451 matches
-
luat obligația de a-i restabili pe toți turcii-meshetieni în provincie până în 2012. O altă caracteristică a Djavahetiei era baza militară rusească din Ahalkalaki, care era ultima, împreună cu baza de la Batumi, păstrate în teritoriul țării până la 2006. În 2001, bazele sus-numite dispuneau de 4 000 soldați, 153 de tancuri, 241 unități de tehnică blindată, 140 unități de artilerie și 35 de avioane. Conform înțelegerii obținute în summit-ul OSCE de la Istanbul din 1999, Tbilisi cerea retragerea bazelor în timp ce Rusia declara că
Turcii din Georgia () [Corola-website/Science/304346_a_305675]
-
vreo restricție, dar, din acel moment, tot mai mulți danezi s-au implicat în acțiunile de rezistență. A fost înființat un guvern în ilegalitate, iar guvernele aliate, care fuseseră sceptice cu privire la hotărârea Danemarcei de a lupta împotriva Germaniei, au recunoscut sus-numitul guvern în ilegalitate ca aliat deplin. În 1943, rezistența daneză a reușit să salveze aproximativ 7220 din cei circa 7800 de evrei care trăiau în Danemarca și care urmau să fie trimiși în lagărele de exterminare. Evreii au fost ajutați
Rezistența daneză () [Corola-website/Science/310710_a_312039]
-
actualitatea europeană cât și cea mondială. Aproximativ 10% dintre emisiunile postului vizează informațiile și dezbaterile temelor europene. Canalul primește fonduri de aproximativ 5 milioane de euro. Canalul acordă o atenție deosebită subiectelor legate de Uniunea Europeană și mai înainte să primească sus-numitul mandat. Canalul prezintă emisiuni de știri la fiecare 30 de minute sub titlul "Euronews". Între emisiunile de știri sunt emise scurte programe specializate pe noutățile de pe piața financiară și de mărfuri, evenimente sportive, din lumea politică, artistică și științifică, previziuni
Euronews () [Corola-website/Science/309175_a_310504]
-
a satului Puhăceni este 1523. Istoria satului ține de numele postelnicului Cozma Șarpe, care avea în posesia sa satele Lațcani, Rediul, Brusturi și altele, de asemenea și o parte din Șerpeni și Puhăceni din ținutul Orheiului. Iar în 1665 satele sus-numite trec sub oblăduirea postelnicului Stamati, deoarece Cozma Șarpe s-a răzvrătit împotriva domnitorului, fugind în Polonia. Anul 1845 este anul primei atestări documentare a bisericii din satul Puhăceni, iar în 1874 s-a construit din piatră Biserica în numele Sf. Arhanghel
Puhăceni, Anenii Noi () [Corola-website/Science/305132_a_306461]
-
în capitolul Distorsionarea, negarea și minima lizarea Holocaustului în România postbelică în subcapitolul Negaționismul deflec tiv. (Ce-o fi aia „deflectiv”?!) Mai întâi se consemnează, corect, teza unui „politician post-comunist, Adrian Păunescu”, ca fiind reprezentativă pentru poziția celor inventariați în sus-numitul capitol: „Nimeni dintre românii care au luptat pentru Reîntregirea Neamului (de la Mareșalul Antonescu la ultimul soldat) n-a acționat în felul sângeros în care războiul îi pune pe oameni să acționeze, împotriva vreunui inamic, pentru că era evreu. Singura - și îngrozitoarea
Editura Destine Literare by Ion Coja () [Corola-journal/Journalistic/97_a_206]
-
fost considerată drept o soluție împotriva antisemitismului care se manifesta în întreaga Europă. Eforturile moderne pentru fondarea unui cămin național evreiesc pentru poporul evreu a început în 1839, odată cu petiția lui Moses Montefiore către viceregelui Egiptului, prin care cerea crearea sus-numitului cămin național în regiunea Palestinei. În 1896, Theodor Herzl și-a expus viziune sa asupra Statului Evreiesc ca patrie a poporului evreu în cartea sa "Der Judenstaat".. Tot el este cel care a fost membru fondator al Organizației Sioniste Mondiale
Cămin național al poporului evreu () [Corola-website/Science/323753_a_325082]
-
creat „Căminul național evreiesc”. În preambulul mandatului se afirma că principalele puteri aliate au căzut de acord asupra faptului că puterea mandatară era responsabilă pentru punerea în practică a Declarației Balfour din 2 noiembrie 1917, adoptată de guvernele Aliaților. Prin sus-numita declarație, britanicii se angajaseră să susțină fondarea în Palestina a unui cămin național pentru evrei. Puterile aliate se angajaseră să se îngrijească de apărarea drepturilor civile și religioase atât a comunităților evreiești cât și a celor neevreiești din Palestina. Obiectivul
Mandatul britanic pentru Palestina () [Corola-website/Science/321129_a_322458]
-
Harry S. Truman s-a arătat foarte deranjat de angajamentul britanicilor pentru sprijinirea colonizării a 100.000 de evrei pe de-o parte, dar de refuzul lor de acceptare a recomandărilor comisiei. Britanicii au cerut sprijinul SUA pentru implementarea recomandărilor sus-numitei comisii. Responsabilii departamentului apărării al SUA afirmaseră cu ceva timp în urmă că ar fi fost necesară mobilizarea a aproximativ 300.000 de militari americani pentru sprijinirea britanicilor în lupta împotriva revoltei arabilor, pentru că permisiunea de emigrare acordată a încă100
Mandatul britanic pentru Palestina () [Corola-website/Science/321129_a_322458]
-
și cu numele de „Convenția mandatului Palestinei”, permitea Statelor Unite să amâne orice acțiune britanică care ar fi vizat încheierea mandatului. Proclamarea independenței Siriei și Libanului cu ceva timp mai înainte nu afecta situația juridică așa cum rezulta din actul mandatului, considera sus-numitul tratat. Practic, această situație putea să fie modificată doar cu acordul Consiliului Ligii Națiunilor, cu acordul guvernului SUA, semnatarul Convenției franco-americane din 4 aprilie 1924.. SUA au adoptat o poziție conform căreia încetarea mandatului în cazul Transiordaniei ar fi trebuit
Mandatul britanic pentru Palestina () [Corola-website/Science/321129_a_322458]
-
de rusificare a populațiilor neruse din imperiu. Noul regim se străduia să-i fie recunoscută puterea legitimă pe întinsul întregului fost imperiu, și a aprobat constituirea unor unități administrative regionale, conduse de lideri ai naționalităților dominante din respectivele zone. În sus-numitele unități administrative, limbile locale au fost promovate în administrația de stat locală, în justiție, în învățământ și în mass media. Guvernul promova ideea unor culturi locale „socialiste în conținut și naționale în formă”. Din acest motiv, culturile naționale trebuiau să
Rusificare () [Corola-website/Science/309066_a_310395]
-
au redus la maxima rezistența defensivei germane în fața forțelor de asalt aliate. Montgomery plănuise la început să atașeze un corp al Armatei a 9-a SUA la Armata a 2-a britanică, care avea să utilizeze doar două divizii ale sus-numitului corp pentru atacul inițial. Restul Armatei a 9-a ar fi trebuit să rămână în rezervă până în momentul în care capul de pod era cucerit și în siguranță. Comandantul Armatei a 9-a, generalul locotenent William H. Simpson, și comandantul
Invadarea Germaniei de către Aliații apuseni () [Corola-website/Science/335457_a_336786]
-
acela că a creat resentimente adânci față de învingătorii din război, care promiseseră poporului german că cele 14 puncte ale lui Wilson vor fi liniile directoare ale păcii. Cei mai mulți germani considerau că guvernul acceptase un armistițiu în condițiile înțelegerii greșite a sus-numitelor 14 puncte, în vreme ce alții considerau că revoluția germană fusese pusă la cale de "criminalii din noiembrie", cei care mai apoi aveau să ajungă în posturi cheie în nou înființata Republică de la Weimar. Resentimentele germane se bazau și pe aceea că
Cauzele celui de-al Doilea Război Mondial () [Corola-website/Science/303903_a_305232]
-
a fost șirul de greșeli făcute de Stalin, care a subestimat pericolul reprezentat de armatele germane din sectorul de sud-vest, (cel care era în fața sectorului frontului sovietic de la Moscova), și nu a luat măsuri să concentreze suficiente rezerve strategice în sus-numita zonă care să facă față oricărui atac posibil german. Mai mult chiar, Stalin a ignorat orice sfat rațional venit din partea Statului Major, care recomandase organizarea unei defensive puternice în secotorul de sud-vest, pentru a putea respinge orice posibil atac nazist
A doua bătălie de la Harkov () [Corola-website/Science/307036_a_308365]
-
început, Estonia și Lituania și-au proclamat suveranitatea în mai, iar în iunie a urmat proclamația similară a Lituaniei. (Partidul Comunist Lituanian și-a proclamat de asemenea independența față de Partidul Comunist al Uniunii Sovietice în decembrie). Aceste declarații au pus sus-numitele republici și Uniunea Sovietică într-o situație clară de confruntare și avea să devină un precedent pentru celelalte republici. În iulie, în ajunul aniversării semnării pactului Molotov-Ribbentrop, a fost în mod oficial recunoscut că sus-numitul tratat includea prevederi secrete prin
Mihail Gorbaciov () [Corola-website/Science/298050_a_299379]
-
decembrie). Aceste declarații au pus sus-numitele republici și Uniunea Sovietică într-o situație clară de confruntare și avea să devină un precedent pentru celelalte republici. În iulie, în ajunul aniversării semnării pactului Molotov-Ribbentrop, a fost în mod oficial recunoscut că sus-numitul tratat includea prevederi secrete prin care se stabilea anexarea țărilor baltice de către URSS și împărțirea Poloniei între Uniunea Sovietică și Germania Nazistă. Trecutul rușinos al Uniunii Sovietice, ascuns cu grijă multă vreme, a ieșit la iveală și a dat un
Mihail Gorbaciov () [Corola-website/Science/298050_a_299379]
-
prezentate de Președintele Statelor Unite ale Americii, Woodrow Wilson, în sesiunea comună a Congresului din 8 ianuarie 1918. În discursul său, Wilson a încercat să stabilească un proiect viabil pentru restabilirea păcii în Europa după încheierea Primului Război Mondial. Idealismul demonstrat de Wilson în timpul discursului sus-numit i-a oferit președintelui american o poziție de conducere morală printre Aliați și a încurajat Puterile Centrale să capituleze. Discursul a fost rostit cu aproximativ zece luni înainte ca Armistițiul cu Germania să încheie Primul Război Mondial, dar declarația celor
Cele 14 puncte ale președintelui Wilson () [Corola-website/Science/305259_a_306588]
-
alarmat pe francezi care au planificat executarea unor atacuri ample împotria capetelor de pod, pentru izolarea celor trei divizii blindate germane. Generalul Gaston-Henri Billotte, comandantul Grupului I de Armate franceză, al cărei flanc drept începea de la Sedan, a cerut ca sus-numitele capete de pod să fie distruse de bombardiere. El a afirmat că „peste ele va traversa ori victoria, ori înfrângerea!” Generalul Marcel Têtu, comandatul Forței tactice aeriene aliate a ordonat: „Concentrați totul la Sedan. Pioritatea dintre Sedan și Houx este
Bătălia de la Sedan (1940) () [Corola-website/Science/333854_a_335183]
-
a fost introdus prin ucazul Prezidiului Sovietului Suprem pe 8 mai 1965, cu ocazia a celei de-a 20-a aniversare a victoriei împotriva Germaniei Naziste în Marele Război Patriotic. În aceeași zi, au fost emise ucazuri de acordarea a sus-numitului titlu următoarelor orașe: Leningrad, Volgograd (fostul Stalingrad), Kiev, Sevastopol, și Odesa. Mai târziu, au fost declarate Orașe Erou și Moscova, iar fortăreața Brest a fost declarată "Fortăreață Erou". Au mai fost declarate Orașe Erou următoarele localități sovietice: În 1988, acordarea
Oraș Erou () [Corola-website/Science/307715_a_309044]
-
în care a fost la post la Tokio. Prima sa grijă a fost stabilirea unei rețele de distribuire a alimentelor. Datorită colapsului structurilor guvernamentale și a distrugerilor provocate de război, Japonia era amenințată de foamete. Odată ce a pus în funcțiune sus-numita rețea, care avea costuri de aproximativ un milion de dolari pe zi, MacArthur și-a stabilit ca sarcină obținerea sprijinului împăratului Hirohito. Cei doi lideri s-au întâlnit pentru prima oară pe 28 septembrie. Pentru foarte protocolarii japonezi a fost
Ocupația Japoniei () [Corola-website/Science/309337_a_310666]
-
a fost împărțită între Turcia, Siria, Irak și Iran. Au existat mai multe convenții, printre care s-a numărat o înțelegere separată cu SUA, așa-numita „Concesiune Chester”. Senatul Statelor Unite a refuzat ratificarea tratatului, iar Turcia a anulat în consecință sus-numita concesie Semnarea Tratatului de la Lausanne a dus la recunoașterea internațională a suveranității noii Republici Turcia și a statutului ei de stat succesor al Imperiului Otoman. Convenția asupra strâmtorilor Bosfor și Dardanele a fost înlocuită peste 13 ani de Convenția de la
Tratatul de la Lausanne () [Corola-website/Science/320479_a_321808]
-
puteau fi străbătute doar la pas. La sfârșitul deceniului al treilea, premierul italian Benito Mussolini a început să vorbească despre urgența înfăptuirii unei expansiuni imperiale, considerând că Italia are nevoie de „spațiu vital” pentru colonizarea „surplusului de populație”, iar cucerirea sus-numitului spațiu trebuind să fie sprijinit de alte țări, fiind și în interesul acestora. Dorința pe termene scurt al regimul fascist era „hegemonia politică în regiunea mediterano-dunăreano-balcanică”. Mai mult chiar, Mussolini visa la cucerirea „unui imperiu care să se întindă de la
Bătălia Alpilor Occidentali () [Corola-website/Science/334848_a_336177]
-
1815 - 1848 în teritoriile ceea ce era cunoscute și ca Wielkopolska (Polonia Mare). Congresul de la Viena prevedea ca acest ducat să se bucure de un anumit grad de autonomie. În fapt, ducatul era direct subordonat Prusiei, iar drepturile polonezilor stipulate în sus-numitul acord nu au fost niciodată respectate. Numele a fost folosit în mod neoficial, în special de polonezi, pentru desemnarea acestui teritoriu și este folosit de unii istorici pentru denumirea mai multor entități politice de până în anul 1918. Capitala ducatului a
Evoluția teritorială a Poloniei () [Corola-website/Science/327646_a_328975]
-
de aceștia în 1918. Ofensiva Armatei a 8-a ruse a fost una dintre cele mai importante campanii țariste din primul război mondial. Austro-Ungaria a pierdut aproape 1,5 milioane de soldați și aproximativ 25.000 km de teritoriu în timpul sus-numitei campanii ruse. Brusilov s-a născut în Tiflis, Georgia. A urmat cursurile Școlii Imperiale de Cadeți, iar după intrarea în serviciul activ a participat la războiul ruso-turc, 1877-1879. A fost promovat la gradul de general în 1906. Brusilov a comandat
Alexei Brusilov () [Corola-website/Science/304754_a_306083]
-
păstrării "Legii apărării Indiei" pe timp de pace la scara la care Rowlatt și prietenii săi consideră că este necesar”. În discuțiile în care au urmat pentru votul în Consiliul Legislativ Imperial, toți membrii indieni și-au exprimat opoziția la sus-numitele legi. Guvernul Indiei a reușit însă să obțină votarea legilor la începutul anului 1919, folosindu-se de „majoritatea neoficială”. Totuși, versiunea legii votate în ciuda opoziției indienilor conținea prevederi mai blânde, care permiteau acum puteri extrajudiciare pentru o perioadă de numai
India Britanică () [Corola-website/Science/310856_a_312185]
-
ansabluri legislative independente în toate provinciile Indiei Britanice, crearea unui guvern central, care să aibă control atât asupra Indiei Britancie cât și asupra pricipatelor autonome și protejarea minorității musulmane. Viitoarea Constituție a Indiei va datora mult aceste ultime legi. Legea sus-numită prevedea crearea unui parlament național bicameral și a unei ramuri executive aflate sub controlul britanic. Deși federația națională nu a fost realizată niciodată, au fost organizate alegeri pentru parlamentelele provinciale în 1937. În ciuda unor rețineri inițiale, Congresul Național Indian a
India Britanică () [Corola-website/Science/310856_a_312185]