812 matches
-
ce și-ar face-o vreo parte interesată cumcă Franța ar fi gata să ia asupră-și aplicarea deciziunilor Conferenții. Iată articolul ziarului francez: Se zice că guvernul otoman se plânge de atitudinea Conferenței și că se pregătește la rezistența, trimețând oștiri și vase în punctele amenințate prin deciziunile puterilor. E bine să observăm că aceste demonstrațiuni, presupunând că ele nu vor fi amenințătoare prin ele însele, vor avea de efect încurajarea locuitorilor din ținuturile de cari e vorba, și în
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
înverșunate între generațiunile noi și între foștii privilegiați? Cine nu știe cu câtă ardoare [î]ș apărau acești din urmă privilegiile, scutirile de orice sarcine, calificau cu dispreț ca duelgii și bonjuriști pe tinerii ce combăteau acele privilegii, [î]i trimeteau surghiun la mănăstiri și dau asalte, sub comanda vornicului Grigore Mihai Sturza, caselor unde acești liberali [î]și țineau întrunirile? Am subtras cuvintele: generațiuni noi, duelgii, bonjuriști, tineri, liberali. Tocmai aceștia sânt conservatorii actuali: aceștia erau sub Mihai Sturza și
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
roșu conjura pe M. S. să nu cumva să sancționeze convenția comercială. Care era poziția partidului conservator în acele împrejurări? Se presimțea foarte bine deschiderea cestiunii Orientului, ba putem zice că, din momentul în care d. Nicolae Crețulescu a fost trimes la Berlin ca agent diplomatic, exista la unii ideea de-a lua parte la război. Dar această idee nu era împărtășită de conservatori. Era vorba de-a se pune totul în mișcare pentru ca independența României să fie recunoscută înaintea deschiderii
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
turbure. Țin la dispoziția voastră suma ce v-am promis ca ajutor pentru jurnal. Nu-mi vine însă să v-o trimit prin poștă în numele meu. Aștept pe Ghiorghian, ca să i-o dau lui, și apoi el să v-o trimeată vouă, ca să figureze la poștă numele lui. Spune lui Bejan că întîrzierea adusă la numirea lui este din cauză că Daniileanu nici până astăzi n-a înaintat ministerului deosebita lui opiniune și ține la dânsul toate tezele scrise. Am dat însă ordine
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
Războaielor turco-rusești, operă a d-lui Xenopol care va fi supusă în curând la "prețioasa" aprețiare a numitului institut. D. A. Xenopol a apucat însă să subscrie ultimatul și să-și dea prin "Ștafeta" și apoi, după stăruințele amicilor, să-și trimeață acuma la "Steaua Romîniei" scrisoarea de retragere din grup. E vorba să se întemeieze în Iași, din fondurile secrete, un nou jurnal, curat roșu, care să aibă în capu-i pe credincioșii moderați ai Excelenței Sale și pe alți liberali de pe
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
roșilor poligonul pentru artilerie și geniu, dar făcutu-s-au vro concentrare sub dumnealor? Au încercat în adevăr a concentra grăniceri, dar aceștia, în naivitatea lor, erau să-l lege pe generalul patriot însărcinat să-i concentreze și să-l trimeață legat cot la cot ca peșcheș pașei de la Nicopole. Dar liberalii au început aprovizionarea cu arme perfecționate, zice "Romînul". Acele arme perfecționate sânt o invenție ingenioasă a onorabilei redacții a ziarului roșu. Au stricat câteva mii de puști cu niște
Opere 11 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295589_a_296918]
-
craiului”. Este o mărturie că, după 1459, au loc tratative între Ștefan cel Mare și regele polon. Dlugosz, cronicarul polon, contemporan evenimentelor, ne relatează că în acest an regele a trimis soli ,,și la voevodul Ștefan al Moldovei, ca să-i trimeată ajutor regelui Cazimir, dacă cumva va avea război cu boemii”. Mențiunea lui Dlugosz, pe care Ion Ursu n-o vede confirmată de nici un alt izvor, este atestată și de privilegiul pe care Ștefan 1-a acordat liovenilor, din cuprinsul căruia
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
ci „după puterea noastră”. Ștefan cel Mare promite că atunci „când va da Dumnezeu și domnul nostru domnia sa craiul, călătorind cu noroc spre părțile rusești, se va apropia de locurile acestea, adecă de Camenița, de Colomeea sau Sniatin, domnia sa are să trimeată după noi, iar noi vom avea să mergem la domnia sa, ca la stăpânul nostru prea milostiv și avem să-i facem jurământ de supunere, după vechile obiceiuri.” La rândul său Ștefan cel Mare îi cerea regelui polon să-l ajute
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
fost de multă vreme și este încă pierzătorul întregii creștinătăți, și în fiece zi se gândește cum ar putea să supue și să nimicească toată creștinătatea. De aceea facem cunoscut domniilor voastre că pe la Boboteaza trecută, mai sus numitul Turc a trimes în țara noastră și împotriva noastră o mare oștire în număr de 120.000 de oameni, al cărei căpitan de frunte era Soliman-pașa beglerbegul; împreună cu acesta se aflau curtenii sus-numitului Turc și toate popoarele din Romania, și domnul Țării Muntenești
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
Camenița, unde ar fi urmat să se facă joncțiunea cu oastea polonă și, cu forțe unite, să-i atace pe turcii obosiți de un drum lung și de lipsurile provocate de moldoveni. Baltazar de Piscia ne informează că Ștefan își trimesese familia și tezaurul la Hotin, care se afla la o jumătate de zi de Camenița. La 18 februarie 1476, se știa la Ragusa că sultanul va porni spre Dunăre cu intenția de a cucerii cele două cetăți din sudul Moldovei
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
sate care figuraseră și în privilegiul din 11 martie 1446. Mai este întărită stăpânirea asupra țiganilor mânăstirii înșirându-se numele lor. Tot la 1 aprilie 1470, i se dă carte egumenului chir Silvan “ ca să fie slobod și în bună-voie să trimeată trei măji ale sale de pește, sau la Bălți, sau la Cetatea Albă, sau la Nistru, sau în oricare partre din țara noastră”. Nimeni nu avea voie să perceapă vamă la aceste care. La 7 mai 1470, domnul întărea Neamțului
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
bolnavi. a) Evreii din detașamentele exterioare, care sunt ușor bolnavi, vor fi tratați în infirmeriile sau în taberile respective, iar acei care trebuie internați în spitale vor fi evacuați în spitalele militare din localitatea cea mai apropiată, care-i va trimete, după examinare, la spitalul evreiesc cel mai apropiat. b) Evreii bolnavi din detașamentele locale vor fi îngrijiți la domiciliu sau în spitalele locale, în raport cu gravitatea fiecărui caz și după ce, în prealabil, vor fi vizitați de către medicul instituției respective și supravizitați
Munca obligatorie a evreilor din România (1940‑1944). Documente by Ana Bărbulescu, Alexandru Florian (ed.); Alexandru Climescu, Laura Degeratu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/800_a_1752]
-
detașamentului care va preda pe evrei C.T. respective cu proces verbal și tabel nominal, precizându-se data înapoierei și trenul. Cercul Terit. va pune în vedere evreilor data și ora prezentărei la Cerc în vederea înapoierei. La data fixată Detașamentul va trimete delegat care să-i aducă la unitate. Șeful Secției I-a Col. ss Borcescu Rezumat din copia ord. C.2.T. Nr. 231251din 8/3.1944 Conf. ord. M.St.M. Nr. 440181/944 cu onoare se face cunoscut: Instrucțiunile
Munca obligatorie a evreilor din România (1940‑1944). Documente by Ana Bărbulescu, Alexandru Florian (ed.); Alexandru Climescu, Laura Degeratu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/800_a_1752]
-
știu, domnule, cine e ăla”... Și s-au lămurit că nu am participat la nimic... Dar, cum spun, toți am fost acuzați de spionaj... Și acolo la subsol, În Ministerul de Interne, s-a definitivat ancheta, după care m-au trimes la Jilava... La Jilava când ați ajuns? În toamna lui ’49. Am stat la Jilava o perioadă și după aceea am fost dus la Închisoarea Uranus. Nu mai există astăzi... Era cam pe unde se află astăzi Palatul Poporului... De la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Împușcat. Și chestia asta am văzut-o și la televizor, că o declarație despre asta dădea și altul, la „Memorialul Durerii”. Revenind la Pitești și la relațiile cu Țurcanu. Cu chestia cu spionajul s-a lămurit, că n-am fost trimes pentru spionaj În România... Eu nu eram o figură importantă pentru Țurcanu ca să-și piardă vremea cu mine, să mă bată, că n-avea ce să scoată de la mine. Erau ceilalți... Dar eu stam acolo și asistam... Fără să vreau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
acolo au plecat spre Baia Sprie, la mine, la ateliere, În sfârșit, nu știu. Eu am rămas pe Canal și, Înainte de oprirea Canalului, când Încă toată lumea lucra pe Canal, brigăzile de studenți am fost luate de acolo și am fost trimese să facem o fabrică de cărămidă... Și În nouă luni de zile, acești 200 de oameni am făcut fabrica. Vă dați seama ce muncă infernală era. Și după aceea s-au oprit lucrările Canalului și am fost trimes să lucrez
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
am fost trimese să facem o fabrică de cărămidă... Și În nouă luni de zile, acești 200 de oameni am făcut fabrica. Vă dați seama ce muncă infernală era. Și după aceea s-au oprit lucrările Canalului și am fost trimes să lucrez la niște clădiri care se construiau atunci, la niște cazărmi pentru grănicieri pe la Ovidiu, pe lângă Constanța, și am lucrat acolo o perioadă. S-au terminat și ălea și am fost la stadionul din Constanța. Peluzele erau făcute din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
luat și eu contact cu alți oameni, cu alți deținuți de la alte infracțiuni. Și au fost și brăileni... Și, Înainte de a mă elibera, au fost câțiva brăileni care m-au rugat: „Domnule, te rog frumos, dacă ajungi acasă, să-mi trimeți”... Și-am Învățat pe dinafară adrese, nume, unde stau, toate astea și, În momentul când am fost la izolare, astea erau memorate... Înainte de a pleca, eu aveam niște bocanci nenorociți, În sfârșit, cămăși din astea de zeghi, de la pușcărie. Și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
militam pentru schimbarea regimului... Am avut și arme... Când o fugit Mircea Cornel În America, pistolul lui mi-o rămas mie. El o stat fugar un an și ceva și dup-aia o plecat În Serbia, și de-acolo o trimes o scrisoare că e-n lagăr, și o scăpat de acolo, și pe la Trieste o trecut În Italia, o ajuns În Franța, În Germania și, În final, În Statele Unite. Aveați un plan să atacați ceva sau pur și simplu așteptați
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
se amenajau viitoarele case pentru deținuți. Și alea erau În zonă unde nu era gard sau nu era cordon militar. Ne păzeau totuși, dar erau puțini, erau numai doi-trei cu brigada. Mi-aduc aminte că unul dintre băieți o fost trimes de acolo să vină la colonie, că i-a trebuit la un inginer teodolitu’, ca să facă niște determinări de teren, și ăla nu s-a luat dimineață când s-a plecat... Și a venit la colonie, a primit teodolitu’ și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Când l-o văzut doctoru’ Georgescu, doctor maior la Marina Militară, o rămas așa... Da’ nici n-o putut vorbi cu el, că așa i s-o Îngroșat limba În gură. S-o speriet de el doctoru’ și l-o trimes la spital la Văcărești. După ce l-o trimes, zic cătră el că l-am cunoscut, că și eu am făcut pleorizie (sic!): „Dom’le Georgescu, dumneavoastră știți ce o mâncat ăla?”. Și doctoru’ zice: „Da’ cum s-o umflat aista
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
la Marina Militară, o rămas așa... Da’ nici n-o putut vorbi cu el, că așa i s-o Îngroșat limba În gură. S-o speriet de el doctoru’ și l-o trimes la spital la Văcărești. După ce l-o trimes, zic cătră el că l-am cunoscut, că și eu am făcut pleorizie (sic!): „Dom’le Georgescu, dumneavoastră știți ce o mâncat ăla?”. Și doctoru’ zice: „Da’ cum s-o umflat aista, din ce cauză, că Încă așe om În
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Își pune ăsta mâinile În cap, nu-i venea să creadă. „Cucută o mâncat, dacă eu vă spun! O mâncat trei zile la rând și a patra zi n-o mai putut.” „Vai de mine, și pentru asta l-am trimes la Văcărești? Că Îl făceam eu bine aici.” Zic: „Acuma tot atâta. Nu m-am putut Înțelege cu el, nu m-o ascultat”... Și l-o dus la Văcărești. Și o venit toamna, culesul porumbului. Toată ziua rodeam mălai, ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
pă vizetă o legătură de țigări, că nu era’ la pachet numa’ vărsate. Și zic: „Măi fraților, câte vreme o ține din ele nu vă bateți capul, luați-le, și când or trece alea dau alarma la fabrică să ne trimeată măgăreața cu țigările”. Măgăreața era o sfoară care se lăsa pe geam și ducea sau aducea ce aveai nevoie. Eu nu fumam decât trei sau patru țigări la zi. Le tăiam În patru, și dacă am tras două fumuri pentru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]
-
Și la ceilalți le-am spus: „Nu veniți la mine să cereți. Aci sunt În noptieră, care vreți veniți și vă luați. Haideți și vă serviți, și, când o trece, n-om mai fuma și gata”. Da’ de unde! Ne-o trimes din fabrică țigări de ne-o ajuns și pe drum când am vinit acasă, cu Iacob Cimpoca. Cum a fost eliberarea, vă mai amintiți? Toată noaptea am jucat table cu Cimpoca. Și Îi zic: „Mă’, Iacob, acuma dacă ne culcăm
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1973_a_3298]