481 matches
-
prietenoasă, le creează iluzia unei vieți cîmpenești. La nivel regal, Maria Antoaneta cu anturajul său nutresc aceleași aspirații, facînd-o pe țăranii în așa zisele colibe ale Micului Trianon. Acest curent al "sufletelor sensibile", care contrastează așa de mult cu rigiditatea pompoasă și riguroasă a "gustului ales" din epoca lui Ludovic al XlV-lea, marchează evoluția artistică a secolului al XVIII-lea. "Noul gust" Impus de Ludovic al XIV-lea, "gustul ales" este repus în discuție din cauza eșecurilor monarhiei absolute și a
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
săi, el devine adevăratul stăpîn al Europei și se consideră astfel: "Eu sînt Charlemagne" afirmă el fără să clipească în timpul conflictului cu papa. În dorința de a-i imita pe monarhii vechiului regim, el împarte miniștrilor și generalilor săi titluri pompoase, dar lipsite de semnificație: astfel, Joseph Bonaparte primește demnitatea de mare Elector, cavalerul Murat devine mare amiral iar diplomatul Talleyrand, Mare șambelan, în timp ce mareșalii, generalii și înalții funcționari formează o nouă nobilime, căreia îi atribuie titluri de prinți, duci, conți
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/963_a_2471]
-
aflăm - credem noi - cuprinse în cuvintele fostului rege Mihai I, predecesor și succesor la tron al tatălui său: „Încetul cu încetul, regele Carol începuse să se preocupe mai mult de prestigiul său personal decât de interesul național. Căpătase pentru manifestările pompoase, pentru paradele bătătoare la ochi, un gust care se apropie de ridicol. În timp ce uzinele germane de armament mergeau din plin, Suveranul României dădea impresia că se interesează mai mult de croiala uniformelor sale sclipitoare, decât de mobilizarea necesară a armatei
Serviciile secrete ale României în războiul mondial (1939-1945) by Cezar MÂŢĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100955_a_102247]
-
tot mai aprinse ale unei lumi în care el își joacă simplul rol de bufon. Va mima plecăciuni și zâmbete unui public care, după ce dan- sează și se înfruptă, a doua zi ordonă moartea unor oameni nevinovați în numele unor cuvinte pompoase pe care nici nu le înțeleg pe deplin. Străzile sunt tot mai tensionate. Veștile proaste curg una după alta, iar Cristi este prins într-un joc din care inima lui naivă nu înțelege altceva decât că se va lăsa cu
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
decât gândirea. E întotdeauna prezentă, ca un spin în ochi, și decolorează cromatica universului. Hartley, respingându-mă din rațiuni de morală, a transformat întreaga mea viață într-o criză metafizică. Oare asta m-a determinat să îmbrac masca imoralității? Speculații pompoase de genul ăsta nu sunt, desigur, decât un nonsens, și mă surprinde când mă văd așternându-le. Care au fost „rațiunile“ lui Hartley? N-am să știu niciodată. E posibil ca în legătura mea cu Clement să se fi strecurat
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
cum dorești să-ți continui viața.“ Am așternut această scrisoare în grabă, pătimaș, și fără să fac vreo corectură. Când am recitit-o, m-am simțit la început tentat să o modific, pentru că, pe alocuri, suna plină de autoimportanță: puțin pompoasă, poate că puțin histrionică? Pe urmă însă mi-am spus: nu, asta-i vocea mea, s-o asculte așa cum e. Când va citi scrisoarea, nu cred că o va analiza cu un ochi critic. Dacă aș corecta-o și aș
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
de noțiunea de fericire, pe care o prețuiești atâta, presupui că e drept, din punct de vedere moral, să o salvezi, chiar împotriva voinței ei. Nu ar trebui oare... — James, te rog încetează să mă mai insulți cu speculațiile tale pompoase. Mă întreb dacă-ți dai seama cât ești de insuportabil. După cum ai spus, chestiunea asta s-a desfășurat vertiginos și e o încurcătură de prima clasă. Și, da, eu sunt autorul întregii încurcături. Dar în miezul ei, nu mai e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
Restituirea tezelor era însoțită de comentarii și completări foarte instructive. Prof.dr. Gh.I. Năstase Când a ajuns la mine, apropo de concizie, mi-a spus că e bine ce am scris, plus câteva mici observații, dar ... "ce este cu fraza aceasta pompoasă, încărcată, stufoasă, de notar"? Fără să mă controlez ... am izbucnit în râs. "Ce e de râs"? ... se răstește el la mine. Cerându-mi scuze ... i-am spus că "tatăl meu este notar". A râs și el și toți colegii ... atenționându
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1460_a_2758]
-
între frustrare și emoție crispantă, mă pregăteam să încep prima mea repetiție cu Boris Godunov. Moment foarte important pentru mine, fiindcă acest Boris reprezenta botezul meu în opera lirică. Instituția mi se părea ierarhică, plină de prejudecăți, ri gidă și pompoasă, impersonală, vizibil opresivă pentru un creator venit din teatru, unde îți alegi interpreții și subiectul după gustul tău. Lumea cântăreților mi se părea halucinantă, decalată și nu aveam nici cea mai mică idee de cum voi putea aborda șantierul unei bătălii
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
zîmbet amuzat. Un microbus al oficiului, pus în mișcare numai pentru noi doi, ne duce din Piazza della Stazione, pînă la doi pași de-acolo, pe Via de Conti, unde o clădire cenușie, cu un mic bar la parter, afișează pompoasa firmă a pensiunii căutate. Intrăm, urcăm un etaj pe niște trepte care n-ar fi părut atît de sordide dac-ar fi avut puțină lumină și iată-ne ajunși pe un culoar curat și aerisit, în pragul căruia ne primește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1495_a_2793]
-
muncă tot prin muncă, trecând cu ușurință de la arcușul viorii la clapele pianului și apoi la baghetă sau la pana de scris ori la îndrumarea învățăceilor. Câți dintre noi mai sunt dispuși astăzi să se sacrifice fără să aștepte recunoașteri pompoase sau mediatizări excesive? Dar pentru cei care nu i-au aflat și umilințele trăite în tăcere, să reținem măcar amintirile celor din Tescani care l-au condus cu mare jale când, aproape surghiunit, l-au ajutat să încarce într-o
Pledoarie sentimentală enesciană by Mihai Zaborila () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91554_a_93565]
-
lumii. Bill Clinton nu a avut o relație similară cu niciunul dintre autorii de discursuri, deoarece puțini oameni puteau scrie mai bine decât știa Clinton să vorbească. Spre deosebire de Kennedy, căruia îi plăceau referințele clasice și aforismele eficiente, Clinton disprețuia frazele pompoase. El vorbea ca un guvernator al statului Arkansas care întâmplător știa mai multe decât majoritatea oamenilor despre orice subiect și care avea o poveste care să se potrivească la fiecare situație. Clinton nu a putut egala moștenirea lui Kennedy de
by MADELEINE ALBRIGHT [Corola-publishinghouse/Administrative/999_a_2507]
-
serviciu, valoarea unui simbol, a unei manifestări epocale, cum se spune. Pentru că atunci, la 3 noiembrie ar fi fost exprimate năzuințele de veacuri ale ucrainenilor de a-și readuce toate pământurile lor acasă.” Cu privire la manifestările din 2003 editorialistul spune: „Caracterul pompos al acestor manifestări a cam venit în contradicție cu realitatea, mai bine zis cu luxul în care se lăfăiesc puținii căptușiți peste noapte cu averi de neînchipuit,cât și cu mizeria în care se zbate majoritatea absolută a populației. Dar
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
de nord, Ion Antonescu a trimis un memoriu regelui, iar urmarea a fost internarea sa la mănăstirea Bistrița. O dată cu prăbușirea granițelor au ieșit la iveală și racilele sistemului politic din perioada interbelică, în care investițiile/achizițiile de echipamente militare, deși pompoase, nu au satisfăcut decât în mică măsură necesitățile de apărare. În aceste momente în care nici un om politic nu mai era credibil, regele a apelat la generalul Antonescu, conștientizat ca singura persoană capabilă să scoată țara din situația critică în
Istoria serviciilor de informaţii-contrainformaţii româneşti în perioada 1919-1945 by Alin SPÂNU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101011_a_102303]
-
care puterea e Înconjurată de o aură magică și lipsește sau este limitată posibilitatea tragerii la răspundere - ceea ce În engleză se numește accountability -, corupția Înflorește până la nivelurile extreme știute. Mircea Mihăieș: Înființarea acestor instituții, unele dintre ele cu denumiri comice, pompoase, penibile, are o anumită explicație, o logică. Cred că ele trădează disperarea guvernanților, Încercarea pompieristică de a face totuși ceva. La sfârșitul anului 2000, Încrederea În Justiție scăzuse dramatic, până În jurul a 20%, lucru care se Întâmplă și În prezent
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
postcomuniste din România. Au existat și există foarte multe zone obscure, de unde și starea de neîncredere În guvernanți, În clasa politică, observabilă mai cu seamă În rândurile tineretului, dar nu numai. Sunt deficiențe și la nivelul clarității morale. Discursurile sunt pompoase, nu lipsesc tămâia și Închinările de rigoare, se vorbește adeseori În termeni pioși și evlavioși despre credință, libertate, adevăr; pentru multă lume, acestea sunt Însă ceea ce numea odată Eminescu „monedă calpă”, creându-se astfel mari probleme de credibilitate a democrației
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
premierul. Mircea Mihăieș: Încă de la guvernarea anterioară, când Adrian Năstase nu era Încă prim-ministru, ci doar ministru de Externe, neavând o funcție atât de importantă În partid, se cunoștea preferința lui pentru sirene, mașini blindate, convoaie, un anumit gen pompos. Vladimir Tismăneanu: Este opusul Califului din Bagdad, al lui Harun ar-Rașid, care, conform legendelor, călătorea incognito. Mircea Mihăieș: Așa ni se spune În O mie și una de nopți. Vladimir Tismăneanu: A rămas În memorie ideea că, În loc să meargă cu
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
adapteze, iar pe de alta dintre „revoluționarii” cu „fitanție”, ca nea Niță, isnaful, personajul lui I. L. Caragiale. Sub nume și porecle pitorești, precum Jupânul, Eftimie Belciug, Nae Ormolu, Bebe Burtosu, Erotida, Didi Sfiosu, Olimpia Ciubaru, Dinu Ceașcă, Dandu Patricianul, Coriolan Pomposul, Elefterie Teoforul, Smărăndel Găitanaru, Arvinte Broscoi, Vârdarie Pelticul, Dumitru Gușoiu, generalul Spirache Dorobanțu, Popa Țucal, sunt portretizați politicieni, afaceriști, gazetari, scriitori, militari, fețe bisericești - o galerie nesfârșită de specimene caracterologic șarjate, care se întrec în a-și etala semnele bogăției
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289490_a_290819]
-
Pâslaru. Programul revistei e explicit: „Caracterul revistei noastre este strict literar. Pe linia creațiilor literare noi cinstim: credința, aprinzând lumini peste umbletul lui Hristos în țara noastră; românismul, pe care-l vedem slujit mai mult pe tăria dacică decât pe pompoasa fală latină.” Semnează versuri Margareta Isbășoiu, Dem. Iliescu și Ion Caraion; proză - N. Niculescu, Clemența Beșchea, N. Alexandrescu-Toscani, N. Bucuroiu, Geo Dobrescu, Lya Huțu; traduceri - Dem. Iliescu (din lirica italiană), Traian Mărculescu. Cronică literară fac N. Niculescu, Criticus, Alexandru Lungu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285161_a_286490]
-
schița monograf. A. Holban, care m a lăsat rece. Elaborată și laborioasă. Adunate date, citate, dar nimic personal. Nici o vibrație, nici un atașament personal pentru autorul ales, deci nu o înțelegere profundă ci una superficială. Și alte scăderi: abuz de cuvinte pompoase. „Prestigioase” de 3 ori pe o pagină. Am găsit și o perlă: „Scriitorul se cere să aibă o înaltă ținută intelectuală...”. Întâi se cere să aibă har - talent cu carul și să aibă ceva personal de spus. Dacă mă gândesc
CORESPONDENȚĂ FĂLTICENEANĂ by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/699_a_1142]
-
dialectice pentru cel consacrat aproape exclusiv vieții de rugăciune. Cum este firesc, orice societate umană își are elitele sale - iar Biserica creștină a recunoscut de la început nevoia autorizării unei elite spirituale. Numai că „elitele” deșertului nu se validau prin manifestarea pompoasă a calităților retorice ale inteligenței, ci prin asumarea eroică a votului sărăciei, al castității și al ascultării. Să ne gândim, de pildă, la figura dominantă a Egiptului din secolul al IV-lea, Sf. Antonie cel Mare. Dacă ar fi să
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
despre sine. Pe Dumnezeu îl percepe omnipotent, perfect, ca fiind cel care prevede totul. Este convins că Dumnezeu poate face orice pentru a-i satisface dorințele, fapt pentru care el se debarasează de orice responsabilitate. În general, îi plac liturghiile „pompoase”, cu mult fast și cultivă un stil de comportament religios în care să fie el centrul, în care caută să „simtă” suficient și să primească afecțiune. Ajutorul pe care confesorul i-l poate oferi în confesional pleacă de la încercarea de
Procesul dialogic în sacramentul reconcilierii by Bogdan Emilian Balașcă () [Corola-publishinghouse/Science/101002_a_102294]
-
ca toate să fie ale tale! Ia-le pe toate cu tine! Nu lăsa străinilor bogăția ta! Se poate ca slugile tale să nu-ți împodobească mormântul nici cu cea mai proastă podoabă și să nu-ți facă o înmormântare pompoasă, ca să câștige bunăvoința moștenitorilor. Sau poate că vor și filosofa atunci pe socoteala ta, spunând: «Este o prostie să împodobim un mort, să ducem la groapă cu atâta risipă de cheltuieli pe unul care nu mai știe ce se petrece
Studia Basiliana III by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/173_a_142]
-
îngăduită scriitorilor libertatea de a înfățișa, nepedepsiți, umorul vieții celei de toate zilele, cu rezerva, însă ca această libertate să nu se transforme în patimă. Sunt uimit de gingășia urechilor din vremea noastră: ele nu mai pot suporta decât titluri pompoase. Mai mult chiar, se văd oameni cu păreri așa de sucite despre religie, că ar răbda mai degrabă cele mai mari pângăriri aduse lui Christos, decât să tolereze cea mai ușoară aluzie la papă sau la împărat, îndeosebi atunci când interesul
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
etc. Isihasmul (isihie = liniște) va exercita o influență relativ puternică, determinând o serie de acțiuni ce aveau să domine, să direcționeze viața ideatică, respectiv conștiința oamenilor. De pildă: mutarea accentului, în sânul Bisericii, pe organizarea slujbelor religioase și a procesiunilor pompoase, pe cultivarea cântărilor religioase și aplicarea unui program rigid de cult, constând în rugăciuni de zi și de noapte rostite la anumite intervale de timp, participarea obligatorie la hramuri, lungi pelerinaje la lăcașuri de închinăciune, posturi interminabile, ridicarea de biserici
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]