887 matches
-
mult Motto: „România mea personală. O port aici, în suflet, ca pe un mugur de fluier” (Delia R. Hornfeck)Așa o risipire a românilor, ca în ziua de azi, n-a mai fost în toată istoria noastră - obișnuită cu băjenii, pribegii, iar la nivel înalt, exiluri - și fenomenul tinde să ia o și mai largă anvergură. La vârsta primului salariu, copiii își întind aripile și zboară până cine știe unde. Vatra Țării pare că va rămâne, în câțiva ani, pustie.În realitate, despărțirea
ANGELA MONICA JUCAN by http://confluente.ro/articole/angela_monica_jucan/canal [Corola-blog/BlogPost/367135_a_368464]
-
termini științifici, filozofici și expresii străine din diferite religii; Mihai a făcut același lucru cu cele mai neaoșe cuvinte și expresii moldovenești. Bogăția de vocabular a autorului, plecat din țară acum 35 de ani, este impresionantă? În timp ce el, aflat în pribegie, și-a cultivat limba natală, confrații din țară pare că au uitat-o. E nedrept! De unde atâta talent literar și inspirație? Eu sunt tentat să cred că autorul a descoperit o intrare secretă la arhivele Akashice și a tras cu
SEMNAL EDITORIAL – MIHAI PRUTEANU: MASCA OMULUI ÎN TRAISTĂ DOMNULUI de NICHOLAS DIMA în ediţia nr. 1698 din 25 august 2015 by http://confluente.ro/nicholas_dima_1440516220.html [Corola-blog/BlogPost/374989_a_376318]
-
a-i spânzura.) Iată și alte perle:. La 76 de ani nu ești bătrân, dacă ești copac. E bine să zâmbești cât mai ai dinți. Sper că se referă la el)... Nu mă duce în ispită, o găsesc și singur. Pribegia este o moarte vie. (Aici cred că se referă la toți cei din exil) Pe om nu-l poți schimba decât când este în scutece. Dacă ai voință, poți muta un munte. Dacă ai creier îl lași la locul lui
SEMNAL EDITORIAL – MIHAI PRUTEANU: MASCA OMULUI ÎN TRAISTĂ DOMNULUI de NICHOLAS DIMA în ediţia nr. 1698 din 25 august 2015 by http://confluente.ro/nicholas_dima_1440516220.html [Corola-blog/BlogPost/374989_a_376318]
-
care și la ultima suflare încă sperau să le vină apă de baie pe țeavă ... ! Mamă sfântă Românie, Cui te las și cui ne lași? Triști români și românași Fără vlagă și mândrie, Turmă de naivi și lași Izgoniți în pribegie ... ! Căci și voi poate simțiți cu lacrimi în ochi și amară durere în inimă marea amenințare cu pieirea, apropiindu-se moartea care ne învăluie tot mai de apropae pe noi și pe cei dragi nouă și pe cei cărora ar
NAŢIONALIŞTI, CURÂND VEŢI AUZI SEMNALUL DEŞTEPTĂRII ! de ROMEO TARHON în ediţia nr. 707 din 07 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Nationalisti_curand_veti_auzi_semna_romeo_tarhon_1354947480.html [Corola-blog/BlogPost/351672_a_353001]
-
a îmbrăcăminții și a medicamentelor, precum și multe altele. În anul 1960, luna mai, în urma nefastului decret 410/1959, maicile au fost nevoite să plece din mănăstire pe la casele părinților sau să lucreze în lume, mânăstirea fiind abandonată și desființată. Această pribegie a durat până în anul 1969, perioadă în care cea mai mare parte din ele au lucrat într-o secție de covoare care aparținea Cooperativei “Record” din orașul Aiud. În tot acest timp, Părintele Dometie și-a întărit obștea risipită în
UN AUTENTIC EROU AL CREDINŢEI ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1259 din 12 iunie 2014 by http://confluente.ro/Stelian_gombos_1402575167.html [Corola-blog/BlogPost/349800_a_351129]
-
în natură domnește Rece vânt vijelios. Iar ploaia nu contenește Să cearnă cerul noros. Toamna își scrie cuvântul pe destine omenești, vieții rătăcind avântul în ai timpului nămeți. Resemnarea se așterne Pe natura pustie. Ducând cu vise eterne, Speranță-n pribegie. © Maria Filipoiu 29.10.2014. Referință Bibliografică: RESEMNAREA TOAMNEI / Maria Filipoiu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1779, Anul V, 14 noiembrie 2015. Drepturi de Autor: Copyright © 2015 Maria Filipoiu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat
RESEMNAREA TOAMNEI de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1779 din 14 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1447482548.html [Corola-blog/BlogPost/377531_a_378860]
-
confortabilă? Toată ziua ne ducem prin locuri străine după un codru de pâine - Lagăre aurite și argintii ale banului sclavii, Care îngroapă orice urmă a conștiinței naționale, Care șterge fiecare amprentă a trecutului strămoșesc, patern... Până când vom mai milogi prin pribegie? Până când vom mai răbda defăimarea ce-o purtăm de la străinii haini? Altare și cruci se ridică fără sens, Căci tot păgâni suntem în cuget... Ateliere mari și mici ale celor fărădelege, Care așteaptă mântuirea ce nu vrea să vină Și
PARTEA II DIN VOLUMUL MASTI de ALEXANDRU ENACHE în ediţia nr. 2149 din 18 noiembrie 2016 by http://confluente.ro/alexandru_enache_1479472490.html [Corola-blog/BlogPost/342962_a_344291]
-
agoniseala, lăsându-și casele în grija Celui de Sus, încărcând tot ce aveau mai de preț în căruțe și cu acestea pline cu ce puteau lua cu ei, însoțiți și de alți mocani din zona respectivă, au purces pe calea pribegiei, trecând munții, în Moldova domnitorului Mihail Șuțu. Bunicul său, ca să-și făurească foalele forjei, a trebuit să cumpere o piele argăsită de bou, din care să-și confecționeze singur burduful, fără de care nu se putea apuca de fierărie. Era iscusit
CARTE BIOGRAFICA A RENUMITEI SOLISTE DE MUZICA POPULARA MARIA LOGA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1965 din 18 mai 2016 by http://confluente.ro/stan_virgil_1463548530.html [Corola-blog/BlogPost/380178_a_381507]
-
muncii amândorura. În primii ani ai exilului au lucrat la tâmplărie sau la ferma personală, continuu sub apăsarea nu a grijii de a exceda ceva în existența de zi cu zi, ci de a nu rămâne fără locuință sub umbrele pribegiei prin Europa, un spațiu generos până la granițele țărilor comuniste. Aici s-au depănat anii tristului și lungului exil. Au locuit întâi pe domeniul Bramshill, proprietate a Lordului Brocket, lângă Londra, apoi la proprietatea Ayot St. Lawrence, de asemenea, în Anglia
REGINA ANA. FĂRĂ IUBIRE, PRAGURILE PUTEAU FI MINE de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1721 din 17 septembrie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1442490002.html [Corola-blog/BlogPost/365597_a_366926]
-
însemna, din păcate, și frâu liber pornirilor trupești, este neîndoielnic faptul că Neagoe Basarab a avut o viață de familie fără pată. Viața l a încercat din greu, și a primit totul creștinește, fără cârtire. Mama i a murit pe timpul pribegiei la Constantinopol. Din trei băieți și două fete a îngropat doi fii, unul mic, altul în care își pusese nădejdea de părinte. Moartea lui Neagoe, la 39 de ani, în septembrie 1521, ar părea o mare nedreptate față de acest creștin
NEAGOE BASARAB – UN OM POLITIC CU HAR de ŞTEFAN POPA în ediţia nr. 1730 din 26 septembrie 2015 by http://confluente.ro/stefan_popa_1443273350.html [Corola-blog/BlogPost/378169_a_379498]
-
și dumnezeit... am să descriu panoramic magnifica creație, „Doina de jale” în episoade distincte, așa cum o vede maestrul Gheorghe Zamfir, care adesea mi-a spus: „DOINA, regină peste regine, mi-a fost ca o bună MAMĂ în toți anii de pribegie... petrecuți în străinătate, când am vărsat o fântână de lacrimi amare, dar am trăit cu trupul și sufletul tot în plaiul patriei, alături de românii mei dragi Ea m-a sfătuit să nu-mi pierd credința în puterea Mântuitorului nostru, IISUS
GHEORGHE ZAMFIR PREAMĂRIND PE EMINESCU de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 1319 din 11 august 2014 by http://confluente.ro/marin_voican_ghioroiu_1407725558.html [Corola-blog/BlogPost/349438_a_350767]
-
și inedit, cu întristare și exaltare, cu reușite și eșecuri s-au scurs într-o manieră în care, optimistul și temerarul luptător a ieșit învingător în fața tuturor piedicilor. Dumitru Sinu are ocazia să-l cunoască pe Tiberiu Cunia în anii pribegiei, drumul său spre libertate și împlinire urmând o traiectorie comună, pe alocuri, cu cea a profesorului Cunia. Și astăzi cei doi păstrează legătura și își deapănă la telefon mai ales, ore în șir, amintirile... Domnul profesor Tiberiu Cunia se bucură
63 DE ANI ÎN EXIL, O CARIERĂ STRĂLUCITĂ ŞI-UN PREMIU „VON HUMBOLDT”! de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 227 din 15 august 2011 by http://confluente.ro/Tiberiu_cunia_63_de_ani_in_exil_o_cariera_stralucita_si_un_premiu_von_humboldt_.html [Corola-blog/BlogPost/360650_a_361979]
-
masă, precauția, flerul și, de ce nu, șansa îl direcționează din nou spre București, unde-și pregătește de această dată plecarea peste graniță. Grupul de studenți din care face parte alături de Genu (Eugen) Ștefănescu, Sandu Ionescu (ambii prieteni și „ortaci” de pribegie ai lui nea Mitică Sinu) și Tiberiu Ionescu, toți colegi de facultate și prieteni nedespărțiți, plănuise să treacă la sârbi pe la Turnu Severin, traversând Dunărea înot. Tiberiu Cunia însă nu știa să înoate și cu toate că prietenii săi încercaseră să-l
63 DE ANI ÎN EXIL, O CARIERĂ STRĂLUCITĂ ŞI-UN PREMIU „VON HUMBOLDT”! de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 227 din 15 august 2011 by http://confluente.ro/Tiberiu_cunia_63_de_ani_in_exil_o_cariera_stralucita_si_un_premiu_von_humboldt_.html [Corola-blog/BlogPost/360650_a_361979]
-
ceea ce numim peace of mind, adică liniștea sufletească. Acest lucru m-a ghidat întotdeauna. Când am fost sfidat de problemele vieții, am încercat să le schimb. În aceasta constă voința omului”. Începuturile exilului și supliciile lui - Iugoslavia Începutul anilor de pribegie se află sub sceptrul unor elemente de gândire logică, care l-au ajutat să pătrundă încrezător în universul unei altfel de lumi, să înceapă lupta pentru o altfel de viață, pe care și-a dorit-o, și-acum avea posibilitatea
63 DE ANI ÎN EXIL, O CARIERĂ STRĂLUCITĂ ŞI-UN PREMIU „VON HUMBOLDT”! de OCTAVIAN CURPAŞ în ediţia nr. 227 din 15 august 2011 by http://confluente.ro/Tiberiu_cunia_63_de_ani_in_exil_o_cariera_stralucita_si_un_premiu_von_humboldt_.html [Corola-blog/BlogPost/360650_a_361979]
-
anul 1991 i s-a publicat și prima parte a Memoriilor (Zile albe, zile negre), la Casa Editorială “Gândirea”, de către același Nedic Lemnaru. Această primă parte dă seama de răstimpul dintre anii 1889 și 1944, fiind redactată inițial pe vremea pribegiilor postbelice. Partea a doua (încheiată spre sfîrșitul anilor '60), îngrijită și prefațată de Alexandru Condeescu și apărută (1996) la Editura Muzeului Literaturii Române (“Orfeu”), acoperă perioada anilor 1944 -1962 (textul propriu-zis - Pribeag în țara mea. Memorii din închisoare - este urmat
„PRO MEMORIA ?' ANUL COMEMORATIV JUSTINIAN PATRIARHUL ŞI AL APĂRĂTORILOR ORTODOXIEI ÎN TIMPUL COMUNISMULUI” NICHIFOR CRAINIC ?' TEOLOGUL MISIONAR PRINTRE INTELECTUALI, APOLOGETUL ORI PROPOV? de STELIA by http://confluente.ro/stelian_gombos_1492666048.html [Corola-blog/BlogPost/343135_a_344464]
-
a scris următoarele lucrări: Catalogarea manuscriselor românești din Biblioteca Mănăstirii Secu (1994); În duhul evlaviei ortodoxe (1999); Cuvinte și tâlcuiri arhierești (1999); Mierea din drumul pelinului (2000); Iarba din roata amurgului (2001); Precizări tipiconale (2002); Tămâie și exil - dialoguri despre pribegia fraților (2003); Tihna însemnărilor (2004). De asemenea, Episcopul Gherasim (Cucoșel) Putneanul a publicat diferite articole în revistele: "Mitropolia Banatului" și "Îndrumătorul Bisericesc" de la Timișoara și Arad. Așadar, în urmă cu șapte ani, în primele minute ale sărbătorii Sfântului Ierarh Nicolae
IN MEMORIAM – EPISCOPUL GHERASIM (CUCOŞEL) PUTNEANUL ... de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1432 din 02 decembrie 2014 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1417509501.html [Corola-blog/BlogPost/371932_a_373261]
-
castel în umbra Vârfului de Cruce, cu plaiuri pentru joacă și fală pentru sat. Avea trei fete care iubeau Posada, Cuculeț și Podișorul, dar tinerețea le-a fost cu tulbur și prigoană. Regele a fost alungat cu toată curtea-n pribegie schimbând o joacă-n hăituială ... Măria s-a stins cu gând la zilele frumoase iar fetele ei se-ntrec în viață lungă cu sfârșit neașteptat ... În Rucăr au fost odată și sunt și-acum două biserici ce poartă-n hramul
ALTE MĂRII ŞI BISERICI...DE ION MUŢIU de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 258 din 15 septembrie 2011 by http://confluente.ro/Alte_marii_si_biserici_de_ion_mutiu.html [Corola-blog/BlogPost/364639_a_365968]
-
a îmbrăcăminții și a medicamentelor, precum și multe altele. În anul 1960, luna mai, în urma nefastului decret 410/1959, maicile au fost nevoite să plece din mănăstire pe la casele părinților sau să lucreze în lume, mânăstirea fiind abandonată și desființată. Această pribegie a durat până în anul 1969, perioadă în care cea mai mare parte din ele au lucrat într-o secție de covoare care aparținea Cooperativei “Record” din orașul Aiud. În tot acest timp, Părintele Dometie și-a întărit obștea risipită în
UN AUTENTIC EROU AL CREDINŢEI… de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1630 din 18 iunie 2015 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1434615748.html [Corola-blog/BlogPost/352916_a_354245]
-
teroarea roșie le-a dezmembrat comunitatea monahală: o parte dintre monahii au fost arestate, iar cea mai mare parte a fost exclusă din monahism. Motivul fiind același: credința și iubirea de Dumnezeu și de Neam! După eliberare în perioada de pribegie i-au apărut alte volume de poezii: „Icoane pentru paraclis”, „Din pribegie”, „Grădina Doamnei” și „Alte poezii”. În paralel cu poezia a tradus opere ale Sfinților Părinți: Origen cel Mare, Grigorie de Nyssa, Isaac Sirul, Simion Noul Teolog. După Evenimentele
CINSTIREA FECIOAREI MARIA ÎN SLOVA MARILOR POEŢI CREŞTINI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1338 din 30 august 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1409387324.html [Corola-blog/BlogPost/370423_a_371752]
-
fost arestate, iar cea mai mare parte a fost exclusă din monahism. Motivul fiind același: credința și iubirea de Dumnezeu și de Neam! După eliberare în perioada de pribegie i-au apărut alte volume de poezii: „Icoane pentru paraclis”, „Din pribegie”, „Grădina Doamnei” și „Alte poezii”. În paralel cu poezia a tradus opere ale Sfinților Părinți: Origen cel Mare, Grigorie de Nyssa, Isaac Sirul, Simion Noul Teolog. După Evenimentele din Decembrie 1989, Maicile care au supraviețuit prigoanei atee, între care și
CINSTIREA FECIOAREI MARIA ÎN SLOVA MARILOR POEŢI CREŞTINI de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 1338 din 30 august 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1409387324.html [Corola-blog/BlogPost/370423_a_371752]
-
a înțărcat dracul iapa. - Cine poate ști ce ne rezervă destinul? Noi suntem niște jucării în mâna lui. - Așa o fi cum zâci matale, dar unii tare greu o duc. - Știu! Am mai aflat câte ceva de soarta românilor plecați în pribegie. - Am ajuns sclavii Europei, asta suntem. - Poate că ne și merităm soarta. Nu noi îi votăm pe cei ce ne-o hărăzesc? - Dar cine dracul știe ce hram poartă fiecare? Spuse ea cu obidă[ 7. Întristare adâncă, durere sufletească; mâhnire
CAP. VIII de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1512 din 20 februarie 2015 by http://confluente.ro/stan_virgil_1424419594.html [Corola-blog/BlogPost/377281_a_378610]
-
printre-a ei petale broboane de lumină culese-n zor cu grijă de magica albină. Ce-o-ndeamnă pe albină să strângă din grădină polenul cu nectarul trimis de unda lină, sublimă și divină? În lumea asta strâmbă din noaptea pribegiei, e dreaptă doar Lumina din clipa veșniciei, eternă e iubirea și firea preacurată care ne-o dă Bătrânul, ce-i bunul nostru Tată. S-ascunde veșnicia în satul românesc, în tot ce-i simplu-n lume, curat, dumnezeiesc, înțelepciunea sacră
CEI ȘAPTE ANI DE-ACASĂ! de DAN BORBEI în ediţia nr. 1773 din 08 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/dan_borbei_1446990052.html [Corola-blog/BlogPost/362315_a_363644]
-
întrerupea, Că-i place numai să se audă vorbind, De dosarele grele ‘neplagiate hlizind... Necontând că-n argumente de.. rabat, O Nație întreagă de la vot a alungat, Și-a bătut joc și de strămoșii României, Prigonindu-i fii în vileagul pribegiei, Ca șleahta de pungași să aibe ce fura, Pe toți moștenitorii din țară ai înjura, Și ai extorca prin mii taxe și impozite, Extrăgând și din piatră seacă depozite... Cu prea multe fițuici și-a făcut levitare, De la ce poporul
REUŞIND URSUL SĂ TREZEASCĂ... de VALERIAN MIHOC în ediţia nr. 1422 din 22 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/valerian_mihoc_1416652030.html [Corola-blog/BlogPost/372046_a_373375]
-
Cu paienjeniș de gânduri Și au vrut să îmi ia viața De la mine-n multe rânduri. Că doar astfel trag nădejde Să-și găsească o scăpare În mânia lor aprinsă Ei năpăstuiesc popoare. Dar Tu-mi numeri pașii mei, Lacrimile pribegiei Le-aduni in val de mare Și în Cartea veșniciei. Și atuncea și vrăjmașii Se dau înapoi când știu Că-mi ții partea mea de vină Și că-Ți sânt chiar Ție fiu. Dacă mă încred în Domnul Și-n
PSALMUL 56 de MARIN MIHALACHE în ediţia nr. 2029 din 21 iulie 2016 by http://confluente.ro/marin_mihalache_1469111917.html [Corola-blog/BlogPost/383896_a_385225]
-
doar privind la Chipul Lui, la Ochii lui .... Știu că a fost prima icoana prin care biserică noastră și-a deschis porțile credincioșilor iar bucuria mea a fost nespus de mare să văd cum mulți din cei aflați aici, in pribegie , simt ce am vrut sa arat!! Știind cu câtă truda au adunat "mici comori " credincioșii Bisericii și Părintele aici, încât, " Încercarea " cea mare pentru Biserică "Sfântă Maria ", incendiul, m-a întristat foarte mult. Câteva zile numai la "Icoana" dăruita de
ICOANA LUI ISUS de MARA CIRCIU în ediţia nr. 1079 din 14 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Icoana_lui_isus_mara_circiu_1387034214.html [Corola-blog/BlogPost/363497_a_364826]