572 matches
-
cam uzat. Vis-à-vis de pat, un divan-canapea de aceeași culoare pentru suivanta ei și în colțul de lângă fe reastră un mic biurou alb, cu sertare, de serie; pe jos un covor fără culori, imprecise de uzură, o oglindă veche, un scrin, o măsuță și peste tot un praf de renunțare, tristețe, bătrânețe și singurătate. Doamna de companie, d-ra Martini, pe care o cu noscusem pe vremuri, blondă ca Mariana, e acum boțită la față ca un chip într’o oglindă spartă
Scrisori către Monica: 1947–1951 by Ecaterina Bălăcioiu-Lovinescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/582_a_1266]
-
în materie de religie, și această indiferență, pe care a păstrat-o toată viața, este mai lesne de înțeles la un spirit cu adevărat filozofic decât sentimentele lui căldicele față de adevăr. Și mai spunea adesea că, dacă ar avea în scrinul său o scrisoare sau un act oribil și capabil să-l dezonoreze în ochii posterității, nu și-ar da osteneala să-l scoată de acolo și să-l ardă câtă vreme ar fi sigur că n-o să știe nimeni de
ANTOLOGIA PORTRETULUI De la Saint-Simon la Tocqueville by E.M. CIORAN () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1321_a_2740]
-
ajunși în anii '50 muritori de foame, pe care i-a caricaturizat în romanele lui, dar în același timp era fascinat de ei și le dorea prietenia. De exemplu, Sache și Alice sunt Smarandache și Smarandachioaia din Bietul Ioanide și Scrinul Negru, unde poți decripta multe alte personalități importante ale acelei lumi pe cale de dispariție... Alisica așa îi spuneam noi -, o persoană veselă, tonică, optimistă, avea să moară în primavara lui '89. În pivnița casei unde a locuit ea am găsit
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
Em. Galan (Bărăgan), Alecu Ivan Ghilia (Cuscrii, A cincea roată la căruță), Eugen Barbu (Groapa, Șoseaua Nordului), Iulia Soare (Familia Calaff), Remus Luca (Liniștea iernii, Cămașa de mire), Ion Marin Sadoveanu (Ion Sântu), Laurențiu Fulga (Eroica), G. Călinescu (fragment din Scrinul negru), Titus Popovici (Mitru), Cella Serghi (Fetele lui Barotă), Ion Lăncrănjan (Cordovanii), Mihai Beniuc (Hada lui Vârnav, La Porumba), Henriette Yvonne Stahl (epilog la Voica), Tudor Teodorescu-Braniște (Primăvara apele sunt mari), precum și piese de teatru, autori fiind Maria Banuș (Se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290533_a_291862]
-
masă ovală, toate aparținând familiei junimistului Melik. 6. Încăperea care altădată era biblioteca lui V. Pogor se numește acum Sala "Eminescu, Creangă, Veronica Micle". Povestea prieteniei celor trei se închide între obiectele acestei camere: setul toaletă original al Veronicăi Micle, scrin Biedermeier cu încrustații din metal aurit, tablou "Creangă și Eminescu la Bojdeuca din Țicău", de Octav Băncilă, masca mortuară a lui Mihai Eminescu etc. 7. Din spațiul intim al celor trei, vizitatorul ajunge în somptuosul Salon al Junimii, unde la
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
de tezaur, fabricat în 1859 în New York, marca ,,Steinway&Sons"), mobilierul Iacob Negruzzi alcătuit din masă și șase scaune sculptate, mobilierul și oglinda lui I. L. Caragiale, tabloul "O ședință la Junimea", pictat de Costache Agafiței, covoare de secol XIX, un scrin aparținând familiei Negruzzi, pictat și ornamentat cu bronz. 8. Înaintând cronologic, ajungem la începutul anilor 1900, perioadă dominată, printre alții, de Garabet Ibrăileanu. Camera care îi e dedicată cuprinde mobilier original "G. Ibrăileanu": scaun tapițat cu piele și sculptat, birou
[Corola-publishinghouse/Science/1469_a_2767]
-
lungul rafturilor cu cărți. Pentru părintele Ratti 205, bibliofilia era o a doua natură, rămasă intactă sub sutana albă. La sfîrșitul audienței, Papa mi-a spus în italiană: "Am să vă arăt ceva". Îndreptîndu-se spre fundul biroului, deschise ușile unui scrin lucrat în stilul renașterii sieneze, murmurînd într-un fel de reculegere extaziată: "Excelența Voastră vede aici adunate toate concordatele încheiate de Sfîntul Scaun cu statele de pe glob". În fața ochilor mei se etalau, bine rînduite, legate în aur și argint 206
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
să fie legat, în timp ce, îmbogățit cu rapoartele către suveran, adresele președinților de cameră și ai senatului, etc., etc. concordatul devenea mai substanțial și, în final susceptibil de a fi legat, putînd astfel să-și găsească locul alături de actele similare din scrinul ad-hoc... Nostalgie de fost bibliotecar, liniștit, de altfel, în cele din urmă, căci sub un cabinet liberal, domnul Ion Duca207 a sfîrșit prin a accepta prezentarea concordatului în fața camerelor spre ratificare. Activitatea Departamentului Afacerilor Externe 208 era în mare parte
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
Calea netulburată. Mit mongol (1943), reporterul cu însemnările de călătorie Kiev - Moscova - Leningrad (1949) și Am fost în China nouă (1955); prozatorul este din nou prezent cu volumul Trei nuvele (1949) și mai ales cu romanele Bietul Ioanide (1953) și Scrinul negru (1960), inegale ca valoare. Neobosit, istoricul literar publică monografiile Nicolae Filimon (1959), Gr. M. Alecsandrescu (1962), după ce textul acestora apăruse în revista „Studii și cercetări de istorie literară și folclor”, ca și micromonografiile Al. Odobescu, Vasile Alecsandri și I.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
care ajung aventurieri de două parale ca Hangerliu. E, în mare, o clasificație caracterologică, dar autorul accentuează latura grotescă, ridicolă, caricaturală, ocultând calitățile, complexitatea, ca unul care renunțase la observația detașată, obiectivă. Atitudinea aceasta revine, încă și mai accentuată, în Scrinul negru, unde vechile clase, ținând de elita socială dinainte de august 1944, sunt înfățișate exclusiv într-o lumină sarcastică, mistificatoare. De anume interes este romanul, în bună parte epistolar, al Caty-ei Zănoagă, femeie cu mari disponibilități erotice, dar totodată rece și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
imaginează și alcătuiește planuri de noi construcții. Dar toate relațiile lui cu noua societate „muncitorească” și această societate însăși stau sub semnul politizării forțate, a unui limbaj lozincard, mai exact, al schematismului, care face ca aproape totul să sune fals. Scrinul negru este cel mai slab roman al lui C. Cel ce a scris în registru poematic Cartea nunții n-a încetat niciodată să scrie versuri, cultivând o lirică mitologică (Fragment epic, Herodot IV. 8-9, Idilă teocritiană), bucolică (Georgicon), dar uneori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
Al. Piru, București, 1968; Impresii asupra literaturii spaniole, București, 1946; ed. București, 1965; Trei nuvele, București, 1949; Kiev-Moscova-Leningrad, București, 1949; Bietul Ioanide, București, 1953; Am fost în China nouă, București, 1955; Studii și conferințe, București, 1956; Nicolae Filimon, București, 1959; Scrinul negru, București, 1960; ed. (Scrinul negru și Dosarele „Scrinului negru”), I-II, îngr. Cornelia Ștefănescu București, 1977; ed. I-II, îngr. Andrei Rusu, București, 1982; ed. îngr. C. Mohanu, pref. Eugen Simion, București, 1996; Gr. M. Alecsandrescu, București, 1962; Lauda
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
asupra literaturii spaniole, București, 1946; ed. București, 1965; Trei nuvele, București, 1949; Kiev-Moscova-Leningrad, București, 1949; Bietul Ioanide, București, 1953; Am fost în China nouă, București, 1955; Studii și conferințe, București, 1956; Nicolae Filimon, București, 1959; Scrinul negru, București, 1960; ed. (Scrinul negru și Dosarele „Scrinului negru”), I-II, îngr. Cornelia Ștefănescu București, 1977; ed. I-II, îngr. Andrei Rusu, București, 1982; ed. îngr. C. Mohanu, pref. Eugen Simion, București, 1996; Gr. M. Alecsandrescu, București, 1962; Lauda lucrurilor, București, 1963; Cronicile optimistului
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
1946; ed. București, 1965; Trei nuvele, București, 1949; Kiev-Moscova-Leningrad, București, 1949; Bietul Ioanide, București, 1953; Am fost în China nouă, București, 1955; Studii și conferințe, București, 1956; Nicolae Filimon, București, 1959; Scrinul negru, București, 1960; ed. (Scrinul negru și Dosarele „Scrinului negru”), I-II, îngr. Cornelia Ștefănescu București, 1977; ed. I-II, îngr. Andrei Rusu, București, 1982; ed. îngr. C. Mohanu, pref. Eugen Simion, București, 1996; Gr. M. Alecsandrescu, București, 1962; Lauda lucrurilor, București, 1963; Cronicile optimistului, București, 1964; Opere, I-
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286041_a_287370]
-
indiscrete ca Ioanide, care desface corespondența fiului său Tudorel ca să afle ce politică învârtește, sau ca Stănică Rațiu, care interceptează fără scrupule mesajele altora. Trucul scrisorilor găsite târziu și constituite în documentar este adesea utilizat în literatura noastră precum în Scrinul Negru de G. Călinescu sau, mai ingenios, în Trei saci de poștă, povestire de Fănuș Neagu. Nu e vorba deci de O scrisoare pierdută, ci de trei saci întregi! Cel care intră în posesia lor, nemaiputând livra corespondența adresanților, o
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
existență, realizează o operă trainică în ciuda încercărilor repetate de a i se pune bețe în roate: o catedrală și un palat comunal cu campanilă. Totul din beton armat. Un dom cubist, zice el. Ce mai face apoi în comunism, în Scrinul negru, chiar nu mai contează. Rivalul lui Ioanide, profesorul de beton Pomponescu, e însă foarte îndoit asupra valorii operei sale arhitectonice și constructive și se și sinucide din această cauză. Prin contrast, un geograf, Ermil Conțescu, agonic, refuză să accepte
[Corola-publishinghouse/Science/2115_a_3440]
-
unor lumi incredibil de îndepărtate una de alta. În primul rând, spațiul. Liftul în care mă aflam era atât de mare, încât putea servi foarte bine drept birou. Și să fi fost echipat cu o masă, un dulăpior și un scrin, ba chiar cu o bucătărioară, tot ar mai fi rămas loc destul. Cred că s-ar fi putut strecura printre astea și trei cămile și un palmier de talie mijlocie. În al doilea rând, curățenia impecabilă. Parcă ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
domnului Luigi reclamau o frumoasă economie bănească. Pentru a onora datoriile au trebuit să ducă la un Monte di Pietà (Casa de ajutor a săracilor) puținele lucruri de valoare care mai rămăseseră în casă: o masă, patul matrimonial și un scrin. Giovanni lipsise de la școală aproape două luni continue. A început să reia lecțiile, dar cele din ultimul an școlar erau destinate să sfârșească rău. De fapt, a fost lăsat la compunere și aritmetică. Dar nu s-a prezentat la examenele
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
iarnă în garajul acestei clădiri. Îi spun că am venit să le iau. Cauciucurile. Trec zece secunde. Amândoi stăm în pragul casei, fiecare pe partea lui de prag. Apoi bătrânul întoarce capul spre holul casei și întinde mâna spre un scrin prăfuit. Apucă un șirag de chei, iese din casă și închide ușa. Nu spune nimic. Trece pe lângă mine și coboară panta spre garaj. Mă iau după el. Se oprește în dreptul ușii garajului și analizează șiragul de chei. Sunt vreo douăzeci
Opere cumplite-vol. 2 by Florin Piersic junior. () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1343_a_2707]
-
-o pe domnișoara singură acasă, mama fiindu i plecată la serviciu, pentru că lucra în tură. Eu am fost încântat că nu sunt singur și am cu cine discuta, în special că nu o cunoscusem până atunci și avea pe un scrin,o șapcă de ofițer, spunându mi că este cascheta logodnicului ei. Intr-un fel m-am bucurat simțindu-mă mai liber în discuții, dar trebuia să fiu mai atent să nu scap vreo vorbă care să lezeze gazda, sau amicul
Fapte şi evenimente ce nu trebuie uitate by Ioan Duduc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1270_a_1902]
-
mai frecvent atacată este critica, acuzată de scăzuta ei combativitate, de faptul că nu contribuie îndeajuns la „educația social-politică și estetică a maselor”. Raportul conține referiri concrete la scriitori și opere. Printre cei acuzați se află A.E. Baconsky, iar Scrinul negru, romanul lui G. Călinescu, e incriminat pentru o „vină” singulară: prea multe elogii aduse de critică. Între timp avusese loc Congresul al II-lea al PMR, desfășurat în decembrie 1955, iar în iunie 1956 se ținuse primul Congres al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289316_a_290645]
-
copiii să nu intre, Eminovici se tăinuia câteodată spre a-și face socotelile sau a frunzări prin cronici. [...] Cealaltă odaie, de dormit, era fără îndoială mobilată cu lucruri aduse de Raluca drept zestre. În afară de necesarele crivaturi, se aflau acolo două scrinuri conținând multa, meticuloasa rufărie mirosind a sulfină, un "gardirop" de cele masive, de nuc, așa cum romantismul de la 1840 a mai uitat prin casa vreunei babe cu bonet, pe vreun dulăpior un lighean și un ibric de alamă și, mai cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
închidea în cușcă ca să vadă de-or cânta cum canarii, în fine stima ce-o avea pentru moș Miron prisacarul, care-i spunea povești și-l ținea pe genunchi, sunt amănunțimi neinteresante . Adesea s-ascundea în câte-un saltar de scrin, ca să nu știe nimeni unde-i, or în vo ladă veche cu lumânări de său, din care ieșa uns ca dracul. El observase ca nu pe el, ci pe dadacă o batjocuresc totdeuna și de aceea nu trecea zi fără
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1568_a_2866]
-
e un portret care-ți seamănă, zise el. - Maistre Ruben, te-ai prostit rău de când nu ne-am mai văzut, zise tânărul zâmbind, ori eu am devenit o ființă superioară magistrului meu... se poate și asta. Evreul s-apropie de scrinul ce i-l însămnase bolnavul, îi deschise săltarul și dădu într-adevăr de niște legături de hârtii galbene și veștezite, legate cu fire de ață albastră... el le scoase, se uită la ele, apoi le puse pe masă. - In momentul
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]
-
aștepta felicitări de ziua lui. Tata i-a dat un ceasornic frumos - mama, o besectea de toaletă, - sora, o păreche de papuci - Elis, nimic - adică Cleopatra, vară - sa. El se retrăsese în odaia lui, unde clasicii erau așezați pe-un scrin în religioasă regulă și neviolabilitate și se primbla cu pași mari prin casă. Era brunet și cam poetic. Avea ochi albaștri, ceea ce vra să zică mult, și era frumos băiet. Acum stătu cu mirare înaintea oglinzii, se uita cu mirare
Opere 07 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295585_a_296914]