238 matches
-
ce am zis la fel de tare ca și tine. În clipa În care s-a terminat emisiunea, i-am rugat să taie toate astea la montaj. Și mi-au promis că o vor face. Am fost... Clatină din cap. Nu știu, stârnit, furat de peisaj... — Furat de peisaj ? Mă trece un nou val de furie. Jack, ai făcut public fiecare amănunt despre mine ! — Știu și Îmi pare rău... — Ai spus lumii Întregi ce lenjerie port... le-ai dat detalii despre viața mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2128_a_3453]
-
curând după revenirea în oraș trebuie să mă readaptez. Aprind, de data asta intenționat, toate brațele caracatiței și încep, în chiloți și cu picioarele mele noduroase indecent dezgolite, să umblu prin hârtiile puse în ordine, de pe care Figaro a fugit stârnită. Ceva îmi dă o stare de liniște: povestea Zinei o presupun securizată într-un fișier cu parolă, în PC-ul de la birou. În concediu n-am făcut decât să pierd vremea adăugând tușe, consemnând gânduri care nu știu unde-și vor găsi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
spus servitoarei fraza pe care o pregătisem, și, în timp ce așteptam răspunsul, pe un coridor întunecat, am fost silit să strâng tare din dinți ca să n-o rup la goană. Servitoarei s-a întors. Atitudinea ei a sugerat imaginației mele deja stârnite tabloul complet al catastrofei care se produsese în casă. — Vreți să mă urmați, domnule? m-a întrebat. Am urmat-o în salon. Jaluzelele erau lăsate parțial, ca să întunece încăperea, iar dna Strickland ședea cu spatele la lumină. În fața căminului, în picioare, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2047_a_3372]
-
până în zori. Apoi, adormi. Dar negura tainică a nopții se lăsa peste el cu o uriașă putere de apăsare, dorind dinadins parcă să prevestească evenimentele nefirești, ce aveau să se petreacă în continuare. O răbufnire năvalnică și furtunoasă a vijeliei stârnite afară îl trezi brusc. Era, într-adevăr, o furtună pornită în înspăimântător de pustia noapte, fără seamăn de sălbatic dezlănțuită în grozăvia și în măreția ei. Pesemne că un vârtej se abătuse în vecinătatea ferestrelor apartamentului amărât, în care locuia
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
așteptat. Cu toate că nici Silvestru și nici Carla nu prea cunoșteau ce este norocul sau fatalitatea, amândoi au putut vedea cum nu se poate mai limpede cât de armonios pot lucra acestea împreună, căci, într-o după-amiază întunecată de aversa proaspăt stârnită, întâmplarea îi puse pe cei doi, cu totul pe neașteptate, față în față. În acele clipe, tulburat, sufletul bărbatului începuse parcă a se înăbuși în veșnicie, vertiginos. Avea senzația scufundării, dar care nici nu-l înspăimânta, nici nu-l bucura
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
create în cavitatea abdominală. Și fuseseră o mulțime de astfel de mișcări, o mulțime de asemenea izbituri, căci Carol era o femeie tânără și în putere, destul de dificil de stârnit din punct de vedere sexual, dar, așa cum știm cu toții, odată stârnite, astfel de femei sunt greu de satisfăcut fără un efort considerabil. Carol se oprea de fiecare dată când mișcarea ajungea la apogeu și apoi revenea, mai puternic, mai apăsat. Își pierduse simțul măsurii, nu-și mai simțea noul membru, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
că bărbaților nu le plac femeile, punct Da? Atunci cui plac? Pentru că femeilor nu le plac femeile. Uneori viața pare foarte familiară. Adesea viața are un aer familiar în privire. Viața e toată o vendetta, o conspirație, trăiri intense, mândrie stârnită, autoîncredere, încredere în dreptatea fluxurilor și refluxurilor ei. Iată și secretul pe care nimeni nu-l cunoaște: Dumnezeu e femeie. Uită-te în jur! Sigur că Ea este. Deasupra intrării în bar se legăna firma cu poza lui Shakespeare pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
meargă pe jos, fiindcă în vagon, în mod sigur, din pricina geamurilor, lumea ar fi observat ceea ce el nu dorea cu nici un chip. Și-apoi, mai exista un pericol. Adică Rebelul să nu coboare odată cu el; să rămână acolo și zarva stârnită să alerteze întreg orașul! Medicii ar fi dat buzna, curioșii de tot soiul, aidoma; poliția ar fi fost pe urmele sale zi și noapte, fiindcă un asemenea ins neobișnuit putea - cu siguranță - să comită o seamă de lucruri grave, multe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
-o, ca un bolid, la vale. Nu însă pe centrul pârtiei, ci, cu câțiva metri în afara traseului, pe care-l străbătea, toată lumea. Nu pe-acolo! Nu face asta! - i s-a strigat, din urmă. N-a mai avut cine auzi. Stârnită, avalanșa a pornit, cu zgomot asurzitor, cumplit. Alinuș a fost înghițit. Și înghițit a rămas, Alinușul, atât de drag, tuturor, pentru totdeauna. De unde s-ar putea trage concluzia, că, până și excesul, poate ucide. După cum, bine știu, este posibil să
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
acesta să înțeleagă că nu conducătorii sunt vinovații, criminalii sunt mult mai jos, sunt mulți și periculoși, fiindcă sunt diseminați prin popor, contaminează ca o boală venerică și pe alți oameni de bună credință, sunt cei care dintr-o ură stârnită, doar de imensa lor prostie generată de lupta dintre cei doi neuroni din capul lor, cred că sunt acum liberi (puah! Ce prostie!), trăiesc într-o societate ideală și au hotărât așa deodată, exact ca proasta satului, că sunt anticomuniști
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
la el. O să vină și azi să vorbească cu ea? O fi văzut cum îi tremură mâinile când îi toarnă în pahar? Zilpa nu suporta să fie în preajma lor când erau împreună. - Era ca și cum ai fi fost lângă un țap stârnit, zicea ea. Și erau așa de politicoși. Aproape se aplecau ca să nu se uite unul la altul, deși dădeau unul peste altul ca niște câini în călduri. Lea încerca să-și ignore dorința din propriul corp, iar pe Rahela n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
un râu de șofran. A mâncat și un șarpe - singurul animal care se naște pe sine însuși, o dată și încă o dată. Era bine știut că oricine, adult sau copil, găsea o mandragoră - planta care seamănă așa bine cu un bărbat stârnit - trebuia să i-o aducă imediat Rahelei și să i-o dea, clipind și spunând o rugăciune. O dată Ruben a găsit una foarte mare și i-a adus-o mătușii lui cu mândria unui vânător de lei. Dar mandragorele n-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
să nu stea la vedere, că erau cunoscuți. Cel tânăr se uluise. Bani, gârlă. Numai hârtii de cinci sute și o mie, numărate de mâini lacome, fețe încordate și pânditoare, ochi cu priviri scormonitoare și mai ales o veselie iute stârnită. După ce dădură un ocol, bătrânul spuse: - Hai mai într-o parte, să nu s-arate vreun păgubaș! S-au tras către hanul de șiță, unde se înghesuia toată mulțimea de negustori. In fața cârciumii cu ziduri vechi, mâncate de igrasie
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
Îl ridiculizează pe un căpitan englez, stabilit și el la Paris, care face o impresie jalnică prin excentricitatea sa de-a dreptul nebunească. Nici trăsura, nici caii englezi ca la carte, semn de mare șic, nu pot ține piept stuporii stârnite de pintenii auriți, ornați cu câte o rotiță dințată cât o farfurie pentru desert, de șalvarii aduși parcă din Turcia sau de mantoul cu mâneci largi, fâlfâitoare. Iar pentru buclele răvășite ale căpitanului T., prinse Într-un soi de bonetă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
făcut o a doua ediție decât cartea Însăși. Trasă În doar câteva exemplare, ea a fost dată acum câțiva ani, din mână În mână, câtorva persoane, iar acest soi de publicitate intimă și misterioasă i-a adus noroc. Oare vâlva stârnită acum Îi va fi la fel de favorabilă? Rumoarea, În ușurătatea ei, e ca femeile: vine tocmai când pare să fugă. Poate că, În lumea asta blestemată, cel mai sigur mijloc de a dobândi succesul este de a organiza suspansuri. Dar autorul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
de niște... de niște tâmpiți... Spuneți-ne sincer... Sunteți într-adevăr... călător prin ploaie? CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE ( Pentru sine, încă refuzând să comunice.): Eu... eu... HAMALUL: Da sau nu? CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE ( Luând contact cu lumea, încet, mirat de reacțiile stârnite.): Eu... Ce-i așa de... de... ciudat, așa de... HAMALUL (Către CASIER.): Bruno! Auzi? Ai văzut? Ai văzut? Ai văzut că nu sunt nebun? (Către CĂLĂTOR.) Ați venit acum... cu ploaia asta... chiar acum? CĂLĂTORUL PRIN PLOAIE: Da... Adică... am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
până în zori. Apoi, adormi. Dar negura tainică a nopții se lăsa peste el cu o uriașă putere de apăsare, dorind dinadins parcă să prevestească evenimentele nefirești, ce aveau să se petreacă în continuare. O răbufnire năvalnică și furtunoasă a vijeliei stârnite afară îl trezi brusc. Era, într-adevăr, o furtună pornită în înspăimântător de pustia noapte, fără seamăn de sălbatic dezlănțuită în grozăvia și în măreția ei. Pesemne că un vârtej se abătuse în vecinătatea ferestrelor apartamentului amărât, în care locuia
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
așteptat. Cu toate că nici Silvestru și nici Carla nu prea cunoșteau ce este norocul sau fatalitatea, amândoi au putut vedea cum nu se poate mai limpede cât de armonios pot lucra acestea împreună, căci, într-o după-amiază întunecată de aversa proaspăt stârnită, întâmplarea îi puse pe cei doi, cu totul pe neașteptate, față în față. În acele clipe, tulburat, sufletul bărbatului începuse parcă a se înăbuși în veșnicie, vertiginos. Avea senzația scufundării, dar care nici nu-l înspăimânta, nici nu-l bucura
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
loveau cu puterea plumbilor de la un imens și nevăzut bici, distrugând totul, amestecând mese cu veselă, oameni cu scaune și cu tot ce mai era pe acolo. Multe persoane au fost doborâte și învârtejite, într-un fel de nedescris.Valuri stârnite se izbeau de tot ce găseau în cale, amestecând nuntașii cu mese,veselă, scaune, bucăți cu alte bucăți din frumosul gard improvizat pe bucata de plajă închiriată. Organizatorii, intrați în panică, înnebuniți de frică și rușine, cu moralul terfelit, se
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
pielii ei, acel trup oval și lunecos sub stropii zglobii ca și cînd zilele de mult s-ar fi Întors cu adevărat, ca și cînd nu ar fi fost niciodată plecate. Ies pe poarta din spate În amiaza Înaltă. VÎntul stîrnit brusc ridică trîmbe de praf pe maidanul cu cîteva leagăne rupte. Calc cu grijă pentru că pe jos, printre smocurile de iarbă uscată, sînt cioburi și bucăți de tablă și sîrme la fiecare pas. Am Învățat să fiu prudentă. Exteriorul Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
loc. Năclăită în vopseaua proaspătă, fiecare ușă care dădea pe coridor era însemnată cu o cifră. Nu numai după numărul mic o recunoșteai pe-a șefului, ci și după înfrigurarea cu care mulțimea adăsta în fața ei, ca și după agitația stîrnită ori de cîte ori ieșea dinăuntru un ins ce pescuia cîte un client. De regulă, la ușa șefului se înghesuiau numai solicitanți; uneori însă pica și cîte un control, altminteri anunțat din vreme. Pentru ambele împrejurări, micul dumnezeu instalat la
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
bagajele și nu se pregătesc de plecare, privesc țintă spre norul de praf care se apropie și par curioși. Poate nu dintr-acolo trebuie să vină autobuzul, Îți spui. După nu mult timp vezi și tu că la originea colbului stârnit se află un mic autoturism, un Fiat 850, o mașină care Încă se mai importa la noi În urmă cu 10-12 ani. Fiețelul se oprește chiar În fața cutiei de poștă. Cel dinăuntru rămâne nemișcat la volan până ce norul de praf
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
nedreptăți cu care m-am confruntat în cariera mea profesională. În consecință, când am aflat din anunțul dumneavoastră publicat în The Times că investigați împrejurările care au și cea mai mică legătură cu acest caz, curiozitatea mea a fost imediat stârnită. Trebuie să aveți îngăduință, domnule Owen (sau vă pot spune Michael, deoarece mărturisesc că după ce am citit cele două excelente romane ale dumnevoastră, simt că suntem deja buni și vechi prieteni) - pentru excentricitățile unui bătrân încăpățânat, care, în loc să vă abordeze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
bine ne-am duce cu toții la boierii cei mari să-i rugăm să împartă moșia la oameni, dacă tot nu-i mai trebuiește cucoanei și o leapădă! ― Uite-așa, da! aprobă ascuțit Leonte Orbișor. Asta-i vorbă înțeleaptă! În mijlocul vălmășagului stârnit se auzi iar glasul lui Trifon Guju, mai pătrunzător: ― Ne ducem și până la vodă să ne facă dreptate! Primarul se răcorise răcnind; continuă deci mai liniștit și chiar cu o undă de batjocură: ― Măi oameni, măi oameni, de ce vorbiți voi
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
izbutea să ridice privirea din pământ, simțea imboldul să se agațe de barba călugărului și să strige. Dar niciunul dintre colegi n-ar fi fost de partea lui, niciunul nu s-ar fi raliat la acea farsă și la scandalul stârnit, drept care rămânea închis în sine, simțindu-se neputincios și în afara jocului. Pe părinții tăi va trebui să-i consideri ca și morți": fraza aceea rămăsese ca un ciob de gheață care-i zgâria inima. Avusese o tresărire de bucurie gândindu
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]