707 matches
-
o societate aflată în dezvoltare procapitalistă. Mica burghezie națională a fost, în asemenea cazuri, principala sursă de geneză a ideologiilor și politicilor îndreptate în ansamblu împotriva capitalului străin, cel mai adesea reprezentat și protejat de mica burghezie angajată de acesta. Postcomunismul est-european însă are particularitatea de a fi construit o mică burghezie relativ unitară, în care cele două componente ale micii burghezii în loc să se confrunte între ele, mai degrabă se susțin reciproc. Tabloul relațiilor din interiorul micii burghezii este, astfel, net
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
capitaliste la metodele prin care aceasta urma să fie construită. În acea perioadă era foarte populară așa-numita „terapie de șoc”, definită în mare măsură în termenii în care o formulase Janos Kornai pornind de la realitățile economice și politice ale postcomunismului maghiar și care avea susținători puternici atât la nivel guvernamental, cât și în conducerea partidului de guvernământ de atunci (FSN). „Terapia de șoc” și alte formule asemănătoare care se bazau pe convingerea că tot ce este necesar pentru a institui
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
o face într-un ritm extrem de alert și cu costuri foarte mari. În primul rând, îl construiește instituțional; în al doilea rând, și social, „incubând” în interiorul societății socialiste noua clasă a capitaliștilor români. Primul val al noii structuri sociale a postcomunismului s-a format având ca bază piața liberalizată și privatizată a consumului populației. Aici a apărut noua clasă de întreprinzători privați și noua pătură de nouveau riches. Dar capitalismul și capitaliștii s-au născut în interiorul economiei socialiste a postcomunismului. Primii
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
a postcomunismului s-a format având ca bază piața liberalizată și privatizată a consumului populației. Aici a apărut noua clasă de întreprinzători privați și noua pătură de nouveau riches. Dar capitalismul și capitaliștii s-au născut în interiorul economiei socialiste a postcomunismului. Primii ani ai postcomunismului românesc nu au fost dominați de privatizarea capitalului de stat (cu excepția privatizării în masă), ci de transferul de venituri către noua clasă a capitaliștilor români, aflați în interiorul economiei socialiste. Una dintre metode a fost aceea de
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
format având ca bază piața liberalizată și privatizată a consumului populației. Aici a apărut noua clasă de întreprinzători privați și noua pătură de nouveau riches. Dar capitalismul și capitaliștii s-au născut în interiorul economiei socialiste a postcomunismului. Primii ani ai postcomunismului românesc nu au fost dominați de privatizarea capitalului de stat (cu excepția privatizării în masă), ci de transferul de venituri către noua clasă a capitaliștilor români, aflați în interiorul economiei socialiste. Una dintre metode a fost aceea de a-l subvenționa financiar
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
acest fel o parte a subvențiilor directe în folos propriu. A treia metodă de subvenționare a economiei au reprezentat-o creditele bancare cu dobândă negativă, la care trebuie adăugate creditele bancare neperformante. Volumul lor a fost, în primul deceniu al postcomunismului, relativ mic, chiar și spre sfârșitul perioadei totalul creditului bancar nereprezentând mai mult de 11% din PIB (EBRD, 2000). Până în 1996, statul (băncile erau în proprietatea statului) a oferit un credit constant sectorului privat și în continuă scădere sectorului de
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
58,9%, în condițiile în care rata inflației în același an a fost de 156%. A patra metodă a fost aceea a contractelor guvernamentale, a căror distribuție preferențială a stârnit numeroase scandaluri de corupție. Ca urmare, în primii ani ai postcomunismului, noua clasă politică românească „incubează” o nouă clasă de capitaliști români - dar nu în afara economiei socialiste, ci în interiorul ei, nu pe piața privată nou-apărută, ci mai ales pe „piața socialistă” a relațiilor comerciale dintre întreprinderi, bănci și instituții administrative, toate
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
toată viața sa. Cu toate acestea, a continuat să-și exercite profesia și să acumuleze o avuție încă și mai mare, dar fără a reuși vreodată să ajungă un „capitalist adevărat”. Inițial pe cont propriu. Către sfârșitul primului deceniu al postcomunismului, mica burghezie a încercat să se organizeze politic separat, prin înființarea unui partid al dreptei, Uniunea Forțelor de Dreapta, al cărei manifest a fost publicat după eșecul politic din alegerile din 2000. Ulterior, partidul a fost absorbit în PNL. După
[Corola-publishinghouse/Science/2089_a_3414]
-
Dumitru g. Danielopol Luciditate și nostalgie, Dan Ciachir Mărturisiri din exil, Pavel Chihaia Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield Modernitate și tradiție în Est, Tănase Sârbu Monolog pe mai multe voci, Ion Deaconescu Noi și ceilalți, Tzvetan Todorov Noi și postcomunismul, Sorin Bocancea Ok. Pentru America!, Gheorghe Stan Picătura de cucută, Paul Eugen Banciu Privilegiați și năpăstuiți, Arșavir Acterian Rebecca și Rowena, William Thackeray Reîntoarcerea fiului la sînul mamei rătăcite, Dumitru Țepeneag Sărbătoarea nebunilor, Istvan Ráth-Végh Simptome, Virgil Nemoianu Societatea românească
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
Radu Murea (coord.) • Intellectuals and Politics, Gheorghe Lencan Stoica • Liberalismul, Gabriel Mursa • Libertatea academică, Viorel Rotilă • Memorandum către președintele ales, Madeleine Albright • Noua economie, Tiberiu Brăilean • Nuclearul, Ciprian-Beniamin Benea • Omul societății de consum. În așteptarea unei noi ideologii, Viorel Rotilă • Postcomunismul, Leslie Holmes • Prin culisele serviciilor secrete, Mària Schmidt • Puternicul și atotputernicul, Madeleine Albright • Revrăjirea lumii, Michel Maffesoli • România după 20 de ani (vol. 1 și 2), Vasile Boari, Natalia Vlas, Nicolae-Radu Murea (coord.) • România în secolul al XX-lea, Stephen
[Corola-publishinghouse/Science/84957_a_85742]
-
și nostalgie, Dan Ciachir Luminătorii timpului, Liviu Pendefunda Mărturisiri din exil, Pavel Chihaia Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield Modernitate și tradiție în Est, Tănase Sârbu Monolog pe mai multe voci, Ion Deaconescu Noi și ceilalți, Tzvetan Todorov Noi și postcomunismul, Sorin Bocancea O țară ideală, Iosif Țon Ok. Pentru America!, Gheorghe Stan Omul cu trei aștri, Yvan Le Page Privilegiați și năpăstuiți, Arșavir Acterian Reîntoarcerea fiului la sînul mamei rătăcite, Dumitru Țepeneag Sărbătoarea nebunilor, Istvan Ráth-Végh Simptome, Virgil Nemoianu Societatea
by FRANCO VOLPI [Corola-publishinghouse/Science/1116_a_2624]
-
Micului Prinț cu vulpea, Emil Stan • Kairoi sau Roadele timpului. Introducere la o teologie a istoriei, Octavian Florescu • Luminătorii timpului, Liviu Pendefunda • Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield • Modernitate și tradiție în Est, Tănase Sârbu • Nihilismul, Franco Volpi • Noi și postcomunismul, Sorin Bocancea • O lume anapoda, Mihai Baciu • Omul cu trei aștri, Yvan Le Page • O țară ideală, Iosif Țon • Pendulări în abstract, Marius Cucu • Privilegiați și năpăstuiți, Arșavir Acterian • Reîntoarcerea fiului la sînul mamei rătăcite, Dumitru Țepeneag • Romanul lui Tommaso
[Corola-publishinghouse/Science/84988_a_85773]
-
a) elementul sau entitatea față de care se produce ruptura. Un răspuns corect la această problemă ar permite clarificarea obiectivelor pentru perioada următoare și a mijloacelor pentru înfăptuirea lor. După unele păreri, ruptura se produce față de socialism sau comunism, chiar de postcomunism. Credem că ar fi mai corectă formularea față de socialismul de tip marxist. De multe ori însă, nu se face nicio nuanțare terminologică de acest fel, fapt care ar putea conduce la concluzia că acest lucru ar trebui să fie indiferent
Macroeconomia tranziției postsocialiste by Cristian Florin CIURLĂU () [Corola-publishinghouse/Science/196_a_212]
-
mai ridicoli până la torționarii și criminalii din închisorile comuniste, au devenit peste noapte mari democrați, chiar luptători împotriva unui sistem pe care ei îl constituiau. Însă, în această metamorfoză nu au intrat și victimele lor, care au rămas și în postcomunism tot victime ale comunismului. Nedreptatea care continuă să li se facă în prezent victimelor închisorilor comunismului nu ia doar forma absenței despăgubirii materiale, ci și a tăcerii și indiferenței față de drama lor. Viețile lor nu au contat nici atunci, în
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
Pendefunda Mărturisiri din exil, Pavel Chihaia Mit, magie și manipulare politică, Nicu Gavriluță Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield Modernitate și tradiție în Est, Tănase Sârbu Monolog pe mai multe voci, Ion Deaconescu Noi și ceilalți, Tzvetan Todorov Noi și postcomunismul, Sorin Bocancea Nihilismul, Franco Volpi O țară ideală, Iosif Țon Ok. Pentru America!, Gheorghe Stan Omul cu trei aștri, Yvan Le Page Privilegiați și năpăstuiți, Arșavir Acterian Reîntoarcerea fiului la sînul mamei rătăcite, Dumitru Țepeneag Sărbătoarea nebunilor, Istvan Ráth-Végh Simptome
[Corola-publishinghouse/Science/84954_a_85739]
-
la CNRS, profesor, autor a numeroase lucrări și articole asupra comunismului și a extremelor europene. Momente cruciale: 1988-1991: Prăbușirea sistemului mondial comunist • Asasinat politic; Spionaj; Informare/Dezinformare; Khmerii roșii; Luptă armată; Maoism/maoiști; Zidul Berlinului; Partidul Stângii Europene; Poliție politică; Postcomunism; Terorism. JEAN-LOUIS PANNÉ, istoric, a colaborat cu Boris Souvarine și cu Franșois Furet. Este autorul lucrării Boris Souvarine, le premier dîsenchantî du communisme (Boris Souvarine, primul vindecat de comunism [Robert Laffont, 1993]) și a fost, împreună cu Stîphane Courtois, inițiator al
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
Pe 25 decembrie 1991, Mihail Gorbaciov își anunță demisia din funcția de președinte al unei URSS defuncte. El pune astfel capăt celor aproape trei sferturi de secol de dominație a comunismului totalitar, recunoaște prăbușirea sistemului comunist mondial și deschide era postcomunismului*. DICȚIONAR A ADEZIUNE Actul adeziunii se află la originea însăși a mișcării comuniste. El manifestă voința unui individ de a participa la o idee, la o acțiune și la o organizație, de a aparține unui partid* care se proclamă comunist
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
decât de persoane izolate ca Serghei Kovaliev. Alesi președinți ai țărilor lor imediat după dispariția blocului sovietic, foștii disidenți V. Havel, J. Jelev și L. Walesa au trebuit să cedeze locul unei noi generații de oameni politici veniți câteodată din postcomunism. DICTATURA PROLETARIATULUI → LENINISM E ECONOMIA COMUNISTĂ DISTRUGEREA ECONOMIEI DE PIAȚĂ Dacă fondatorii marxismului au consacrat multă atenție economiei, aceasta înainte de toate pentru a descrie și critica sistemul capitalist. Dar, începând din 1917, marxiștii sunt pentru prima oară în situația de
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
Așadar, nu există o schemă predeterminată de economie postcomunistă, mergând în mod necesar în sensul economiei de piață și al capitalismului, sau în cel al menținerii neschimbate a structurilor existente. Totuși, se succed unele etape care permit distincția între „tranziție”, „postcomunism” și „europenizare”. Țările est-europene au parcurs aceste trei etape; altele rămân la prima sau chiar abia încep pe cea de-a doua. Tranziții economice și căi de stabilizare a monedei „Tranziția” desemnează momentul în care, în mod simultan, economiile au
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
unui întreprinzător privat. Ele duc la trei mari tipuri de întreprinderi: cele vândute salariaților (MBO), cele achiziționate de investitori străini și cele rămase întreprinderi de stat - între 20% și 30% din locurile de muncă în țările Europei Centrale în 2004. Postcomunism și politică a drepturilor de proprietate Odată stabilizate regulile macroeconomice, obiectivul rămâne transformarea drepturilor de proprietate astfel încât schimbarea să se înscrie în ordinea juridică, apoi să confirme drepturile noilor proprietari și, în sfârșit, să contribuie la modificarea comportamentelor. Această politică
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
macroeconomice, obiectivul rămâne transformarea drepturilor de proprietate astfel încât schimbarea să se înscrie în ordinea juridică, apoi să confirme drepturile noilor proprietari și, în sfârșit, să contribuie la modificarea comportamentelor. Această politică se întinde pe tot parcursul deceniului 1990 și caracterizează „postcomunismul” pe plan economic și social, celelalte politici publice depinzând de reglementarea problemei proprietății. Dacă pentru a modifica drepturile de proprietate este suficientă o simplă trăsătură de condei, nu-i tot așa și cu comportamentele: unitățile economice nu devin mai eficiente
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
generând un „capitalism roșu” care profită foștilor responsabili comuniști. Aceste deturnări sunt susținute de mari grupuri sociale care n-au niciun interes în modificarea situației anterioare, caracterizată prin subvenții publice și prin compromisuri locale care garantează păstrarea locurilor de muncă. Postcomunismul ia astfel înfățișarea unui „capitalism politic de jaf” pe care Max Weber l-a definit ca fiind timpul tranzițiilor istorice și al acaparării violente a resurselor aflate la dispoziție. Diferența dintre țările postcomuniste constă în capacitatea lor de a edifica
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
de „decuplare” a Europei în raporturile ei cu Statele Unite nu se bucură de mai mult succes ca tentativele precedente. și întreaga problematică europeană a comuniștilor este radical modificată prin prăbușirea democrațiilor populare și a URSS în 1989-1991, deschizându-se calea postcomunismului* politic și economic, și a unei reunificări complete a Europei. Totuși, Partidul Stângii Europene*, care regrupează astăzi majoritatea PC europene, s-a pronunțat în mod radical, în 2002, împotriva tratatului constituțional european, considerat ca „ultraliberal”. FOȘTI în cele mai bine
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
cooperarea cu occidentul și definitiva socializare a URSS în ordinea internațională. Dar, prin acest gest, dezagregă principiul de legitimitate a URSS și îi grăbește dispariția și, în același timp, pe aceea a sistemului comunist mondial și a contra-societății sale internaționale. POSTCOMUNISM DIFICILA DECOMUNIZARE Căderea Zidului Berlinului în 1989 și apoi dispariția URSS în 1991 au creat o nouă situație politică pentru partidele comuniste intrate într-o perioadă postcomunistă. Partidele-state au cunoscut diverse evoluții, în funcție de felul în care ieșirea din comunism a
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
PCP Bandora Roja PC Peruan PC Polonez PC Portughez PC Român PC Sudanez PC Suedez PC Cehoslovac PC Vietnamez PC Iugoslav PDS PEN-Club Internațional Pitești Piața Tien An-Men planul Marshall plan cincinal poliție politică politica externă Polonia Răsăriteană polonezi PMSDR postcomunism Primăvara de la Beijing Primăvara de la Praga procese procesul de la Nürnberg Profintern proletariat (vezi clasa muncitoare) Proletkult Provisional Irish Republican Army Prusia Orientală PSI PSOE psihism R Radio Europa Liberă RAPP Adunarea Democratică Africană Adunarea Universală pentru Pace Reîntemeierea comunistă religie
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]