524 matches
-
În mediile tradiționale credința religioasă este Încă vie. Altminteri, mi-e greu să spun cât de mulți români sunt cu adevărat credincioși, și câți perpetuează pur și simplu, din atașament față de tradiție, o sumă de reguli, ritualuri și chiar practici superstițioase. Sunt mulți oameni, În special femei, care respectă lungile și severele zile ortodoxe de post, În timp ce botezul și Înmormântarea rămân două acte religioase obligatorii (practicate și sub comunism, chiar de activiști de partid, În cazul lor cu o anume discreție
România ţară de frontieră a Europei - ediţia a IV-a by Lucian Boia () [Corola-publishinghouse/Memoirs/587_a_1291]
-
împărăția ce își propune să întemeieze la Constantinopol, nu numai provinciile grecești ce se află sub stăpânirea turcească, dar și acele care fac parte din Polonia și din posesiunile austriece. Ea ar dori să întrebuințeze puternica legătură a unei religii superstițioase spre a întruni, într-o masă nouă, niște popoare ignorante și obișnuite cu jugul robiei. Este asemenea adevărat că a izbutit, prin ajutorul preoților de toate sectele, să facă Revoluția și chiar națiunea franceză odioasă în ochii grecilor pe când ea
Acţiunea politicii ruse în Ţările Române povestită de organele oficiale franceze by Radu ROSETTI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101003_a_102295]
-
revenea"7. Alți istorici au formulat aceeași judecată. La fel s-a întâmplat și cu contele K. Kokostov care l-a cunoscut bine pe țar, întrucât fusese ministru de finanțe între 1904 și 1914. În schimb, împărăteasa era o femeie superstițioasă și nevrozată. Hemofilia fiului său Alexei a împins-o să creadă în puterile unui vraci, Rasputin, pe care ea îl considera un trimis al Providenței 8. Influența lui Rasputin asupra țarului prin intermediul țarinei a fost percepută de către un grup de
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
1911, p. 318. 88. Furtună D. Ec., Cuvinte scumpe, taclale, povestiri și legende, București, 1914. 89. Furtună D.Ec, Povestiri și legende românești, Buc, 1913. 90. Furtună D.Ec, Povestiri și legende românești, Buc, 1913. 91. Gheorghiu C.D., Calendarul femeilor superstițioase, P. Neamț, 1907. 92. Grigoriu Rigo, Medicina poporului, Boalele oamenilor, Anal. Acad. Rom., 1907, t XXX. 93. Gorovei Artur, Descântecele românilor, studiu de folclor, București, 1931. 94. Hașdeu P. Bogdan, Cuvinte din bătrâni, București, 1878. Legende, povestiri și note istorice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1542_a_2840]
-
de știință, iar caracterul 9 nedogmatic, pe oamenii Bisericii, care iau drept superstiții toate credințele societăților primitive sau tradiționale, uneori pînă și credințele celor de alt rit. Pentru un protestant, de pildă, venerația catolicilor pentru relicve este considerată de ordin superstițios. Pînă și etnologul cade în această cursă cînd, cercetîndu-i pe păstor și pe agricultor, utilizează mult mai des termenul credință decît o face în cazul șoferilor, elevilor, pompierilor, croitorilor, zidarilor și așa mai departe. Un veritabil joc de perspective! Ceea ce
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
și individuale nu face decît să sporească o confuzie existentă. Diferitele epoci istorice au purtat campanii violente împotriva superstițiilor. Așa s-a creat prejudecata, contrazisă de practică, cum că superstițiile ar fi acceptate numai în mediile oamenilor neinstruiți. Dar există superstițioși și la N.A.S.A.! Oricum, dacă s-ar inventa un procedeu prin care lumea să poată fi împărțită în superstițioși, pe de o parte, și nesuperstițioși, pe de alta, cel care crede că proștii au fost despărțiți de deștepți
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
a creat prejudecata, contrazisă de practică, cum că superstițiile ar fi acceptate numai în mediile oamenilor neinstruiți. Dar există superstițioși și la N.A.S.A.! Oricum, dacă s-ar inventa un procedeu prin care lumea să poată fi împărțită în superstițioși, pe de o parte, și nesuperstițioși, pe de alta, cel care crede că proștii au fost despărțiți de deștepți greșește! IRINA NICOLAU Notă asupra ediției Deși a fost eliminat aparatul științific originar al celor două lucrări, transcrierea textului s-a
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
este trândăvia lor, pe care o alimentează chiar și prin frecvența zilelor de sărbătoare obișnuite În Biserica grecească. Dar chiar dacă frecvența zilelor de sărbătoare s-ar reduce acum la un mai mic număr, nimeni n-ar putea convinge nicicum pe superstițioșii români că În acele zile se poate lucra. Un an mai târziu, un autor român, Toma Costin XE "Costin" (ale cărui idei erau, practic, identice cu ale lui Maior XE "Maior" ), publică o lucrare polemică În care combate afirmațiile savantului
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
Maior XE "Maior" ), publică o lucrare polemică În care combate afirmațiile savantului străin. El afirmă că practicile religioase ale românilor nu constituie un argument care să le probeze indolența. Dimpotrivă! Afirmația potrivit căreia lenevia românilor s-ar hrăni din păzirea superstițioasă a zilelor de sărbătoare ș...ț nu merită deloc credință. Este lucru dovedit de experiența de fiecare zi că românii cu greu pot fi opriți de la muncă În zilele de duminică, ca să nu mai vorbesc de alte sărbători mai mici
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
pe care și-o formează Ürmösy, precum și maghiarii În ansamblu, asupra acestor realități și asupra românilor În general. Trăsăturile acestei imagini, așa cum au reieșit până aici, dezvăluie o percepție categoric negativă. Românii sunt, În viziunea lui Ürmösy, leneși, murdari, inculți, superstițioși, Înapoiați, ostili progresului. Călătorul este nemulțumit de tot ceea ce constată În această zonă, de modul de viață al oamenilor, de politica ineficientă a principelui și a cârmuirii, de Încercările timide pe calea progresului, care i se par modeste și neconvingătoare
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
sunt de origine evreu: nu Îmi port evreitatea ca pe un blazon, după cum nu o neg, ci mi-o asum cu toate implicațiile pe care le-ar avea pentru un intelectual critic secular, cum mă definesc. Nu sunt religios, ci superstițios! - sunt două lucruri diferite. Am Întâlnit În discuții cu amici de-ai mei utilizarea unor cuvinte sau calificative legate de minoritățile naționale din România, evrei sau unguri, care m-au șocat. Mi s-a Întâmplat de-a lungul anilor, și
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
imaginarul comunitar".81 În ciuda evoluției științifice și tehnologice a umanității, zonele profunde ale spiritualității, misterele abisale, dacă putem să formulăm astfel în conceptele lui Vasile Lovinescu, se dovedesc a vehicula aceleași teme, simboluri și matrice: reprezentările mitice, legendele și povestirile superstițioase se plasează, mai mult decât alte categorii narative, "în zonele difuzului", după cum afirmă Ion Cuceu,82 informațiile de acest gen părând "să alcătuiască veșnice nisipuri mișcătoare la care formele de suprafață nu se repetă niciodată sau se repetă doar prin
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
se poate ajunge "forțat", "prin escaladare", printr-o abordare rațională, obiectivă, ci doar prin acea "învăluire spirală", prin "horă centripetă".180 Din păcate, sensibilitatea mitică s-a tocit, mitul devenind "fabulă", poveste neverosimilă, fără sens înalt, studierea lui izolată, literală, superstițioasă "ofilind universul". A-l accepta în forme substitut (forme "negociate după exigențele pieții") înseamnă a-i tăia "rădăcinile celeste", a-l lăsa sfâșiat de timp, spațiu, mișcare, deturnându-l din starea sa inițială de epifanie, de "reprezentare prin enigmă".181
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
său pe alte mituri întemeietoare ca dinamismul, individualismul și "religia capitalistă"338 și în care un loc central au ideea de predestinare și mitul cowboy-ului, simbol al marșului spre vest și purtător de noi valori (căutarea identității naționale, adorația aproape superstițioasă a naturii, conexiunea dintre America pastorală și cea industrială)339. Întâlnim de asemenea obsesiile milenariste, cu șiruri de profeți ai catastrofelor și spaimele apocaliptice în cazul mitului anului 2000 sau al dezastrelor nucleare, în care este valorizat și aspectul negativ
by Gelu Teampău [Corola-publishinghouse/Science/1113_a_2621]
-
cuvine a fi ocrotit de vulgaritatea predicilor de stadion și de efuziunea pietistă. În același timp, am pierdut prea ușor simțul apartenenței la o tradiție milenară, gustul pentru comuniune, discernământul duhovnicesc - pe scurt, tot ceea ce distinge adunarea liturgică de îmbulzeala superstițioasă ori mulțimea credincioșilor de o promiscuă aglomerație. Există ceva foarte prețios în noi, care trebuie recâștigat, mi se pare, prin experiența mistagogiei liturgice. Am putea tânji după un vis mai auster, chiar dacă nu poate fi transpus caligrafic. Memorialul lui Pascal
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
În clasificarea textelor, s-au avut în vedere unul sau mai multe criterii (tematica, determinarea istorică, tipul de relații sociale reflectate etc.), de unde și varietatea categoriilor. G. Dem. Teodorescu, printre primii la noi, împărțindu-le în b. în: solare și superstițioase, istorice, haiducești, domestice. Clasificări mai recente disting b. legendare, vitejești (voinicești, haiducești), de conflict familial și social și istorice sau b. fantastice, vitejești (ciclul cotropitorilor turci, tătari, haiducii, hoțomanii), păstorești, despre Curtea feudală, familiale și jurnale orale. După alte criterii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285563_a_286892]
-
Pitagora și cu sentințe grecești. [...] Constelațiuni zugrăvite cu roș, calcule geometrice zidite după o închipuită și mistică sistemă (s.n.), în urmă multe tâlcuiri de visuri, coordonate alfabetic o carte care nu lasă nimic de dorit pentru a aprinde niște creieri superstițioși, dispuși la o asemenea hrană (Eminescu: 2011, II, 41). În secvența propusă ca hipotext pentru această serie intratextuală, erau câteva sute de cărți, multe dintre ele grecești, pline de învățătură bizantină. Cărțile, vechi, dormeau. Masa era încrustată cu litere latine
[Corola-publishinghouse/Science/1575_a_2873]
-
terestră. Unii exegeți ai acestor trăiri bizare le-au calificat, generic, drept o „reîntoarcere a iraționalului”, o „reacție la raționalismul excesiv” și o „reîntoarcere la sentimentul religios”. Există o tipologie a „omului irațional” cunoscută de multă vreme: credulul, ignorantul, visătorul, superstițiosul, fanaticul, sălbaticul, delirantul. De fapt, sunt variante de imaturitate și nedesăvârșire paideutică. Psihologia clasică pretinde că toate aceste tipuri își au sorgintea în „eternul copil” care se ascunde în fiecare om. Este morfologia naivității - normală la vârsta copilăriei, dar anormală
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
Bologna, a trimis un adevărat ultimatum Flo‑ renței. În anul 1508, după o scurtă vreme petrecută la Florența, Michelangelo a plecat la Roma unde a reluat lucrările la mausoleul papei, dar curând a trebu‑ it să abandoneze munca: motivul? Teama superstițioasă a papei a fost întreți‑ nută de același Bramante, însă tot el îl sfătuiește pe papa să‑i încredințeze lui Michelangelo pictarea plafonului capelei Sixtine 11, sperând să‑l compromită pe artist care, în afara scurtei ucenicii la Ghirlandaio, nu avea
Michelangelo Buonarroti / Mesajul biblic al operelor sale by Ioan Blaj () [Corola-publishinghouse/Science/442_a_987]
-
38%, cel mai ridicat dintre cele trei variante de răspuns la relația preot-DGASPC, este unul surprinzător. Înseamnă că trebuie luat în calcul și celălalt aspect și anume ceea ce afirma un gânditor român despre religiozitatea la români, care susținea și "calitatea" superstițioasă a acestei religiozități. Graficul 17. Existența locului de rugăciune în DGASPC pentru zona Moldova În ceea ce privește locul de rugăciune în DGASPC pentru zona Moldova, există următoarele valori: 38% există biserică, capelă, loc de rugăciune în cadrul centrelor de plasament, 62% beneficiarii merg
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
mai apoi să-l facă să vorbească despre experiențele sale. Pur și simplu nu- și mai aduce aminte de ce a simțit sau se sperie de curiozitatea ta. Nu poți fi observator al faptului religios fără să respecți modul mistic, uneori superstițios, de trăire spirituală a celui de lângă tine. Trebuie să crezi alături de el, falsul în credință nu se acceptă, oamenii îl simt din instinct. Nu poți mima nici comuniunea. Numai că specialiștii din științele sociale nu prea sunt de acord cu
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
Gheerbrant, 1982 : 653-654). Chiar și abandonat, în ruină, Zidul rămâne un simbol puternic, având darul de a focaliza sentimentul de nostalgie, exil și speranță, așa cum este cazul, iarăși, pentru „Zidul Plângerii” de la Ierusalim (Humphrey, Vitebsky, 2001 : 109). Biserică, o teamă superstițioasă, profundă, care-i paralizează pe interlocutorii mei, fie că este vorba de „profesori universitari doctori”, după cum se recomandase anterior distinsul universitar ieșean, sau de agenți de pază reciclați din vechea clasă muncitoare în derivă. „Ceva” îi împiedică să fie ei
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
get-beget din Cluj, unul teolog, iar altul sociolog, i-am întrebat ce a vrut de fapt să spună agentul de pază. Ce era de fapt un „moldovean” în contextul acela special ? Răspunsurile au fost : moldoveni = oameni săraci, cu puțină educație, superstițioși, viață dezordonată, religie emoțională, pasionali, leneși, au nevoie de sfinți pentru a crede. Pentru mine, a fost doar o dovadă vie a stigmatului pelerin, vechi de secole. și mereu la fel de greu de experimentat pe propria piele. Note finale, prinse la
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
am trecut haine pe la raclă”, flori sau altceva. Așadar, de ce spun „am trecut” și nu „am atins” ? Să fie vorba oare de ideea de „curgere lină” asociată rândului de așteptare ? Sau de faptul că „a atinge” are o încărcătură deranjantă, superstițioasă în ochii celor din jur, iar mass-media a ridiculizat adesea gesturi de acest tip ? Ce deranjează oare conștiința pelerinilor în acest ultim caz ? 1. Acolo unde rândul urcă brusc spre Dealul Patriarhiei, este plasat un dispozitiv mixt, format din jandarmi
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
referință la cerșetorie, hoții de buzunare sau zgomotoase distracții populare. Presa centrală acordă mai multă importanță „faptului divers” și senzaționalului, precum și, in extenso, rolului Bisericii în ansamblul societății românești contemporane. Sunt vehiculate diverse imagini și stereotipuri ale „poporului credincios” : ignorant, superstițios, care își caută alinarea suferințelor trupești și spirituale prin închinarea la moaște și nu făcând apel la medicina modernă. Toate acestea sunt amalgamate cu imagini naționaliste (mai ales în cazul pelerinajului de la Nicula) sau intervenții ale unor public speakers transformați
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]