484 matches
-
să mă bazez exclusiv pe actori, pe ritm, sunet, mișcare și pe relația cu spațiul gol. Cuvântul „cruzime“, folosit de Artaud, e de obicei foarte prost Înțeles. Nu cred că el l-a gândit cu sensul de baie de sânge, sadism sau violență de dragul violenței. Cruzimea Înseamnă cruzime față de sine Însuși, rigoare, determinare absolută. O violență autoimpusă cu intenția de a depăși o stare confortabilă, pentru a putea atinge adevărul, prin efort și suferință. Un act radical, de care nu mulți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
un mariaj de șase decenii înseamnă concesii reciproce, ba chiar compromisuri. Nu te poți regăsi mereu în celălalt. Nu-ți poți identifica identitatea ta cu identitatea lui. Noi doi ne cunoșteam reciproc punctele vulnerabile și în ele ne înțepam cu sadism. Șase decenii înseamnă accese de nervi, accese de independență, de gelozie, de temeri, de frustrări, probleme financiare, cicăleli (soțul meu mi-a scris odată în Statele Unite că-i era dor de „cățăreala“ mea). Înseamnă mici derapaje inevitabile și, până la urmă
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
șotie. Abia într-un târziu, apelurile ușor alarmate ale celor mari (ca și dorința de a-și savura succesul, reușita deplină a șotiei - rămăseseră până la urmă nedescoperiți) i-au înduplecat să iasă din ingenioasa ascunzătoare. Ca fetiță, Doina își avea sadismele ei. Odată, gest memorabil, făcut fără nici o ezitare, l-a pocnit pe fratele ei cu ciocanul (din fericire capul a rezistat). Voinică, înaltă, la primară își domina și bătea camarazii, și avea destulă fantezie pentru a recurge uneori la tortúri
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
rămâne invizibilă. O lumină crudă se revarsă asupra întregului păienjeniș de relații care se creează între călăi și victime. Unui grup de prizonieri i se cere pe un ton potolit, lipsit de asprime, aproape prietenos, să-și scoată cămășile, cizmele. Sadism? Poate, dar peste realitate se suprapune aici proiecția unei subiectivități. Glasul călăilor poate suna chiar astfel (din cinism), dar poate că nu e vorba decât de o halucinație auditivă a condamnaților la moarte, de prelucrarea inflexiunilor printr-un filtru al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
cald; peste tot a fost muncă forțată până la distrugerea persoanei umane și umilire și tratament nu numai inuman ci de-a dreptul bestial. În acest context nu se poate omite așa numita „reeducare” ceea ce nu se poate descrie în cuvinte... sadism sau bestialitate sunt floricele în comparație cu realitatea - crima cea mai odioasă și fizică și morală. Paul Goma, în lucrarea „Patimile după Pitești”, o descrie, dar nu cred că a putut reda toată realitatea. Ce să mai vorbim de foamea chinuitoare și
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
pană, născut în anul 1902 în orașul Dorohoi, a absolvit clasele primare și gimnaziale la dorohoi, după care a urmat liceul matei Basarab din București, apoi facultatea de Medicină și Institutul medico-militar, a colaborat la revista Unu, a publicat volumul Sadismul adevărului (1936). Ștefan Antim (1879 1944) absolvent al Facultății de Drept din București. A publicat Studii sociologice, Chestiunea socială în România, Chestiunea evreiască. Directorul Școlii de băieți, școală cu drept de publicitate, avea director pe Mayer Herșcovici; școala de fete
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
gâdile până țipam după ajutor. În orele de gimnastică, în sală, mă refugiam sus pe spalier. Mă numeau Greta Garbo, ceea ce îmi plăcea și nu-mi plăcea. Eram considerați toți patru ca alcătuind un grup unitar. Ceea ce ne unea era sadismul lor și masochismul meu de compensație. Acasă la el sau la mine, Sandu se comporta amabil, prevenitor: jucam împreună „poze“ - un fel de joc de noroc, care consta în găsirea prin deschiderea la nimereală a volumului celuilalt, strâns bine între
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
pedanteria, bat-o vinaț) : bunica moare de un cancer îngrozitor, descris cu seninătate, infarctul unui coleg e expediat într-o frază ironică, un pui de vrabie moare cu totul altfel, mult mai crunt, decît în Brătescu-Voineștiț Firește, cel mai mare sadism, devenit masochism curat, e îndreptat spre sine însuși : se descriu cu mare volup tate tot felul de umilințe suferite în fața celor apro piați, se citează poezii scrise de Daniel în liceu, absolut penibile. Ultima povestire din carte, anexa ei, numită
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
calitățile „Între ele”. Da, deoarece la copii totul este „calitate”, iar noi mai „târziu” nu facem decât să deosebim anumite „calități” de „altele”. Sau, mai bine zis, Învățăm să „le” folosim adecvat: violența doar contra „dușmanului”, altfel el se numește sadism și e... inutil! Bine, o altă, superioară departajare este aceea de a deosebi adevăratul inamic de cel fals sau, cum ar zice Nietzsche, de a nu-l disprețui pe adevăratul, „bunul inamic”, care cel mai adesea ne Învață mai bine
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
frumoasă ce pășea gingaș pe trotuarul de vis-à-vis, tinerelul zăpăcit și guraliv, cu ochii negri, catifelați și „slabi”, a trebuit „să ridice scutul” și să Învețe pe propria-i piele fața rece a urii, arbitrariului, chiar și a unui anume sadism, individual și de grup. O „izbitură” dură peste orbitele adesea candide ale unui adolescent, dar o bună lecție asupra oamenilor și asupra vieții sociale, de parcă, Într-adevăr, atunci când mă credeam „persecutat” de forțe Înalte, traumatizat de o „neînțelegere dureroasă și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
aud cum se infatuează simt că trebuie să ricanez. *Îi citesc, dar nu sînt de acord cu cei ce s au specializat doar în noduri; altfel spus, nu-mi place critica bănuitoare, pornită din ficat, nu din inimă. Suspiciunile și sadismul sînt necesare uneori în meseria noastră, totuși nu trebuie să ne conducă mintea și mîna. Niciodată nu m-am străduit în această direcție. *Ce raport e între viața mea și calitățile (sau defectele) mele? Sînt, oare, eu așa cum mi-i
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
ce-a fost scoasă prima găleată, unul dintre ofițeri a strigat: „Nu bea nimeni! Apă otrăvită!” înmărmuriți, am privit cum o varsă la picioarele noastre. Scena mi s-a părut atroce și absurdă. Dincolo de rigorile exercițiului, era și un anume sadism în gestul său. Cred că-i făcea plăcere să ne vadă suferind. Popasul a fost scurt. Ne-am încolonat pentru a ne întoarce în tabără. Din cauza luminii puternice și a colbului ridicat de tălpile cizmelor, aveam ochii inflamați, gura și
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
mutul” s-ar preface în scrum, tot n-ar da înapoi. Din contra, perspectiva ca acel lucru să se întîmple îi dă o stare de exaltare. Nu-i exclus atunci ca prin pereții casei respective să răzbată exclamația impregnată de sadism: „Ce fericită aș fi, dacă tu n-ai fi deloc!” Ca și cum vorba homicidă și-ar fi făcut efectul, după aceasta se instalează liniștea... *Am simțit dorința de a se face cît mai repede dimineață ca să încep să scriu. *O sugestivă
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
întâlnesc în acest hybris care este motorul spectacolului pe care farsa îl deghizează abil. Fluierarea unui marș face aluzie la ariile de operetă debitate de o întreagă pleiadă de innamorati, dar și la caracterul aven- turos și militar al înfruntării. Sadismul farsei este deliberat, cruzimea constituie sarea și piperul ei, iar consecințele nu sunt asumate decât prin insistența prefăcută a celui care relatează tărășenia de a nu da curs unui act de cruzime gratuită. Însă bătaia de joc e spiritul carnavalului
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
de vacanță la ciocolată chinezească și banane în ultimii ani de dictatură. Aveau și prilejul să își gâdile dorința de putere fiindcă mulți oameni erau la mâna lor. Se credeau posesorii unei cunoașteri ezoterice, își puteau satisface mari sau mici sadisme în mod „legitim”, prin fișa postului. Colaboratorii ciuguleau de la masa „second-hand” ceea ce mai rămânea sau măcar culegeau indulgențe pentru păcatele incluse explicit sau implicit în Codul eticii și echității socialiste. Din cunoașterea pe care o avem până acum reiese că
[Corola-publishinghouse/Administrative/1964_a_3289]
-
just, a condamnat încă de la început "patripassianismul" ce se afla în dezacord cu Biblia, prin concepția că însuși Dumnezeu Tatăl ar fi suferit. Iar dacă teologii evrei protestează, pe bună dreptate, împotriva imaginii unui Dumnezeu foarte crud și nelimitat în sadism (un Dumnezeu însetat de sânge care cere sacrificiul fiului său), la fel și teologia creștină se speră, accentuând acest lucru, să facă la fel împotriva interpretării care imaginează un Dumnezeu ce suferă în liniște (Dumnezeu este slab și trebuie să
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
persoane, a familiei, a credinței, a prietenilor și a tuturor modelelor etice ori de altă natură, etapă al cărei scop era distrugerea psihică a deținuților prin încărcarea conștiinței lor cu cele spuse la adresa a tot ce le era mai drag. Sadismul unora dintre agresori s-a putut manifesta în voie în această fază în care victimele erau obligate ca, prin pseudospovedania publică, să insiste pe anumite episoade, în general acelea care erau sesizate drept punctul lor sensibil. Invariabil, victimele erau nevoite
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
era un tip orgolios și îndepărtarea unui rival ar putea constitui o explicație valabilă, pare mai credibilă varianta conform căreia acesta îl considera pe Bogdanovici vinovat pentru arestarea sa. Doar o astfel de ură cu implicații personale ar putea explica sadismul cu care l-a condamnat la o moarte lentă și chinuitoare (Bogdanovici a murit fără a mai avea dinți în gură, după ce îi fuseseră scoși, unul câte unul, cu lovituri de picior), deși nu excludem posibilitatea unei alte motivații. Ion
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
și Constanța, însă a fost caterisit din cauza arestării, pe motive politice. Condamnat la 7 ani de detenție pentru că înlesnise fuga unui armean în Turcia și pentru că i s-au găsit la percheziție cocoșei de aur, a fost schingiuit cu un sadism ieșit din comun. La începutul lui 1951 a fost bătut în camera 104 din Gherla, iar Cornel Popovici enumeră torturile la care l-a supus el: lovituri cu bâta la fund și la palmă, lovituri cu palma peste față și
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
la Pitești. Închis la Suceava, după arestarea din iunie 1948, a stat împreună cu Nicolae Cobîlaș, dar și cu Dumitru Bordeianu, care a intrat în conflict deschis cu 'Țanu', pe care îl descrie ca fiind 'de un orgoliu și de un sadism feroce'. Bordeianu spune că Popa era ateu convins, asculta cu atenție ce se discuta în cameră, îi plăcea să polemizeze și fusese anchetat doar câteva zile, fără să aibă urme de bătaie, ceea ce ar sugera că a ajuns la un
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
slujind, ulterior, chiar Biserica (cazurile părintelui Gheorghe Calciu, al preotului reformat Nagy GØza, al lui Justin Ștefan Paven ori al lui Tudor Stănescu). Eugen Țurcanu a fost instrumentul perfect în mâinile comuniștilor, care au știut să îi speculeze la maximum sadismul și dorința de parvenire. Lui Țurcanu i se promisese în schimbul colaborării eliberarea înainte de termen și un post în Securitate, adică exact ceea ce își dorea cel mai mult. Înfuriat de situația fără ieșire în care se găsea după arestare, el a
Piteşti: cronica unei sinucideri asistate by Alin Mureşan () [Corola-publishinghouse/Memoirs/617_a_1345]
-
care stă sprijinit de coloana din fund; este figura tipică a asasinului înnăscut, după Lombroso". Și cum, prudent, am spus că sînt cam miop, adăugă: "Păcat. E ministrul de finanțe"... Asemenea cuvinte erau adesea capcana întinsă cu un pic de sadism, diplomaților care nu mai erau personae gratae, capcane în care Ferdinand spera să-i facă să cadă pentru a putea apoi să se răstească la ei. Ministrul Maurice Paléologue 104 a fost ținta unui asemenea potop de insulte pus la
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
lor nu inspiră nicidecum teamă, lipsa lor de istețime, ba chiar și statutul nefiresc de vulnerabilitate familială (într-un basm din antologia Pop-Reteganul sunt orfani) fiind o caracteristică a imaginarului tradițional românesc. Diavolul este mereu păcălit și ridiculizat chiar cu sadism în poveștile noastre, ceea ce trădează o dominantă psiho-cognitivă puternică, cauzatoare de atitudini neînfricate, ironice și satirice în fața răului vulnerabilizat. Darurile miraculoase definesc cinci tipuri de capacități supranaturale: puterea invincibilă, invizibilitatea ce conferă libertate totală, deplasarea instantanee și prin orice mediu
Președinți cu nume terminat în ”escu” ai României by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91585_a_92806]
-
Editurii Cartea Românească, gelos, se pare, pe orice elogiu care se făcea unui confrate de marcă... Evident, un spirit mai „relaxat”, mai „pozitiv”, ar fi luat acest epitet - „retardat” - drept ceea ce era: o vorbă În vânt, un mic „exercițiu” de sadism verbal pe care nu puține femei frumoase, sigure de sine, flatate de omagiile atâtor bărbați care le confortează În splendida lor opinie despre sine, Îl fac cu sau În prezența unor „victime ușoare”, aș spune chiar... victime „cerșetoare”!... Acest termen
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
Cum s-a Întâmplat În toate lagărele de concentrare al secolului și ale regimurilor dictatoriale trecute - ne amintim că, În unele dintre extrem de interesantele, cutremurătoarele memorii ale unor foști deținuți politici la Aiud, Gherla sau Pitești, am Întâlnit notată „grija”, sadismul ultim al gardienilor staliniști de a instala În penitenciare sârme de plasă Între etaje, refuzând dreptul ultim al unui om de a se „despărți” de corpul său atunci când acesta, cum spuneam, devine „aliat” al torționarilor!... Iată „măști” ale libertății, ratarea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]