799 matches
-
Labour Representation Committee (LRC) ca un ecou îndepărtat al mișcării chartiste. El a inclus politicieni liberali și conservatori cu vederi liberale și a fost dintotdeauna sprijinit de mișcarea sindicală care i-a furnizat bazinul electoral. Deja în 1874, doi lideri sindicaliști au intrat în Partidul Liberal, punînd astfel bazele unei colaborări trainice liberal-laburiste. În anii 1880, sindicatele au început să fie influențate ideologic de unele formațiuni politice socialiste, precum Federația Social-Democrată, de orientare marxistă, creată în 1881, și Societatea Fabiană, înființată
by ADRIAN NICOLESCU [Corola-publishinghouse/Science/1104_a_2612]
-
Se vorbea despre Încercuirea acestor spitale cu sârmă ghimpată, paznici Înarmați, câini special dresațiă Semnificația acelor discuții Îmi scăpa atunci. Câteva luni mai târziu, la 28 iulie 1969, miliția (poliția) orașului Ploiești aresta, la locul său de muncă, un muncitor sindicalist, Vasile Paraschiv, ducându-l Într-un spital psihiatric situat Într-o localitate vecină, Urlați. Directorul spitalului a refuzat să-l primească pe Paraschiv, invocând lipsa documentelor. Ambulanța a făcut cale Întoarsă, revenind cu șeful Direcției Sanitare a județului, care i-
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
În care solicită respectarea drepturilor omului În România. După ce În august 1988 Îi adresează dictatorului o altă scrisoare de protest Împotriva planului de sistematizare rurală, text contrasemnat de 27 de persoane, printre care membrii sindicatului „Libertatea” și cei din grupul sindicalist de la Zărnești, din septembrie 1988 Începe arestul la domiciliu, care a durat până În 21 decembrie 1989. Nici cei care și-au declarat adeziunea la scrisorile de protest nu sunt ocoliți de represalii. Deși printre persoanele care de-a lungul timpului
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
deosebit de util eseul publicat de A. O. Hirschmann, "Rival interpretations of market society: civilizing, destructive, or feeble?", Journal of economic literature, XX, 1982, pp. 1463-1484. 40 În linie cu scepticismul evident regăsit în descrierea din secolul al XIX-lea al sindicalistului Slackbridge, un personaj din românul lui C. Dickens, Hard times, ediție îngrijita de K. Flint, Penguin, Londra, 1995, pp. 141 și următoarele. 41 D. Ț. Rodgers, "Republicanism: the career of a concept", în Journal of American history, LXXIX, 1992, pp.
by WILLIAM J. CONNELL [Corola-publishinghouse/Science/989_a_2497]
-
să auzim așa ceva, iar să facem ce ne spune cu atît mai puțin. mai 2003 Povestitorul de la Sindicat S-a stins Vasile Sotir și, astfel, a secat unul dintre izvoarele de spirit ale fotbalului. Cameraman al echipei naționale și apoi sindicalist, nea Bubu va rămîne în istorie prin umorul său, care-l făcea simpatic inclusiv adversarilor. Cînd oamenii mor, rămîne în urmă doar ce-au făcut bun. Asta înseamnă că de la nea Bubu rămîne tot. A avut puțini dușmani și mulți
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
și mulți prieteni, printre aceștia din urmă avînd privilegiul să se numere și semnatarul acestor rînduri. La început, relația a fost una între un tînăr reporter și un oficial mult mai puțin ciufut și crispat decît ceilalți. Din postura de sindicalist simpatic și, în consecință, contestatar al puterii, livra ponturi interesante, povestindu-le savuros, numai bune de pus în pagină. În esență, asta era el, un narator, deși a stat mulți ani cu o cameră video pe umeri. Imaginile povestite aveau
Raport de cornere. C`t se `ntinde plapuma Sportului? by Alin Buz\rin () [Corola-publishinghouse/Science/856_a_1764]
-
apropiat de ceea ce aceiași autori numeau realitatea participării, mitul implicând aprecieri subiective, iar realitatea - obiectivitate. Nu întotdeauna însă aprecierile subiective sunt false, iar aprecierile obiective - corecte. Atât miturile, cât și realitățile sunt judecăți făcute de angajați și de manageri, de sindicaliști și de patronat care implică fie îndoieli și scepticism, fie credința că adevărata influență și putere le sunt disponibile prin sarcinile lor organizaționale. Existența unor modele opuse ale participării atenționează asupra necesității evitării tendinței de absolutizare a unuia sau altuia
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
în care compania este prezentă. Echipele CEM trebuie să se întâlnească anual pentru informare și consultanță. Pot fi organizate și întâlniri speciale pentru situații deosebite (realocări de fonduri, închiderea reprezentanțelor companiei, excedente colective etc.). Consiliile de muncă sunt dominate de sindicaliști activi, membrii lor fiind desemnați prin alegeri sau numiți de sindicate și chiar de conducere. În țările în care există sindicate rivale, alegerea membrilor în consiliile de muncă este puternic contestată. Mulți autori au considerat că practica participativă a consiliilor
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
negocierii are o mare importanță. Diverși autori francezi (Adam, Regnaud, 1978; Morel, 1981; Sellier, 1984 ș.a.) au constatat prezența unei consecvențe de sens între concepția, strategia și tactica sindicatelor și patronatelor, adică a unei asocieri legice, chiar determinative între ele. Sindicaliștii au o concepție noncontractuală asupra negocierii. Pentru ei, protocolul de negociere nu este decât un armistițiu ce poate fi oricând pus în discuție; acordul nu este niciodată definitiv, iar negocierea este, de fapt, o continuare a manifestărilor revendicative. De aici
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
Cât privește tacticile patronatului, acestea sunt de două tipuri: tactici ofensive (centrarea discuției la un înalt nivel de tehnicitate, utilizarea statisticilor disponibile, dar dificile pentru neinițiați, formularea de propuneri și contrapropuneri pentru a-i aduce cu picioarele pe pământ pe sindicaliști, amenințarea cu întreruperea negocierilor în fața relelor intenții sau ale irealismului sindicaliștilor); tactici defensive (discutarea punct cu punct, la „sânge” a revendicărilor sindicaliștilor, argumentarea irealismului lor; atragerea sindicaliștilor pe terenul tehnic și economic, concomitent cu părăsirea terenului ideologic și utopic). Din
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
centrarea discuției la un înalt nivel de tehnicitate, utilizarea statisticilor disponibile, dar dificile pentru neinițiați, formularea de propuneri și contrapropuneri pentru a-i aduce cu picioarele pe pământ pe sindicaliști, amenințarea cu întreruperea negocierilor în fața relelor intenții sau ale irealismului sindicaliștilor); tactici defensive (discutarea punct cu punct, la „sânge” a revendicărilor sindicaliștilor, argumentarea irealismului lor; atragerea sindicaliștilor pe terenul tehnic și economic, concomitent cu părăsirea terenului ideologic și utopic). Din păcate, dată fiind această contrarietate între concepțiile, strategiile și tacticile sindicaliștilor
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
dar dificile pentru neinițiați, formularea de propuneri și contrapropuneri pentru a-i aduce cu picioarele pe pământ pe sindicaliști, amenințarea cu întreruperea negocierilor în fața relelor intenții sau ale irealismului sindicaliștilor); tactici defensive (discutarea punct cu punct, la „sânge” a revendicărilor sindicaliștilor, argumentarea irealismului lor; atragerea sindicaliștilor pe terenul tehnic și economic, concomitent cu părăsirea terenului ideologic și utopic). Din păcate, dată fiind această contrarietate între concepțiile, strategiile și tacticile sindicaliștilor și patronatelor, se ajunge ca în mediile organizațional-manageriale să nu se
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
de propuneri și contrapropuneri pentru a-i aduce cu picioarele pe pământ pe sindicaliști, amenințarea cu întreruperea negocierilor în fața relelor intenții sau ale irealismului sindicaliștilor); tactici defensive (discutarea punct cu punct, la „sânge” a revendicărilor sindicaliștilor, argumentarea irealismului lor; atragerea sindicaliștilor pe terenul tehnic și economic, concomitent cu părăsirea terenului ideologic și utopic). Din păcate, dată fiind această contrarietate între concepțiile, strategiile și tacticile sindicaliștilor și patronatelor, se ajunge ca în mediile organizațional-manageriale să nu se propună și să nu se
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
sindicaliștilor); tactici defensive (discutarea punct cu punct, la „sânge” a revendicărilor sindicaliștilor, argumentarea irealismului lor; atragerea sindicaliștilor pe terenul tehnic și economic, concomitent cu părăsirea terenului ideologic și utopic). Din păcate, dată fiind această contrarietate între concepțiile, strategiile și tacticile sindicaliștilor și patronatelor, se ajunge ca în mediile organizațional-manageriale să nu se propună și să nu se accepte soluții bilaterale, ci unilaterale, fapt care demonstrează slăbiciunile negocierii organizaționale. Practic, la strategia de refuz a angajării părții sindicale, patronatul răspunde cu o
[Corola-publishinghouse/Science/2267_a_3592]
-
aridității - și să-l facă, în fine, în ciuda tuturor, un om adorabil. Meschinăria puterii ecleziastice la adresa lui este deja un dat obiectiv și imposibil de trecut cu vederea. Anticipând momentul ’68 (chiar dacă, în compensație, a semănat în lume vreo douăzeci de sindicaliști și de catolici de stânga un pic prea buni și prea de treabă), el a dus la capăt singurul act revoluționar al acestor ani; a făcut-o cu o anumită ingenuitate și îngâmfare, dar cu o puritate ascetică substanțială care
[Corola-publishinghouse/Science/2224_a_3549]
-
introduse anterior; acordul lui al cu antecedentul se face în gen și în număr. Din cauză că al poate avea două valori semantice, apar și ambiguități de interpretare, care se pot rezolva prin contextul mai larg sau pe baza cunoștințelor extralingvistice: (97) Sindicaliștii au pichetat clădirea Guvernului, a Parlamentului și a Ministerului Educației. (Știri, TVR 1, 2007) Din exemplul (97), nu este clar dacă cele trei instituții au sediul în aceeași clădire sau nu. Pe baza cunoștințelor noastre extralingvistice, știm că sunt trei
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
protestatari a plecat / au plecat spre Guvern. b. O mulțime de cărți au căzut / *a căzut din bibliotecă. Acordul la plural se poate face și în contextele cu elipsa nominalului cuantificat: (53) Am mers în Piața Constituției, unde se adunaseră sindicaliștii. O mulțime purtau pancarte antiguvern. Dacă nu poate fi recuperat anaforic din context nominalul la plural care exprimă entitățile cuantificate, acordul se face rar la plural: (54) a. Știam că se pregătește un miting al sindicaliștilor, așa că am mers în
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
Constituției, unde se adunaseră sindicaliștii. O mulțime purtau pancarte antiguvern. Dacă nu poate fi recuperat anaforic din context nominalul la plural care exprimă entitățile cuantificate, acordul se face rar la plural: (54) a. Știam că se pregătește un miting al sindicaliștilor, așa că am mers în Piața Constituției. O mulțime aveau pancarte antiguvern. (se poate recupera anaforic substantivul la plural sindicaliști) - vs.: b. ??Știam că se pregătește un miting, așa că am mers în Piața Constituției. O mulțime aveau pancarte antiguvern. (nu se
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
la plural care exprimă entitățile cuantificate, acordul se face rar la plural: (54) a. Știam că se pregătește un miting al sindicaliștilor, așa că am mers în Piața Constituției. O mulțime aveau pancarte antiguvern. (se poate recupera anaforic substantivul la plural sindicaliști) - vs.: b. ??Știam că se pregătește un miting, așa că am mers în Piața Constituției. O mulțime aveau pancarte antiguvern. (nu se poate recupera anaforic un substantiv la plural, deși pluralul este implicat pragmatic în context, deoarece un miting implică multe
[Corola-publishinghouse/Science/85013_a_85799]
-
chilian, îl întruchipează pe bătrânul lider muncitoresc trecut la bolșevism* și ale cărui scrieri și discursuri au drept axă centrală o luptă de clasă de neîmpăcat dintre muncitorii din mine și fabrici și capitaliști. Această luptă, cu o puternică dimensiune sindicalist muncitorească nu are alt obiectiv decât revoluția socialistă. Julio Antonio Mella este primul exemplu al unui tip frecvent întâlnit în istoria socială a Americii Latine: studentul sau tânărul intelectual revoluționar care găsește în marxism răspuns pasiunii sale pentru dreptate socială
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
iar PC brazilian este decapitat. Cele mai bune rezultate le obține strategia frontului popular* în Chile. Format, la inițiativa comuniștilor, în 1936, în timpul unei convenții a stângei care reunește 400 de radicali, 300 de socialiști, 160 de comuniști, democrați și sindicaliști, Frontul Popular Chilian reușește să-l aducă la președinția țării, după niște alegeri foarte disputate, pe radicalul Pedro Aguirre Cerda (1938-1941). Cu începere din 1941, și odată cu intrarea URSS în război, noua politică este cea de unitate națională, care implică
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
muncitorești de la Viena, în februarie 1934, precum și a revoltei din Asturii, în Spania, în octombrie 1934, sunt tot atâtea evenimente care neliniștesc stânga europeană, dar și pe Stalin*. Prima reacție vine de la Paris unde, în fața revoltei extremei dreapta, socialiștii comuniști, sindicaliștii și republicanii se mobilizează în februarie 1934. în mai-iunie, Stalin modifică atât politica sa externă* - apropiindu-se de țările democratice -, cât și linia Internaționalei Comuniste* (IC). PCF* este însărcinat să experimenteze o alianță cu socialiștii - tratați până acuma ca „social-fasciști
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
intelectuali din exil. Această inițiativă condamnată de ceilalți lideri socialiști - Plehanov, Troțki*, Martov, Rosa Luxemburg -, pecetluiește ruptura cu menșevicii și-l izolează pe Lenin în sânul celui de-a II-a Internaționale unde el se străduia să dețină monopolul reprezentării sindicaliștilor ruși. în timpul revoluției din februarie 1917, bolșevicii, reduși la un grupuscul de 5000 de membri, îi urmează pe menșevici în susținerea guvernului provizoriu format din democrați liberali. întors din exil în aprilie, Lenin își impune vederile: el atacă guvernul provizoriu
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
întreba Raymond Aron în 1955. și, într-adevăr, adeziunea muncitorească la partidele comuniste a fost întotdeauna inegală, ca una provenind din matrice profesionale, teritoriale, culturale și memoriale fluctuante. și, mai ales, mulți muncitori și militanți pentru cauza clasei muncitoare - cooperatori, sindicaliști, dar și socialiști, creștini, gaulliști etc. - nu se reclamă de la revoluția „proletară” promovată de Lenin, ba chiar o combat cu înverșunare. în 1905, sociologul german Werner Sombart se întreba într-o lucrare faimoasă: De ce nu există socialism în Statele Unite? Iar
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]
-
sunt minoritari - 12 miniștri din 26 ceea ce, constituțional, evită căderea guvernului. Moderații s-au situat astfel ei înșiși în afara jocului. Simultan, Gottwald și PCC își mobilizează trupele - Comitetele de acțiune ale Frontului Național, Congresul consiliilor de întreprindere puternic infiltrate de sindicaliști comuniști, și „milițiile populare” (20000 de membri) - pentru a cere înlocuirea miniștrilor demisionari cu personalități favorabile PCC. în timp ce partidele demisionare raționează în termeni de criză de guvern, comuniștii gândesc în termeni de criză a regimului: trebuie dejucată tentativa „forțelor anticomuniste
[Corola-publishinghouse/Science/1933_a_3258]