322 matches
-
aliate occidentale ăntretinănd iluzia că nimic nu este hotărât și că, prin acțiuni decise, jugul poate fi zvârlit. A fost această o cinica politică duplicitara menită să dea lumii (inclusiv occidentale) impresia (falsă) că ele nu șanț de acord cu raptul sovietic și că inevitabilul poate fi ănlăturat. Ce sacrificii imense a creat această duplicitate vinovată la noi, o știm de mult. Și simptomatic e faptul că Iuliu Maniu, incontestabil personalitatea care ăntruchipa rosturile opoziției, a ăntrebat odată, pe un trimis
Greva regală by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17429_a_18754]
-
lui Timotei Cipariu. Aplecarea spre spirit Ion Papuc și-a urmat-o la Cluj, de-a lungul anilor de studenție la Litere (1962- 1967), oraș unde, în afara întîlnirii cu Blaga și D.D. Roșca, tînărul fantast a dat semne de precoce rapt spiritual, acuzînd o formă stranie de obnubilare a minții, cînd, sub emulația unor lecturi intense, era înclinat să ignore rigorile lumii, înlocuindu-le cu fascinația ideilor înalte. E grăitor episodul lecturii din Logica mică, traducere abia apărută în 1962, cînd
Vultus importunus by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4692_a_6017]
-
Pavel Șușară Monumentul public și cultul eroilor În cei douăzeci de ani care s-au scurs de la prăbușirea structurilor și a instituțiilor comuniste din România, nimic nu a cunoscut o manifestare mai dezlănțuită (nici măcar lăcomia și raptul economic) decît năzuința reprezentării simbolice și iluzia proiecției în eternitate. De la victimele celor cincizeci de ani de teroare comunistă la supraviețuitori și de la victimele recente, din decembrie '89, la răniți și la urmași, ca să nu mai punem la socoteală și
Negoțul cu eternitatea by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/6533_a_7858]
-
în cuvinte simple, care ar putea fi și pe înțelesul MNAR, răspunsul s-ar formula cam așa: după alegerile eșuate de la Chișinău, după înfigerea ostentativă a steagului românesc în pieptul Parlamentului din același oraș, după schilodirea participanților la demonstrația aferentă raptului de la numărătoare, după satanizarea României de către corul moldo-rus și după introducerea vizelor pentru cetățenii europeni de etnie românească, aici, în spațiul acesta cultural, profund românesc, incompetent și abulic, trebuia oferit un alt model de dialog și de comunicare, imun la
Basarabia mea by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/7070_a_8395]
-
zice. În fond, vorbim despre păcatul cel mai evident pe care un autor îl poate comite și totodată despre culpa cel mai puțin compatibilă cu noțiunea de creator. O dată deconspirat - în presă ori în istoriile literare - un asemenea act de rapt intelectual nu atrage după sine nici vreun blam definitiv, nici vreo formă de lustrație editorială provizorie, ci numai - eventual - o deloc măgulitoare suspiciune continuă. Răspunsul e cât se poate de simplu: înainte de a fi atenuat de circumstanțe legale sau de
Să nu se mai întâmple! by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/9287_a_10612]
-
ce dau trupului aerul unei păpuși automate, ca în hieratismul culturilor vechi, al cărei resort, încordându-l, mișcarea continuă cu o mecanică fascinantă, marcată de țîpuritura înaltă... La Ceteze, amorul nu este dulceag; dragostea e ceva înfricoșător. Nunta în sine, Raptul, Pregătirile. Dar asta este o prefăcătorie. Un artificiu, Masca încremenită pusă pe fața vie a sentimentului, pentru a face posibil șocul, surpriza, revelarea „demonului" prezent în orice joc... Vitalitatea, astfel stăpânită, cedând regulilor, ritualului. Rupând convenția, - gura se deschide larg
Mireasa răpită by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6216_a_7541]
-
să reînceapă mai viguros, într-un tropot și mai viu -, tact, figuri, pe care nici un maestru coregraf din lume nu a reușit să le transcrie exact-exact, mișcările fiind ale unei gândiri în veșnică nesupunere și mândrii ecrete... Jocul se întețește... Raptul se apropie. Ceva cade jos și se sparge. Odaia se umple de țipete. Toți se reped la ușă, să apere... Dau buzna, mirele cu ai lui, cu ceata de răpitori!... Vor să fure mireasa. Dar nu se lasă... Confuzia crește
Mireasa răpită by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/6216_a_7541]
-
Pavel Șușară Încei zece ani care s-au scurs de la prăbușirea structurilor și a instituțiilor comuniste din România, nimic nu a cunoscut o manifestare mai dezlănțuită (nici măcar lăcomia și raptul economic) decît năzuința reprezentării simbolice și iluzia proiecției în eternitate. De la victimele celor cincizeci de ani de teroare comunistă la supraviețuitori și de la victimele recente, din decembrie '89, la răniți și la urmași, ca să nu mai punem la socoteală și
Ieșirea din fantasmagorie by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/17111_a_18436]
-
pe linia antitezei, Plopu poartă o veche mantă soldățeasca. Înainte de a pleca, tovarășul Tăvi nu ratează să-i mai facă o ultimă vizită Corinei și s-o violeze. Timidul îndrăgostit a devenit peste noapte lombrosianul exponent al comunismului care practică raptul în toate modurile cu putință. Cu concursul lui Anton, tovarășul Tăvi inițiază o anchetă în toată regula și afla un mic secret de alcov cu care-l șantajează inutil pe primarul Tanasie (Mircea Diaconu) punându-l să semneze un proces
O caravană, două caravane… by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/6098_a_7423]
-
anume turnarea filmului Que viva Mexico! care a eșuat nu fără a-l pune pe regizor în posesia unei experiențe profunde. Dana Duma scoate la iveală și un Fondane scenarist, cel care contribuie într-o mare măsură la succesul filmului Rapt (1934) al lui Dimitri Kirsanoff, încât acest succes îi este atribuit stârnind nemulțumirea regizorului. Filmul realizează o interesantă parabolă a urii de rasă care va deveni un fundament ideologic al nazismului care se insinuează într-o Europă aparent liniștită. În
Benjamin Fondane, cineastul uitat by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/5625_a_6950]
-
la 11 septembrie 1985. Intervalul 1982-1985 trebuie reținut, pentru că în limitele lui se desfășoară întreaga noastră relație, aparent armonioasă și cu reciproce mărturii de prețuire, din ultimii ani de viață ai celui dispărut. Or, tocmai în acești ani se produce raptul intelectual pe care l-am descris și care, manifestându-se postum, a scăpat de sub incidența unor prompte reacții critice. Au trecut de atunci două decenii. La capătul lor, imperativul principal al faptelor prezentate în continuare se situează nu atât sub
Însemnări pe marginea volumului lui Mihai Pelin "Deceniul prăbușirilor (1940-1950)" (II) by George Radu () [Corola-journal/Journalistic/11100_a_12425]
-
Mai întîi, potrivit lui Gabriel Liiceanu, semnificația curentă a seducției nu surprinde nimic din adevărata esență a fenomenului. Este o greșeală să credem că seducția nu înseamnă decît o ispitire frivolă, fatal trivială, în urma căreia cineva, îndrăgostindu-se, cade victimă unui rapt sufletesc. Pe scurt, seducția nu este nici simpla cădere în ispită, nici banala tentație erotică și nici vinovata ademenire psihologică grație căreia sufletele naive cad pradă escrocilor sentimentali. În realitate, seducția are un înțeles mult mai adînc și mult mai
Fatalitatea seducției by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9023_a_10348]
-
să susțină contrariul o periculoasă erezie ducînd spre "naționalism șovin". În litigiu era, desigur, în fapt, revenirea în martie 1918 a Basarabiei la patria mamă, act nerecunoscut de statul sovietic, care continua să o revendice ca fiind a sa (prin rapturile teritoriale din 1812 și 1877), nerecunoscînd tratatele de pace de la Versailles și Trianon. Ca o consecință a acestor aberante decizii ale Cominternului interbelic și a faptului că din iunie 1940, ca urmare, de fapt, a pactului Ribbentrop-Molotov, Basarabia (inclusiv Bucovina
O carte despre anii 1955-1960 by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16469_a_17794]
-
consecință a acestei neglijări moderne a oralității, multe texte scrise conțin fraze în care repetările unor grupuri de consoane au dificultatea unor veritabile "frămîntări de limbă" ("Excesul de accize" - titlu, în "România liberă" 702, 1992, 1; "Ultimul act al unui rapt legiferat" - titlu, id. 1729, 1995, 3); acestea nu sînt însă condamnate de nici o normă și nici temperate de vreun exercițiu.
Încurcături de limbă by Rodica Zafiu () [Corola-journal/Journalistic/17832_a_19157]
-
Ce vedenii se-arătase Dus e pe vecie-acum. Mefisto (privind în jur) Dar ce? - ei unde au plecat cu toții? Minoră stirpe, ce m-ai prins în fapt! S-au înălțat la cer cu prada, hoții; De-aceea-au stat la groapă, pentru rapt! Mi-au smuls o mare, unică comoară: Înaltul suflet, garanție rară, Viclean mi-l șterpeliră. Și să rabd? Dar cui mă pot eu plînge-acum? Și cine Să-mi mai refacă dreptul care-a fost? Te-au înșelat la bătrînețe bine
Johann Wolfgang Goethe - Faust by Mihail Nemeș () [Corola-journal/Journalistic/13028_a_14353]
-
întîmplări de care avem parte și coarda lăuntrică a emoțiilor există o legătură cauzală. Ne provocăm hazardul vieții în virtutea unei afinități care ne împinge spre un anumit tip de incidente. Și așa cum unii sunt înclinați spre conflicte și alții spre rapturi contemplative, tot astfel Alex Ștefănescu are predilecție spre episoadele bizare ivite din senin: cheile uitate în portbagajul mașinii, un porc căzînd din balconul unui bloc peste trecători, țepii unei ramuri de salcîm înfipți în umăr, vizionarea unui film porno comentat
Umorul sever by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/6109_a_7434]
-
Mariano Baffi, naște controverse, căci, se pare, ar avea parfum de plagiat. Ca să pună capac încurcăturii, în sală, unde nu sunt mai mult de douăzeci de oameni, se află și Luisa Valmarin, care, ca asistentă a Rosei del Conte, denunță raptul: cunoștea bine versiunea citită de Baffi, de vreme ce aceasta autoarea ei era chiar „domnișoara del Conte” (pp. 57 - 58). Întâlnirile cu scriitori români nu depășesc, în genere, nivelul acestor querelles vanitoase (o relativă excepție: Fănuș Neagu). Dar nici alte notorietăți nu
Politici culturale, politici personale by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/3241_a_4566]
-
că mă întind și urlu" ( lumea mea e un pom de carne). Poetul se relevă a fi un captiv al biologiei între gratiile căreia își linge rănile, comunicîndu-i Celuilalt condiția sa de deținut ( însuși actul egotic al confesiunii devine un rapt, o deposedare a semenului de propria-i mărturie virtuală): "Între pereții unde respir tot mai greu aerul altuia/ care se frămîntă alături" ( voi povesti în cer). Simțindu-se "singur pe crucea asta de pămînt" ( trăiesc pe o insulă) sau trăitor
Șansa "biografismului" by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14037_a_15362]
-
vii, pretutindeni posibile. Limbajul strict care le este atribuit în poem ni se adresează nouă, ființelor omenești. Actul de a ne potoli setea este unul de autoritate: Ele ne silesc să-ngenunchem, ca și de luare în stăpânire, vecină cu raptul : pentru a ne răpi setea. Gesturile naturale ale omului sunt splendid redate prin îngenuncherea, la care el e silit de autoritarii suzerani curgând la picioarele noastre, și prin inspirata răpire a setei omenești. Ultimele două versuri au nevoie de o
Poetul Gheorghe Grigurcu by Ilie Constantin () [Corola-journal/Imaginative/12330_a_13655]
-
Prutului. Dincolo, în valea râului despărțitor, se desenau casele din Cahul. Undeva în preajmă, la intrarea în sat, un cimitir cu multe cruci păstra rămășițele primilor ostași români căzuți, în iunie 1941, în primul atac de dezrobire a Basarabiei de sub raptul sovietic, săvârșit cu un an mai înainte, în iunie 1940. Satul era pustiu în acel ceas de amiază. Timp toropit de vipia Soarelui, cu lenea și nepăsarea învăluind așezarea întinsă de-a lungul unei șosele lutoase. Mi-era sete și
De pe pod by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Journalistic/10259_a_11584]
-
Prutului. Dincolo, în valea râului despărțitor, se desenau casele din Cahul. Undeva în preajmă, la intrarea în sat, un cimitir cu multe cruci păstra rămășițele primilor ostași români căzuți, în iunie 1941, în primul atac de dezrobire a Basarabiei de sub raptul sovietic, săvârșit cu un an mai înainte, în iunie 1940. Satul era pustiu în acel ceas de amiază. Timp toropit de vipia Soarelui, cu lenea și nepăsarea învăluind așezarea întinsă de-a lungul unei șosele lutoase. Mi-era sete și
De pe pod by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Journalistic/10259_a_11584]
-
Radu Cernătescu Mistere provinciale Deschis în epocă de Arghezi, dosarul unui rapt literar zace încă îngropat în polemici cordiale, poze belicoase și partizanate afective. Diluându-se cu timpul, scandalul din jurul paternității piesei Capul de ră]oia degenerat într-o perpetuă dilemă a istoriografiei noastre literare. Aceasta a făcut ca, de pildă, ediția
Noi argumente pentru redeschiderea „cazului Urmuz” by Radu Cernătescu () [Corola-journal/Journalistic/6181_a_7506]
-
Mircea Mihăieș În rândurile următoare voi scrie despre un furt. Și anume, furtul cuvântului "liberal" de către stângiștii și comuniștii occidentali - mai ales cei americani. Operația e subtilă și nu s-a produs dintr-o dată. Dar ca în orice rapt de dimenisuni istorice, a fost nevoie de complicități, neatenții și de-o imensă rea-credință. Fiind vorba, în principal, de mediile intelectuale americane, e greu de crezut că autorii fraudei nu cunoșteau istoria și sensul cuvântului "liberal": există o întreagă și
Un furt by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/8745_a_10070]
-
istoria fabuloasă a confruntării dintre legitimitate și uzurpare". Punct de vedere interesant, întrucît ne dam seama că o multitudine de realități ale istoriei, mai cu seamă contemporane, pot fi puse în relație cu "tîlcul alegoric al acestei izvodiri feerice", "de la raptul unor teritorii locuite de români ori sechestrarea averilor, marginalizarea și lichidarea fizică a foștilor pînă la refuzul urmașilor, reformați de nevoie, ai agenților marelui frate de la răsărit de a restitui ceea ce au capturat prin abuz, ei și înaintașii lor". Spinul
O carte inconformistă by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/18179_a_19504]
-
Focșani, norocosul ban, care peregrinase atîta între Coloanele lui Hercules și Eufrat, zornăind alături de ceilalți arginți, în palmele negustorilor și soldaților, procurîndu-le vin, mătăsuri, hrană și-atîtea alte lucruri rîvnite de ei, - și nu numai pe muncă cinstită, dar și pe rapturi, jafuri, incendii și sînge, - ce poveste, în gura lui Nichita, povestea acelui gologan, uzat, - uite, aici, priviți, ne soma, mărginile sînt tocite de unghia degetului gros, zvîrrr!" "că jucau și ei rișca la popasuri, domnilor, ca orișice bravi soldați..." Jupiter
Evocarea prozatorului by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/17045_a_18370]