824 matches
-
folosit un procedeu grafic de rezolvare a problemei, fiind dat un triunghi oarecare. El construiește, pornind de la baza care îi este dată, un dreptunghi care are două laturi egale cu înălțimea triunghiului. Jumătate din suprafața acestui dreptunghi este soluția căutată. (Papirusul Rhind, probl.51 ). Scribii știau să calculeze suprafața unui trapez (Papirusul Rhind, probl.52 ), ceea ce implică că ei știau să calculeze și suprafața triunghiurilor. Cel mai mare succes al egiptenilor în domeniul geometriei este, incontestabil, calculul suprafeței cercului. Procedeul de
Istoria geometriei () [Corola-website/Science/320590_a_321919]
-
triunghi oarecare. El construiește, pornind de la baza care îi este dată, un dreptunghi care are două laturi egale cu înălțimea triunghiului. Jumătate din suprafața acestui dreptunghi este soluția căutată. (Papirusul Rhind, probl.51 ). Scribii știau să calculeze suprafața unui trapez (Papirusul Rhind, probl.52 ), ceea ce implică că ei știau să calculeze și suprafața triunghiurilor. Cel mai mare succes al egiptenilor în domeniul geometriei este, incontestabil, calculul suprafeței cercului. Procedeul de calcul constă în a scădea 1/9 din diametru și a
Istoria geometriei () [Corola-website/Science/320590_a_321919]
-
Figura care însoțește enunțul problemei arată că de această dată egiptenii au obținut rezultatul printr-un procedeu grafic: cercul este înscris într-un pătrat și scribul pare să fi calculat cu aproximație, folosind cele 4 triunghiuri rezultate din înscrierea cercului.(Papirusul Rhind, probl.50) În papirusurile lui Ahmes, care constituie cea mai veche lucrare matematică, se aproxima: De aici rezulta valoarea lui π ca fiind 4×(8/9)² ≈ 3.160493..., deci cu o eroare cu puțin peste 0,63%, ceva mai
Istoria geometriei () [Corola-website/Science/320590_a_321919]
-
arată că de această dată egiptenii au obținut rezultatul printr-un procedeu grafic: cercul este înscris într-un pătrat și scribul pare să fi calculat cu aproximație, folosind cele 4 triunghiuri rezultate din înscrierea cercului.(Papirusul Rhind, probl.50) În papirusurile lui Ahmes, care constituie cea mai veche lucrare matematică, se aproxima: De aici rezulta valoarea lui π ca fiind 4×(8/9)² ≈ 3.160493..., deci cu o eroare cu puțin peste 0,63%, ceva mai puțin exactă decât cea a
Istoria geometriei () [Corola-website/Science/320590_a_321919]
-
nu doreau ca să se răspândească cultura și să-și piardă privilegiile, de aceea cu trecerea timpului scrierea cuneiformă nu s-a simplificat, ci dimpotrivă, s-a complicat și mai rău în anumite momente. Scribii egipteni sau "sesh" obișnuiau să refolosească papirusurile, conștienți de valoarea acestora. Ei ștergeau unele texte mai mult sau mai puțin bine, așa zisele "palimpseste". Cele mai multe texte care au supraviețuit din antichitate sunt astfel de manuscrise șterse și rescrise. Scribul punea pe genunchi papirusul desfăcându-l din sulurile
Scrib () [Corola-website/Science/325886_a_327215]
-
sesh" obișnuiau să refolosească papirusurile, conștienți de valoarea acestora. Ei ștergeau unele texte mai mult sau mai puțin bine, așa zisele "palimpseste". Cele mai multe texte care au supraviețuit din antichitate sunt astfel de manuscrise șterse și rescrise. Scribul punea pe genunchi papirusul desfăcându-l din sulurile legate și aranjate cu grijă, apoi își înmuia penelul (o tulpină de trestie macerată la vârf) într-un mic vas cu apă pentru a dilua cerneala sau culorea preparată din elemente naturale prin adăugarea gumei de
Scrib () [Corola-website/Science/325886_a_327215]
-
au fost acoperite cu fresce și sculpturi hieroglifice și picturale vopsite în culori strălucitoare . Multe motive de ornamentare egiptene sunt simbolice , cum ar fi scarabeul , sau gândacul sacru , discul solar , și vulturul . Alte motive comune includ frunze de palmier , planta papirus , și mugurii și florile de lotus, hieroglifele au fost înscrise în scopuri decorative , precum și pentru a înregistra evenimentele istorice sau vrăji . În plus , aceste fresce picturale și sculpturi ne permit să înțelegem modul în care vechii egipteni au trăit , statute
Arhitectura Egiptului antic () [Corola-website/Science/331107_a_332436]
-
au fost acoperite cu fresce și sculpturi hieroglifice și picturale vopsite în culori strălucitoare . Multe motive de ornamentare egiptene sunt simbolice , cum ar fi scarabeul , sau gândacul sacru , discul solar , și vulturul . Alte motive comune includ frunze de palmier , planta papirus , și mugurii și florile de lotus, hieroglifele au fost înscrise în scopuri decorative , precum și pentru a înregistra evenimentele istorice sau vrăji . În plus , aceste fresce picturale și sculpturi ne permit să înțelegem modul în care vechii egipteni au trăit , statute
Arhitectura Egiptului antic () [Corola-website/Science/331107_a_332436]
-
fost construite la un unghi oblic de restul templului , probabil pentru a se potrivi trei altare Barque pre - existente, situate în colțul de nord-vest . După curtea peristil vine colonada de 100 metri,un coridor în care sunt aliniate 14 coloane papirus. Frizele de pe perete pot descrie etapele din Festivalul Opet , sacrificiile de la la Karnak la partea din stânga sus , prin sosirea lui Amun la Luxor , la sfârșitul acelui zid , și încheind cu întoarcerea sa pe partea opusă . Decorațiunile au fost puse de
Arhitectura Egiptului antic () [Corola-website/Science/331107_a_332436]
-
Tacitus scrie o polemică anti-iudaică în lucrarea sa "Historiæ". Aceasta are ca punct de plecare intoleranța lumii romane politeiste față de monoteismul promovat de iudaism. Dio Cassius în "Istoria Romei", precum și Eusebiu din Cezareea în "Historia Ecclesiastica", precum și o serie de papirusuri egiptene descriu cum mii de evrei sunt uciși în timpul unor războaie civile din Egipt, Cipru și Cyrenaica. Împăratul roman Hadrian scoate în afara legii ritualul circumciziei, astfel că iudaismul devine în mod clar considerat ilegal. Reprimarea revoltei lui Bar Kochba. După
Cronologia antisemitismului () [Corola-website/Science/320013_a_321342]
-
scriptus" (scris). O semnificație mai specifică a termenului este aceea de carte scrisă înainte de inventarea tiparului ori în lipsa acestuia, sau o copie de mână (executată de copiști) a unei asemenea cărți. Suportul folosit pentru cele mai vechi manuscrise cunoscute este papirusul. În Grecia și Roma antică exista obiceiul legării printr-un cotor și curele a mai multor tăblițe de lemn cerate; mai târziu, se folosește ca suport foaia de pergament. Primele „cărți” (secolele III-IV) astfel construite din manuscrise diverse legate poartă
Manuscris () [Corola-website/Science/311670_a_312999]
-
Wadjet cu discul Soarelui se numește "uraeus" și a fost emblemă de pe coroană conducătorilor Egiptului de Jos. Zeița Wadjet a fost zeița locală, adesea reprezentată că o cobră și era considerată zeitatea patron a Egiptului de Jos. Numele semnifică un "papirus de culoare verde"; asta pentru că "verdele" reprezintă fertilitatea solului.
Wadjet () [Corola-website/Science/317814_a_319143]
-
de foarte bună calitate dar foarte scump. De la numele său derivă denumirea actuală de "hârtie velină". Conform legendei, pergamentul a fost inventat în Asia Mică de Eumenes al II-lea, rege al Pergamului, care voia să nu mai depindă de papirusul importat din Egiptul Antic. Surse istorice confirmă faptul că în jurul secolului al III-lea î.Hr. s-a procedat deja la tratarea pieilor de animale spre a le face mai potrivite scrierii și că Pergamul a fost un centru important de
Pergament () [Corola-website/Science/313163_a_314492]
-
fi și reutilizat în urma răzuirii textului vechi. Pergamentul rescris se numește "palimpsest" sau "rescript". Tehnicile moderne permit atât citirea textului "nou", cât și a celui inițial, îndepărtat prin răzuire. Deși pergamentul era un material mai solid și mai suplu decât papirusul și permitea zgârierea și ștergerea textului vechi pentru a se scrie un alt text, totuși, folosirea sa s-a generalizat lent și abia în secolul al IV-lea d.Hr. a înlocuit complet papirusul în realizarea cărților. Prețul pergamentului a
Pergament () [Corola-website/Science/313163_a_314492]
-
mai solid și mai suplu decât papirusul și permitea zgârierea și ștergerea textului vechi pentru a se scrie un alt text, totuși, folosirea sa s-a generalizat lent și abia în secolul al IV-lea d.Hr. a înlocuit complet papirusul în realizarea cărților. Prețul pergamentului a rămas ridicat din cauza relativei rarități a materiei prime, dar și datorită costului mâinii de lucru și timpului pe care îl cerea pregătirea sa. Deoarece pielea este compusă, în cea mai mare parte, din colagen
Pergament () [Corola-website/Science/313163_a_314492]
-
răspândire a orfismului. Astfel, descoperirea la Olbia (azi Bug în Ucraina) a unor tăblițe de os dovedește existența cultului pe țărmurile Mării Negre. În 1962 a fost găsit într-un mormânt din satul Derveni din provincia Macedonia, în nordvestul Greciei, un papirus de la sfârșitul secolului IV î.Hr. care conține fragmentar diverse comentarii ale unui scriitor din cercul lui Anaxagoras, printre altele și unul la "Teogonia rapsodică", datată în secolul V î.Hr.. Papirusul aparținea probabil unui ofițer macedonian care a ținut a fi
Orfism (religie) () [Corola-website/Science/304069_a_305398]
-
din satul Derveni din provincia Macedonia, în nordvestul Greciei, un papirus de la sfârșitul secolului IV î.Hr. care conține fragmentar diverse comentarii ale unui scriitor din cercul lui Anaxagoras, printre altele și unul la "Teogonia rapsodică", datată în secolul V î.Hr.. Papirusul aparținea probabil unui ofițer macedonian care a ținut a fi, după ritul grecesc, incinerat după moarte. Acest izvor deosebit de important pentru întreaga cultură elenă, păstrat acum în Muzeul arheologic din Salonic, fusese deci parțial ars și rămâne încă subiectul multor
Orfism (religie) () [Corola-website/Science/304069_a_305398]
-
într-un mormânt (σῶμα - σῆμα) și e sortit să treacă după moarte în corpul altor viețuitoare. Pentru a fi izbăvit prin Dionysos Lyseus și Persefona, adică pentru a scăpa de lanțul reîncarnărilor, adeptul doctrinei trebuie să ducă o viață ascetică. Papirusul de la Derveni îl interpretează atât pe Lyseus cât și pe Zagreus ca ipostază a zeului suprem, conform teogoniei tracice. De fapt, Zeus este pentru orfici "singurul" principiu divin. Iubirea, reprezentată de Afrodita, asigură coeziunea universului și este precum Persuasiunea ("Peitho
Orfism (religie) () [Corola-website/Science/304069_a_305398]
-
teogoniei tracice. De fapt, Zeus este pentru orfici "singurul" principiu divin. Iubirea, reprezentată de Afrodita, asigură coeziunea universului și este precum Persuasiunea ("Peitho") și Armonia ("Harmonia") de fapt identică cu Zeus. Pe lângă această "Teogonie", reconstruită în mare parte cu ajutorul resturilor papirusului de la Derveni, există și alte izvoare referitoare la cult sau la principiile etice și filosofice ale orficilor. În orășelul calabrez Vibo Valentia, numit Hipponion în antichitate, au fost găsite cele mai vechi lamele de aur cu texte orfice, datate aproximativ
Orfism (religie) () [Corola-website/Science/304069_a_305398]
-
mai mult ca sigur că această cifră foarte mare este eronată, deoarece scribul a confundat cifra 60 cu 90, ceea ce în scrierea hieratică, în care a fost redactat documentul, sunt similare. Se pare că Manethon a preluat tradiția transmisă de papirusul regal și prin urmare afirmase că „Phiops...și-a început domnia la vârsta de 6 ani...“, domnind până la vârsta de 100 de ani. După același egiptolog american, cifra vehiculată de preotul din Sebennytos este foarte apropiată de cei 110 ani
Pepi al II-lea Neferkare () [Corola-website/Science/312423_a_313752]
-
au amestecat elemente dialectale și așa numitele pseudo-corecturi, ceea ce a făcut din araba folosită de ele o „arabă medie”. În cele trei anexe autorul dezbate problemele deosebite puse de araba medie și de iudeo-arabă, ca de pildă trăsăturile lingvistice ale papirusurilor antice, structura elementelor ebraice documentate în textele iudeo-arabe, și modul de însemnare a particulelor nehotărâte în araba medie și în dialectele arabe moderne. In 1966-1967 a apărut lucrarea lui Blau, „A Grammar of Christian Arabic: Based mainly on South-Palestinian texts
Yehoshua Blau () [Corola-website/Science/314864_a_316193]
-
circa două sute de ani mai vechi ca papucul omului zăpezi Ötzi care a fost găsit în Alpi și care are o vechime de 5300 ani. Vechii egipteni foloseau ca încălțăminte un fel de papuci realizați din palmier sau scoarță de papirus. Grecii antici își realizau încălțămintea din plută care era legată de picior cu ajutorul unor șnururi din piele, încălțăminte care se numea "kothornos". Există o foarte mare diversitate de încălțări, dar se pot cataloga astfel: În anul 2005 producția mondială de
Încălțăminte () [Corola-website/Science/324216_a_325545]
-
ca fiind "contrară regulii (lui Cezar)". În 1960, Radke a presupus că reforma a fost instituită de fapt când Augustus a devenit Pontifex Maximus în 12 î.Hr., sugerând secvența 45-42-39-36-33-30-27-24-21-18-15-12 î.Hr., 4-8-12 A.D., etc. În 1999, a fost publicat un papirus egiptean care conținea efemeride (tabel al pozițiilor pe cer ale soarelui, lunii și planetelor), datat în anul 24 î.Hr. atât în calendarul egiptean cât și în cel roman. Din acest papirus se poate deduce că cea mai probabilă succesiune a
Calendarul iulian () [Corola-website/Science/297121_a_298450]
-
4-8-12 A.D., etc. În 1999, a fost publicat un papirus egiptean care conținea efemeride (tabel al pozițiilor pe cer ale soarelui, lunii și planetelor), datat în anul 24 î.Hr. atât în calendarul egiptean cât și în cel roman. Din acest papirus se poate deduce că cea mai probabilă succesiune a anilor bisecți este 44-41-38-35-32-29-26-23-20-17-14-11-8 î.Hr., 4-8-12 A.D. etc., foarte aproape de șirul sugerat de Matzat. Aceasta ne arată ca șirul standard cu an bisecți la fiecare patru ani începe în anul 4
Calendarul iulian () [Corola-website/Science/297121_a_298450]
-
mai, iulie și octombrie. Acest lucru sugerează că lunile menționate mai sus au avut tot timpul 31 de zile în calendarul iulian. În sfârșit, teoria lui Sacrobosco este contrazisă de lungimea de 31 de zile a lunii Sextilis dată de papirusul egiptean din anul 24 î.Hr. Metoda cea mai folosită de romani pentru identificarea anilor în scopul numerotării eră să-i numească după cei doi consuli care își inaugurau consulatul în acel an. Din 153 a. Chr., ei își începeau mandatul
Calendarul iulian () [Corola-website/Science/297121_a_298450]