33,137 matches
-
acest moment, din nefericire, pentru dragii noștri părinți începe greul. Anii au trecut, viața și-a pus amprenta, bolile se adună, singurătatea îi invadează, iar noi, copiii, devenim prea ocupați, plictisiți, poate, de prea multele probleme ce le au „acești bătrâni" și unii, poate, uităm cu totul de ei. Nu, nu sunt toți copiii la fel, cum nu sunt nici toți părinții la fel, dar, Dumnezeule! Care este cea mai Sfântă relație pământeană decât cea între părinți și copil? Undeva... în
PLEDOARIA NEUITĂRII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1764 din 30 octombrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446194816.html [Corola-blog/BlogPost/384751_a_386080]
-
seama că suferă de Parkinson, într-un stadiu suficient de avansat, astfel încât să nu reușească să verse toată cenușa scoasă în găleata pregătită special pentru aceasta. De altfel, totul în jur zugrăvea un tablou dezolant, mărturie clară a suferinței acestui bătrân, provocată de boală, de sărăcie și completată de singurătate, de tristețe, de uitare... Da. De uitare..., pentru că, între timp, am făcut loc pe masă și am așezat pachetul cu de-ale gurii și l-am rugat să-mi permită să
PLEDOARIA NEUITĂRII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1764 din 30 octombrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446194816.html [Corola-blog/BlogPost/384751_a_386080]
-
final și-a exprimat acordul printr-o încuviințare din cap și o strângere din ochi. În acest timp, cât am reușit să-i fac puțină ordine, să-i aprind focul, să-i dau puțină apă caldă să se spele, bietul bătrân, începând să simtă atmosfera unui cămin, căldura acestuia, printr-o izbucnire în lacrimi ținute prea mult timp, ca o descărcare, a simțit nevoia unei deschideri și a început să-mi povestească... S-a născut într-o familie cu opt copii
PLEDOARIA NEUITĂRII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1764 din 30 octombrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446194816.html [Corola-blog/BlogPost/384751_a_386080]
-
a plecat în Siria. Nu i-a folosit la nimic diploma de studii deoarece, păcălită fiind că va practica, ajunsă acolo nu i-au permis să o facă. Au năpădit-o copiii și nu a mai venit niciodată în țară. Bătrânul nu mai știe nimic despre ea. Al doilea băiat, ajuns inginer în construcții, la douăzeci și cinci de ani, aflat la mare cu niște prieteni, a sărit de pe niște pontoane, s-a lovit la cap de o stâncă și a decedat pe
PLEDOARIA NEUITĂRII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1764 din 30 octombrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446194816.html [Corola-blog/BlogPost/384751_a_386080]
-
prieteni, a sărit de pe niște pontoane, s-a lovit la cap de o stâncă și a decedat pe loc. La aflarea veștii, mama sa a făcut un A. C. V., după care a mai trăit încă doi ani și opt luni. Bătrânul plânge într-una. Nu îl întrerup pentru că îmi dau seama că are o nevoie imperioasă să se descarce. Își șterge ochii și nasul cu poala de la pulover, partea dosnică a acestuia, gândind probabil că este mai curată. Îi întind paharul
PLEDOARIA NEUITĂRII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1764 din 30 octombrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446194816.html [Corola-blog/BlogPost/384751_a_386080]
-
zece ani, iar cea care a terminat dreptul, a ajuns mare judecător în Timișoara. Are dosare multe. Nu are timp de nimic... Fetele mele... sunt bine, sunt mari și tata este mândru de ele!” Lacrimile se preling, șiroaie, pe obrajii bătrânului brăzdați de atâtea povești câte pot să încapă într-o viață de om, un om pe care simți că, strângându-l cu grijă, l-ai cuprinde în căușul unui pumn! Te întrebi: ude au loc atâtea probleme, atâtea dureri, atâta
PLEDOARIA NEUITĂRII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1764 din 30 octombrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446194816.html [Corola-blog/BlogPost/384751_a_386080]
-
atunci când se va liniști. Mi-am luat rămas bun, cu promisiunea că îl voi vizita de câte ori voi avea ocazia, plecând cu sufletul îngreunat de povara ce tocmai o primisem, dar cu bucuria că am mai ușurat-o pe a acestui bătrân, care, luminat la față, cu privirea unui copil ce tocmai primise cel mai prețios dar, mă conducea cu ochi rugători, de neuitare... Cât o fi așteptat sărmanul să-i treacă cineva pragul, să-l asculte doar, să-l asculte și
PLEDOARIA NEUITĂRII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1764 din 30 octombrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446194816.html [Corola-blog/BlogPost/384751_a_386080]
-
una cu poza unei tinere frumoase, repetă mecanic: „fiica mea..., fiica mea..., fiica mea...!” Privirea îi trece, pierdută, dincolo de existență. „- Am trei băieți și-o fată!” strigă cu voce tremurândă, cu-o urmă de mândrie, însă obrazul lacrima-i îneacă bătrânului ce-n brațe ține poza cu draga lui soție. Moartea se plimbă, mândră, cu cheia nemuririi la gât, pe potecile bătătorite de rugile sufletelor din azilul inimilor frânte. Doar ea, Moartea, pare a fi singura care, Nu uită niciodată să
PLEDOARIA NEUITĂRII de OLGUŢA TRIFAN în ediţia nr. 1764 din 30 octombrie 2015 by http://confluente.ro/olguta_trifan_1446194816.html [Corola-blog/BlogPost/384751_a_386080]
-
Alpii Elvețieni și opiu. Între timp, lucrurile s-au mai schimbat. În zilele noastre, nostalgia se tot redefinește în laboratoarele psihologilor. Erica Hepper, psiholog la Universitatea din Surrey, Marea Britanie, a constatat că cei mai nostalgici nu-s nici pe departe bătrânii, ci tinerii adulți - frecvența gândurilor nostalgice scade pe măsură ce îmbătrânim. Are sens, dacă adăugăm în ecuație și teoria lui Clay Routledge, de la North Dakota State University, conform căreia nostalgia joacă un rol existențial esențial: „Ne amintește de cele mai de preț
Întâlnirea de 10+ ani: De ce (n-)am plecat din România? by https://republica.ro/intalnirea-de-10-ani-de-ce-n-am-plecat-din-romania [Corola-blog/BlogPost/338515_a_339844]
-
în 1927 că gânditorii epocii „erau nerăbdători să găseasă o lege generală care să exprime ritmul dezvoltării sociale, bazându-se pe legea biologică a duratei limitate de viață a omului”. Au vrut să se poată defini reacționar, prin contrast față de bătrâni. Și noi, la rândul nostru, lucrăm tot cu opoziții binare, când gândim generațional: Cum a fost să fii unul dintre puținii băieți din clasă (ba chiar din promoție)? Haha, chiar a fost tare. Mă mai întreb uneori cu Cioco cum
Întâlnirea de 10+ ani: De ce (n-)am plecat din România? by https://republica.ro/intalnirea-de-10-ani-de-ce-n-am-plecat-din-romania [Corola-blog/BlogPost/338515_a_339844]
-
AJUN DE SARBATORI Autor: Ionel Cadar Publicat în: Ediția nr. 349 din 15 decembrie 2011 Toate Articolele Autorului O poveste de viață, o poveste tristă dar adevărată. Ion este personajul despre care voi vorbii mai jos unul dintre cei doi bătrâni de vârsta a treia, soț și soție despre care am mai scris ziarelor locale și nunumai. Articolul a fost publicat în luna iulie 2011 având titlul "IERTAREA" iar în alt cotidian cu titlul "O poveste de viață". Prezentul articol " In
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
nunumai. Articolul a fost publicat în luna iulie 2011 având titlul "IERTAREA" iar în alt cotidian cu titlul "O poveste de viață". Prezentul articol " In ajun de sărbători" este continuarea acestor articole. Spuneam acolo în încheierea articolului că cei doi bătrîni în prezent se găsesc în România, în țara lor natală, cu gândul permanent la copiii lor și mai cu seamă la nepoții lor pe care i-au lăsat în America. Ei spun că nu așteaptă nimic de la cei rămași acolo
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
i-au lăsat în America. Ei spun că nu așteaptă nimic de la cei rămași acolo, decât o vorbă bună, o vorbă de alinare și mult așteptatele cuvinte de iertare îndeosebi din partea ginerelui lor. Intr-una din zilele ajunului de Crăciun, bătrânul Ion, înpovărat de sărăcia și necazurile avute în viață, porni spre magazinul "PENNY" Market din Nufărul-Oradea să aducă apă de băut - apă plată - în modesta lui căsuță ce se găsea undeva la marginea orașului. Ion este bătrân și bolnav și
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
știm să iubim, abia la bătrânețe învățăm. Poate că și de asta ne lasă Dumnezeu să îmbătrânim." Dumnezeu este acela care, indiferent de necazul in care s-ar fi aflat Ion, nu l-ar fi abandonat, niciodată. Nădejdea pe care bătrânul Ion și-o pune în Dumnezeu este la fel de mare și de fierbinte precum ruga lui de dimineață sau dinaintea fiecărei mese!. Crede cu putere în Domnul!. Simte că, deși sărac, sufletul lui se îmbogățește pe zi ce trece cu glasul
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
noaptea de Crăciun. In dimineața aceea............., cerul era senin. Pe marginea drumului, copacii cu vârfurile legănate de vântul răcoros, se zgribuleau, încercând să-și ascundă goliciunea. Frigul era puternic, până și fumul care ieșea pe hornurile caselor tremura. De frig bătrînul Ion era îmbrăcat cu o haină de fâș îmblănită, purta pe cap o căciulă din lână tricotată de mâinile soției sale. Pe sub haina de iarnă purta o vestă grii din lână împletită deasemeni de soția sa. Ieșind din casă să
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
mi-se par din ce în ce mai grele." Nu termină de rostit cuvintele că înaintea sa apăru un Moș Crăciun îmbrăcat în haine roșii de catifea, cu plete și barbă albă. Ochii săi scânteiau ca două stele, emanând bunătate și căldură. Intinse mâna bătrânului, spunându-i: "Haide tată-moșule, ridicăte". Uimit de o astfel de apariție, bătrânul întinse mâna Mosului și se ridică. După ce-i luă sacoșele cu cumpărături, Moșul se oferii să îl conducă până acasă. Pe drum bătrânelul se tot gândea, trăgând pe
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
sa apăru un Moș Crăciun îmbrăcat în haine roșii de catifea, cu plete și barbă albă. Ochii săi scânteiau ca două stele, emanând bunătate și căldură. Intinse mâna bătrânului, spunându-i: "Haide tată-moșule, ridicăte". Uimit de o astfel de apariție, bătrânul întinse mâna Mosului și se ridică. După ce-i luă sacoșele cu cumpărături, Moșul se oferii să îl conducă până acasă. Pe drum bătrânelul se tot gândea, trăgând pe furiș cu ochii spre Moșul misterios; Ce minune mai poate fi si
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
luă sacoșele cu cumpărături, Moșul se oferii să îl conducă până acasă. Pe drum bătrânelul se tot gândea, trăgând pe furiș cu ochii spre Moșul misterios; Ce minune mai poate fi si asta?". Mergând în tăcere pe drumul spre casă, bătrânul Ion își aminti de vremurile când - în putere fiind - petrecea ziua de Moș Ajun, acasă lângă copiii săi frumoși. Masa lor era plină de bucate: cârnați, caldabosi, friptură de porc și pui, salate, sarmale, prăjituri și cozonaci, pălincă, vin și
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
vorbă de mândrie, dar în sinea lui își spunea: Cine poate îndura bucuria de a i se spune Crăciun fericit și La mulți ani chiar în Ajunul marelui praznic al Nasterii Mântuitorului. In încheiere vreau să spun că acești doi bătrâni care se țin și astăzi cu drag de mână, constituie un act eroic, este o poveste mai vrednică de povestit decât o mie și una de nopți cu povești de tinerețe. Cred dragi cititori că, bătrânețea este un examen pentru
IN AJUN DE SARBATORI de IONEL CADAR în ediţia nr. 349 din 15 decembrie 2011 by http://confluente.ro/In_ajun_de_sarbatori.html [Corola-blog/BlogPost/341410_a_342739]
-
Pământu-i tot albastru. Infinitele nuanțe din albastru derivate, colorează orizontul - apă și cer îmbinate. Unde albastre ies din râuri, din lacuri albastre sau din cerul înstelat în oceane reflectat. Mare, stânci și valuri albe, un bărbat pe plajă doarme. El, bătrânul Lup-de-mare, cu-a lui frumusețe pe fete le ademenește ca să îl răsfețe: „Vino langă mine, te aștept demult, îmi vei fi iubită, hai, dă-mi un sărut! Strânge-mă în brațe, te voi mângâia, îți voi umple viața cu iubirea
INFINITELE NUANŢE de CÂRDEI MARIANA în ediţia nr. 119 din 29 aprilie 2011 by http://confluente.ro/Infinitele_nuante.html [Corola-blog/BlogPost/349621_a_350950]
-
Acasa > Stihuri > Anotimp > COCOSTÂRCUL Autor: Gheorghe Vicol Publicat în: Ediția nr. 2263 din 12 martie 2017 Toate Articolele Autorului COCOSTÂRCUL I-a fost atât de dor de țară, Că-n prima zi de primăvară S-a-ntors discretul cocostârc, Statornic, la bătrânul smârc. E totu-n jur încântător, Azi s-a deschis și-un mâțișor, Pe mal, în soare, sclipitori, Au apărut mici bumbușori. Pășește rar, îngândurat, Peisajul pare neschimbat: Aici, c-un pix și c-un caiet Fără să vrei ajungi
COCOSTÂRCUL de GHEORGHE VICOL în ediţia nr. 2263 din 12 martie 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_vicol_1489321745.html [Corola-blog/BlogPost/383193_a_384522]
-
românii de rând se vor simți străini în țara lor, separați de ceilalți români... „culți”. Ei, și? Așa este! Scuzați, că am ajuns ridicol cu moftul meu, al vorbirii românești în România. În definitiv, cine va mai vorbi românește în afară de bătrâni? Noroc că țara mai are câteva milioane de pensionari! Care, degeaba vor mai protesta pe străzi, strigând: ho-ții! ho-ții! Nimeni n-o să-i mai înțeleagă. Anglo-românii se vor uita la ei cu uimire: ce vor troglodiții ăștia? Lasă, că și
LIMBA ROMÂNILOR-7 (ULTIMUL EPISOD) de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1441 din 11 decembrie 2014 by http://confluente.ro/nastase_marin_1418278162.html [Corola-blog/BlogPost/376746_a_378075]
-
castelul care zboară cu aripi cețoase de luna. O bătaie in ușă. Tresar. Îmi adun gândurile, mă reconstruiesc. - O urgență! Sar din pat, îmi atârn în grabă stetoscopul la gât, apuc tensiometrul și ies grăbită din camera de gardă. Un bătrân, 71 de ani, respira greu, probabil edem pulmonar acut. Îmi recompun expresia feței și intru hotărâtă în sala de urgențe. - Buna seara. Sunt medicul de gardă. De când e în starea asta? Nu aștept răspunsul. -Oxigen, prinde-i o linie, îi
CĂLĂTORIE de MIHAELA GHEORGHIU în ediţia nr. 1618 din 06 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_gheorghiu_1433582731.html [Corola-blog/BlogPost/360913_a_362242]
-
și se închid în urma noastră, zdrențuind tăcerea. Pe fereastră, noaptea mușca din luna cu colți de mistreț. E liniște pe strada din fața spitalului. Simt singurătatea ca pe o puncție pleurală chinuitoare, din care a ieșit un strop de întuneric. Ochii bătrânului cerșesc mila. Îi iau tensiunea: 180/90 mmHg. Îi ascult plămânul, îi iau pulsul. - Vreo infecție respiratorie recentă? Îi întreb încet. Apoi, imediat, cu glas aspru: - Doua fiole, am spus! Nitroglicerină pe injectomat! Cearșaful alb, ca hârtia se strânge spasmodic
CĂLĂTORIE de MIHAELA GHEORGHIU în ediţia nr. 1618 din 06 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_gheorghiu_1433582731.html [Corola-blog/BlogPost/360913_a_362242]
-
Îi întreb încet. Apoi, imediat, cu glas aspru: - Doua fiole, am spus! Nitroglicerină pe injectomat! Cearșaful alb, ca hârtia se strânge spasmodic între degetele albe și îmbătrânite. Ecranul monitorului se desparte în cărări fosforescente. - Ați avut și durere în piept? Bătrânul dă din cap, afirmativ. Se luptă pentru fiecare respirație. Are picături translucide de transpirație pe creștet. Fața îi trădează un efort incredibil pentru fiecare gură de aer. Ochii îi sunt căprui și umezi, ușor oblici. - Încă două fiole de Furosemid
CĂLĂTORIE de MIHAELA GHEORGHIU în ediţia nr. 1618 din 06 iunie 2015 by http://confluente.ro/mihaela_gheorghiu_1433582731.html [Corola-blog/BlogPost/360913_a_362242]