632 matches
-
literare, poate fi admisă (sau chiar impusă) improvizația și frivolitatea. Desigur, au existat și exegeți ai literaturii care au manifestat interes și respect pentru știință, precum G. Ibrăileanu și Tudor Vianu, care au depășit în lucrările lor impresia facilă și platitudinea descriptivă, prin recursul la conceptele științei limbii, esteticii și filozofiei, dar asemenea exegeți nu au creat un curent semnificativ, rămînînd excepții fericite într-o mare a pseudoculturii bazate pe improvizație. Există și un alt motiv al apariției unui mare număr
Comunicare culturală şi comunicare lingvistică în spaţiul european by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/920_a_2428]
-
nemulțumit de conducătorii săi aleși, are tendința să voteze cu opoziția. Atunci când oamenii sunt oprimați, se mai și revoltă uneori. Acestea ar putea constitui legi ale politicii - dar sunt atât de evidente încât, atunci când le enunțăm, părem a emite doar platitudini. Ar putea exista sute de astfel de „legi”, iar scepticul nu și-ar putea imagina că există cineva angajat de o universitate mare doar pentru ca să-și petreacă timpul formulându-le și testându-le. Eu numesc aceasta „obiecțiunea din partea jurnalismului”. Probabil
[Corola-publishinghouse/Science/2240_a_3565]
-
România ar observa că 90% din conținutul acestuia se referă doar la reglementările și elementele demne de interes referitoare la gestionarea banilor proveniți din încasarea drepturilor de autor pentru muzica difuzată pe varii canale media. Poate așa se explică și platitudinea mocirloasa, precum și călâia superioritate cu care au fost întâmpinate aceste scrieri de popularizare a unui minunat gen muzical, de către comunitatea specialiștilor români. Dar să nu credem că aceste incursiuni valoroase în istoriografia muzicală ale domnului Alexandru Emanoil au fost privite
Opera italiană în capodopere by Alexandru Emanoil () [Corola-publishinghouse/Science/1302_a_1926]
-
un anumit rezultat în rezolvarea unei probleme și nu contribuie propriu-zis la găsirea acelui rezultat ca și în cazul descoperirii de către A. Wiles a unei demonstrații pentru teorema lui Fermat. 4.4. Magia numerelor Voi începe această secțiune cu o platitudine: o tendință naturală a omului, care de-a lungul timpului a început să se manifeste din ce în ce mai mult ca o necesitate, este cea de a încerca să înțeleagă și să explice lumea înconjurătoare, iar mai apoi locul pe care îl ocupă
Aplicabilitatea matematicii ca problemă filosofică by Gabriel Târziu [Corola-publishinghouse/Science/888_a_2396]
-
de subiecte: "Puis, tous leș sujets de conversation du jour étant épuisés (...). Chaque mardi, le dîner ramenait leș mêmes conversations" [Zola, Une page d'amour, p. 50, 58]. Existența mondenă, liberă de ocupații concrete, se manifestă în conversații care acumulează platitudini despre sănătate, ocupații și constatări axiomatice din cele mai banale: "Puis on parla du premier mardi de la duchesse, d'une bouffonnerie qu'on avait jouée la veille, de la mort d'un poète et des dernières courses d'automne" [Zola, La
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/881_a_2389]
-
a trecerii, moartea căderii, scriitorul cabotinul tehnicilor Tușnad în scris, frumoase cu observația că nu încape numele, largul de depresiune dungi pe spatele facerii ei, halta Vrabia lățimea șesului potolită în caroiaj de diguri, trenul buza malului pe casele Sînsimion, platitudinea artă prezența în lunecușul Sîntimbru Ciuc/Csíkszentimre, satul de dinainte are și biserică ortodoxă, încheagă național confesional. Ora 15,26, în personalul Miercurea Ciuc Mărășești, în gara Miercurea Ciuc, ies toate cum trebuie și atunci minunea că ies, toate mărturisesc și urlă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1465_a_2763]
-
VII.1976, Moscova), poet. După absolvirea Institutului Pedagogic din Tiraspol, a fost redactor al gazetei „Moldova socialistă” (1953-1963), ministru al Culturii (1963- 1967), redactor-șef al gazetei „Sovietskaia kultura” (1968-1976). Versurile lui D. sunt idilice, festiviste, dezarmante prin simplism și platitudine (Cântări primăverii sovietice, 1948, Drumuri luminoase, 1951, An cu zări de aur, 1962 etc.). Ideologizată până la refuz, publicistica lui este scrisă preponderent în rusește. SCRIERI: Cântări primăverii sovietice, Chișinău, 1948; Drumuri luminoase, Chișinău, 1951; Cuvântul inimii, Chișinău, 1953; Luminile Moscovei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286689_a_288018]
-
și poezia de dragoste (Peisagii și simfonii), discursul filosofic, alimentat de reflecția referitoare la infinitul timpului și spațiului (Astrale). Autorul mânuiește un vers fără calități poetice notabile, în care apar tendințe de aliniere la forme prozodice îndrăznețe, anulate însă de platitudinea imaginilor și a simbolurilor sau de rigiditatea declarativă a sentențelor. A semnat și două traduceri: comedia într-un act Trei pălării de damă de Paul Siraudin și A. Brentano (1926) și Tălmăciri din liricii germani contimporani (1926), o antologie mediocră
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286443_a_287772]
-
a asculta. Caracteristicile textului jurnalistic Stilul jurnalistic presupune concizie, acuratețe, claritate, credibilitatea și adaptarea la eveniment. Textul trebuie să fie simplificat prin eliminarea cuvintelor și a propozițiilor de prisos, a redundanțelor și a detaliilor fără sens. Vor fi evitate clișeele, platitudinile, repetițiile, pleonasmele. Un text trece proba acurateței când sunt identificate corect numele de persoane, datele istorice, geografice, statistice, etc. Este important ca elevii să conștientizeze că un articol nu se scrie dintr o dată, ci presupune elaborare, rescriere și nuanțare sau
Metode moderne de comunicare didactică by Molnár Zsuzsa () [Corola-publishinghouse/Science/1633_a_3061]
-
dar și antievolutivă din punctul de vedere al Naturii. Și, desigur, Natura se opune și, În cazul movilei, are grijă ca ploaia, vântul, viețuitoarele, chiar omul (un altul), s’o niveleze. Căci lumea, În ansamblul ei, e entropică, tinzând spre platitudine. Uneori, chiar Natura „greșește“ și Înalță un pisc, dar Își repară „gluma“, rozându-l tot ea, și din același motiv și cu aceleași mijloace. Tot așa și cu averea care, adunată Într’un loc, dacă nu sărăcește Împrejurimile - asta e
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
evoluate, implicit mai negentropice. Iar faptul poate fi pus În legătură cu o ipotetică bogăție În negentropie a nordului. Așa și este: Uscatul e mult mai bine reprezentat În nord decât În sud. Adică Înălțimile, ordinea și diversitatea deci, În antiteză cu platitudinea apei definitorii pentru sud, adică a entropiei. À propos: chiar polul nord e țuguiat, iar cel sud scobit, chiar dacă pe distanța a câțiva zeci de metri, revelând negentropia unei Înălțimi În raport cu entropia vreunei zănoage, pe care procesul spontan de roadere
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
se dărâmă... Între valul mării - aceea care adăpostește nu doar leagănul, dar și cea mai evidentă manifestare a vieții biologice - și duna deșertului există o singură diferență: lentoarea ultimei. Dar ambele Înseamnă negentropie - condiția vieții! -, entropia - condiția morții - fiind amintita platitudine nemișcată, fie chiar cu minimul de viteză... uniformitatea adică. Între mare și deșert e și o punte: avem dune la doar câțiva metri de mare: la Agigea. Și un element comun: oxigenul, legat de hidrogen - apa - ori de siliciu - nisipul
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
În care Încetează a fi astfel, devenind un biet hoit; care se descompune... toate structurile organizării sale dispărând. Entropia mai Înseamnă ceva, adică Își mai dezvăluie o conotație: omogenizarea, adică amestecarea, aneantizarea oricărei polarități, cum ar fi verticala muntelui versus platitudinea deșertului, mării de nisip născută prin degradarea lui. Desigur, și de aici rezultă energie, n’are importanță În folosul cui. Despre ceva similar, dar manifestat mai mult decât vizibil În biologic și, prin reverberare, În agricol, doresc să vă vorbesc
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
dar erodabilă În lumea voastră, entropică prin excelență. Sunt „obedientă“, adică cópii, Înregistrez Întocmai starea locurilor În care mă aflu. Iată, spre exemplu, că-mi iese În cale Bacăul, implicit unirea mea cu Siretul, râul leneș de șes, așteptându-mă platitudinea acestuia, entropie sadea, dar care Încă nu e moarte, pentru că mlaștinile, ba chiar și dunele de la Hanu Conachi au viața lor: nu cea minerală, fizică, de până acum, ci una biologică, a luncii, respectiv a vălurării, iarăși abiotice, a nisipului
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
an mai târziu, într-un accident rutier. Este un document insolit în literatura română, o etică foarte personală, dar și o posibilă etică și pragmatică a scrisului, înțeles ca o formă de „strigăt de ajutor”. Lăsând la o parte unele platitudini ideatice sau scăderi stilistice, Manualul..., alături de celelalte cărți de poezie ale lui P., rămâne un reper original în literatura română contemporană. SCRIERI: Obiecte mișcate, București, 1991; Lucruri simple sau Echilibrul instabil, Sibiu, 1992; Limitele puterii sau Mituirea martorilor (în colaborare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288658_a_289987]
-
prezenți râdeau și ei, mai mult de râsul nestăpânit al protagonistului. În una din puținele zile însorite de iarnă, pe când cercetătorii își sorbeau cu nesaț ceaiul de import "Ceylon Tea" și discuțiile academice erau, cât pe ce, să eșueze în platitudine și formalism, domnul A, foarte agitat, fiindcă băuse înainte două cafele tari să-și facă curaj, se ridică de pe scaunul dotat cu o perniță din puf de găină de la mama și spuse plin de importanță, cu vocea solemnă: Stimați colegi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1544_a_2842]
-
față de textul de bază, cel biblic. O privire fugară asupra acestui segment al comunicării sociale ne determină să sesizăm o Încrengătură de mesaje, un amestec pestriț de tendințe și registre În care se Întâlnesc arhaismul și neologismul, cripticul și accesibilitatea, platitudinea și vivacitatea, limbajul „Înlemnit” și licența strălucită, caracterul lozincii și metafora originală, sentința Înțepenită și sugestia binevoitoare, sforăiala obositoare și talentul expresiv. Credem că În toate modulațiile comunicării religioase este loc de mai multă atenție În privința limbajului, a construcțiilor logice
[Corola-publishinghouse/Administrative/1951_a_3276]
-
la fel de ambiguu că și starea de fapt pe care o reprezint)) deoarece, la urma urmei, este necesar s) știm ce se Întâmpl). Și mai r)u, ceea ce se Întâmpl) nu ne va liniști. Nici de faptele sau denatur)rile și platitudinile insidioase ale mass-mediei (chinuitoare pentru c) Îngroaș) realit)țile atât de mult și atât de Îngrozitor) nu ne putem feri. Studiul literaturii este și el puternic „politizat”. O tan)r) inteligent) și perseverent) Îmi scrie frecvent din Italia, insistând s
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
Cassian). Poezia orașelor extinde portretele spre un univers spiritual precum Parisul ori Bucureștiul, dar și Ramat Gan, spațiul israelian al prozatoarei. Povestirile schițează tipologii de activiști culturali ai anilor ‘60, aflați în confruntare cu artiștii și intelectualii autentici și cu platitudinea dogmatică, opusă libertății de expresie și gândire. Romanul Bătrânul Ieri și nenăscutul Mâine (1997) construiește un fel de puzzle cu personaje ce nu se cunosc, dar se întâlnesc în timpul unei călătorii cu avionul, când își relatează unul altuia povestea vieții
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288069_a_289398]
-
și nu e nici un tragism în ceea ce afirmă! Robin și Brès se îndoiesc, plecând chiar de la conținutul acestui discurs și de la finalul dialogului, că Agathon ar fi fost iubitul lui Socrate. Există însă o situație care pune sub semnul întrebării platitudinea discursului lui Agathon. În joc e finalul dialogului, epilogul. Eryximachos, Phaidros și alți câțiva, care nu interveniseră în dialog, părăsesc casa lui Agathon. Aristodem, povestitorul din dialog, adoarme. Când s-a trezit înspre zi vede că unii adormiseră. Treji erau
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
lui Platon nu edifică, totuși. Încântă, exaltă, dar nu edifică. Nu te face ființă morală. Nu pot reține nimic din Memorabile, decât poate dialogul cu Glaucon, în cartea a III-a, și cel cu Theodote, în felul lui. Dar în platitudinea predicei morale a Socratelui din Xenofon se înscrie societatea întreagă, cu: ce se cade, ce trebuie să faci și să nu faci, ce să nu transgresezi. Pe când Socratele lui Platon transgresează totul, bun simț, societate și umană măsură” (cf. Constantin
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
ale Istoriei literaturii române contemporane lovinesciene, poeta nu a beneficiat, în lucrările de sinteză, decât de mențiuni enumerative. Conștiința procesului artistic, a „puterilor ce dormitează” în „ideea creatoare” și personalizarea acută a unor motive poetice o extrag pe S. din platitudinea veleitară. Deși acuratețea expresivă oscilantă o reține la cote valorice medii, în plan istorico-literar textele ei atestă „metamorfoze” decisive ale poeziei românești și emanciparea lirismului feminin după primul război mondial. Sonetele din Ferestre luminate ilustrează confluența simbolismului cu parnasianismul și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289738_a_291067]
-
pierd credința, fie adoptă a doua soluție (tardius), fapt care atrage după sine dacă nu pierderea totală, cel puțin o răcire parțială a credinței. Această a doua soluție - sau atitudine - nu este criticată de Augustin, deși prezintă riscul „lenei”, al platitudinii existențiale. Cel care a fixat parusia la celălalt capăt al istoriei sfârșește prin a neglija rugăciunea și a cădea în deznădejde. Augustin se vede pe sine în situația, ideală, în opinia sa, a „ignorantului înțelept”; totodată, el nu își ascunde
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
cei care se ocupă cu studii de cultură americană și care doresc să înceapă propriile cercetări în vederea înțelegerii și contextualizării acestei forme de expresie - indiferent cât de imperfectă ar fi cercetarea istorică prezentată în această carte. Uneori tind să descriu platitudini ale istoriei jurnalismului literar american, iar motivul este această gamă largă de cititori: că aceste lucruri nu ar fi atât de comune pentru unii academicieni. În al doilea rând am în vedere proaspeții absolvenți, ba chiar absolvenții de masterate care
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
răvășit tot, a rupt atașamente trainice și a dat nostalgii nebănuite. S-au trezit potențe de trăiri... elanuri... Reflecții asupra instabilității sufletului omenesc. „Il ne faut jurer de rien”. Omul cel mai echilibrat și onest este smuls din banalitate, din platitudinea zilnică și proiectat într-o trăire disperată. Bine înțeles, exaltând, accentuând contrastul, forțând nota (căci ce au fost marile tragedii din lit. greacă?) poate lua proporții zguduitoare. Eroul se întreabă „a fost aceasta întâlnirea cu femeia unică, femeia vieții: mitul
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]