852 matches
-
atât de calde. Ele atrag cititorul în general, și mai ales pe cel care iubește poezia ca un ... Citește mai mult Pentru a scrie poezie, în primul rând trebuie să vorbească sufletul. Astfel, când apare sentimentul spiritual, poezia iese din scorburile ascunse ale galeriei minții și se așterne ca un covor de primăvară, plin de flori multicolore peste foile albe ale cărții. Poetul Gani S. Pllana comunică cu acel covor întins în ”livada ghimpoasă” atingând, nevrând, și pe propria creație literară
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/baki_ymeri/canal [Corola-blog/BlogPost/380682_a_382011]
-
iubire să renască! Lasă-n vremuri de restriște, cu iubire trecătoare, ploaia gândurilor triste. Spre a vieții resemnare. Cu plâns de frunze scăldate în lacrimile sângerii, sentimente-s înghețate pe grumaz cernit al verii. Prin a iernii hibernare, duc în scorbură de gânduri, vis de primăveri cu soare, cu al lirei glas în rânduri. © Maria Filipoiu 24.09.2014 © Maria Filipoiu Referință Bibliografică: TOAMNA GÂNDURILOR MELE / Maria Filipoiu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1366, Anul IV, 27 septembrie 2014. Drepturi
TOAMNA GÂNDURILOR MELE de MARIA FILIPOIU în ediţia nr. 1366 din 27 septembrie 2014 by http://confluente.ro/maria_filipoiu_1411798382.html [Corola-blog/BlogPost/373821_a_375150]
-
nu-și aduc aminte. Ba încă un altul spune că s-a culcat de bună voie pentru că nu s-a mai simțit niciodată atât de amețit și asta nu fiindcă băuse altceva în afară de apă. Și-a pus armele într-o scorbură a unui copac aflat mai jos și s-a culcat lângă el. Alții au adormit cu sulițele ținându-le în mâini stând șezut, ori s-au rezemat de ceva și acolo au adormit. -Ați simțit miros de fum în apropiere
AL ZECELEA FRAGMENT-CONTINUARE. de MIHAI CONDUR în ediţia nr. 1564 din 13 aprilie 2015 by http://confluente.ro/mihai_condur_1428944913.html [Corola-blog/BlogPost/348754_a_350083]
-
nr. 1430 din 30 noiembrie 2014 Toate Articolele Autorului FLĂCĂUL CEL VITEAZ O poveste veche spune Cum că ar fi fost odată - Cine anii să-i adune? - Doi bătrâni ce-aveau o fată. Satul lor, jos, în câmpie, Ca în scorburi putregaiul, Își ducea în sărăcie, De pe-o zi pe alta, traiul. În căsuța bătrânească, Dar curată ca o floare, Fata noastră-avea să crească Tare mândră-ntre fecioare. Vezi pe ia ei cusute Negre și albastre fire, Pletele-i ascund
FLĂCĂUL CEL VITEAZ de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1430 din 30 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1417334596.html [Corola-blog/BlogPost/371981_a_373310]
-
Băgară de seamă că și soarele privea admirativ îngerii, alintându-i cu raze călduțe. Și el, ca și ei, așa cum se întâmplă primăvara, păreau, ca toți și toate, foarte tineri. Până și părul sălbatic, cu coaja îngroșată de vreme și scorbura ca o rană veșnic nevindecată, cu crengile înnegrite și strâmbe, înclinat ca un cioban ce se sprijină în bâtă, așa cum era, încărcat cu flori, părea mai degrabă un flăcăuaș decât un bătrânel. Și, de sub petalele florilor sale, evlavioasele omizi coborâră
POVESTIRI PENTRU COPII de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 1914 din 28 martie 2016 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1459153401.html [Corola-blog/BlogPost/366100_a_367429]
-
Ce l-ai trimis cu ultimul cocor. Ne îmbătasem dintr-un vin târziu, Puteai să-mi fii. Și eu puteam să-ți fiu! Doi condamnați de-un tribunal nebun, Atunci am învățat sentințe să-mi adun!) Ne-am întâlnit în scorburi de lumină, Tu rătăceai, eu așteptam să vină O caravană dintr-un țărm uitat Lângă un far mereu îngândurat. Și m-ai văzut cu ochi de primăvară. Pe brațul meu, grăbită, o vioară Și-a prins acorduri cât o veșnicie
IARNĂ MAGISTRALĂ de GINA ZAHARIA în ediţia nr. 736 din 05 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Iarna_magistrala_gina_zaharia_1357422213.html [Corola-blog/BlogPost/350208_a_351537]
-
sfârșit vișiniu Măștile curg cenușiu pe sub chip... Lebădă mea, să dansăm pe asfalt Dânsul confuz, de plictis și amar Cearnă pe noi glodul vieții de jar Ziare în vânt și ninsori de cobalt Patimă mea, ne tot țesem din mit Scorburi de șerpi tot zidim din povești Bate un vânt cu scrisori fără vești Tu mi te-ascunzi că un verb într-un schit... Te-am adunat într-un haos de veri Te voi topi într-un dans fără noi Vrei
CA UN VERB INTR-UN SCHIT de CAMELIA RADULIAN în ediţia nr. 1665 din 23 iulie 2015 by http://confluente.ro/camelia_radulian_1437606602.html [Corola-blog/BlogPost/373188_a_374517]
-
hotar. Sunt un impuls adus de sărbătoare prinosul se amestecă-n candoare, am în adâncul gândului un vis legat de un destin, un punct, un paradis. Și mă amestec cu volbura de luna din luciul ei puterea se adună prin scorbura durată în copac iar gândul doarme în hamac. Nu mă pedepsiți sunt liber, nu damnat! în silogismul dezbrăcat, trei judecați aduse că reduta când mă avânt în volbura tăcută. Prima întrebare, nașterea că salba o viață acoperită, o monada, iar
ACACIA de PETRU JIPA în ediţia nr. 712 din 12 decembrie 2012 by http://confluente.ro/Acacia_petru_jipa_1355299376.html [Corola-blog/BlogPost/365768_a_367097]
-
decorat cununa, Și-n nopțile cu cer senin, Îl admirau stele și Luna. Așa, încet, trecut-au anii, Anotimpuri, iar și iar, Ca un rege al pădurii, Era acum acel STEJAR. Vietățile pădurii, Îl iubeau și-l căutau, Între frunze, scorburi, ramuri, Adăpostul își găseau. Ani și secole trecură, Timpul crud, care nu iartă, Chiar și unui "BARD STEJAR", Îi bate bătrânețea-n poartă. Frunzele, s-au cam rărit, Pe ici, pe colo, o creangă frântă, Rădăcinile îl dor, Pădurea nu
PALETE de ADA SEGAL în ediţia nr. 1712 din 08 septembrie 2015 by http://confluente.ro/ada_segal_1441734692.html [Corola-blog/BlogPost/374728_a_376057]
-
Acasa > Versuri > Cuvinte > AUTOMATON Autor: Laurențiu Alin Dumitrache Publicat în: Ediția nr. 2101 din 01 octombrie 2016 Toate Articolele Autorului din scorbura neagră iese tiptil o păpușă fără sfori și cu ochii mari cerșește zori din pașii ei răsare grâu iar de pe umeri păsări culeg așchii pentru cuib și pentru foc. iernile trec născând petale cu miros de prea târziu iar firele
AUTOMATON de LAURENȚIU ALIN DUMITRACHE în ediţia nr. 2101 din 01 octombrie 2016 by http://confluente.ro/laurentiu_alin_dumitrache_1475345272.html [Corola-blog/BlogPost/375170_a_376499]
-
la mine-n brazdă pe moșie năpădit-au viermii beznelor de caznă Cățelul Pământului și cu Inorogul se-mpăcară-n noapte șui - ca surdul cu orbul regi și neamuri au apus - îngropate-n sorburi mlaștina-a-asmuțit în munți bufniți șerpi și scorburi bieți stejarii plâng pe prispe - Lebăda-i străpunsă e nebună Cosânzeana - stă în piatră-ascunsă... unde-i Sculptor - Făt-Frumosul - cu mâna-i vrăjită din stânci iar iubita-și scoată - lumii iar trezită? LĂMURIRE (16 August 2016 - Sfinții Martiri Brâncoveni) de departe
SCHIŢE DIN MUNŢII BUCOVINEI (VERSURI) de ADRIAN BOTEZ în ediţia nr. 2073 din 03 septembrie 2016 by http://confluente.ro/adrian_botez_1472863856.html [Corola-blog/BlogPost/380570_a_381899]
-
bătând dimia-n piuă Și iubirea aștepta să-i crească tensiunea în ploaie. Era o liniște în sufletul meu de se auzea tăcerea Din ouăle clocite de mierlițe prin copaci, Doar pe mine mă bătea gândul să ascult mierea Din scorburile viespilor ascunse prin araci. Singur cu arma atârnată de-un nor arzând în apus Te aștepta să mai vi goală pe marginea visului meu, Învingeți teama, pușca a rămas în inimă sus, Și glonțul ruginit în ploaia lui Dumnezeu. Glonțul
GLONŢUL IUBIRII NU ÎNTOTDEAUNA UCIDE de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 400 din 04 februarie 2012 by http://confluente.ro/Glontul_iubirii_nu_intotdeauna_ucide_al_florin_tene_1328343094.html [Corola-blog/BlogPost/346659_a_347988]
-
l-ai câștigat cu frumusețea sufletului tău! Activitatea sa literară se concretizează prin apariția mai multor titluri de carte, dintre care amintim: • Antologie de poezie, 1983; • Omul și fapta, monografie, 2000, în colaborare cu prof. Domnica Pestrițu; Taifăsuind coacerea-n scorburi, publicistică, 2002; • Jurnal american, călătorie, vol. I, 2003; • Monografia Școlii generale Rucăr-Șușeni, în colaborare cu prof. univ. dr. Gheorghe Pârnuță, 2005; • Cerul, ca o furie în azur, poezie, 2007; La capătul lumii, California! (jurnal american vol. II), călătorie, 2010; • Sanhira
SINCERE CONDOLEANŢE FAMILIEI ÎNDOLIATE ŞI ZBOR LIN CĂTRE PATRIA ÎNGERILOR, GEORGE NICOLAE PODIŞOR! de GHEORGHE STROIA în ediţia nr. 1018 din 14 octombrie 2013 by http://confluente.ro/Sincere_condoleante_familiei_gheorghe_stroia_1381738661.html [Corola-blog/BlogPost/352448_a_353777]
-
cele două lumi, pentru a menține echilibrul acelui „tot” primordial, ca în: „Portret de Poet...”, „Auzul mă încurcă, vederea mă învinge, Poetul sparge globul noptirilor nătânge ... ”, „De departe povara iubirii m-apasă”, „Anticul ritm îmi fracturează versul ... ”, „Tu vrei în scorburi de lumină noaptea, Poeții urcă toți Golgota mării”, „Poetul e un Dumnezeu de ceară ... ”, „Cu mâna dreaptă scriu destăinuirea”, „Auzul nepereche mă-ngână în timpan ... ”, „Îngăduie-mi să sufăr, îndurerat văd umbra ... ”, „Dincolo de steaua Canopus..”, „Eu sunt al cincilea anotimp
APOCALIPSA DUPA THEODOR RAPAN SAU VOCATIA UNIVERSALULUI de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 556 din 09 iulie 2012 by http://confluente.ro/Apocalipsa_dupa_theodor_rapan_sau_vocati_nicoleta_milea_1341852615.html [Corola-blog/BlogPost/341955_a_343284]
-
astfel un vocabular elevat pe care puțini copii îl au. În același an în care s-a născut Edwina „lumina vieții și-a picurat botezul“ peste încă un sâmbure dornic „să prindă rădăcini în viață“, Pavel, un copil găsit în scorbura unui nuc bătrân și adopta de familia Stanca, aceasta căutându-i zadarnic părinții care l-au zămislit. Nu întâmplător Pavel va fi „un veșnic neînțeles“, un singuratic, nu-i place să se joace cu alți copii, nu comunică, nu socializează
TIMISOARA, LANSARE DE CARTE: AUTOARE ANA-CRISTINA POPESCU de ANA CRISTINA POPESCU în ediţia nr. 1643 din 01 iulie 2015 by http://confluente.ro/ana_cristina_popescu_1435748901.html [Corola-blog/BlogPost/369784_a_371113]
-
o umbră de moarte ca o pasăre scăpată din colivie și femeia cu forme întrupate din coasta lui Adam data afară din rai. Deasupra cerul e nedefinit, pamântul e prieten cu apele și locuiesc în același buzunar ca într-o scorbură a universului. Timpul n-are alte dimensiuni partea noastră e neglijabilă oricât ai cauta să te impui totul se reduce la un gând. Trecerea-i ca o frunză care cade în anotimpurile în care ierburile înfloresc și se culeg roadele
GRĂDINA EDENULUI de LLELU NICOLAE VĂLĂREANU în ediţia nr. 1094 din 29 decembrie 2013 by http://confluente.ro/Gradina_edenului_llelu_nicolae_valareanu_1388329286.html [Corola-blog/BlogPost/363847_a_365176]
-
cu multă revoltă; de asemenea Corneliu Florea (Și noi am fost la Roșia Montană-II) un foarte documentat punct de vedere, și foarte angajat. Eseul este ilustrat cu mult rafinament de autorii Dumitru Velea (Ion Pascal Vlad - de la Ulyse la „Omul scorbură”) și Prof.Dr Marian Barbu - De la învolburarea vieții, la literatură, proză, poezie). Poezia, bine reprezentată de autori ca: Gheorghe Grigurcu, Nicolae Băciuț, Passionaria Stoicescu, Mariana Pândaru, Iulian Barbu, Gheorghe L. Nimigeanu, Nicolae Irimia, Raluca Pavel, Llelu Nicolae Vălurean, George V.
REVISTA „ARDEALUL LITERAR” Nr. 2, 3, 4 din 2013 by http://uzp.org.ro/revista-ardealul-literar-nr-2-3-4-din-2013/ [Corola-blog/BlogPost/93617_a_94909]
-
mea temeinică de, acușica, septuagenar. Dau să zic ceva cu voce tare, dar îmi iese șoptit cam atât: “Ptiu, neisprăvitule! Oul!... Oul cel de dimineață”!... Bag circumspect mâna în buzunar și... Și o scot repede, precum a scos-o din scorbura pupezei Nică a’ lui Ștefan a’ Petrei, demult, când cu povestea “cucului armenesc” care spurca disdedimineață satul Humulești. Ca să-mi potolesc țâfna, mă răstesc la nevinovata mea pereche de-o viață, cerându-i imperativ ajutorul. Că iată ce i se
BLITZ RUSTIC... CU OUL LUI COLUMB de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 2206 din 14 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_parlea_1484382800.html [Corola-blog/BlogPost/366989_a_368318]
-
la margine de pădure seculară cu stejari asemeni, ne vine din însemnările călătorului pe meleagurile Țărilor Române, diaconul arab creștin Paul de Alep. Acesta pe la 1653-1658, însoțind pe Patriarhul Macarie al Antohiei, susține că un călugăr a găsit într-o scorbură a unui stejar secular icoana Maicii domnului. Mai spune că acesta aude o voce care l-a îndemnat să construiască în acel loc o biserică din acel stejar secular. O altă mărturie scrisă existentă de la 29 iulie 1745 a mitropolitului
IOSIF KOVACS-PUTREREA CUVÂNTULUI SCRIS-O PUNTE ÎNTRE OAMENI de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 392 din 27 ianuarie 2012 by http://confluente.ro/Iosif_kovacs_putrerea_cuvantului_scris_al_florin_tene_1327684053.html [Corola-blog/BlogPost/340603_a_341932]
-
otomană. De atunci nu-l mai văzuse. În zadar îl căutaseră printre cadavre. Parcă intrase în pământ. - Dați veste în toată țara, în lung și-n lat, peste câmpuri și păduri, peste dealuri, peste munți, prin sate și colibe părăsite, scorburi de arbori seculari, râpe, văgăuni și peșteri, și aflați ce s-a întâmplat cu Paloș. Dacă-l aflați viu, aduceți-l de îndată la mine, iar de-l aflați mort, aduceți-i trupul la curte ca să-l înmormântăm după datina
II. NĂLUCA DIN IUREŞUL BĂTĂLIEI de ION NĂLBITORU în ediţia nr. 1440 din 10 decembrie 2014 by http://confluente.ro/ion_nalbitoru_1418242731.html [Corola-blog/BlogPost/363257_a_364586]
-
îndrepta spre Libris, înțeleptul curții. − Libris, te rog să îmi spui secretul timpului! Cum aș putea să îl opresc, ba chiar să-l dau înapoi? − O, dragul meu prinț, doar cel ce reușește să treacă peste Marea Anotimpurilor și prin scorbura Copacului Înțelepciunii, va putea să ajungă în Împărăția Timpului. Dar să aveți grijă, că Timpul este foarte siret! Auzind toate acestea, Solaris nu mai statu pe gânduri și se pregăti de drum. Libris făcu semn să i se pregătească escorta
GEORGE- NICOLAE STROIA, UN BĂIEŢEL DIN ADJUD , DE 12 ANI, A SCRIS O CARTE DE BASME de MIHAI MARIN în ediţia nr. 518 din 01 iunie 2012 by http://confluente.ro/Ziarul_de_vrancea_george_nicolae_stroi_mihai_marin_1338573146.html [Corola-blog/BlogPost/357423_a_358752]
-
de drumul lung. După o noapte rece, se treziră în zori, gata de călătorie. − Ce căutăm acum? întreba pescărușul. − Copacul Înțelepciunii! Nici nu terminară bine de vorbit că observară copacul. După ce au ajuns în fața copacului, au auzit din interiorul unei scorburi o voce înăbușita: − Stați, călătorilor! Ca să găsiți intrarea în Împărăția Timpului, trebuie sa imi dezlegați o ghicitoare: „Fir de tort, rând pe rând, Tors de gand, Lung cât cerul Iute că gerul, Aripi de matase Prins pe ceas în case
GEORGE- NICOLAE STROIA, UN BĂIEŢEL DIN ADJUD , DE 12 ANI, A SCRIS O CARTE DE BASME de MIHAI MARIN în ediţia nr. 518 din 01 iunie 2012 by http://confluente.ro/Ziarul_de_vrancea_george_nicolae_stroi_mihai_marin_1338573146.html [Corola-blog/BlogPost/357423_a_358752]
-
simboliză amintirile, lung cât cerul... înseamnă că e nesfârșit, iute că gerul... înseamnă că trece repede. Nu poate să fie decât timpul! răspunse Solaris. −Așa este! Ai gândit bine! Acum aveți voie să deschideți Poartă Timpului. Iar copacul își deschise scorbura și cei doi intrară în ea. Alunecară că pe un tobogan și într-o clipă aterizară într-un morman de frunze. Dezmeticindu-se și uitându-se în jur, pescărușul spuse: − Acela trebuie să fie palatul Timpului! Să ne grăbim! Era
GEORGE- NICOLAE STROIA, UN BĂIEŢEL DIN ADJUD , DE 12 ANI, A SCRIS O CARTE DE BASME de MIHAI MARIN în ediţia nr. 518 din 01 iunie 2012 by http://confluente.ro/Ziarul_de_vrancea_george_nicolae_stroi_mihai_marin_1338573146.html [Corola-blog/BlogPost/357423_a_358752]
-
te pierzi în șoapte de-alăute Și-n foșnet de mătăsuri diafane ... Se-nghesuie, se unduie lascive, Te-aruncă-n jarul poftelor, sălbatic, Cuprinse de dorințe maladive Pătrund în ochiul tău de singuratic Imagini false, amăgiri și șoapte Cu măști sculptate-n scorburi de păcate - Doar umbre ce nu simt, de-i zi, de-i noapte, Fiorii dragostei adevărate. TE PORT ÎN ICOANĂ Pe-un ram de alun lângă ciutura slută Ultimul zvâcnet al iernii se simte - Fulgii valsează în curgere mută Și-
POEMELE AMURGULUI (2) de GEORGETA RESTEMAN în ediţia nr. 1370 din 01 octombrie 2014 by http://confluente.ro/georgeta_resteman_1412171496.html [Corola-blog/BlogPost/353032_a_354361]
-
timpul se suprapune veșniciei, spațiul e totuna cu nemărginirea, iar substanța este lumina (“E o lumină/ de dincolo de timp”; “lumina difuză/ coboră în mine”). Peste tot, și peste toate, în tot și în toate, pulsează misterul: “Ochii magici/ deschiși în scorbura/ măslinului sacru/ duc prin rădăcini/ spre centrul pământului/ oricum m-aș apropia/ vederea mea se-nchide/ aș vrea/ să-mi ating/ obrazul/ în gest iubitor/ de trunchiul pământiu/ al copacului/ adânc ridat/ de parcă/ râuri/ s-ar scurge/ și-ar plânge
EUGEN DORCESCU, CALEA INIŢIATICĂ de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1521 din 01 martie 2015 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1425184056.html [Corola-blog/BlogPost/373033_a_374362]