2,708 matches
-
icoană, ca la zâna cea bună din povești. - Sunt atât de fericită să te văd alături de băiețel! și... aș dori ca timpul să se oprească pentru totdeauna aici și acum... -Ai primit vreo veste din Spania? am întrebat cu glasul stins, cu teamă... cu cea mai cumplită teamă pe care o poți citi în ochii unui condamnat la moarte... - N-am primit nicio veste! Mai durează 2-3 zile până când vor fi identificați toți... și brusc s-a ridicat în picioare și
“ZI FATIDICĂ... MADRID, 11 MARTIE 2004” (FRAGMENT DIN ROMANUL “VIAŢĂ FURATĂ”) de VALENTINA BECART în ediţia nr. 437 din 12 martie 2012 by http://confluente.ro/_zi_fatidica_madrid_11_martie_20_valentina_becart_1331549152.html [Corola-blog/BlogPost/354525_a_355854]
-
am fi doar condamnați, Pământ ce nu mai are răscruci pentru direcții, Ne regăsim pierduți, uitați, atât de- nstrainati. Nici calul nu mai are libertatea de a galopa, Vândut fără de suflet la licitațiile severe, Cu coama pieptănata, pe fruntea-i stinsa stea, Rămâne doar o iluzie a gândului ce piere. Sălbaticia noastră primează în natură, Sunt lei închiși în cușcă și ciutele ucise, De parcă n-am iubi pământul, de parcă doar în ură Ne-am hotărât să ne trăim iluzia, din ale
DUMINICA E ZI de SILVANA ANDRADA în ediţia nr. 1967 din 20 mai 2016 by http://confluente.ro/silvana_andrada_1463715331.html [Corola-blog/BlogPost/379041_a_380370]
-
pierdere, dumneavoastră și familia, cum o resimțiți azi? Despre asta nu se poate vorbi ... Nu se poate exprima în cuvinte... Iubirea mea pentru tata nu are granițe, e peste viață și moarte... Iubirea e iubire și e pentru totdeauna. Actorii stinși sunt medalioane de pandantivi ai catedralei teatrului și cinema-ului. Rămân întruchipați în propriile roluri, dincolo de realitatea în act, dincoace de realitatea ideală a iubirii. Ei transfigurează în orice vremi, vremea și lumea lor. Putem revedea răsfrânt chipul marelui Amza
OANA PELLEA. CONVERSAŢII FĂRĂ SENTIMENTUL DE DISTANŢĂ de AUREL V. ZGHERAN în ediţia nr. 1544 din 24 martie 2015 by http://confluente.ro/aurel_v_zgheran_1427213401.html [Corola-blog/BlogPost/357779_a_359108]
-
covoare de iută sau țesute la război, direct peste dușumea sau peste pământul galben amestecat cu balegă de cal ori pleavă și apoi întins pe jos în loc de dușumeaua. Așa se "tencuiau" și casele peste care lipitură se dădea cu var stins și albăstrit cu sineală[2]. Cum spuneam, tata a construit bordeiul, ne-a instalat patul și cele necesare unei șederi pe întreaga vacanță, până la culesul strugurilor în septembrie. Seara după ce își termina treburile gospodărești prin curte sau pe la câmp, cu
POVESTIRI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1248 din 01 iunie 2014 by http://confluente.ro/Stan_virgil_1401615086.html [Corola-blog/BlogPost/365373_a_366702]
-
cadena d’amour spune poezia de dantelă a iubirilor ce și-au purtat pașii prin acel loc: iubiri de o clipă, iubiri dorite, iubiri venite pe neașteptate, iubiri mai vechi, păstrate asemenea florilor presate, într-o carte de versuri, iubiri stinse și prefăcute în cenușă, iubiri de-o vară, iubiri din argint și perle, iubiri ca-n filme, iubiri de roman, iubiri trăite între râs și lacrimi, iubiri scrijelite pe scoarța copacilor sau în tencuiala unui perete, iubiri tatuate, iubiri tăinuite
DĂRUIEŞTE-I GAROAFE ROŞII IUBIRII! de CORINA DIAMANTA LUPU în ediţia nr. 1132 din 05 februarie 2014 by http://confluente.ro/Daruieste_i_garoafe_rosii_i_corina_diamanta_lupu_1391608238.html [Corola-blog/BlogPost/360307_a_361636]
-
am prețuit și l-am iubit. Sunt totuși împăcat cu gândul că l-am văzut și am vorbit cu o zi înainte de final. L-am vizitat împreună cu Părintele Mănescu de la Urșani-Horezu. La despărțire, imobilizat la pat și cu vocea aproape stinsă, a rostit ca de obicei salutul-îndemn, LUPTĂM. Profesorul Costea Marinoiu - „Omul enciclopedie”, așa cum l-am numit datorită uriașei comori de date stocată în memorie, și din care putea oferi cu multă plăcere, ca dintr-un izvor nesecat, informații prețioase oricând
CULTURA VÂLCEANĂ ÎN DOLIU, ARTICOL DE EUGEN PETRESCU de AL FLORIN ŢENE în ediţia nr. 360 din 26 decembrie 2011 by http://confluente.ro/Cultura_valceana_in_doliu_articol_de_eugen_petrescu.html [Corola-blog/BlogPost/351131_a_352460]
-
a autoarei. Ea s-a ridicat emoționată pentru a ne vorbi. A rostit câteva cuvinte clare, de mulțumire, apoi, tot mai vizibil, cele ce au urmat păreau a fi strangulate. Nu a putut spune până la capăt: Sunt umbra unui zâmbet stins, Sunt un apus fără culori, Sunt în clepsidră fir prelins Las ție timpul să-l măsori... Când a rostit „... și fiilor mei, Marius și Cristian, care poate mă vor citi când nu voi mai fi...”, lacrimile i-au rătăcit pe
CĂLDURA POEZIEI ÎN ARŞIŢA VERII de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 206 din 25 iulie 2011 by http://confluente.ro/Caldura_poeziei_in_arsita_verii.html [Corola-blog/BlogPost/366937_a_368266]
-
Acasa > Stihuri > Prietenie > O ALBĂ IASOMIE Autor: Violetta Petre Publicat în: Ediția nr. 838 din 17 aprilie 2013 Toate Articolele Autorului Sub pleoapa nopții stinsă-ntr-o mare de tăcere Scenarii de-ntuneric rânjesc să mă doboare Nimic din primăvara cea albă nu mă cere Mireasa ploii-albastre-necată în solzi de soare... Rămân abandonată în toată-această teamă În care mă trezesc cu vise-nsângerate Cu
O ALBĂ IASOMIE de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 838 din 17 aprilie 2013 by http://confluente.ro/O_alba_iasomie_violetta_petre_1366191693.html [Corola-blog/BlogPost/345913_a_347242]
-
pe margine de prăpastie, niște brațe care nu se mai puteau deschide să mă îmbrățișeze: - Sărut-mâna, mămică! Te doare? - Mă doare, puiul mamii, mă doare, dar mai tare mă doare că plec de lângă voi, răspunse cu glasul ei blând și stins, ca o șoaptă adunată de vânt. Am îngenunchiat, sărutându-i mâinile, gustând lacrimile amestecate a două suflete rătăcite într-un univers prea nesfârșit și prea nepăsător... - Nu vreau să mă mai doară, mamă, nu vreau! Amândouă, rostind aceleași cuvinte, fiecare
O VIAŢĂ ÎNTR-O CLIPĂ de VIOLETTA PETRE în ediţia nr. 809 din 19 martie 2013 by http://confluente.ro/O_viata_intr_o_clipa_violetta_petre_1363716505.html [Corola-blog/BlogPost/345332_a_346661]
-
-ncontinuu,Ferestrele-mi sunt tot în lacrimi.Tristețea ne crește asiduu,Instalând iar gerul în inimi. Și tot ploua de trei zile,Dorul de tine mă-ngheață.Chiar de cresc ghețari în mine,Dragul de tine-i dezgheață.... V. CRĂCIUNUL STINS, de Maria Cristina Pârvu, publicat în Ediția nr. 2129 din 29 octombrie 2016. Crăciunul stins Cristina Pârvu Crăciunul se-apropie grăbit, Sufletu-mi e deja-nghetat. Și părul parcă mi-a albit, De când, tu, mama, ai plecat. Nu-i zi să
MARIA CRISTINA PÂRVU by http://confluente.ro/articole/maria_cristina_p%C3%A2rvu/canal [Corola-blog/BlogPost/378015_a_379344]
-
viața. Prea scurtă viața, timpul trece, Și nu te pot iubi cât vreau. Și simt în palme-o umbră rece, Paharul cu suspine-l beau. Cu suspine-l beau și sper, Să nu se sfârșească pământul. Spre cer cu voce stinsa zbier, Sa imi mai salte-o viața rândul. Să-mi salte rândul, să-mi dea vreme, Să îți pot da iubirea mea. Sa imi tratez orice durere, Doar sarutandu-te, aș vrea. Citește mai mult Timp să te iubescCristina PârvuCând
MARIA CRISTINA PÂRVU by http://confluente.ro/articole/maria_cristina_p%C3%A2rvu/canal [Corola-blog/BlogPost/378015_a_379344]
-
viata.Prea scurtă viața, timpul trece,Si nu te pot iubi cât vreau.Și simt în palme-o umbră rece,Paharul cu suspine-l beau.Cu suspine-l beau și sper,Să nu se sfârșească pământul.Spre cer cu voce stinsa zbier,Să îmi mai salte-o viața rândul.Să-mi salte rândul, să-mi dea vreme,Să îți pot da iubirea mea.Să îmi tratez orice durere,Doar sarutandu-te, aș vrea.... XXI. SIMPLU VISĂTOR, de Maria Cristina Pârvu, publicat
MARIA CRISTINA PÂRVU by http://confluente.ro/articole/maria_cristina_p%C3%A2rvu/canal [Corola-blog/BlogPost/378015_a_379344]
-
a murit Rebreanu / Ori Goga, Eminescu sau Coșbuc, / Și n-are cine-a ne cânta aleanul, / Că pomul vieții ne-a rămas butuc? Eu zic că țara-i plină de IOANI / Și n-a pierit blestemul de pământ./ Nu-i stinsă setea omului de bani / Și nu-i o vorbă bună-n cel cuvânt. // Clăcași-s tot aceiași, răstigniți / Pe crucea de țărână a veșniciei; / O clipă au crezut că-s izbăviți, / Că sunt stăpânii holdei și ai gliei. // Dar alți
MIRCEA DORIN ISTRATE (RECENZIE DE CEZARINA ADAMESCU) de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 309 din 05 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Poetii_ardealului_slujitor_in_patria_cuvantului_mircea_dorin_istrate_recenzie_de_cezarina_adamescu_.html [Corola-blog/BlogPost/348511_a_349840]
-
Acasă > Versuri > Ipostaze > IARNĂ Autor: Constantin Enescu Publicat în: Ediția nr. 1109 din 13 ianuarie 2014 Toate Articolele Autorului N I N G E.... Ninge, cu fulgi pufoși, suavà licàrire Ce prin ecoul stins al soarelui de varà Transplant de energie se strecoarà, Sà dea sublimului, gest de stràlucire. Transplant de energie, ce din înalte ceruri În fulgi pufoși în orgă iernii plânge, Acoperind cu alburi și petele de sânge A toamnei frunzà prinsà-n
IARNA de CONSTANTIN ENESCU în ediţia nr. 1109 din 13 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Iarna_constantin_enescu_1389606394.html [Corola-blog/BlogPost/363790_a_365119]
-
continuat să insist cu bătaia în ușă, de pe care, la aproape fiecare lovitură, mai cădea câte o bucată din vopseaua gri, scorojită. Mi se pare că aud printre crăpăturile acesteia un fel de răspuns. Era ca o șoaptă cu voce stinsă, răgușită, de bărbat, ce parcă venea dintr-o altă lume. Mai mult am dedus decât am înțeles, că-mi spunea să intru. Oarecum ezitând, intru în casă. Privirea mi se oprește pe un Om... Să fi avut în jur de
PLEDOARIA NEUITĂRII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1764 din 30 octombrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446194816.html [Corola-blog/BlogPost/384751_a_386080]
-
Acasa > Versuri > Spiritual > SĂ TRECEM Autor: Camelia Cristea Publicat în: Ediția nr. 1577 din 26 aprilie 2015 Toate Articolele Autorului Prea mulți farisei se-arată smeriți Calcă pe fapte trec zdrențuiți Au candela stinsă făr' untdelemn, O toaca mai bate smerită în lemn... În templu ne vând chiar pe Hristos Și banii aceștia nu-s de folos, Iuda nu știe a cere iertare, Doar streangul alege ca alinare... Tremură frunza, dar și pământul, Când
SĂ TRECEM de CAMELIA CRISTEA în ediţia nr. 1577 din 26 aprilie 2015 by http://confluente.ro/camelia_cristea_1430068050.html [Corola-blog/BlogPost/353946_a_355275]
-
tăcut. Încep să strig, dar glasul nu-mi străbate până la urechi. Se lovește de foițe, de petale și membrane concentrice, apoi se răsfrânge în amurgul mov, printre copaci, ca niște frunze de ceață și turle ce zboară ușor, prin aerul stins, până la ochiul orb al parbrizului. Mașina se oprește în fața casei mele, albe și solide, ca o insulă în imensitatea oceanului. Câinele începe să latre în timp ce eu descui, cu greu, poarta verde, de fier. Cupola viorie s-a transformat în nori
CĂLĂTORIE de MIHAELA GHEORGHIU în ediţia nr. 1618 din 06 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_gheorghiu_1433582731.html [Corola-blog/BlogPost/360913_a_362242]
-
pașii doar covoarele. Iar eu zgârii cu unghiile peretele scorojit și mă ascund sub pielea zbârcită a zugrăvelii, sap labirinturi cu degetele însângerate ca să-i găsesc, să mă regăsesc pe mine, întreagă. Trec din cameră în cameră, încet, cu luminile stinse. Îmi umplu alveolele cu aerul din casa bunicilor. Miroase a nuc, a mobilă veche, a hârtie creponată, a vanilie, a copil cu părul de aur, a ochelari de bunic, a început de mirare. Miroase a mine, cu ani in urmă
CĂLĂTORIE de MIHAELA GHEORGHIU în ediţia nr. 1618 din 06 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_gheorghiu_1433582731.html [Corola-blog/BlogPost/360913_a_362242]
-
brusc cum apăruseră, altele au continuat să persiste ani întregi, păstrându-și localizarea și dimensiunile din primii ani. Ezitarea de a rămâne gol în fața cuiva alături de care nu am construit încă un nivel de intimitate care să depășească confortul luminii stinse. Procesul de a mă adapta permanent la un alt trup prin intermediul curiozității pe care petele de pe corpul meu le generează. Poate că fără ele aș fi ajuns să fiu mai relaxat în ceea ce privește relațiile mele unu la unu, sau poate că
Al cui e corpul ăsta? Părul, sânii, nasul, cicatricile... by https://republica.ro/al-cui-e-corpul-asta-parul-nasul-sanii-cicatricile [Corola-blog/BlogPost/338899_a_340228]
-
înțelegeți dar în fiecare bătaie de inimă există un timp și o durere fără de care nu ai fi existat nici tu nici eu și nici chiar Dumnezeul tuturor lucrurilor în rest aceeași imagine funebră o cruce de lemn o lumânare stinsă și o urmă de lacrimă...” (teodor dume) Poetul simte o elevație reflectând la conceptul și percepția Timpului. Ține piept, este pregătit în fața atâtor abise, consimțite, atât morale cât și fizice, ne conduce la poetul simbolist care spunea: ”am avut mereu
TEODOR DUME, O NOUĂ CARTE: AZIL ÎNTR-O CICATRICE de TEODOR DUME în ediţia nr. 1767 din 02 noiembrie 2015 by http://confluente.ro/teodor_dume_1446476251.html [Corola-blog/BlogPost/342811_a_344140]
-
vom pierde Prin sihăstrii de duhuri des prădate. Mai facem o potecă chinuită, Scăriță infinită salutându-l, De păsări și jivine ocolită, Dar să o urce, să tot urce gândul. Pe bolta catedralei siderale Vom semăna vibrații de mistere, Ecoul stins al imnurilor sale Pe fondul înserării care piere. De înșirăm prin gârlă pietricele Și punem păstrăvi ageri să înoate, Mai cufundăm în nopți senine stele, Spălăm apoi în apa vremii toate. A șaptea zi vom admira decorul, Vom savura înalta
CREAŢIE de GEORGE NICOLAE PODIŞOR în ediţia nr. 298 din 25 octombrie 2011 by http://confluente.ro/Creatie.html [Corola-blog/BlogPost/356878_a_358207]
-
în ape, în sânge și inimi, în vis, în iubiri, în cuvinte. Stâlpii și ușile caselor cu sânge au fost însemnate, cu sânge de albi porumbei praguri de uși au fost însemnate. Tot mai pierdute, sleite, cuvintele pulsau epilogul secundelor stinse. O ultimă respirație, un vuiet adânc, un geamăt prelung... Și totul ESTE durere, ocean de durere! Sufocate, într-un salt disperat, cuvintele au țâșnit din cărți, din inscripții, din gânduri, din lume, spre Tabernacolul din Muntele Luminii, Lăsând o întindere
EXODUL CUVINTELOR de IRINA LUCIA MIHALCA în ediţia nr. 122 din 02 mai 2011 by http://confluente.ro/Exodul_cuvintelor.html [Corola-blog/BlogPost/361193_a_362522]
-
zmeură, atenți la fiecare zgomot ce putea anunța venirea ursului. Nu uit pantele line pe care ne rostogoleam spre vale, mestecenii de care ne aninam ca să ne „dăm huța” sau ritualul spălatului pe dinți cu cărbunele scârțâitor din vreo vatră stinsă, care ne făcea gingiile negre, ca la vampiri. La paisprezece ani, după admiterea la liceu, vegheată de sora mea mai mare, am promovat întâia ascensiune pe crestele lor extreme (Negoiu și Modoveanu). A fost ca o revelație! Atunci am înțeles
MUNŢII FĂGĂRAŞ, PENTRU CĂ EXISTĂ !* de GABRIELA CĂLUŢIU SONNENBERG în ediţia nr. 495 din 09 mai 2012 by http://confluente.ro/Gabriela_calutiu_sonnenberg_muntii_gabriela_calutiu_sonnenberg_1336579628.html [Corola-blog/BlogPost/354439_a_355768]
-
depărtarea care dureacând mama mea dispărea în colbul drumului,ducând cu ea parfumul de mereși mângâierea pe ... XXX. DRAGOSTEA MEA, IEDERA, de Camelia Radulian , publicat în Ediția nr. 1548 din 28 martie 2015. Asculți? Zăpezile cad peste mine ca iedera stinsa, învăluindu-mă mult, ca un decembrie din care nu se mai pleacă. Se vindecă timpul. Timpul mă va face atât de frumoasă că nu vei avea vreme să stai limpede, nici neînvins că speranța, nici prea departe de candele, dragul
CAMELIA RADULIAN by http://confluente.ro/articole/camelia_radulian/canal [Corola-blog/BlogPost/378114_a_379443]
-
aceasta dovadă că suntem, nici numele pe care ni-l șterge nisipul, apa mării, sarea spălându-ne. Dumnezeu știe câte licori am băut, ce otrăvuri ni s-au turnat în cuvânt ... Citește mai mult Asculți? Zăpezile cad peste mineca iedera stinsa,învăluindu-mă mult,ca un decembriedin care nu se mai pleacă. Se vindecătimpul. Timpul mă va face atât de frumoasăcă nu vei avea vreme să stailimpede,nici neînvins că speranța,nici prea departe de candele,dragul meu.Foșnește alunule vremea
CAMELIA RADULIAN by http://confluente.ro/articole/camelia_radulian/canal [Corola-blog/BlogPost/378114_a_379443]