340 matches
-
frecvent Între vârstele de 24-45 de ani, dar și În afara acestui interval. Boala Începe lent cu 2-3 scaune pe zi sau brusc cu 10-20 de scaune moi, cu aspect dizenteric (mucus, puroi, sânge) Se manifestă prin dureri abdominale, arsuri sau usturimi În zona anorectală. Bolnavul prezintă paloare, astenie, stare febrilă, tahicardie, erupții cutanate, deshidratarea țesuturilor. Prin evoluție, afecțiunea poate da complicații destul de grave: mucoasa devine roșie, congestionată, cu puncte sângerânde la cea mai mică atingere. Urmează apariția unui exudat purulent și
Tratat de medicină naturistă/volumul I: Bolile aparatului digestiv by Constantin Milică, Camelia Nicoleta Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91766_a_92301]
-
colici, scaune frecvente și lichide, cu amestec de mucus, puroi și sânge, temperatură de 38-390C, pierderea poftei de mâncare și o stare generală alterată. La o formă mai severă a bolii apare deshidratarea masivă a corpului, urinatul frecvent Însoțit de usturime, febră de 39-40 0C, senzație de sete, limba roșie, puls Încetinit, respirație accelerată, epuizare energetică și tulburări neuropsihice grave, inclusiv insomnii și stare de agitație În cursul nopții. Fiind o boală contagioasă, boala se poate declanșa masiv prin epidemii foarte
Tratat de medicină naturistă/volumul I: Bolile aparatului digestiv by Constantin Milică, Camelia Nicoleta Roman () [Corola-publishinghouse/Science/91766_a_92301]
-
se împotrivesc vieții raționale, întruchipate de regi și principi, de prelați, călugări și papi. Condamnând dogmatismul medieval, pledează pentru libertatea gândirii; satirizând societatea feudală apuseană (cu cortegiul ei de ambiții) aflată în pragul prăbușirii, întrezărește orizontul lumii noi. „Cât despre usturimea mușcărilor mele” scrie Erasmus lui Morus, „răspund că de totdeauna a fost îngăduită scriitorilor libertatea de a înfățișa, nepedepsiți, umorul vieții celei de toate zilele, cu rezerva, însă ca această libertate să nu se transforme în patimă. Sunt uimit de
[Corola-publishinghouse/Science/2253_a_3578]
-
ușor. Dimpotrivă, sentimentele sunt stări stabile, rămânând multă vreme neschimbate. c. O altă caracteristică este totalitatea. Afectele exprimă un raport cu toate tendințele prezente într-un anumit moment și nu doar cu efectul unei stimulări parțiale. De pildă, muștarul provoacă usturime limbii, dar totuși impresia e agreabilă, întrucât predomină nevoia de excitare a stomacului, care primește un aliment bogat în grăsimi. d. V. Pavelcu scoate în relief și tensiunea, drept caracteristică a stărilor afective: dacă o tendință se transformă imediat în
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
al treilea tip de percepție, denumită aici "percepție tactilă", se realizează diferit: în poziția argumentului intern apar chiar numele postverbale care desemnează senzații fizice. Senzațiile fizice sunt resimțite mai frecvent intern (înțepătură, durere, junghi etc.) și mai rar extern (mâncărime, usturime etc.), însă, pentru că limita intern vs extern este deseori dificil de stabilit, nu am mai introdus această distincție în analiza de față, considerând că toate aceste senzații fizice au un reflex la nivel tactil 108. În numeroase utilizări, verbul a
[Corola-publishinghouse/Science/85018_a_85804]
-
spinării, masca de gaze îi venea în față, încur cîndu-l îngrozitor, pușca îi cădea de pe umeri, foaia de cort, desprinsă pe jumătate, se tîra pe jos. Chipiul îi venea peste ochelari și transpirația de pe ochelari îi venea peste ochi. De usturime ochii se înroșeau, de credeai că are cea mai avansată conjunctivită, netratată deloc. Cînd dădea peste noi bucuria să facem puțină "tactică de infanterie", Floricel oferea un spectacol pe cinste. Încălțat în niște cizme de cauciuc lungi, făcute armonie spre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
crăpa, nu-i rău, mai scade tensiunea, îmi răspund neutru. Sînt ud complet și cu o batistă udă îmi șterg transpirația de la ochi. Stropi mari se adunau pe sprîncene și cînd se făcea plinul, năvăleau în ochi. Reacția era o usturime intensă,de parcă ți-ai pune picături cînd ai conjunctivită. Pe un deal, hăt departe, se vede o casă. Fără să-mi dau seama, deja părăsisem autoruta și mergeam pe un drumeag de țară. Claxonez insistent ca să avertizez locatarul. Mă dau
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
el cunoscute, a făcut cale întoarsă și a început să lanseze spre înălțimea camerei ciupercuțe mici și rotunde conținând în structura lor de formă aerodinamică rămășițele toxice ale procesului de combustie. Camera se umplea de fum, iar noi simțeam deja usturimea lui în ochi și pe căile respiratorii. Aerul devenea irespirabil, aproape sufocant. Cu ochii înroșiți de fum ne zburătăceam de colo-colo, iar în vânzoleala asta generală, cineva a atins căldarea de apă ce mai avea pe fundul ei un pospai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
să-l Întâlnesc, În toiul crizelor financiare din acel timp, ca secretar general la fi nanțe, În cabinetul său capitonat și cu lume aștepând afară, pe cât de sigur și de satisfăcut pe scaunul său, care nu-l prea ardea de usturimea răspunderilor, pe atâta de absent pentru orișice altceva afară de (slăbiciunea lui, n-ai ce-i face!) ridicarea spirituală, morală, culturală, națională și profesională a neamu lui nostru românesc! Cine dintre dumneavoastră, cititorii mei de astăzi, nu ați auzit de Casele
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
jinduiește la o catedrală de la Paris, de-i zice Notre-Dame! Ce trăsnaie și aiasta, să-ți duci iapa să se balige prin toate catedralele lumii!... Zău!... Ar merita să le-o tragem! hohotește Ștefan sarcastic. Să simtă pe pielea lor usturimea iataganului! Să cunoască moartea și pârjolul la ei acasă! Mă bate un gând: Ce-ar fi să cădem la pace cu turcii?"... Nu! spune el repede. Nu! Uitați-l! A fost un gând nebun! L-am și uitat. "Pacea cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
afle vreo pricină cu mortul. M-o bătut șeaua de s-o luat pielița curului numai bășici-bășici, carne vie! Pe brânci, când mă oblojește muierea cu lapte bătut și miere, urlu cale de trei poște, că nu te văd de usturime! Numai pe burtă dorm; mă perpelesc și gem cât îi nopticica de lungă. Îl visez pe Diavol și sar țipând: "Jos burdihanu'!" De groază să nu mă-ncalece iar, ciugulesc ca o păsărică nici nu te văd de foame! Mă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
mânăstirii care se profilau semeț În zarea aurită de primele raze ale dimineții. Nu știu cât dură drumul. I se păru o veșnicie. Din veșmântul lui sfâșiat mai rămăseseră numai câteva zdrențe fără culoare. În palmele julite țărâna se amesteca cu sângele. Usturimea era atât de intensă Încât aproape n-o mai simțea. De altfel nu mai simțea aproape nimic, doar o amețeală care-i umplea gura de amărăciune. Se opri și Încercă să prindă pe limbă câteva picături de rouă de pe firele
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
erau și ele la baltă. Mama s-a speriat, m-a luat de mână și m-a condus pe prund. S-a uitat atentă la mine și-a văzut că, pe piciorul stâng, erau vreo trei lipitori negre și mari. Usturimea continua, căci sugeau sângele din picior. Cu grijă, mama a încercat să le desprindă, dar nu a reușit. Pachița lui Constantin văzându-mă plângând, i-a fost milă și a venit într-o fugă. În loc să le desprindă lipitorile de pe picior
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
am ieșit de sub pătură și m-am dus țintă la toaletă. Acolo mi-am văzut puța însîngerată și m-a cam luat cu rău de la stomac. În plus, cînd am făcut pipi m-a usturat îngrozitor. Nu mai vorbesc de usturimile suportate cînd am încercat să mă spăl. Căcat ! O beștelisem ! Auzisem eu ceva de „ruperea aței“, dar chestia asta nu mă liniștea deloc. Cînd îți vezi puța ferfeniță n-ai cum să nu te pierzi cu firea ! Apoi, era clar
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
pelerinajelor ce le-a făcut deja, printre care și unul la Roma în anul jubiliar 2000. Se sprijină într-un mod aproape solemn- sacru în bastonul său și înaintează încet șchiopătând ușor. Privindu-l mă rușinez de mine, uit de usturimile din tălpi și merg în spiritul drumului, cu încredere în Dumnezeu, cu seninătate și lumină în suflet. Este ora 6 și în bucătărie au început să apară pelerini. O pereche de adulți împing cu greu în rucsacul burdușit. O doamnă
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
s-a părut privindu-i fizionomia. Privesc soarele ce dă să apună. Cât este de frumos, galben-aprins, cu raze blânde ce scaldă dealurile și munții din jur. Mă gândesc că a fost o zi frumoasă fără prea multe dureri și usturimi în tălpile picioarelor. Reflectez apoi asupra pelerinilor de la hanurile din acest sat și trebuie să-mi revizuiesc ideea ce o aveam despre acest pelerinaj. Deși peste tot scrie albergue des peregrinos, nu-i văd să se roage, să caute bisericile
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
sau fraudulos pe ultimele etape ale acestui lung, impresionant camino. Pentru mine, este a 22-a zi de drum. Cu excepția tendinitei de la piciorul stâng, până acum aproape că mă minunez cât de în formă sunt. Nu uit însă durerile și usturimile aproape insuportabile din tălpile picioarelor, ce leam simțit mai acut în prima parte a drumului. Să vedem ce va fi în continuare. Deocamdată, pentru mine camino este un vis pe care încă îl visez. Cât de frumos va fi, voi
Pelerin la Santiago de Compostela by Emil Dumea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1841_a_3168]
-
care le conferă purtătorilor atributul eternității.Prin anihilarea Ursului și prin uciderea Cerbului, Harap-Alb reeditează mitul Crengii de aur, preluând atributele războinicului și privilegiul eternității.Bunăoară, diavolul nu are nimic înspăimântător, fiind flămând Povestea lui Stan Pățitu) sau cuprins de usturime în urma bătăii administrate metodic de Ivan Turbincă. Același personaj, găsește în Rai, o sărăcie lucie, în timp ce Iadul este plin de desfătări ăinvers decât se crede de obicei) Păstrând trăsăturile de bază ale realului, miraculosului și fabulosului, genialul Ion Creangă le-
Lumea lt;poveştilorgt; lui Creangă by Brînduşa-Georgiana Popa () [Corola-publishinghouse/Science/1634_a_2971]
-
sau veți beneficia de o monitorizare atentă a efectelor tratamentelor asupra nervilor și mușchilor. Dacă aveți probleme particulare în mișcarea mușchilor de la nivelul feței (datorate prezenței unei tumori sau tratamentului ei), puteți constata modificări în expresia facială. ROȘEAȚA PIELII ȘI USTURIMEA Unele tratamente pot cauza înroșirea, uscăciunea, mâncărimea sau arsura pielii. Se pot folosi uneori loțiuni sau creme neparfumate pentru a calma aria respectivă, dar aceste aplicări sunt interzise dacă urmați radioterapie. Oncologul-radiolog vă poate prescrie loțiunile sau cremele de care
CANCERUL CAVITĂŢII ORALE GHID PENTRU PACIENŢI by DANIELA TRANDAFIR , VIOLETA TRANDAFIR () [Corola-publishinghouse/Science/414_a_861]
-
s-a purtat tot hursuz, cu obrăznicie și prostește. În loc să facă bucatele bune și potrivite și să lăie copiii Sfintei Duminici cum ia lăut fata moșneagului de bine, ea i-a opărit pe toți, de țipau și fugeau nebuni de usturime și de durere. Apoi bucatele le-a făcut afumate, arse și sleite, de nu mai era chip să le poată lua cineva în gură... și când a venit Sfânta Duminică de la biserică, și-a pus mâinile n cap de ceea
Cartea mea de lectură by Mariana Bordeianu () [Corola-publishinghouse/Science/559_a_873]
-
zaharicale și ulcere. Incapabili să mai experi mentăm extazul, cău tăm, halucinați, epilepsia. Opaci la elixiruri, adoptăm drogul. Plăcerile noastre sunt simultan bolovănoase și facile, dulcege și acide. Nu mai avem acces la agreabil, dacă nu trecem, mai întâi, prin usturime. Sonoritățile trebuie să fie asurzitoare, mirosurile - necruțătoare, nuditatea - mai mult decât nudăă Vrem să sucombăm în siropuri sățioase, ca niște insecte euforice. Când va veni sfârșitul lumii, nu vom ști ce să facem mai întâi: să ne facem rugă ciunea
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
toxice și alte produse caustice; - arsuri electrice, având ca sursă conductorii electrici. După profunzimea arsurilor și gravitatea lor se cunosc 4 grade: 1. Arsura de gradul I - este cea care lezează epidermul superficial și se caracterizează prin roșeață (eritem) și usturime. După cum este știu, pielea este formată din două straturi - epiderma și derma). 2. Arsura de gradul II - este aceea în care la nivelul pielii se produc bășicile (flictene) cu un conținut lichid limpede, ușor gălbui. 3. Arsura de gradul III
Îndrumatul societăților specializate în pază și protecție by Ioan CIOCHINĂ-BARBU, Dorian Marian () [Corola-publishinghouse/Administrative/1224_a_2366]
-
stomacul și mă hotărăsc să cobor la subsol, la chioșcul alimentar, să beau un iaurt, dar acolo e înghesuială mare; la ora asta zece și cîteva minute personalul din pavilionul administrativ obișnuiește să ia gustarea de dimineață. Îmi spun că usturimea de la stomac a fost mai mult o senzație de moment, așa că renunț la iaurt și urc la parter, decis să beau prima cafea care mi se va oferi de-acum încolo. N-ar fi rău ca începînd de mîine să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
încleștate în umerii mei, încearcă zadarnic să mă depărteze. Apoi mîna stîngă, mai liberă, îmi lasă umărul, se ridică și mă lovește de cîteva ori peste cap. Degetele i se înfig în părul meu, la ceafă, trăgînd cu putere. De usturimea părului aproape smuls, sînt gata să mă retrag, dar îmi vine brusc în amintire imaginea Brîndușei din biroul președintei sindicatului, parcă-i aud vorbele și simt cum crește în mine răutatea. Mi-o imaginez pe Brîndușa întinsă aici, acum, sub
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]
-
un pahar cu apă, să se dizolve mai bine aspirina, că deja mă ustură stomacul. Cred că pardesiul acela, care mi s-a părut de culoare deschisă, era bej, blestemata aceea de imagine care nu-mi dă pace!...", gîndesc imediat ce usturimea din stomac se estompează. Mă uit cu lehamite la patul meu de fier, sub care stau îngrămădite scîndurile și suporții metalici pentru biblioteca proiectată. Nici măcar nu mă pot înfuria că nu am primit garsoniera visată. Mi se pare că totul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1531_a_2829]