon la Moscova anunța că Stalin poartă cel mai probabil discuții cu Aliații occidentali cu privire la soarta Japoniei. El adăuga că doar capitularea necondiționată ar împiedica intrarea URSS-ului în război de partea Aliaților. În dimineața zilei de 6 august, la Tokyo
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
și cu privire la amploarea distrugerilor. În scurtă vreme a fost recepționată la Tokyo discursul radiodifuzat al președintelui Harry S. Truman, care anunța lansarea primei bombe atomice și atrăgea atenția că americanii sunt pregătiți să radă de pe suprafața pâmntului toate intreprinderile productive nipone. Președintele american chema guvernul japonez să accepete condițiile de pace, așa cum fuseseră ele stabilite în Declarația de la Potsdam. Armata și marina japoneză aveau propriile lor programe de cercetare nucleară, și de aceea liderii niponi erau la curent cu greutățile întâmpinate
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
de pe suprafața pâmntului toate intreprinderile productive nipone. Președintele american chema guvernul japonez să accepete condițiile de pace, așa cum fuseseră ele stabilite în Declarația de la Potsdam. Armata și marina japoneză aveau propriile lor programe de cercetare nucleară, și de aceea liderii niponi erau la curent cu greutățile întâmpinate în punerea la punct a armei nucleare. De aceea, la început, guvernații japonezi nu au crezut că americanii au reușit să producă această armă. Șeful Marelui stat major al marinei a afirmat că, și
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
Aliații să ofere condiții mai bune și că dorința împăratului este ca Japonia să capituleze. Pe 13 august, membrii Consiliului Suprem și miniștrii guvernului nu căzuseră încă de acord asupra problemei capitulării. A doua zi, au fost parașutați deasupra teritoriului nipon fluturași în care erau descrise oferta de pace japoneză și răspunsul aliaților. Împăratul și primul ministru au devenit conștienți că la sfârșitul zilei vor trebui să accepte capitularea sau vor trebui să facă față unei lovituri de stat militare. Împăratul
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]
-
august, a fost lansat cel mai mare raid de bombardament din timpul războiului din Pacific. Opt sute de bombardiere și două sute de avioane de vânătoare americane au lansat peste 6.000 de tome de bombe explozive și incendiare asupra opt orașe nipone. Chiar dacă puterea detonată în acest raid era la mai puțin de jumate din puterea unei singure arme atomice, cele opt orașe bombardate au fost puternic afectate. Târziu în noaptea de 12 august 1945, mai mulți ofițeri superiori au luat legătura
Capitularea Japoniei () [Corola-website/Science/308930_a_310259]