1,240 matches
-
constituie altă componentă a preocupărilor lui V. În stagiunea 1931-1932 a Teatrului Național bucureștean i se pune în scenă o versiune după Comedia încurcăturilor de Shakespeare. S-au păstrat în manuscris transpuneri din Selma Lagerlöf, Iulia Hașdeu, Goethe, ca și tălmăcirea unei serii de cincisprezece basme din folclorul universal. Notabile sunt anecdotele din ciclul De-ale lui Nastratin (1974): V. a prelucrat liber, bizuindu-se pe „tenacitatea memoriei”, aproape două sute din cele peste cinci sute de anecdote despre renumitul hoge, consultate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290487_a_291816]
-
consultate în anii 1944-1946 în colecția scriitorului polonez Albert Wesselski. Valoarea inițiativei rezidă nu numai in selecție și în identificarea prototipului printre numeroasele variante în circulație, ci și în limbajul adecvat, accesibil și atrăgător al repovestirii. V. realizează și o tălmăcire a Baladelor lui Villon (1940), căreia i se adaugă monografia Viață și opera lui François Villon (netipărita), cuprinzând un studiu (din care au apărut fragmente în „Adevărul literar și artistic”), precum și traducerea integrală a operei poetice. SCRIERI: Rikki-Tikki-Tavi, București, 1921
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290487_a_291816]
-
biografice ale unor scriitori și informează despre apariția de cărți și periodice. Ca orice publicație magazin, F. are și o rubrică de anecdote, intitulată „De clacă”, la care ulterior se va renunța. Traducerile reprezintă o preocupare constantă a redactorilor. Apar tălmăciri din literatura persană (Hafez transpus de Florica M. G. Samarineanu, care semnează Flori-Sam), engleză (Oscar Wilde tălmăcit de Al. T. Stamatiad), maghiară (Ady Endre în versiunea lui George A. Petre și Jókai Mór transpus de I. G. Dimitriu), franceză (Victor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286945_a_288274]
-
Nu lipsesc nici versurile de inspirație biblică în care, în pofida unor tonalități adecvate, nu se ating zonele de profunzime ale modelului. Poetul a lăsat și câteva sinteze privitoare la literatura rusă și reprezentanții ei de marcă, precum și o serie de tălmăciri din romanticii, realiștii și modernii ruși (A. S. Pușkin, M. Lermontov, C. Balmont, Maxim Gorki, I. Bunin, Al. Blok ș.a.), fiind și primul traducător al lui Esenin la noi. SCRIERI: Miresme din stepă, București, 1922; Țara mea, Craiova, 1928; Păstori de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285970_a_287299]
-
textualistă. Lucrul este real, dar, după opinia mea, în definirea strictă a rezoluției specifice personalizate a oricărui poet, conexiunile, interferențele trebuie limitate, nu extinse. Astfel, ajungem la sâmburele originar inconfundabil. "Argeș", nr. 22, iulie 2003 Constantin TRANDAFIR Bacovia într-o tălmăcire impunătoare Apariția amplului volum Complexul Bacovia de Theodor Codreanu pare să inducă ideea sceptică pentru bacovieni că "dosarul" poetul a fost lăsat sau poate fi acuzat de disproporție comparativ cu opera bacoviană; adică, prolix și, la o privire concisă, redundant
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
multe alte lucruri, mai mult sau mai puțin cunoscute; "relația aberantă" a lui Rimbaud cu Verlaine, "idiosincrasia" lui Ion Barbu față de T. Arghezi, un Baudelaire cu părul vopsit verde, măreția și tragismul părintelui Florenski, pe Nietzsche cu Dumnezeul său mort, tălmăciri ale sinuciderii, pe portughezul Fernando Pessoa, care "identifică în sine 72 de poeți", pe Nichita Stănescu sfărâmând substantive și încă multe-multe alte personalități și fenomene spirituale. Zice în volum Theodor Codreanu: "Firește, putem divaga mai departe...". Și nu se sfiește
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
1966, traduse și publicate la noi în 1967 și respectiv în 1969, dar comentariile referitoare la ideile filosofului francez erau prezente în presa vremii. Se știe însă, că teoreticianul, membru a Partidului Comunist Francez, a fost exclus din partid pentru "tălmăcirea" autorului Capitalului. La vremea aceea ideile socialiste și comuniste erau totuși în expansiune și cu siguranță nimeni nu visa că peste 25 de ani vor apune. Nota de la numărul 697 exprimă însă un adevăr paradoxal: "Cei mai mulți marxiști nu i-au
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
fusese dăruit lui Ion Larian Postolache de către înșiși editorii lui, Ion Caraion și Virgil Ierunca, orientați pe atunci spre o stângă ingenuă... "Agora" nedumerea prin amestecul clasicilor Eminescu, Arghezi, Blaga, Philippide ș.a., cu mustul ațâțător al modernismelor sau ale unor tălmăciri hazardate de poezie, care păreau a satisface normele revoluționare, așa cum în Rusia le satisfăcuseră vai! Blok, Esenin, Briusov ori Maiakovski... Dar "Agora" publica După melci de Ion Barbu! Îmi vine să cred că poemul era știut pe dinafară de mai
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ED. A II-A, COLECȚIA "BIBLIOTECA ȘCOLARULUI" Constantin CĂLIN Calea ontologică 125 Dan MĂNUCĂ Complexe cu probleme 127 Aureliu GOCI Un eveniment de excepție în critica și istoria literară Descrierea fenomenologică a operei bacoviene 130 Constantin TRANDAFIR Bacovia într-o tălmăcire impunătoare 132 Mircea DINUTZ O carte de referință "Complexul Bacovia" 135 Carletta Elena BREBU Matricea alchimiei negative 139 Virginia BLAGA "Complexul bacovian" 141 Ion IACHIM "Complexul Bacovia" sau Fenomenul Codreanu 144 Șerban CODRIN Theodor Codreanu și "Complexul Bacovia" 145 FRAGMENTELE
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ilustrează dezideratele programatice : „Cronică”, „Eseu”, „Calendar”. În A. sunt publicate, cu precădere, scrierile membrilor grupării, în toate genurile, de la poezie, proză, la studiul de istorie și istorie literară, eseul filosofic, teologic, studiul comparatist, cronica de actualitate (teatru, muzică, arte plastice), tălmăciri din literatura universală. Revista consacră pagini speciale (câteodată un întreg număr) unor personalități ale culturii, îndeosebi scriitorilor I. L. Caragiale, Nichita Stănescu, Zaharia Stancu, Șerban Cioculescu, Mihai Eminescu. O suită de editoriale atipice, întrucât sunt de fapt studii de istorie literară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285511_a_286840]
-
nimic!”. Nu știu ce făcea. Se cerea la raport la fel. Ce spunea el... era treaba lui. Dar eu n-am mai fost scos la anchetă. Cu acest informator al Securității am două amintiri pe care nu le uit. Prima a fost tălmăcirea unui vis. Cu câteva zile Înainte de proces am visat că eram Într-o biserică unde erau mulți cunoscuți, cei din lotul nostru și ceilalți, care nu erau arestați, prieteni, prietene și rude. Într-un amvon, preoți, care au ținut o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
prins pă mine și pă el a doua zi, că noi eram despărțiți, n-am mai putut să stăm Împreună, am stat separat. Și cum v-au prins? În viață am avut trei vise care s-au Împlinit exact, fără tălmăciri, cum se spune. În ’52, toamna, eram În partea cealaltă a comunei, În pădure, și atunci am visat celulele... Și mi-a venit un dor să trec pe-acasă, să văd casa... Am coborât În comună și numa’ m-am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
românești - și de proza clasică, ea oferind cititorului tânăr transpunerea în germană a unor nuvele de Costache Negruzzi și A. I. Odobescu. Și narațiunile lui Mihail Sadoveanu o țin în perimetrul inspirației istorice: romanul Creanga de aur și Povestiri din război. Tălmăcirea ei preferată va fi, după propria-i mărturisire, cea realizată în 1981 la romanul Cartea nunții de G. Călinescu. Din proza contemporană românească alege romanul Intrusul de Marin Preda și, împreună cu Helga Reiter, tălmăcește romanul Galeria cu viță sălbatică de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289548_a_290877]
-
-se uneori pur și simplu (cel puțin la început) sub deghizarea unei „manii“ predominante, care a fost considerată drept simptom al unei adânci tulburări psihice sau morale. Cu câțiva ani în urmă, de pildă, a izbucnit brusc o pasiune pentru tălmăcirea visurilor, apoi pentru experiențe telepatice, ședințe de spiritism, scrisul sub dicteu automat și așa mai departe. Altă dată, oameni perfect sănătoși la minte au început să vadă stafii. În asemenea perioade se vorbește mai mult ca oricând despre efectul afrodisiac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
păcate, voi sunteți numai proști, dar nu și blânzi, așa că nu aveți nicidecum un loc asigurat În Rai. Eu cu părintele am vrut să am de multe ori discuții teologice, dar se pare că Sfinția Sa suferă de unele rigidități În tălmăcirea scrierilor sacre. Am Încercat să mă prefac a nu ști că el nu are studii superioare, ci numai seminarul, ceea ce este, ca număr de ani și ca amploare și profunzimea celor Învățate acolo, echivalent cu treapta a doua de liceu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
ceva vreme, bărbos și plin de păduchi, soldatul Cocrișel. În frumoasa limbă greacă vorbită, vistiernicul și-a pus În stihuri marea dragoste ce-o avusese față de faptele Viteazului. Chiar după ce a așternut pe hârtie, pentru veșnicie, faimoasele versuri care În tălmăcire sună cam așa: „Și căzu trupul lui cel frumos ca un copaci, pentru că nu știuse, nici se Împrilejise sabia lui cea iute În mâna lui cea vitează”, cu sufletul răvășit și chinuit de dureri cumplite, a plecat urechea și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
În vremea echinocțiului de toamnă nu-l Încânta peste măsură. Mulți dintre prietenii cu care și-ar fi dorit să petreacă se Însuraseră deja și nu aveau dreptul să ia parte la sărbătoarea păgână, căreia maestrul Foiște Îi dase o tălmăcire mincinoasă de la un capăt la altul. Pe Ectoraș, Însă, ca și pe mulți alții, povestea tristă a iubirii dintre Fiu și Aleasă, pe care o auzise Încă de copil din gura profesorului și omului de cultură, Îl mișcase și-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
această plăsmuire se regăsesc în cuprinsul Pravilei de la Govora, unde armenii sunt numiți „de trei ori procleți spurcatu postu ce postescu, de trei ori blăstemați arțivurii proceți“26. Grămăticul Stoica de la Biserica domnească din Târgoviște a dat, în 1668, o tălmăcire integrală a povestirii 27. Aversiunea față de ritul armenesc se va perpetua în scrierile clericilor ortodocși de la noi până în prima jumătate a secolului al XIX-lea, texte în care imaginea armenilor era asemănătoare cu cea a evreilor 28. Am zăbovit asupra
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
de carte occidentală, sunt realizate de către greci și români pe două paliere: în primul avem traduceri din literatura occidentală, dar prin filieră neogreacă, iar în al doilea, din literatura greacă. Dacă primul nivel este vag reprezentat în perioada studiată 33, tălmăcirile unor autori greci sunt destul de • Cornelia Papacostea-Danielopolu, op. cit., p. 70. • Uneori caietele de literatură conțin creații în greacă, română, franceză. Dinicu Golescu este un exemplu de cărturar român care-și considera limba maternă ca prea săracă pentru a putea vehicula
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
concepută în prelungirea studiului lui Nietzsche despre nașterea tragediei, Anatomia suferinței nu este doar un tratat neutru cu privire la pătimirile omului generic, ci include și experiența personală a autorului. Demersul analitic se împletește astfel în chip firesc, în același efort de tălmăcire a ființei, cu pasajele în care suferința umană este transpusă în poeme sau în pagini de memorialistică, unde sunt reconstituite episoade dramatice, cum ar fi bombardarea casei bunicilor în timpul războiului. Înzestrat cu știința textului, dar și cu certe virtuți creatoare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288354_a_289683]
-
franceză - Charles Baudelaire, Ed. Haraucourt, Henri de Régnier, Sully Prudhomme, Fr. Coppée, Arvers, Albert Samain (poezia Toamnă, în asociere cu I. C. Popescu-Polyclet); preferințele lui se îndreaptă spre José-Maria de Hérédia, pe care intenționa să-l transpună în întregime în românește. Tălmăcirile, rămase în bună parte în pagini de revistă, poartă amprenta propriei sentimentalități, care îi dictează de multe ori și selecția („cântece”, „romanțe”, „sonete”). A dat o versiune cuminte unor stanțe de Ch.-Ad. Cantacuzène. În fine, a tradus două sonete
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285849_a_287178]
-
M. Rassky, în 1932, prezintă Comitetului de lectură al Teatrului Național din București drama Râpa, după ce, în 1922, i se reprezentase, tot la București, spectacolul de revistă Din una-n alta, compus în colaborare cu A. de Herz. Mai multe tălmăciri i s-au jucat pe scene din capitală sau din alte orașe: G. B. Shaw, Eroul și soldatul (1922), Tristan Bernard, Cordon bleu (1924), Molière, Burghezul gentilom (1931), Victorien Sardou și Émile Moreau, Madame Sans-Gêne (1938), Victorien Sardou, Fedora (1944
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290160_a_291489]
-
tranșant că „nu avem nici un singur traducător al lui Heine”. Prin analiză concede că doar unele versiuni ale lui St. O. Iosif sugerează melodicitatea originalului, deși cu riscul trădării unor sensuri sau nuanțe. O amănunțită inventariere a traducătorilor și a tălmăcirilor este completată cu un „tablou sinoptic”, unde fiecărui titlu din opera lui Heine îi corespunde informația privind autorii și locurile de apariție pentru versiunile românești. Alte lucrări pe același tipar - Carmen Sylva în literatura românească (1924), Immanuel Kant în filosofia
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290231_a_291560]
-
Zograffi (1983), însumează opera de expresie românească și reprezintă o remarcabilă contribuție la integrarea prozatorului în panteonul spiritualității naționale. Aceeași menire o au Neranțula și alte povestiri (1984) și Amintiri. Evocări. Confesiuni (1985), volume în care editorul a inclus, în tălmăcire proprie, texte scrise de Panait Istrati în limba franceză, însoțite de bogate note și comentarii. În Corespondență cu scriitori străini (1988) e transcrisă și tradusă corespondența dintre Istrati și Georg Brandes, Jean Guéhenno, A. M. de Jong, Ernst Bendz, Jean-Richard Bloch
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290039_a_291368]
-
poetică. Nu cunosc, în orice caz, un idiom mai expresiv” (15 octombrie 1974 Ă 513). De asemenea, îi scrie lui Gabriel Liiceanu: „În românește Heidegger sună incomparabil mai bine decât în franceză, idiom fără rezonanță poetică și nici metafizică. Dacă tălmăcirea dumitale este una de prim rang, meritul îi revine, în parte, graiului nostru, resurselor sale nebănuite. Acest grai este unica scuză a țării noastre. Îți vine câteodată să spui că compatrioții noștri nu sunt demni de limba ce-o vorbesc
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]