330 matches
-
În banalitatea vieții. O chestiune delicată este prezența miturilor și simbolurilor În artistică eliadescă. Întrebarea se pune, inevitabil, atunci când autorul romanului este În același timp și un specialist În teoria miturilor. În anii '30, când romancierul și publicistul prevalau asupra orientalistului, Eliade militează pentru interpretarea operei literare În funcție de simbolurile și miturile ei fundamentale. Scriind despre Julian Green (În Insula lui Euthanasius), Eliade observă un număr de simboluri ce se repetă și o organizare a lor În „trepte”. Simbolurile au În cultura
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
surse spirituale, proza fantastică din Domnișoara Christina și, mai ales, din Șarpele. Autorul se Îndepărtează de concretul folcloric din Domnișoara Chiristina și se inspiră din practicile mai complexe ale culturii tradiționale indiene, vrea să valorifice În opera de ficțiune știința orientalistului. Cele două narațiuni pornesc de la experiențe spirituale de care vorbise În Yoga, essai sur les origines de la mystique indieane (1936) și În alte studii din acea perioadă indianistul M. Eliade. Este o etapă intermediară În proza lui Eliade. După război
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
a altora după 1918 (Siria, Liban), a determinat în consecință și interesul mediilor științifice franceze pentru studierea acestor regiuni din perspectiva evaluării situației politico-administrative, economice și militare din aceste spații intrate în aria de hegemonie franceză. Quatremère Marc Étienne (1782-1857), orientalist recunoscut în perioada Imperiului napoleonian, a fost profesor la Collège de France, unde s-a preocupat de geografia și istoria Egiptului, subiect la modă în epocă datorită interesului lui Napoleon pentru această țară. A elaborat o sinteză a elementelor cunoscute
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3040]
-
în „Magazin für die neue Historie und Geographie”, în 1769. O ediție separată s-a făcut, după doi ani, la Leipzig. Traducerea în limba română s-a tipărit la Mânăstirea Neamț, în 1825, sub titlul Scrisoarea Moldovei. Autoritatea europeană de orientalist, care avea să dureze mai bine de un secol, și-o câștigă C. post-mortem, prin tratatul în limba latină Historia incrementorum atque decrementorum Aulae Othomanicae [Istoria creșterii și descreșterii Curții Otomane], încheiat în 1716. Concepția care structurează materialul informativ cules
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286073_a_287402]
-
limbii, îndeosebi în luminarea unei zone puțin cunoscute, privind elementele autohtone, dacice, de „substrat”, sesizate încă de D. Cantemir și care intră în atenția a numeroși lingviști străini (J.B. Kopitar, P.J. Šafařik, Fr. Miklosich, H. Schuchardt ș.a.). Deopotrivă romanist, slavist, orientalist, indoeuropenist, cunoscut și în medii științifice din Europa, H. deține atuuri indispensabile unor construcții teoretice de amploare. El realizează în Principie de lingvistică (1881) cea dintâi sinteză românească a disciplinei. Aceasta era și corolarul unei lucrări importante, Cuvente den bătrâni
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287418_a_288747]
-
evagriene a fost anunțată la Editura Deisis. Toate aceste demersuri patristice locale au luat naștere prin conjuncție cu redescoperirea operei evagriene în Occident, la începutul secolului XX. Printre inițiatorii acestei revoluționare direcții de cercetare patristică se numără W. Frankenberg, savantul orientalist care, în 1912, edita pentru prima dată într-o limbă de circulație europeană câteva dintre operele monahului din Kellia 4. Această primă contribuție notabilă va fi apoi fructificată și de alți editori și comentatori ai operei monahului egiptean, între care
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
cugetările lui Colin Mackenzie (1753-1821), publicate între 1790 și 1819 au fost cunoscute de Hegel. El a fost colonel de regiment la Madras și ca arheolog și colecționar a promovat studiile geografice, topografice și religioase, în majoritatea regiunilor indiene. De la orientalistul francez Jean Antoine Dubois (1765-1848), care a stat în India mai bine de 36 de ani începînd cu 1791, Hegel a cunoscut opera în două volume, publicată la Paris în 1823, Mours institutions et cérémonies des peuples de l'Inde
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
filosofiei indiene. Abordarea mitului/simbolului în opera eminesciană ne conduce către o altă relație intertextuală, și anume cea stabilită cu spiritul culturii indiene. Sergiu Al-George merge până la nivelul prediscursiv al operei lui Mihai Eminescu, iar continuatoarea muncii universi tare a orientalistului român și prietena lui, Amita Bhose, ajunge chiar mai departe, regresiv spre rădăcinile cugetării, până la fondul comun de înțelepciune românesc și indian. Încifrată în scriitură, înțelegerea lumii de dincolo de lume conotează revelarea eternității grave din fiecare lucru, după cum Eliade, mai
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
studiile de orientalistică ce îl vor face celebru. Einhorn în istorie, Heyne în filologie și hermeneutică, Blummenbach în antropologie comparată, îi vor crea temelii solide pentru experiența unică pe care urma s-o întreprindă în Orientul îndepărtat. Opera sa de orientalist, materializată în volumele: Dicționar tibetan-englez, Calcutta, 1834; Gramatica tibetană, Calcutta, 1834; Vocabular sanscrit tibetan-englez (rămas în manuscris); „Studii tibetane” (în „Asiatic Researches” și „Journal of Asiatic Society of Calcutta”), 1834, a fost unanim apreciată. Cea mai de seamă universitate budistă
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
contribuția ei este importantă în realizarea temerarului proiect. O educație austeră, cu implicații în formarea de caractere, o atmosferă specifică tuturor colegiilor reformate, cu profesori care iau în serios rolul de formatori, ne face să înțelegem mai bine reușita pregătirii orientalistului Körösi Csoma, a acelui om de cultură având să-și asume o sarcină ieșită din comun: cercetarea locurilor de origine ale poporului maghiar. Amintind numele unor educatori de prim rang din învățământul aiudean, slujitori deopotrivă ai bibliotecii, vom fi adesea
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
Ferenc (1759-1813), scriitor și coordonator al vieții literare maghiare. Informațiile asupra acestei laturi a personalității lui Körösi Csoma SĂndor mi-au fost furnizate de cercetătorul clujean Ioan-Viorel Bădica, motiv pentru care îi rămân îndatorat. Studiile sale privitoare la circulația cărților orientalistului secui au fost consemnate în articolul Ediții princeps Alexander Csoma de Körös în colecțiile B.A.R.S.R. Cluj-Napoca, Fond Blaj (filiera Cipariu); vezi Biblioteca și învățământul, Editura Dacia, Cluj-Napoca, 1984. Pentru date suplimentare a se consulta Zagoni Jenö, Körösi Csoma
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
ce impune frontiera lui înainte și după, un autor situat nu în bătaia aleatorie a influențelor, de orice natură ar fi acestea, ci un spirit ivit dintr-un topos al convergențelor sau confluențelor cu ceea ce s-a numit gîndirea fondatoare. Orientalistul Sergiu Al. George, într-o carte de eseuri apărută cu peste trei decenii în urmă (v. Arhaic și universal, Ed. Eminescu, 1981), (re)punea poate în termenii cei mai adecvați chestiunea a ceea ce critica a înțeles prin influențele altor spații
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
pe luterani și calviniști 9. Paraeus și alți universitari de la Heidelberg erau prietenii și susținătorii înverșunați ai Electorului Friedrich. Sculteus, capelanul său, l-a însoțit la Praga. Altingius, care îi fusese perceptor, i-a rămas Electorului prieten până la moarte. Iar orientalistul Scapenius a devenit sfetnic apropiat al lui Friedrich. Deși tânăr, studentul Comenius s-a împrietenit cu aceste somități care l-au apropiat de Palatinat. Dar întâlnirile fundamentale le-a avut cu Andreae și cu frații Hartlib. Primul l-a ajutat
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
și prin fratele său, Ion Al-George, o modestă familie de agricultori țigani (tatăl - Leon Al-George, mama - Maria) va ieși din anonimat, după cum, la rându-i, poetului A. îi va fi dat să-și lege numele de cel al fiului său, orientalistul Sergiu Al-George. După studiile liceale la Năsăud și Blaj, A. se stabilește, în 1912, la București, unde urmează cursurile Conservatorului de Muzică și Declamație, luându-și totodată licența în drept. Participă la luptele de la Mărășești, unde este rănit. Între 1914
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285210_a_286539]
-
capitolele privind alchimia occidentală și implicațiile religioase ale "progresului științific" în partea a IlI-a a lucrării de față. Capitolul III RELIGIILE MESOPOTAMIENE 16. "Istoria începe în Sumer." Este, după cum se știe, titlul unei cărți a lui S. N. Kramer. Eminentul orientalist american arăta ca primele informații privind numeroase instituții, tehnici și concepții religioase s-au păstrat în textele sumeriene. E vorba de primele mărturii scrise, al căror original urcă până în mileniul al treilea. Dar aceste mărturii reflectă, desigur, credințe religioase mai
[Corola-publishinghouse/Science/85022_a_85808]
-
momentul genezei. Nopți la Serampore. Acțiunea se petrece în India, mai exact la Calcutta și Serampore. Autorul, personaj în această povestire, descrie minunatele nopți petrecute cu Bogdanov și Va Manen în împrejurimile Calcuttei, la Serampore și Titagarh. Bogdanov era un orientalist celebru, colaborator al celor mai renumite publicații. Van Manen iubea lumea indiană, studiase limba tibetană și era bibliotecarul și secretarul Societății asiatice din Bengal. El avea o predilecție pentru lucrurile oculte. Adeseori ei petrec nopțile la Serampore, unde un prieten
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
această practică. Însuși naratorul participă la desfășurarea acțiunii ca martor, profan în ordine mistică, inițiat în linie scientistă, ca indianist. Întors de curând din India, autorul este rugat de doamna Zerlendi să elucideze misterul dispariției soțului său, medic și învățat orientalist (totul se petrece în București, pe o misterioasă strada S., aflată lânga Calea Victoriei). Între hârtiile doctorului Zerlendi, autorul descoperă un jurnal, care descrie etapele apropierii de Shambala, tărâmul fericit al spiritualitații curate. Pe acest tărâm descindeau numai inițiații. De aceea
Maria Ungureanu by Fantasticul în opera lui Mircea Eliade – Monografie () [Corola-publishinghouse/Science/1606_a_2947]
-
memoriile primului călător rus în India între anii 1466 și 1472, publicate cu ample comentarii (1960), sau înfățișând scrierile unui mare gânditor și poet bengalez traduse în românește, ca în volumul Tagore en Roumanie (1961), C. se evidențiază și ca orientalist. În același timp, prin studiul despre Pavel Everghetinul (1956) și cele două ample studii despre Nicodim Aghioritul (1968), considerate „contribuții originale” (Al. Elian) la cunoașterea vechilor traduceri românești din Apophtegmata patrum, se afirmă și ca bizantinolog de marcă. În cea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286061_a_287390]
-
de custodia franciscană: în Iordania nu este menționat decât muntele Nebo, promontoriu care domină Marea Moartă, și de unde Moise a descoperit Pământul Făgăduinței. Regatul hașemit a câștigat cu iscusință, și după investiții serioase, lupta economico-exegetică, opunând tezele occidentaliștilor și ale orientaliștilor: Botezul lui Isus a avut loc pe malul răsăritean sau pe malul apusean? Soluția de compromis, cea mai puțin verosimilă (Isus, ținut de mână de Ioan Botezătorul, s-ar fi îmbăiat integral la mijlocul râului) nu mulțumea nici Israelul, nici Iordania
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
reprezentare a orientalului prototipic inferior biologic, înapoiat cultural, previzibil pentru a-l fixa în termenii dominației culturale și sexuale. Cât privește Balcanismul sau discursul occidental despre sud-estul european ori Balcanii, acesta nu este, pretind specialiștii, o simplă preluare a modelului orientalist, elementele comune datorându-se prelungirii tradiției orientale în zonă o dată cu extinderea Imperiului otoman, dar și poziției geografice intermediare între Europa și Orientul Apropiat, care favorizează interferența culturală. Balcanii, un spațiu cultural de frontieră, undeva între istoria dramatică și mit, un
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
la sine (subiectul apusean al cunoașterii și reprezentării, superior, rațional, activ) în tentativa de reprezentare a Celuilalt răsăritean sau oriental (inferior, imaginativ, contemplativ, pasiv) se încadrează în analiza relației de putere, explicită sau implicită, ce stă la baza construirii discursului orientalist sau balcanist. Acesta presupune generalizarea trăsăturilor Celuilalt: corelarea lor cu trăsături atribuite genului și literarizarea lor pe aceleași structuri ale construcției de gen, îndepărtând și mai mult alteritatea de realitatea sa materială. În cazul reprezentărilor literare despre România comunistă sau
by CARMEN ANDRAŞ [Corola-publishinghouse/Science/947_a_2455]
-
simțea nevoia să-i viziteze. A fost primit cu căldură de vechile sale cunoștințe, a fost găzduit de contele De Gubernatis care împreună cu cardinalul Rampolla l-au prezentat atât la palatul regal cât și la Vatican. VI Cu ocaziunea Congresului Orientaliștilor, organizat la anul 1899 în scopul contracarării așa zișilor istorici, în speță ca ripostă față de susținerile maghiarului Ovary care desfășura în Italia o intensă campanie de denegare a originii noastre latine, Badea Cârțan a bătut pentru a treia oară drumul
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
aplaudat, a fost marcat de un strigăt puternic: Să trăiască Mama Roma ! Era strigătul ieșit din pieptul lui Badea Cârțan, venit la Roma în portul lui național de cioban român» Ziarul Fanfula din 12 octombrie 1899 consemnează de asemenea : «Congresul Orientaliștilor. Coroana de Bronz a Românilor. Delegația e foarte numeroasă... cei mai mulți aparțin societății înalte, dar între ei e un om vrednic de amintit și de admirat, pătruns de un adânc simț al latinității. Nu-i decât un cioban din Carpați, se
Cârțișoara: monografie; vol. II - OAMENII by Traian Cânduleå, Ilie Costache () [Corola-publishinghouse/Memoirs/412_a_1339]
-
Ohsson și publicată în două volume ed. I, în La Haye, la 1834 și 1838, și în patru volume, ediția II-a, la Amsterdam, în 1852. Mult mai restrânsă și didactic alcătuită, dar putând fi consultată cu folos, este lucrarea orientalistului german Hammer-Purgstall, privind Hoarda de Aur, Geschichte des Goldenen Horde in Kiptschak, prezentată, în 1835, Academiei ruse și publicată abia în 1840, la Pesta (Marea Invazie, p. 106-128). Mai bine informată și scrisă după utilizarea severă a izvoarelor documentate latine
Românii şi Hoarda de Aur 1241-1502 by Alexandru I. GONŢA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100987_a_102279]
-
Moldovei, boierul Lucachi sau Lucca della Rocca 41, cumnatul lui Grigore al III-lea Ghica voievod și de un mic corp auxiliar, s-a întâlnit la 13 septembrie 1775 la Baia cu comisarul austriac generalul von Barco, însoțit de renumitul orientalist și secretar al Curții, Bernhard von Jenisch 42, de maiorul Mieg, precum și de mai mulți ofițeri imperiali, cu trupa lor. Cu acest prilej, s-a procedat la schimbarea scrisorilor de acreditare a celor doi comisari și s-a căzut de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1474_a_2772]