237 matches
-
la distanță. Dante fu nevoit să Îl cheme de mai multe ori până când, În cele din urmă, se hotărî să Îl servească. Poetul goli cupa dintr-o sorbire. Cecco Angiolieri i se adresă primul, apostrofându-l cu obișnuitul său ton zeflemitor. — Ei bine, până la urmă, ai Început lucrul la Ospățul acela al dumitale? Acea sumă a Înțelepciunii despre care ne-ai vorbit? Dante ceru din nou să i se umple cupa. După ce cruciatul execută comanda, poetul o luă cu amândouă mâinile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1916_a_3241]
-
pare rău. Rămâne pentru altă dată, zise Flavius-Tiberius, Încântat În sinea lui că Iolanda Îl tutuia. Sunteți de aici? se miră Petru. Auch hier werden Menschen geboren. Nasc și aici oameni, veni pe loc răspunsul Iolandei, Însoțit de un zâmbet zeflemitor, care Îl făcu pe Flavius-Tiberius să tresară. Din partea ei te poți aștepta la orice, Își zise el. Apoi, cu glas tare: M-am născut și am crescut aici. Și acest lucru nu te Îngrijorează? Întrebă Iolanda, cu o maliție În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
un ordin. Domnul Volgoride nu-i arunca, câteodată, când se abătea pe la el, escaladând două etaje, că-l găsește prea palid, că este un amploaiat prea cu ochii beliți sau, dimpotrivă, prea înfundați în orbite și se mira, așa zeflemitor și subțirel că, din pricina plăcerilor solitare, cum de nu-i tremură mîna? Cu atât nu se pricopsise, atâta tot îi mai lipsea, să-și și mânie superiorii! Un coleg îi destăinuise că tocmai ăia de nu prezintă consoarte le stârnesc
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
compusă de Pink Floyd. Asta-i o melodie compusă de Ioan Botezătorul. - " Întrebarea era în ce loc existau cele mai mari șanse de a apărea acel om... 251 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Nu va avea pentru cine. Undeva, zeflemitor, pe un nor, va sta Papa Secund și tot ceea ce îi va trimite, drept ajutor, în gamelă, va semăna cu un țârâit de urină într-un lighean ciuruit. - Ce autorități? Astea d-aia sânt autorități, ca să nu poată să
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
toată umilința, că dacă nu ai tu însăți copii, nu ai cum să înțelegi sentimentele profunde pe care maternitatea le naște într-o femeie. E o chestie care ține de instinctul de a proteja. Julia a scos un sunet cumva zeflemitor. — Da, da, da, știu. Când copilul e prins sub mașina răsturnată, mama va găsi puterea să ridice mormanul de fiare. Dar să faci o scenă fiindcă progeniturile tale joacă rolul de paji? Asta n-are nici o legătură cu instinctul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
tc "Un gogoloi sau doi ?" — Crezi c-a uitat? Alison și-a verificat ceasul, după care s-a uitat prin cafenea pentru a cincea oară în tot atâtea minute. —De obicei Susan nu întârzie. —Ba întârzie, i-a replicat Julia zeflemitor. Întotdeauna întârzie. Numai că, de data asta, are o scuză: nu se deplasează prea ușor. Fiona era îngrijorată. — Eu m-am oferit s-o iau cu mașina de-acasă, dar m-a refuzat. Ba chiar s-a înfuriat pe mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
le preia, Îmbogățindu-le cu câte un detaliu, unul de la altul. Prima, la Windsor, pe terasa castelului, când Brummell e Încă un foarte tânăr studios. O Întâlnire care Îl lasă pe prinț uluit (și, În secret, fascinat) de impertinența, aerul zeflemitor, indiferent chiar, ale colegianului de 16 ani. Farmecul enigmatic și ambiguu al acestui burghez necunoscut Îi dă fiori, scoțându-l din placiditate și plictis. Iar a doua oară sunt Într-un „față În față” decisiv. E celebrul bal de la Windsor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Boulogne există și câțiva gentlemani de elită, ajunși În Franța datorită felului prea generos În care Înțelegeau la Londra viața elegantă... Cinste curajului lipsit de noroc! adăugă descoperindu-se și aruncându-ne o privire pe cât de veselă, pe atât de zeflemitoare. Deci, reluă după o clipă, vom putea forma aici un comitet suficient de ilustru, cu destulă experiență, pentru a se pronunța În ultimă instanță În legătură cu cele mai serioase dificultăți ale acestei vieți, atât de frivolă În aparență; iar când prietenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Totul ne determină să afirmăm că această origine este franceză. Grația a intrat În Anglia prin restaurația lui Carol al II-lea, la brațul corupției, care se simțea „sora” primeia și uneori chiar era. Ea a atacat, cu aerul său zeflemitor, spiritul serios, teribil și imperturbabil al puritanilor lui Cromwell. Moravurile, Întotdeauna profunde În Marea Britanie - indiferent de tendința lor, bună sau rea - exagerau severitatea. Ca să poți respira, trebuia să te sustragi Împărăției lor, să desfaci centironul greoi, iar curtenii lui Carol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
În atac. Bărbații cei mai duri simt briza grației, dar Îi percep și forța, iar hegemonia lui Brummell asupra epocii sale va părea mai puțin fabuloasă, mai puțin de neexplicat când se va ști - lucru Încă neaprofundat destul - ce forță zeflemitoare avea el. Ironia este un har atotputernic 1. Ea proiectează asupra unui bărbat acel aer de sfinx care copleșește ca un mister și neliniștește ca un pericol 2. Or, Brummell avea ironie din belșug. Se folosea de ea Într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Boulogne există și câțiva gentlemani de elită, ajunși În Franța datorită felului prea generos În care Înțelegeau la Londra viața elegantă... Cinste curajului lipsit de noroc! adăugă descoperindu-se și aruncându-ne o privire pe cât de veselă, pe atât de zeflemitoare. Deci, reluă după o clipă, vom putea forma aici un comitet suficient de ilustru, cu suficientă experiență, pentru a se pronunța În ultimă instanță În legătură cu cele mai serioase dificultăți ale acestei vieți, atât de frivolă În aparență; iar când prietenii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
n-ar fi vrut ca batjocura aceea să ajungă la urechile vreunui vecin răuvoitor. Din fericire, Warda plecase la piață cu tatăl meu și cu sora mea, căci nu știu cum ar fi reacționat dacă ar fi auzit rostindu-se pe ton zeflemitor vorbele „sfânta credință catolică“. De cum sfârși Sara cu imitația, maică-mea îi adresă singura întrebare cu adevărat importantă: — Ce-ai hotărât să faci? Ai să alegi convertirea sau pribegia? Îi răspunse cu un zâmbet afectat, apoi cu un „Mai am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
Iată tot ce a rămas din imensa mea avere, tot ce-mi rămâne ca să străbat Sahara până în ținutul Nilului, și ca s-o iau de la capăt! La văicărelile mele repetate, Hiba a răspuns printr-un zâmbet greu de deslușit, șiret, zeflemitor și totodată plin de bunăvoință, care n-a reușit decât să-mi ațâțe mânia. Doi dinari de aur și cinci dirhami de argint! am urlat eu iarăși. Și nici măcar un cal, nici măcar o haină în afară de cea pe care călătoria a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
regal, și semnă un mare număr de eliberări, mai ales pentru apropiații săi căzuți în dizgrație. Cel mai celebru beneficiar al augustei clemențe a fost meșterul bărbier Kamaleddân, al cărui nume făcu la iuțeală înconjurul orașului Cairo, provocând nenumărate comentarii zeflemitoare. Băiat frumos, Kamaleddân fusese vreme îndelungată favoritul sultanului. După-amiaza, îi masa tălpile picioarelor pentru a-l face să adoarmă. Asta ținuse până în ziua când suveranul pățise o inflamație la boașe care cerea musai luări de sânge, iar bărbierul se apucase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
fost chiar în solie la Constantinopol; Francesco știe totul în legătură cu politica Noastră și poate negocia în numele Nostru. Mai adăugă, oarecum ca pentru sine: — Aș fi dorit doar ca unul dintre emisari să fie un preot... Apoi, mai tare, un pic zeflemitor: — Messer Guicciardini a refuzat întotdeauna să se lase hirotonisit. Cât despre dumneata, Leon, mă mir că scumpul Nostru văr și slăvit predecesor nu ți-a sugerat niciodată să-ți închini viața religiei. Eram perplex: pentru ce omul care mă prezentase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
o atenție Îndeajuns de distributivă Încât s-o pot și asculta, și cerceta cu privirea În același timp. În ansamblu și, mai cu seamă, pe compartimente, fiindcă asupra primului aspect mă edificasem deja. Nu i-am spus-o, aroganța ei zeflemitoare nu-mi stimula propensiunea spre complimentări, fie ele oricât de meritate. - După cum știți (sau nu știți), abatele Saunière a murit În ianuarie 1917. De toate cele cuvenite În asemenea Împrejurări s-a ocupat cu osârdie menajera sa, tânăra Marie Dénarnaud
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
fluturelui Hippolyte Grayling. În acea vară a anului 1918, o mică oază amărâtă a tinereții ispitite de miraje, fratele meu și cu mine frecventam prietenoasa și excentrica familie care deținea moșia Oleiz, de pe țărmul mării. Am legat curând o prietenie zeflemitoare cu Lidia T., care era de aceeași vârstă cu mine. În jurul nostru era Întotdeauna mult tineret; tinere frumoase cu membre bronzate și brățări pe mâini, un cunoscut pictor cu prenumele Sorin, actori, un balerin, ofițeri veseli din Armata Albă, dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
În casa lui I.I. Fondaminski (un suflet sfânt și eroic care a sprijinit mai mult decât oricine literatura rusă a emigrației și care a murit Într-o Închisoare germană). Conversațiile dintre Bunin și mine au căpătat cu timpul un ton zeflemitor, dar cam deprimant, o versiune rusească a „bășcăliei“ americane, care Împiedica orice apropiere reală Între noi. Am cunoscut mulți autori ruși ai emigrației. Nu l-am cunoscut pe Poplavski, care a murit tânăr, o vioară Îndepărtată printre balalaicele apropiate. Dormi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
bucure nespus să verifice de ce un avorton ca tine se ocupă de vrăjitorie. Zicînd acestea, negrul Întinse brațul și Îl apucă de gît, strîngîndu-și mîna puternică ce părea o creangă de fier: - Mișcă-te! i-a poruncit pe același ton zeflemitor, dar care nu admitea replică. Bătrînul o să-ți facă socotelile... Nu Îl lăsă liber nici o clipă, amenințîndu-l că-i rupe dintr-o singură lovitură spinarea dacă Încearcă să fugă și Îl obligă să Înainteze așa, caraghios, cu picioarele depărtate, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
la mama sa. De bună seamă, există lucruri cu care nu se poate glumi, iar religia cu siguranță că este unul dintre ele. Însă Șerban își permitea ușor și fără vreo excepție, mai ales în ultima vreme, să facă glume zeflemitoare despre purtarea, adusă până la extreme, a mamei sale. Pentru dânsul, asta apărea mereu ca fiind un lucru cu totul haios și vrednic de a ajunge ținta sigură a ironiilor lui, ironii la care era atât de meșter întotdeauna! Și așa
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
ce, vrei să-ți dăm socoteală? Azi nu, dar de mîine... De mîine, adică ce? S-a aprobat unirea celor două secții. Și cine-i șeful? întreabă Donciu. Eu. Trebuie studii superioare. Și le ai tu, nu? Cam da, răspunde zeflemitor Doina, pisicindu-se pe lîngă Anton. Enervat la culme, Donciu răcnește spre noul șef: Te plesnesc politic! Sînt consilier! Vedem noi care pe care! Doina pare derutată și, preventiv, se pisicește și cu Donciu puțin. În final, Donciu a rămas pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
a pielii delicate de pe piciorușele doamnei a zgîriat și iritat totul de parcă ar fi suferit de psoriazis. Moș Cazacioc i-a zărit pe musafiri și privea interesat cum cei doi înotau greoi la deal. Îi primește zîmbind larg și oarecum zeflemitor. De ce n-ați venit pe dincolo, pe deal, ați fi putut veni cu mașina pînă aici. Cum? Se putea veni pînă aici? Da, roată. Au mai fost mașini pe aici, m-au adus pe mine. Moș Cazacioc era curat ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
pe jos. Traversând Sena, mi-am adus aminte de Adjila. Era o magrebină din clasa a X-a, foarte drăguță, foarte fină. Elevă bună, serioasă, cu un an mai mică decât colegii ei. Avea o expresie inteligentă și blândă, deloc zeflemitoare; voia să Învețe, era evident. Asemenea fete trăiesc adesea printre brute și asasini, trebuie doar să fii puțin drăguț cu ele, e destul. Am Început să sper din nou. În cele două săptămâni care-au urmat, i-am vorbit, am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
făcut de comandă și costase peste cinci sute de lire. — E de la Charles, din Jermyn Street, spuse Roddy. — O! Așa m-am gândit și eu. M-am gândit că e dintr-unul din magazinele alea. Phoebe îi făcu o bezea zeflemitoare și spuse: — Pa, Kim. Te sun să-ți spun când mă întorc. — Bine, ai grijă. Distracție plăcută. Și să nu faci vreo prostie... pe care s-o regreți pe urmă. Din fericire, Roddy n-o auzi. — Băiatul ăla e un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
atâta interes. Nu cumva vrea să te însoare cu fiică-sa? ― Ești absurd, Harold, mă revoltai eu ipocrit, roșind. Imaginea Maitreyiei, de care mă despărțisem de mult, îmi apăru iarăși în fața ochilor, de astă dată mai caldă, mai umană, aproape zeflemitoare, cu zâmbetul ei fardat (căci, ceea ce e curios, fața ei și fața d-nei Sen se împlineau una pe alta în memoria mea, și gura înroșită de pan a mamei trecea alături de ochii mari și părul negru, adunat pe ceafă, al
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]