405 matches
-
era vorba de a îndepărta prejudecățile locale împotriva lucrului manual a fost o greșeală; nu un impozit, ci o primă trebuia dată industriei indigene. Contribuția patentei a fost obiectul unei dezaprobări universale; promulgată înainte de a primi sancțiunea adunării, a provocat răzmerițe; forța armată le-a reprimat, industria care tocmai se dezvolta la Craiova, la Ploiești a primit astfel o lovitură mortală 103. Impozitul timbrului a fost respins cu aceeași energie. Unui popor atât de împovărat orice nouă înrăutățire îi e insuportabilă
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
o carne scârboasă; prejudecățile religioase interzic folosirea lor și chiar contactul cu ele. Fu cu mult mai rău când pescarii prea încrezători, intrând într-o cârciumă a satului, vrură să-și pregătească o parte din recoltă. Atunci izbucni o adevărată răzmeriță. Țăranii enervați puseră mâna pe saci și făcură un autodafe; apucară pescarii nelalocul lor și îi legară strâns, nu fără a-i maltrata nițel. Astfel legați, fură, în ciuda protestelor lor neînțelese, aduși, noaptea, la București și lăsați la prefectura de
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
ne eliberezi; suntem reținuți; să fie respectată semnătura ta! E bine, spune prințul; întoarceți-vă în cazarmă, vi se va face dreptate. Dacă Alteța Ta are nevoie de noi, răspund soldații, militari sau civili, n-ai decât să ne chemi." Răzmerița încetă și soldații își primiră liberarea a treia zi. Răspunsul acestor oameni nu e oare de o remarcabilă abilitate? Când spuneam că românii se nasc diplomați! Iată dovada. Acest incident a dat ocazia unei cugetări ce diferă oarecum de a
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
vorbească praful de pușcă, în lipsa unor motive mai bune126. Astfel, urii profunde a boierimii tocmai i-a fost adăugat ansamblul resentimentelor populare. Într-o bună zi, li se va cere socoteală spintecătorilor pentru sângele pe care l-au vărsat. Cauzele răzmeriței de la București ar fi evaluate greșit dacă le-am atribui unei simple ciocniri a negustorilor de fructe cu jandarmeria. Nu trebuie crezut, în baza ziarelor, într-o revoltă tocmită de către trimișii ruși, într-o răzmeriță provocată de partizanii prinților destituiți
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
care l-au vărsat. Cauzele răzmeriței de la București ar fi evaluate greșit dacă le-am atribui unei simple ciocniri a negustorilor de fructe cu jandarmeria. Nu trebuie crezut, în baza ziarelor, într-o revoltă tocmită de către trimișii ruși, într-o răzmeriță provocată de partizanii prinților destituiți, încă și mai puțin într-o încercare a partidului democrat. Fără îndoială, ar profita cu toții de pe urma căderii hospodarului actual, dacă ar fi cazul. Dar nemulțumirea publică are alte cauze; discreditarea visteriei, împrumuturile prea oneroase, abandonarea
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
tr.] Probabil Napoleon al III-lea, cf. Adrian-Silviu Ionescu, "Armata în vremea lui Cuza", in Observatorul cultural, nr. 232, iul. 2004 (n. tr.). 126 Pe drept sau pe nedrept, s-a pretins că poliția avusese talentul de a transforma în răzmeriță o simplă ciocnire în piață. Încă din ajun fuseseră arestați preventiv la domiciliu patru membri ai opoziției pentru complicitate în săvârșirea unui delict... viitor! Ancheta municipală redactată a doua zi după eveniment constata prezența unor agenți de poliție care îndemnau
by G. LE CLER [Corola-publishinghouse/Science/1011_a_2519]
-
trecut în țara Românească, pentru că nu era a sta în Ardeal, de vreme ce oștile toate să trăgea a eși din Ardeal, neputând sta înaintea oștilor nemțești, carii din sus grele venea...” Uneori, gonite de partide potrivnice, de Voievozi ostili sau de tulburări - „răzmerițe” - iscate de războaie, pribegeau văduvele (foste neveste de boieri) însoțite de oameni ai casei și de slujitori, pe care, câteodată, nu uitau să-i răsplătească după reîntoarcerea acasă (așa au făcut Neacșa logofeteasa din Drăgoești și fiii ei, care i-
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
cu performeri între Voievozi - Mihnea cel Rău, Ștefan Rareș, Iancu Sasul, Aron Tiranul - și printre apropiații lor - nepoții lui Vasile Lupu, fiii lui Antonie Ruset, urmăriți de cronicari cu un ochi veghetor) pălea, firește, în fața violenței sexuale practicate în vremea „răzmerițelor”, adică în timpul campaniilor militare. Văduvele se numărau atunci printre victimele din prima linie ale violenței sexuale. Turcii erau primii între excesivi și autorii de letopisețe le consemnează faptele. Anonimul Brâncovenesc îi urmărește pe „nemții” care prădau în Ardeal, constatând că
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
otrăvit), sporind numărul văduvelor, pe femei - văduvele nefăcând excepție - și, cu deosebire, pe copii. Victimele acetor „valuri” contagioase - ciuma, tuberculoza, pediculoza, râia, erizipelul, furunculoza, trahoma, lepra 554 - se numărau cu zecile de mii. De „pedeapsa” („Pe acéia vréme fiind multe răzmerițe de oști, s-au făcut foamete mare în țară, și, pentru că se mâniese Dumnezeu pe rumâni, de atâteau nebunii și morți, ce făcuse, au trimis și ciumă de murea foarte rău”- Cronica Bălenilor; „întâi robiia, a doua ciuma 3 ani
[Corola-publishinghouse/Science/2282_a_3607]
-
articole de istorie. Debutul literar și-l face în 1939, cu nuvela Ctitorii de grai bătrân. De la Herța, în „Viața românească”. Un an mai târziu îi apare în „Însemnări ieșene” povestirea Pleacă dilijansa, care va fi inclusă și în volumul Răzmerița bairamului domnesc (1943). Sub titlul Pe urmele lui Vasile Bălțatu la întrecere de halca, tipărește în „Iașul nou” (1954) o secvență din romanul, rămas în manuscris, Volnicii norodului, care cunoaște două faze intermediare: Flamura cernită (1945) și, mai târziu, Paloșul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285550_a_286879]
-
fantezistă și barocă, acțiunea, condusă cu mână sigură, este dinamică, povestirile sunt concise, lectura agreabilă și antrenantă. Autorul are capacitatea de a reține amănuntul revelator pentru firea personajului, care se definește prin gest și replică, întocmai ca în teatru. SCRIERI: Răzmerița bairamului domnesc, București, 1943. Repere bibliografice: Gheorghe Băileanu, Note autobiografice, titluri, lucrări, activitate, jurisprudențe, aprecieri, Iași, 1939; G. C. Nicolescu, „Răzmerița bairamului domnesc”, UVR, 1943, 11; Petru Comarnescu, Romanțările istorice și juridice ale d-lui Gh. Băileanu, „Timpul”, 1943, 2173
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285550_a_286879]
-
a reține amănuntul revelator pentru firea personajului, care se definește prin gest și replică, întocmai ca în teatru. SCRIERI: Răzmerița bairamului domnesc, București, 1943. Repere bibliografice: Gheorghe Băileanu, Note autobiografice, titluri, lucrări, activitate, jurisprudențe, aprecieri, Iași, 1939; G. C. Nicolescu, „Răzmerița bairamului domnesc”, UVR, 1943, 11; Petru Comarnescu, Romanțările istorice și juridice ale d-lui Gh. Băileanu, „Timpul”, 1943, 2173; Mihai Ursachi, George Băileanu, CRC, 1975, 29; S. Marin, O valoroasă retrospectivă istorică, TR, 1969, 49; Maftei, Personalități, III, 38-39. G.H.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285550_a_286879]
-
cînd literatura română își îndreptase toată atenția spre orientările literare pariziene. Influența imediată a poetului nevrozelor și macabrului se resimte în varii producții macedonskiene: Nopțile îngrozitoare, În atelier, Imn la Satan, În noapte ori în ciclul Idilelor brutale. Apoi, în Răzmerița morților se înregistrează ecouri din același, în reprezentarea convoiului macabru (imagine reluată în Noaptea de noiembrie). Să reținem, din această zonă, notele naturaliste. Contactul lui Macedonski cu Emile Zola (a citit Les Rougon Maquart și alte "capete de operă" ale
Un conspect Macedonski by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16172_a_17497]
-
o aruncă. Autorul e din familia iconoclaștilor aflați la modă astăzi în Franța, acei rebeli care își fac din revoltă un program și care făgăduiesc, pentru a cîta oară, răsturnarea tuturor valorilor. Din păcate, revolta noilor cruciați e de paradă, răzmerița lor petrecîndu-se în matca curentului dominant, un curent în virtutea căruia tot ce e de stînga e aplaudat ca o epifanie a geniului omenesc. De aceea, a fi rebel de stînga, singura formă de curaj îngăduită astăzi în Franța, a devenit
Hapaxul existențial by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6259_a_7584]
-
întîi să vă plecați lor cu cuvinte bune și blînde. [...] iar de nu vor vrea să se împace cu voi cu acele cuvinte bune, pentru necredința lor, voi să le dați și bani cît veți putea. Iar să nu iubiți răzmerițele și războaiele, nici să vă ducă mintea să vă bateți cu dînșii". Trebuie subliniat cu tărie că orice glorificare a eroismului unui "canon occidental" - este exclus să o găsim într-un text medieval ortodox. Sigur, asta nu înseamnă că nu
Fantoma părintelui ucis by Manuela Tănăsescu () [Corola-journal/Journalistic/15425_a_16750]
-
un "mijlocitor" un ins din mulțime, precum Pătru Opincă, al cărui grai e pe cît de viforos, pe atît de exponențial: "Io,/ Pătru Opincă,/ ce-ntre atîtea moșii n-am doar o șirincă,/ înfrunt strîmtele legi și năpasta/ Și-n răzmerița ce-n mine crește,/ Sudui vârtos, mocănește,/ Și scuip pe toată rînduiala asta!". Explicabil, o asemenea retorică dîrză a ajuns la contingențe cu ideologiile extremelor momentului politic, revendicată atît din stînga, cît și din dreapta. Unele texte ale lui Cotruș par
Metalirismul lui Aron Cotruș (I) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/12535_a_13860]
-
o recepție unde avea să fie prezent, se spune, și Laurent Fabius, președintele Adunării Naționale. Nu eram eu chiar invitatul principal, mai erau vreo șaptezeci de români. Era ianuarie 1990. Trecuserăm, într-o lună și câteva zile, de la îngheț la răzmeriță și represiune, urmate de euforie, îngrijorare, groază și stupoare, totul într-o tensiune aproape de nesuportat. Și, brusc, românii la Paris! Păstreaz-o, spune T. Ce să fac cu ea ? Avem o iarnă despre care se va vorbi („Ții minte frigul ăla
Însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/4551_a_5876]
-
mare: un fel de societate postmodernă, globalizantă, o societate a consumului descrisă cu premoniția viitorului descris din trecut. Peste tot va fi bunăstare, „banii vor fi la dispoziția tuturor” (408), cetățenii vor fi încurajați să cheltuiască, să devină datornici, iar răzmerițele vor fi înăbușite prin grosimea facturilor. Plăcerea comodă, prosperitatea materială, lipsa ierarhiilor consfințite de tradiție vor duce la o lume a relativismului postmodern în care simulacrul și repetitivitatea vor ucide spiritul. „Femeia nu va mai fi silită să dea ascultare
Un roman saturnian by Mihaela Mudure () [Corola-journal/Journalistic/4491_a_5816]
-
Constantin Țoiu Opțiunea Parpanghel... E personajul cel mai intrigant al Poemei eroi-comice. Nu s-a mai auzit nimic de el, între timp. Ce face Parpanghel?... Ciudată absența lui în mijlocul unui conflict angajând pe viață și pe moarte țigănimea în Oplină răzmeriță... Avem două mărturii care ne ajută să pricepem opțiunea politică a acestui june simpatic, aventuros, ginerele lui Goleman, fidelul ibovnic al Romicăi... Mai întâi, depoziția lui Mitru Perea, înțeleptul. S-o auzim... Mai întâi, - zice el: Toți fiind acum amestecați
Caftane si cafteli by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10158_a_11483]
-
de sacâz pălmași umeziți de bruma căzută pe casele de pai străpunși cu cârjă de păianjenul șchiop în pânza de lipitori și lăcuste Domni peste ținutul sălbatec peste sălbăticiți peste mișcătoarele din mină mitul fals întreținut înscenat la revoluții și răzmerițe blestem VI. broderie în ia de purpură cruciulițe bruma firul rombul lumina fluiere amintire frunze scara trandafiri leandrii umbra triunghiul colivii catedrala dalii și dale de piatră întuneric ferecat cercul apa biserica vitralii foșnet zbatere foc topoare aer vânt ard
BLESTEM DE FRAGI PE COLINELE VERZI by Liviu Georgescu () [Corola-journal/Imaginative/11318_a_12643]
-
târcoale fermelor rare, vânând uneori, cu eleganță și cruzime tropicală, bietele oi de Shetland. Prima iarnă trebuie să fi fost cea mai grea. Ca o frumoasă aristocrată, scăpătată sau zvârlită în mizerie de cine știe ce desfrâu al mulțimii, de cine știe ce tulbure răzmeriță, încălzindu-și cu greu degetele fine și trupul fragil la umila sobă de tuci în care ard câțiva cărbuni murdari, privind mereu la copilul delicat, cu trup de înger, care-și ascunde nevinovăția sub așternuturile roase până la urzeală, umezindu-i
Povestea celor două pantere by Florin Sicoie () [Corola-journal/Imaginative/10869_a_12194]
-
oarecum programatică, de vreme ce se intitulau Schiță pe zăbale rupte (la reluare, li s-a zis 39,5 grade - temperatură de alertă pentru corp). Alături de ingenuități de tipul „să-ncui soarele-n sâni“, păstrate întocmai, în tiparul versurilor pătrund zvonuri de răzmeriță împotriva calapoadelor anchilozate ale existenței, contestări când mai domoale („Să n-ai nici un gând călcat pe dungă“), când ușor hazlii („Să te strâmbi după madam Rifca“), izvorâte din dorința discreditării rânduielilor curente („Să șterpelești ouă din toate cuiburile/ și dacă
Maria Banuș by Geo Șerban () [Corola-journal/Imaginative/12956_a_14281]
-
Sunt patru milioane la Paris care clocotesc de aceeași ură, ura la modă... Și nu-nseamnă un fleac patru milioane de uri!... Ultimul friț la Villette toate jungherele ies! Implacabil! Garote, sule, principii, Onoare, Patrie! Eu fac parte din marea răzmeriță, cu boașele mele, capul, aorta mea... un metru de hoituri grosime au promis, în Place de la Concorde! Ecarisarea publică a trădătorilor! Lucrare ticluită, garantat, altceva decât zvârcolirile de la Marna! Împotmolirile „à la Verdun”! Zgornire o sută de mii contra unu
Louis-Ferdinand Céline by Irina Negrea () [Corola-journal/Journalistic/4938_a_6263]
-
doar să-i poprească. I-a transmis lui Stelian prin șeful arestului să fie mulțumit că îi hrănește ca pe soldați și nu le aduce mîncare de la pușcăria din Constanța. Cei doi locotenenți pe care Scipione îi degradase în dimineața răzmeriței au fost trimiși sub pază la București, după ce unul dintre ei a încercat să se sinucidă, în despărțitura pentru ofițeri a arestului. În oraș era liniște. Judecătorul, însoțit de Pomenea, doi jandarmi și de un avocat din oficiu, i-a
Poștașul din sertar by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7861_a_9186]
-
corespondența oficială și neoficială înainte de a o preda destinatarilor. Claudiu îl omorîse și pe Caraeni legionarul și tot el îi desenase pe frunte cu vîrful cuțitului crucea în cinci colțuri în locul stelei lui David. Totuși poștașul nu luase parte la răzmeriță. Rămăsese același tînăr politicos și deschis, care visa să devină avocat și punea deoparte bani de studii.
Poștașul din sertar by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/7861_a_9186]