441 matches
-
altfel explicit: „Aș fi vrut să smulg inima mea ca pe o lămâie din coșurile cu fructe, s-o arunc ca pe o promisiune de aur (s.n.) în poala gospodinei nevoiașe, să răspund acelui - Pe cine căutați? recunoscut în vocea tremurată”... Întreg textul, închis cu un pasaj ce reia fraza de început, se structurează în funcție de aceste două mari teme, în secvențe izomorfe, ce se înscriu pe axa reprezentărilor negative (în configurația spațiului, în figurația umană corespondentă lumii închise și opace) sau
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
progresivelor ei degradări) și tentativă - eșuată - de provocare a metamorfozei transfiguratoare, de unde și culoarea predominant elegiacă. Poetul-personaj e, în chip evident, „mesagerul”, cel care, în locul „descinderii polițiste”, vrea să aducă (drept răspuns la întrebarea „— Pe cine căutați?”, rostită de „vocea tremurată” de teama constrângerilor și agresiunii) semnele fraternității și comuniunii, ale luminii sărbătorești a existenței: „să deschid ca un țipăt ușile iubirii și ale fastului” (s.n.). Legătura cu poezia lui Voronca se vede imediat. Aceeași „obsesie modelatoare” funcționează și în cărțile
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
întâlni, sub semnul deplinei transparențe, al purității și prospețimii, al deschiderii plurale a ființei. Declanșată ca reverie acvatică, cu conotații de spațiu matern-securizant („te-ai îmbrăcat în părul blond al oglinzilor / oglinzi oglinzi grădini peste pânzele aerului / sărutarea de sălcii tremurate a umbrelor / continuare a ochiului în harfele de ape”), suita metaforelor multiple, a comparațiilor și „corelativelor obiective” ce le amplifică, vizează atragerea în câmpul magnetic al comparatului a cât mai multe elemente care să-l aproximeze ca loc al purificării
[Corola-publishinghouse/Science/1852_a_3177]
-
care este indiferentă la căutarea adevărului. Socrate a refuzat evadarea deși prietenii săi ar fi putut-o realiza. În acest fel el și-a pus în acord conduita cu principiile, a dovedit superioritatea morală a personalității sale. "Sunt singur De ce tremurați? Și sentința e dată, De ce tremurați? Din vorbele pe care n-am apucat să le spun Se scutură tăcerea îmbătrânindu-mă, Nu-mi cereți să mint cu aceste cuvinte, Cu care mi-am descoperit moartea. Și nu înțeleg de ce tremurați
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
Socrate a refuzat evadarea deși prietenii săi ar fi putut-o realiza. În acest fel el și-a pus în acord conduita cu principiile, a dovedit superioritatea morală a personalității sale. "Sunt singur De ce tremurați? Și sentința e dată, De ce tremurați? Din vorbele pe care n-am apucat să le spun Se scutură tăcerea îmbătrânindu-mă, Nu-mi cereți să mint cu aceste cuvinte, Cu care mi-am descoperit moartea. Și nu înțeleg de ce tremurați. Otrava e doar pregătită, Și sunteți
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
tremurați? Și sentința e dată, De ce tremurați? Din vorbele pe care n-am apucat să le spun Se scutură tăcerea îmbătrânindu-mă, Nu-mi cereți să mint cu aceste cuvinte, Cu care mi-am descoperit moartea. Și nu înțeleg de ce tremurați. Otrava e doar pregătită, Și sunteți prea palizi pentru niște ucigași cumsecade". Nu vă speriați, nu am de gând să mă apăr. Dar renunț nu pentru că m-aș teme, ci pentru că mi se pare zadarnic. Cine a stârnit această ură
Datoria împlinită by Mihai Pricop [Corola-publishinghouse/Science/1391_a_2633]
-
bucură. Între timp, la frontiera italiană izbucnește un conflict. Amenințarea războiului face aproape cu neputință o audiență la împărat, pentru călătorul dornic să-l cunoască. Intrarea o poate mijloci doctorul palatului, un... român. Cititor al Universului, la care musafirul colaborează. "Tremuratul plai de vis/ Prielnic potrivirilor de stele", cu vorbele lui Ion Barbu, e această lume din marginea lumii. Împăratul citește reviste franțuzești. Vizitatorul i se înfățișează în frac, procurat cu greutate. Eticheta e la locul ei. Împăratul primește un exemplar
Alb-negru by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/8798_a_10123]
-
în care a ținut cont în profunzime de coordonatele existențiale cerute de relația de cuplu, adăugând la atmosfera și cadența ceremonialului o mirare tâmpă, de vinovat fără vină. Admirabil cuplu, cuceritor, împins în irealitate, deși și-a păstrat totuși contururile tremurate ale realului, de un palpit lăuntric ce și-a diversificat intensitatea vibrației de la o replică la alta. Nu știu câți actori mari de astăzi ar fi putut realiza împreună performanța de a pătrunde în acele zone de inexprimabil unde personajul își pierde
Așteptare și limită existențială by Ion Cocora () [Corola-journal/Journalistic/8102_a_9427]
-
scriitor nu se aștepta la asemenea cinste! Mama, neatentă la asemenea detaliu impresionant, a fost încă și mai surprinsă decît fiul, dar și foarte necăjită. S-a făcut palidă, a vrut să scape cu o glumă, a făcut, cu vocea tremurată, un scurt comentariu, după care s-a retras în bucătărie. A fost prima ființă care a înțeles că e vorba de o autentică vocație literară, deoarece a spus exact ce trebuia spus: "Ai făcut din mine personaj de roman". Putem
Omenescul și literatura by Virgil Duda () [Corola-journal/Journalistic/8242_a_9567]
-
ce e drept, la perfecție. Așa se explică de ce sentimentul patriotic a ajuns în România marfă rușinoasă. Termeni precum „patriotism civic” ori „comunitate de idei” sunt la noi lucruri de ocară: aici, la Porțile Orientului, trebuie să rostești cu voce tremurată numele lui Ștefan sau Mircea, al „Crăișorului” Iancu, al lui Decebal sau al altor embleme ale neamului pentru a fi luat în seamă. Eternul caz Vadim, preșul de care iliescienii s-au folosit ani de zile pentru a-și compromite
Triumful resentimentului by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/13376_a_14701]
-
pasiune. Moarte, ritm. Libertate. Frumusețe. Adevăr. Dragoste. - Clișeizat. Demonetizat. Cum este construit acest edificiu despre care însuși regizorul afirmă: "Noi am vrut să folosim tehnicile moderne de realizare a efectelor vizuale pentru a crea nu perfecțiune, ci imperfecțiune. Simulînd filmările tremurate și imperfecte (...) am sperat că publicul va acorda mai multă credibilitate lumii recreate de noi"? Printr-o combinație seducătoare de artificiu declarat, asumat și kitsch aparent. Cu siguranță aparent, deoarece cel real se ia în serios și este cît se
SENTIMENTE VS. COMERȚ by Miruna Barbu () [Corola-journal/Journalistic/15278_a_16603]
-
pentru că nu are nimic care s-o individualizeze, e doar oglinda felului în care bucățica de moștenire mateină pe care autorul și-o arogă a fost călcată în picioare grosolan. Nu rămîne din ea decît o schemă vagă, în tușe tremurate, caricaturi ale personajelor din Craii..., goana după o atmosferă ce se vrea creată pe principiul cantității, cînd tocmai calitatea, precizia dozajului sînt cheia. Pitorescul se transformă în obscenitate stilistică. O verbozitate aiuritoare, metafore aruncate cu toptanul în ochii vertiginos obosiți
Apogeul creatiei lui Fănus Neagu by Luminița Marcu () [Corola-journal/Journalistic/15900_a_17225]
-
-o găsesc în ierburi, Poate-o găsesc în tine Numai gândul Peste lume e o apă, Peste apă e un munte, De uitare nu te scapă Nici o cale, nici o punte; Poți să strângi, ca-ntr-o lumină, Oști de aripi tremurate, Apa albă le dezbină Și le misuie pe toate; Poți s-aduni, ca-ntr-o căldare, Bani de aur sub o vatră, Muntele de așteptare Îi preface iar în piatră; Nesilit te ștergi din tine, Obosit și-ntors în pace, Din
Poezie by Ion Stoica () [Corola-journal/Imaginative/15319_a_16644]
-
câteva inimi exaltate deschiseră topice pe forumuri și chiar liste de susținători ai ideii. Și în timp ce Primăria cheltui o groază de bani să șteargă textul de pe fața netedă a blocului de marmură, Leonard își termină filmul, care arăta câteva imagini tremurate și cețoase, despre oamenii îngenuncheați în fața unui bloc de marmură. Nu se înțelegea mare lucru, nici măcar textul pe care îl scrisese cu atâta participare, nu se vedea, iar ploaia aurie părea doar un defect de peliculă. Din toată povestea, al
Poveste de PAȘTE by Doina Ruști () [Corola-journal/Imaginative/7399_a_8724]
-
o coadă de curioși la ușa mea! Toc! Toc! Toc! Ciocănesc la ușa. - Bună ziua, doctore! Se uită chiorâș la mine... cei mai deciși sunt jenați, așa, pe moment... sunt complici. Au suflet de casapi... Îi fascinez fundamental. Bărbații au glasul tremurat, se înfioară, bălmăjesc, femeile în schimb juisează! de-a dreptul!... tinerele cel mai rău! Mă și văd parcă în cârlig, spintecat, jugănit. Iute! Iute! zic ele! Tăiați-i limba! Scoateți-i ochii! Se ondulează toate, îmi vin pe genunchi, mă
Louis-Ferdinand Céline by Irina Negrea () [Corola-journal/Journalistic/4938_a_6263]
-
cel mai corect. Și-uite așa - zicea domnu-nvățător - discutând, iese adevărul!"... Și discutam, și ziceam, și vorbeam, și eu ziceam dacă, și tu spuneai poate, și el zicea cât de cât. Și-apoi a mai zis cineva ceva, un cuvânt tremurat, ori un cuvânt obligatoriu, mâine, ori pâine, sau așa ceva... Și toți ne uitam în pământ, într-un punct de unde, împingând ușor câțiva bulgări mărunți, urma să se ivească un colț roșcat verzui, apoi un lujer subțire, care nu trebuia să
Tatonări în real by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/8779_a_10104]
-
să îl lase în pace. Numai că Fotache deja scosese vioara, și-o potrivise sub ureche, își frecă arcușul cu degetele îmbibate de sacîz și fără să îl asculte pînă la capăt pe Țepordei începu cu oarecare timiditate, cu voce tremurată ca și cum ar fi încercat cuvintele: Foaie verde, foi de viță, Am să cînt de o domniță Care Hannah se numește Dă Doamne de-o ocrotește Că e fată din popor, Din poporul muncitor, Din poporul muncitor, măi...! Aici Țepordei conveni
Laika by Adrian Alui Gheorghe () [Corola-journal/Journalistic/2543_a_3868]
-
președinta Fundației Culturale “Artmedia”, grație căreia publicul timișorean beneficiază de spectacole extraordinare de teatru din țară și străinătate, face cu eleganță și discreție oficiile de gazdă. Împreună cu Denisa Comănescu și Rodica Binder încercăm înaintea spectacolului să creionăm din cîteva linii tremurate portretul interior al Aglajei. Cîtă aproximație. De ce nu putem înțelege nimic decît raportîndu-ne la noi? În sală sînt toate locurile ocupate, se recurge la strapontine și trepte. Stau la balcon între Rodica Binder și Ludwig Metzger, realizatorul filmului pentru televiziune
La Timișoara, Aglaja ne-a vorbit românește by Nora Iuga () [Corola-journal/Journalistic/13074_a_14399]
-
disonanțele epocii respective, admirăm artistul G. Benn. Azi nu mai merge. Asta, firește, o știe și Benn. Vine cu o voce de sirenă, cântă versuri, sonorități care ți se topesc pe limbă ca mierea, evocă și iar evocă cu voce tremurată, orbit de lacrimi, amuțit de frământare, asurzit de profetica-i receptare a tuturor tunetelor și cutremurilor vulcanice care ne încojoară sau care se anunță în viitor, dansează, plânge, îmbrățișează... desgustător! Câteva versuri dintr’una din cele mai celebre poezii ale
I. Negoițescu și Wolf Aichelburg în arhivele Securității by Stefan Cazimir () [Corola-journal/Journalistic/2857_a_4182]
-
așa s-ar putea continua cu fiecare scriitor în parte, înlăuntrul acestei expoziții exemplare, atît de generos împărțită între prietenii artistului. Pentru că ea, la urma urmelor, chiar asta este: un portret, o reflectare, un chip de lumini și de umbre tremurate: al artistului care nu mai este, dar care devine acum o prezență aproape tactila, al scriitorilor ca indivizi și ca grup și, finalmente, al unei Prietenii absolute care, pe nesimțite, face posibilă comunicarea firească a lumii de aici cu lumea
O retrospectivă neobisnuită by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/17523_a_18848]
-
împărțit, în 2003 și-n 2004, un asemenea jurnal pe sărite: Memorii din cînd în cînd. Volumul al doilea își ia, în parte declarat, rolul de cap compas. Închide, altfel spus, niște arcuri de cerc, punctate subțire ori trase, ușor tremurat, în cariocă. Insemnate peste rînd, așa cum ies la "scuturat", întîmplările din carte țin de o pan-ficțiune sau de o realitate cam debilă, sprijinită pe manuscrise făcute sul. Am citit, cu alte cuvinte, niște memorii de "autor", nu de "actor
Amintiri cu de-amănuntul by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11741_a_13066]
-
amurg din 1970, pline de imaginile somnului și morții Plutoniei eminesciene. Întrebându-se ce este poezia, Dan Laurențiu ar putea răspunde cu strofa lui Eminescu: ŤCe e poezia? Înger palid cu priviri curate,/ Voluptuos joc cu icoane și de glasuri tremurate,/ Strai de purpură și aur peste țărâna cea grea.ť Ca și la Eminescu, intervalul dintre amurg și zori nu e decât tărâmul obscur al tranziției spre puritatea ființei, somn și vrajă deopotrivă, smulgere din lumesc." (pag. 1061) E de
Câteva afinități (VI) by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/7380_a_8705]
-
ofere cheia pentru înțelegerea incipitului și a multelor prenume dispuse în scară. Doar această primă jumătate de pagină îi aparține unui personaj narator. Ea constă din șase scurte propoziții ce încadrează o sumă de prenume legate între ele prin linii tremurate, trase de mînă, ca într-un arbore genealogic. Doar la sfîrșit înțelegem că în spatele persoanei I din prima pagină se află Gioia, ultima descendentă a familiei, ce făcuse schema rudelor ca aide-mémoire pentru bunica nonagenară debusolată în noianul amintirilor, cînd
Mariolina Venezia - De o mie de ani mă aflu aici by Doina Condrea Derer () [Corola-journal/Journalistic/8736_a_10061]
-
publicistică brașoveană cinstită și excepțională în viața cetății sau ,". În redacția vechiului ziar ,Bună ziua, Brașov", tinerilor și harnicilor redactori și reporteri, le-am povestit cum, când eram elev aici, intern la Liceul ,Dr. Ioan Meșota", auzeam zi de zi vocea tremurată a unui moșneag ungur, care striga pe străzi, seară de seară: BRASSAI LAPOK. Sper că am scris corect. Vocea bătrânului vânzător de ziare mă obseda. Am aflat că acest ziar apare și astăzi, după cum a informat, cu simpatie, o redactoare
Orașul Koroanei by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/11186_a_12511]
-
fost ales de un juriu scriitorul tânăr al anului 2012. Ne-au atras atenția paginile de corespondență care conțin câteva epistole emoționante primite de poeta Minerva Chira de la Constanța Buzea, în fapt adevărate compoziții lirice: „Crăciun luminat/ și-un text tremurat,/ păsărele și iepuri/ care ronțăie coajă/ și fructe și muguri/ An Nou 2011/ mai bun,/ Sănătate și pupici/ Mănuși și ciorapi/ de lână și tolbă/ plină cu daruri, iubirea noastră/ nevestejită și/ Florile dalbe,/ le simți mirosul?/ Dumnezeu cu/ noi
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3664_a_4989]